'Bedreigend voor onze cultuur’ (original) (raw)

Jeugd en Co Kennis, 2010

Migrantenjongeren die vasthouden aan hun etnische cultuur voelen zich beter en doen het beter op school. Dat is de hoofdconclusie van orthopedagoog Mitch van Geel, die voor zijn promotie achthonderd vmbo-leerlingen enquêteerde.

De strafbaarstelling van straatintimidatie en het risico van etnisch profileren

Recht der Werkelijkheid

Het onderzoek voor dit artikel is mogelijk gemaakt door een driejarig PhD-contract van Hesam Université aan de École des hautes études en sciences sociales in Parijs, met een jaar verlengd door financiering van het Amsterdam Institute for Social Science Research. De auteur verklaart dat er geen belangenverstrengeling is. De auteur wil graag Danielle Chevalier, Jan Willem Duyvendak, Carole Gayet-Viaud, Cyril Lemieux, Eva van Vugt en de twee anonieme referenten van Recht der Werkelijkheid bedanken voor hun commentaar op eerdere versies van deze tekst. Gedeelten van de analyse in dit artikel zijn eerder gepubliceerd in het Frans: Dekker 2021. 2 Gemeente Amsterdam 2017a, p. 36 en 38. Dit artikel uit Recht der Werkelijkheid is gepubliceerd door Boom juridisch en is bestemd voor anonieme bezoeker De strafbaarstelling van straatintimidatie en het risico van etnisch profileren

Over de eigenheid van de Nederlandse filmcultuur

2009

Leidschrift is een zelfstandig wetenschappelijk historisch tijdschrift, verbonden aan het Instituut voor geschiedenis van de Universiteit Leiden. Leidschrift verschijnt drie maal per jaar in de vorm van een themanummer en biedt hiermee al ruim twintig jaar een podium voor levendige historiografische discussie. Artikelen ouder dan 2 jaar zijn te downloaden van www.leidschrift.nl. Losse nummers kunnen per e-mail besteld worden. Het is ook mogelijk een jaarabonnement op Leidschrift te nemen. Zie www.leidschrift.nl voor meer informatie. Leidschrift is an independent academic journal dealing with current historical debates and is linked to the Institute for History of Leiden University. Leidschrift appears tri-annually and each edition deals with a specific theme. Articles older than two years can be downloaded from www.leidschrift.nl. Copies can be order by e-mail. It is also possible to order an yearly subscription. For more information visit www.leidschrift.nl.

Gevaarlijk haar. Menselijk haar in kunst en mode

2017

Studies in Textiel is een gezamenlijke uitgave van de Textielcommissie.nl en de Stichting Textielgeschiedenis. Studies in Textiel richt zich met toegankelijke, kwalitatief hoogstaande artikelen op een brede groep lezers die in textiel is geïnteresseerd. Met 'textiel' kunnen worden aangeduid grondstoffen, halffabrikaten en eindproducten gemaakt van vezels, waaronder vlak textiel, kostuums en mode, accessoires, interieurtextiel, industrieel textiel, textielkunst, textieldesign en technisch textiel. Studies in Textiel is een neerslag van de lezingen van halfjaarlijkse symposia, georganiseerd door de Textielcommissie.nl en aangevuld met relevante en actuele artikelen. Aspecten als conservering en restauratie, (kunst)geschiedenis, techniek, wetenschap, sociaal-economische geschiedenis, industrie en vormgeving komen aan bod. www.textielcommissie.nl www.textielgeschiedenis.nl studies in textiel Haar 2017 Gevaarlijk haar Menselijk haar in kunst en mode Anneke Smelik Hoofdhaar en lichaamshaar Dierlijk haar, de vacht, wordt al sinds het ontstaan van de mens gebruikt als kleding. In de laatste eeuwen wordt de dierlijke vacht vooral verwerkt tot een luxeproduct: bont. Het is warm, glanst, en voelt verrukkelijk zacht aan. Bont drukt macht en rijkdom uit, en werd (en wordt) dan ook door koningen en heersers gedragen; denk bijvoorbeeld aan de koningsmantel met hermelijnen bont die Willem Alexander droeg bij zijn inauguratie. En een president als Poetin hult zich graag in bont. Hoe zeldzamer of kleiner het dier, zoals de hermelijn, hoe duurder het product. Nog steeds kennen we bont als teken van rijkdom, maar het verzet door dierenactivisten ('dom bontje') heeft in sommige contreien het bont bijna uit de mode doen verdwijnen. Menselijk haar is van een heel andere orde, omdat bij mensen een groot verschil bestaat tussen lichaamshaar en hoofdhaar. Het menselijk zoogdier beschikt niet over een vacht, maar heeft minimale lichaamsbeharing. Omdat lichaamshaar doet herinneren aan de vacht van andere zoogdieren-de aap waar we van afstammen-wordt haar op het lichaam beschouwd als dierlijk. Te veel lichaamshaar is ongewenst. Met de sculptuur Lily Lucinda (2001), een lief klein meisje helemaal bekleed met een dikke vacht haar, speelt de Nederlandse kunstenares Silvia B. met die hybride grens tussen mens en dier. Door dat lieflijke te combineren met lichaamshaar dat juist weerzin oproept, schept Lily Lucinda verwarring: ze is zowel schattig als walgelijk (Sylvia B. afb. 3). In een sculptuur als The Hairy Hunch van de IJslandse kunstenares Shoplifter (alias van Hrafnhildur Arnardóttir) komen de associaties met het dierlijke volop naar voren: het complex samengestelde werk houdt het midden tussen een beschermende bontjas van menselijk haar en een sprookjesachtige figuur uit een droom die in een nachtmerrie is ontaard. Lichaamshaar bij mensen wordt meestal als vies, lelijk, en onaantrekkelijk ervaren. Maar gelukkig beschikt de mens ook over hoofdhaar, wat heel anders van kwaliteit is dan het lichaamshaar. Haar op het hoofd, vooral dik, lang, glanzend haar draagt allerlei positieve connotaties met zich mee zoals gezondheid, macht, vitaliteit en seksuele aantrek