The right to freedom of movement for medical treatment: A case of "reproductive tourism" in the EU (original) (raw)

Određeni broj pacijenata na teritoriji EU odlučuje se da potraži zdravstvene usluge van granica svoje zemlje zbog toga što su države iz kojih dolaze odlučile da ograniče pružanje pojedinih zdravstvenih usluga svojim državljanima, više po etičkom osnovu nego po osnovu dodele sredstava. Autorka postavlja pitanje u kojoj meri pravo na slobodu kretanja u pravu EU utiče na pravo pojedinaca, u državama članicama, da dobiju pristup etički kontroverznim metodama lečenja koje su dostupne samo u nekim državama članicama EU i da li pravo EU utiče na dostupnost takvih zdravstvenih usluga pojedincima u smislu izvršnog prava na lečenje? Ova pitanja autorka razmatra kroz primer "reproduktivnog turizma" kao i analiziranjem sudske prakse u slučajevima u vezi sa abortusom i postupcima medicinski asistirane reprodukcije. Autorka zaključuje da se može reći da zdravlje predstavlja oblast u kojoj su nadležnosti EU u znatnoj meri ograničene kao i da, sa tačke gledišta pojedinačnog pristupa zdravstvenim uslugama, primena prava o slobodnom kretanju u EU na primeru "reproduktivnog turizma" pokazuje da ukoliko je pojedinac, građanin EU, u mogućnosti da putuje, država članica ga ne može sprečiti da traži usluge asistirane reprodukcije na drugom mestu u EU, bez obzira na to koliko se taj tretman u njegovoj domovini smatra neetičkim, pod uslovom da je on prihvatljiv u drugoj državi članici. Ključne reči: asistirana reprodukcija, abortus, reproduktivni turizam, pravo EU, Sud pravde EU, države članice EU. . Uvod Godina 1978, kada se rodila Luiza Braun (Louisa Brown), prva beba začeta in vitro oplodnjom, označila je novu eru u ljudskoj reprodukciji. Ovaj događaj signalizirao je proboj biomedicinskih istraživanja i reproduktivnih tehnologija kao i početak transnacionalne industrije u oblasti reprodukcije ili, kako Kriste Vikterih (Christe Wichterich) navodi, u obla