Erkekliği Sorgularken Babalara Bakmak: Babalık İstenci, Değişen Babalık Rolleri ve Yeniden Üretim Alanında Erkek Olmak (original) (raw)

2021, Erkekliği Sorgularken Babalara Bakmak: Babalık İstenci, Değişen Babalık Rolleri ve Yeniden Üretim Alanında Erkek Olmak

Bu araştırma sosyal hizmetin temel müdahale alanlarından aileyi, Eleştirel Erkeklik Çalışmaları’nın bakış açısıyla incelemiş ve alana dair farklı bir yaklaşım sunmak istemiştir. Araştırmanın amacı görüşülen erkek katılımcıların “erkeklik” algılarının baba olarak sahip oldukları roller üzerindeki etkisini temel alarak babalık istencinin altında yatan nedenleri bireysel ve toplumsal boyutuyla ele alıp Türkiye’deki aile politikalarıyla ilişkisini kurmaktır. Aynı zamanda haklarında çok az araştırma yapılan tüp bebek yöntemiyle baba olmuş erkeklerle çalışılarak onların yeniden üretim alanındaki deneyimlerinin aktarılması ve erkeklerin babalık pratiklerinin “erkekliğin” dönüşümündeki olası etkilerini tartışmak da hedeflenmiştir. Araştırmanın amaçları doğrultusunda nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Katılımcılar amaçlı örnekleme yöntemlerinden benzeşik örnekleme tekniğiyle belirlenmiştir. Tüp bebek yöntemiyle baba olmuş, 8 farklı şehirden 23 erkekle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilerek veriler toplanmış ve bu veriler Maxqda 2020 Project analiz programıyla betimsel analize tabi tutulmuştur. Çalışmanın bulguları “Kurucu bir unsur olarak erkeğin kendi babası”, “Babalık öncesi evlilik hayatı”, “Babalık istenci”, “Tüp bebek süreci”, “Gebelik süreci”, “İlk babalık dönemi”, “Babanın çocuğun hayatındaki yeri”, “Erkeğin kendine dair değerlendirmeleri” ve “Erkeklik” ve “Babalıkla ilgili sosyal politikalar” temaları altında toplanmış, her bir başlıkta katılımcıların deneyimleri aktarılmıştır. Araştırmada katılımcıların deneyim aktarımları sonucunda toplumdaki erkeklik ve babalık algılarının bir değişim sürecinde olduğu, erkeklerin –özellikle tüp bebek deneyiminin aracılığıyla- birer özne olarak yeniden üretim alanında daha çok bulunmaya başladıkları fakat kendilerini bu alana yeterince dahil hissetmedikleri anlaşılmıştır. Toplumsal dönüşümün kadın-erkek eşitliği üzerinden gerçekleşebilmesi için öneriler sunulmuş, babalık rolünün egemen erkeklik formunu olumlu yönde değiştirebilme kapasitesi sorgulanmıştır.

'Babalık Deneyimleri'nde Erkekliklerin Değiş(mey)en Yüzü: Blogger Babaların Anlatıları Üzerinden Bir Analiz

Öz: Babanın aile içerisindeki varlığının ve rollerinin önemi, "doğru erkek" olarak hegemonik erkeklik değerlerinin aktarılmasında somutlanmaktadır. Bu nedenle 'babalık'; eril toplumsal düzen ve cinsiyet rejimleri içerisinde hegemonik erkeklik idealinin yeniden üretilmesinde, erkeklik deneyimlerinin aktarılmasında ve erkek özneliğinin inşasında önemli bir kesişim alanında durmaktadır. Feminist tartışmalar ve eleştirel erkeklik çalışmaları çerçevesinde günümüzde "erkekliklerin bir değişimde mi yoksa bir krizde mi olduğu" tartışmalarından beslenerek hegemonik erkeklik ve idealinin çoklu/farklı görünümleri olabileceği yaklaşımını benimseyen bu çalışmanın temel aksını; günümüzde erkekliklerin değişen yönünü ve niteliğini kavramak adına 'erkek özneliğinin' ve '(hegemonik) erkeklikler'in kurulduğu/performanslar sergilendiği 'babalık deneyimleri' oluşturmaktadır. Buna bağlı olarak da bu çalışmanın temel amaçları: erkek özneliğinin 'baba konumu', 'babalığın anlamı' ve 'babalık pratikleriyle' nasıl (yeniden) üretildiğini, nasıl anlamlandırıldığını anlamak; "iyi bir erkek" ve "iyi bir baba olma" yolunda hegemonik erkeklik(ler) ve ideal(ler)inden nasıl beslenildiğini tartışmaya açmak; babalık deneyimlerinin, 'annelik' ve 'annelik deneyimleri' üzerinden kurulmasında heteronormatif ataerkilliğin ne tür (yeniden) görünümler aldığını incelemek ve tartışmaktır. Bu doğrultuda çalışmanın sorgulamaları, "evin geçimini sağlamak"la yükümlü olan ve "ailenin reisi" konumunda bulunan ancak çocuk bakımından sorumlu olmayarak çocukla mesafeli ilişkiler kuran hâkim babalık algısından farklı olarak çocuk bakımına eşit sorumluluk ilkesi üzerinden bakan, kendi ifadeleriyle "hamilelik ve anne sütü dışında her şeyi yapabilen" , "yedek ebeveyn, ailenin üçüncüsü ve köşe yastığı olmayı reddeden" , "ben de eşit miktarda ebeveynim" diyerek "katılımcı baba" tanımlamalarını reddeden blogger babaların anlatıları üzerinden yapılmıştır. Bu çerçevede, erkeklerin kendi babalık deneyimlerini aktardıkları beş blogger babanın anlatıları üzerinde söylem analizi yürütülmüş ve sorgulamalarla birlikte tartışmaya açılmıştır.

