Spreken over vertalen. Notities bij de Shakespeare-vertaling van Courteaux (original) (raw)

Loading...

Loading Preview

Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.

References (18)

  1. Dit is het volledige bibliografische adres: William Shakespeare. Verzameld Werk. Ver- taald en ingeleid door Willy Courteaux. DNB/ Uitgeverij Pelckmans, Kapellen & Uit- geverij Kok Agora, Kampen (1987).
  2. Voor een uitvoerige schets van het historisch kader, van de "traditie" waarin de Cour- teaux-vertaling thuishoort, raadplege men de volgende werken: R. PENNINK, Neder- land en Shakespeare. Achttiende eeuw en vroege romantiek, 's-Gravenhage, 1936;
  3. R H. LEEK, Shakespeare in the Netherlands, ongepubliceerde dissertatie, Auckland, 1972;
  4. J. DE VOS, Shakespeare in Flanders, ongepubliceerde dissertatie, Gent, 1976. Een in- gekorte versie hiervan vindt men in: Handelingen van de Kon. 'luidnederlandse Maat- schappij voor Taal-en Letterkunde en Geschiedenis XXXII (1978), 62-96 en XXXIII (1979), 131-189. (20 feb. 1988) geef ik een weliswaar bijzonder mini- maal overzicht van enkele hoofdlijnen van het receptieproces.
  5. Als inleiding tot de vertaalwetenschap en -meer in het bijwnder -tot de "descriptie- ve", "doelsysteem-georiënteerde" tak ervan kunnen onder meer de volgende werken aanbevolen worden: R. VAN DEN BROECK & A. LEFEVERE, Uitnodiging tot de vertaalwetenschap, Muiderberg, 1984 (1979); 1. EVEN-ZOHAR, Papers in Historica/ Poetics, Tel Aviv, 1981; Th. HERMANS (ed.), The Manipulation of Literature, Lon- don& Sidney, 1985; G. TOURY,/nSearchof aTheoryofTranslation. TelAviv, 1980.
  6. Zo werd aan de K. U. Leuven een onderzoeksproject doorgevoerd o.l.v. Prof. José Lam- bert, waarin op een omvattende wijze de functie van vertaalde literatuur in de eerste helft van de Franse l 9de eeuw werd onderwcht. Een rapport over dit onderzoek vindt men o.m. in Theo Hemans, o.c., p. 149-163.
  7. In de "toegepaste" tak van de vertaalwetenschap blijft vanzelfsprekend de ruimte be- staan voor een meer praktische oriëntering!
  8. Wat volgt kan slechts gelden als een allereerste oriëntatie m.b.t. de aparte problematiek van de theatervertaling. Voor een sterker gefundeerde en gedetailleerde benadering kan men bijvoorbeeld terecht bij: R. VAN DEN BROECK, "Translating for the Theatre" inLinguisticaAntverpiensia 18-19 (1986), p. 111-146;
  9. G. OPSOMER, "De beste ver- taler is Claus en dan komt Shakespeare". Vertaal attitudes en toneelmatigheid in deLear- en H amlet-vertalingen van Claus, Decorte en Courteaux" in R. VAN DEN BROECK (red.),Literatuurvanelders, Leuven/Amersfoort. 1988, p. 91-118.
  10. M. VAN KERKHOVEN, "Een "spons" voor deze tijd. William zesmaal seizoenope- ner" in Etcetera nr. 16 (1987), p. 10-13. Vergelijk ook: J. DE VOS, "In de ban van de bard. Vijfmaal Shakespeare op het Vlaamse toneel" inDocumenta, IV (1986), nr. 4, p. 238-258.
  11. M.M. MAHOOD, Shakespeare' s Wordplay, London, 1957.
  12. De Werken van William Shakespeare. Vertaald door Dr. LA.J. Burgersdijk, zevende deel, 1887, p. 188.
  13. Men denke ondermeer aan: E. PARTRIDGE, Shakespeare's Bawdy, London, 1968 (1947);
  14. E.A.M. COLMAN, The Dramatic Use o/Bawdy in Shakespeare, London, 1974.
  15. Zie in dit verband: L. D'HULST, "Les variantes textuelles dans les traductions littérai- res" inPoeticsToday, 2(1981), nr. 4, p. 133-141.
  16. Willy Courteaux zelf is zo vriendelijk geweest me daarbij te helpen.
  17. R. VAN DEN BROECK, "Second Thoughts on Translation Criticism. A Model of its Analytic Function", in Th. HERMANS, o.c., 54-62. Zie p. 55.
  18. R. VAN DEN BROECK, o.c., p. 61.