Confronting the menaces from the East: the United States’ policy during the Greco-Turkish war of 1919-1922 (original) (raw)
H διαµόρφωση της πολιτικής των Ηνωµένων Πολιτειών στην διάρκεια του Μικρασιατικού Πολέµου και η αντιµετώπιση των «εξ Ανατολών κινδύνων» Οι επαφές ανάµεσα στην Οθωµανική Αυτοκρατορία και τις ΗΠΑ ξεκίνησαν στα τέλη του 18 ου αιώνα. Λόγω της εγκατάστασης αµερικανών εµπόρων στα λιµάνια της Αυτοκρατορίας η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενδιαφέρθηκε να εξασφαλίσει, στο πλαίσιο των διοµολογήσεων, τα δικαιώµατα των υπηκόων της που είχαν εγκατασταθεί σε οθωµανικά εδάφη. Και η Οθωµανική Αυτοκρατορία όµως επιδίωξε από τις αρχές του 19 ου αιώνα να καλλιεργήσει τις σχέσεις της µε τις Ηνωµένες Πολιτείες ως αντίβαρο στις πιέσεις που της ασκούσαν οι δυτικοευρωπαϊκές δυνάµεις. Η την άποψη ότι "το µέλλον του κόσµου εξαρτάτο από την αγγλοαµερικανική συνεργασία" 1. Η αµερικανική κυβέρνηση ήταν διατεθειµένη να αναγνωρίσει τη βρετανική πρωτοκαθεδρία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στο βαθµό που εξασφαλίζονταν τα αµερικανικά εµπορικά και οικονοµικά συµφέροντα, συµπεριλαµβανοµένης της εξόρυξης πετρελαίου. Ο πρόεδρος Wilson ήταν δεδηλωµένος αγγλόφιλος. Εµπνεόταν από την βρετανική πολιτική παράδοση από την περίοδο της ακαδηµαϊκής του σταδιοδροµίας και πίστευε ότι η φιλελεύθερη δηµοκρατία ήταν κατεξοχήν αγγλοσαξονικό δηµιούργηµα 2. Η σκέψη του όµως είχε επηρεαστεί εξίσου από το κίνηµα του "κοινωνικού ευαγγελίου" (social gospel), της νοµιµοποίησης, µέσω της χριστιανικής διδασκαλίας, των αναγκαίων κοινωνικών µεταρρυθµίσεων υπέρ των κατωτέρων στρωµάτων 3. Για τον Wilson, σε αυτά τα συµφραζόµενα, το αποικιοκρατικό "χρέος του λευκού ανθρώπου" ερµηνευόταν ως η υποχρέωση της Βρετανίας και των Ηνωµένων Πολιτειών να διαπαιδαγωγήσουν πολιτικά τον κόσµο και να επιβάλουν την κατάργηση της µυστικής διπλωµατίας και την ηθική στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων. Ήλπιζε ότι στο εξής η διεθνής ισορροπία θα στηριζόταν στη συγκρότηση δηµοκρατικών εθνικών κρατών τις σχέσεις των οποίων θα ρύθµιζε η Κοινωνία των Εθνών 4. Μετά την ήττα της Γερµανίας κύριος αντίπαλος της «Οικουµένης» υπό αγγλοσαξονική καθοδήγηση που φιλοδοξούσαν να εγκαθιδρύσουν η Βρετανία και οι Ηνωµένες Πολιτείες αναδείχθηκε η Σοβιετική Ένωση. Επανέκαµψε έτσι µε νέο µανδύα ο φόβος του ρωσικού επεκτατισµού, ενισχυµένος από την κοινωνική απειλή που αποτελούσε ο κοµµουνισµός, όπως εκδηλωνόταν στις επαναστάσεις στη Γερµανία και την Ουγγαρία. Σύµφωνα µε τον Lloyd George "ο Μπολσεβικισµός είναι ηφαίστειον το οποίον εκπέµπει λάβαν, την οποίαν η Ευρώπη και η Αµερική έχουν καθήκον να εµποδίσουν του να κατακαύση τον λοιπόν κόσµον" 5. Ο προβληµατισµός αυτός επηρρέαζε και τη στάση των δύο χωρών για τη ρύθµιση µελλοντικού καθεστώτος των εδαφών της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας. Μετά τη διάλυση της Αυτοκρατορίας η Ελλάδα και η Αρµενία, οι δύο χριστιανικές χώρες της περιοχής, θα αποτελούσαν τους πόλους ισορροπίας της νέας τάξης πραγµάτων στην περιοχή, ενώ το διεθνές κράτος των Στενών θα εξασφάλιζε την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και θα ήλεγχε την
Sign up for access to the world's latest research.
checkGet notified about relevant papers
checkSave papers to use in your research
checkJoin the discussion with peers
checkTrack your impact
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.