Yeniden Üretim Alanında Erkek Olmak: Bakım Etiği Kavramı Çerçevesinde Bir Değerlendirme, 2021

Yeniden Üretim Alanında Erkek Olmak: Bakım Etiği Kavramı Çerçevesinde Bir Değerlendirme , 2021

Bu çalışmanın amacı eleştirel erkeklik çalışmaları kapsamında gerçekleştirilecek erkeklik analizleri için farklı bir yorumlamayı mümkün kılacak bir tartışma başlatabilmektir. Bu tartışma için "bakım etiği" kavramı seçilmiştir. Yeniden üretim alanı hane içi emeği ve genel olarak "insanın üretimi" için gerekli olan emeği kapsar ve binyıllardır sadece kadınlara özgü bir alan olarak kabul edilmiştir. Erkeklerin de baba kimlikleriyle yer aldıkları bu alandaki dâhiliyetlerinin son yıllarda toplumsal cinsiyet rollerinde meydana gelen değişimler sayesinde yavaş yavaş arttığını söylemek mümkündür. Bakım vermenin ilişkisel bir ahlak gelişimini sağladığını iddia eden bakım etiği kavramı bu araştırmada erkekliğin kurucu kimliklerinden biri olan babalık çerçevesinde ele alınmıştır. Bakımı sadece kadına özgü olmaktan çıkarıp bir ahlak eğitimi içine yedirmenin insanlarda yaratabileceği olası değişimler ve özellikle erkekliğin dönüşümü noktasındaki etkilerinin neler olabileceği tartışılmıştır.

Yeni Nesil Ebeveynlik: Instagram Babaları Üzerine Bir Araştırma

17. International Symposium Communication in the Millennium, 2020

Babalık tanımı toplumdan topluma, kültürden kültüre ve yaşanılan zaman dilimine göre değişebilir. BuAncak babalık biyolojik, kültürel ve pratik açıdan üç temel temel kategoride incelenebilir. Biyolojik olarak baba dünyaya gelmesinde rol alan erkektir. Özünde bireysel bir deneyim olanbabalık, içinde yaşanılan sosyokültürel yapısıyla şekillenmektedir ki bu durum babalığın kültürel boyutuyla haber Türkçedir. Babalığın kültürel boyutuna paralel olarak babalık algısının ve babalığı gösterme biçimlerinin de toplumsal boyutunaanlatılabilir. Pratik olarak babalık rolu ise toplum tarafından erkeklere atfedilen rol ve erkeKlerin bu rolu üstlenmesi olarak tanımlanabilir. Babalık kavramı gibi babalık rolleri de zaman değişim ve dönüşümçekmektedir. Geçmişte daha çok kamusal alanla ilişkilendirilen ve aileye katkıda bulunan bir birey olarak tanımlanan toplumsal baba rolu güBizim nümüzde varıyoruz. Kadınların eğitim seviyesinin artması ve çalışma hayatınakatılmasıyla birlikte; Ev dışındaki görev ve evdeki evdeki farklılaşmaktaartmaktadır. Özel alanla ilişkilendirilen ve toplumsal cinsiyet kalıplarında kadına / anneye atfedilen ev içi ve çocuğa dair sorumlulukların diğer olan baba tarafından da yerine getirilmesi söz konusudur. Bu değişimin yaşanmasında etkiliolan faktörler; olmak üzere çocuk gelişiminde babanın rolünün artması, cinsiyet eşitliğine süt verilen mücadeleler ve hegemonik erkekliğin önemini yitirmesidir. Bu oturum, erkeklerin ev işlerine katılma veçocuklarıyla ilişkiler kurma çabası “yeni nesil babalık” anlayışını ortaya koymaktadır. Teknoloji kullanım becerisi yüksekolan yeni nesil babaların çocuklarıyla diyaloğu, aile içi özel yaşamlarını sosyal medyada paylaşmaları da cinsiyet cinsiyet rollerine farklı bir bakış açısı getirmektedir. Bireylerin duygu ve düşüncelerini eş zamanlı paylaşabildikleri ve bilgi alışverişi fırsatı veren sosyal medya platformunda gerçekleşen paylaşımları hem etkileşim hem de etkileme önemli. Çalışmanın ilk süreci; toplumsal değişim ve teknolojik gelişmelerdaklanılarak sosyal medya platformlarından Instagram'da baba değeri ile ön plana girişimi yüksek hesaplar cinsiyet, hegemonik erkeklik ve yeni nesil babalık bağlamında incelenmektedir. Bu düşünsel izlekte, yeni nesil babaların sosyal medya platformlarında sunma Pratiklerinin kullanımı amaçlanmaktadır. Bu amaç, pazartesi, pazartesi olmayan takipçisi olan hesaplar netnografiyöntemi incelenmektedir. Netnografi, niteliksel araştırma yöntemlerinden olan toplumsal davranışları ve kültürleri incelemek için kullanılan etnografinin ağ dolayımlı ortamlarda deneysel olarak tanımlanabilir. Bu saataraştırma yöntemi olarak netnografinin seçilme nedeni, sadece sunulan bağlantılı ile ilgilenmek yerine davranışa özgü toplumsal bağlamlara odaklanmaktır. Araştırma çevrimiçi sahaların incelenmesi, veri toplama, verilerin analizi, araştırma etiğinin sağlanması ve kültürel ortamın üyelerinden geri bildirim alınması olmak üzere beş temel adımda gerçekleştirilmektedir. Çalışmanın ikinci aşamasında ise netnografi yöntemi ile incelenen hesapların kullanıcılarıyla yapılandırılmış görüşme gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında, sosyal medya ve ebeveynlik üzerine disiplinlerarası gerçekleştiren çalışmaların büyük bir çoğunluğunun toplumsal anne rolü üzerinde temellendirilmekte olduğu diğer bir yönü olan babalık rolünün arka plana itildiği görülmektedir. Bu noktada, netnografi ve görüşmelerden elde edilen bulgular sosyal medyada belirginleşen “yeni nesil babalık rolünün” değerlendirilmesi açısından önem taşımaktadır.

Çocuklarının Gereksinimlerini Karşılamada Babaların Rolleri

2020

Bu calismada, babalarin cocuklarin gereksinimlerini karsilamayla ilgili rollerini annelerin bakis acisina gore incelemek amaclanmistir. Calisma grubunu, 0-10 yas grubu cocuga sahip 131 anne olusturmustur. Verilerin toplanmasinda, anket formu kullanilmistir. Verilerin analizinde Kay Kare Testi kullanilmistir. Sonuc olarak; babalarin cocuklarin ozbakim becerilerine destek olma, okul gereksinimlerini karsilama ve cocukla etkili vakit gecirme durumlariyla cocuklarin yasi arasinda anlamli bir iliski oldugu belirlenmistir. Babalarin daha cok 7-10 yas cocuklarinin giyinmesine yardim ettigi ve 0-3 yasta yardim etmedikleri; daha cok 0-3 yas cocuklarinin okul ihtiyaclarini karsilamaya yardim ettigi ve 7-10 yasta buyuk oranda okul ihtiyaclarini gidermeye destek olmadiklari belirlenmistir. Babalarin daha cok 7-10 yas cocuklariyla oyun oynadiklari ve 0-3 yasta daha az oyunlar oynadiklari belirlenmistir.

BABA YARASI: ERKEKLİK, YAZARLIK VE UZLAŞMA

Kültür ve Siyasette Feminist Yaklaşımlar, 2020

Bu yazıda, farklı kuşaklardan üç yazarın, babalarının ölümünden sonra farklı edebi türlerde yazdıkları metinlerinden yola çıkarak babanın açtığı yaralar, baba ile hesaplaşma/uzlaşma ve yazarlık konumu tartışılıyor. Bu doğrultuda, Orhan Kemal'in Baba Evi romanı, Oğuz Atay'ın "Babama Mektup" öyküsü ve Orhan Pamuk'un başta İstanbul Hatıralar ve Şehir olmak üzere kurgu dışı metinleri ele alınıyor. Yeni kuşak yazarlar açısından "baba" yazar konumunda görülen bu üç yazarın otobiyografik nitelikteki metinleri üzerinden baba ile hesaplaşmanın ne ölçüde sağlandığı, bu hesaplaşmanın sonucunda varılan uzlaşının niteliği ve bu hesaplaşma/uzlaşma anlatılarının yazarların yazarlık anlayışı ile bağlantısı karşılaştırmalı biçimde inceleniyor. Father Wound: Masculinity, Authorship and Reconciliation This article discusses the wounds inflicted by the father, reckoning/reconciliation with the father and the authorship position based on texts written in different genres by authors from different generations after their fathers' death. In this respect, Orhan Kemal's novel Baba Evi [Father's House], Oğuz Atay's story "Babama Mektup" [Letter to My Father] and Orhan Pamuk's non-fiction texts, especially Istanbul Memories and the City, are examined. Through comparative reading of autobiographical texts of these three authors, who are seen as the "fathers of literature" by the new generation of writers, the extent of the reckoning with the father, the nature of the reconciliation after this reckoning, and the connection of these reckoning/reconciliation narratives with the authors' understanding of authorship are analyzed.

Loading...

Loading Preview

Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.