(2000) Recensie ad Kylstra jan de vries (original) (raw)
Gedreven door de wens om de naam van de oudgermanist en volkskundige Jan de Vries (1890-1964) van zijn 'foute' imago te ontdoen, heeft de emeritus hoogleraar oud-germanistiek en finoegristiek A. D. Kylstra een interessant boekje samengesteld. Interessant is vooral hoe hij laat zien dat het vooroorlogse werk van De Vries een duidelijke continuïteit venoont met het werk dat de Leidse hoogleraar tijdens en na de Duitse bezetting heeft gepubliceerd. Deze continuileit ziet Kylstra als bewijs voor de integriteit van De Vries en zijn werk, dat immers ruim voor de Duitse inval in brede kring werd gewaardeerd. Niet De Vries werd 'fout'. maar zijn omgeving c.q. de Duitse bezetters die zijn publicaties goed konden gebruiken voor hun nationaal-socialistische cultuurpolitiek. Sindsdien zouden de man en zijn publicaties in een negatief licht zijn geplaatst. Ten onrechte, aldus Kylstra. omdat het werk onverminderd van de genialiteit van een groot geleerde zou getuigen. De auteur toont zich verontwaardigd over het feit dat eenzelfde soon benaderingen van het Germaanse verleden in de vooroorlogse context anders gelezen wordt dan wanneer het tijdens de bezetting bij een nazi-uitgeverij verscheen. Helaas leidt deze constatering er niet toe dat Kylstra zich realiseen dat wetenschap zich niet in het luchtledige afspeelt en dat teksten betekenis krijgen binnen de context waarin zij gepubliceerd en gelezen worden. Ook leidt het er niet toe dat Kylstra zich afvraagt hoe bepaalde ideeën over volk en vaderland, zoals die tijdens het Interbellum tot ontwikkeling kwamen, aansluiting konden vinden bij de
Sign up for access to the world's latest research
checkGet notified about relevant papers
checkSave papers to use in your research
checkJoin the discussion with peers
checkTrack your impact
Related papers
Bevindingen Roorda en Wierenga
2016
Een in het rapport 'Geen winnaars' van de Nationale ombudsman opgenomen hoofdstuk met een samenvatting van de bevindingen van mr. B. Roorda & mr. A.J. Wierenga die zij nader hebben uiteengezet in hun rapport 'Demonstrerende voetbalsupporters'.
De Eeuwwenden (dl. 3): Renaissance 1600. Kunst en Literatuur
1990
Het is door de hele geschiedenis heen al een vraag of eeuwwenden, met bijbehorende crisisverschijnselen, echt bestaan, of dat we dergelijke verschijnselen alleen maar aangrijpen om structuur aan te brengen in een van zichzelf strikt lineair voortschrijdende tijd. Leven is immers alleen mogelijk als de zintuigen contrasten kunnen waarnemen; een te lang aanhoudende 'ééntonige' orgelklank wordt ondragelijk voor het oor
Kris Humbeeck. Louis Paul Boon en de fabrieksstad Aalst
Brood & Rozen, 1999
van herkomst terugreisden. Uit het relaas van Kohlbacher blijkt wel dat er een heel aparte sfeer in die kampen heerste en dat zich daar geleidelijk ook een heel intens sociaal leven ontwikkelde. Naar het einde van de jaren '50 toe verslechterde de concurrentiepositie van de Belgische kolenindustrie. Toch bleef het mijnpatronaat vreemde arbeiders aanwerven, vooral Turken en Marokkanen, die weerom gehuisvest werden ... in de kampen. Naarmate de kolencrisis echter dieper werd, stierven ook de kampen uit. Het boek is een boeiend relaas geworden van een bijzonder maar weinig gekend stukje geschiedenis. (1) Het boek werd ook gerencenseerd door Dirk Luyten in Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis, (1999)5, pp. 237-238.
Boekbespreking: Een Kom Vol Geluk
Aziatische Kunst, 2011
Jan van Campen EEN KOM VOL GELUK Museummensen breken zich over twee zaken dikwijls het hoofd: hoe kunnen zij de bezoeker met aandacht naar hun museumschatten laten kijken en hoe kunnen zij iets van de cultuurhistorische context van die voorwerpen aan de bezoekers overdragen. Precies deze twee zaken hebben Harriet Impey en Katie Pickwoad voor elkaar gekregen in het kinderboek Een Kom vol Geluk.
Dumortiera 79 tot 122: een terugblik na twee decennia als redacteur
Zenodo (CERN European Organization for Nuclear Research), 2023
In de netwerken van planten, auteurs en referenten Met de publicatie van Dumortiera 121 komt het einde van mijn taak als redacteur in zicht. Het volgende, dikke nummer 122 zal volledig gewijd zijn aan de nieuwe editie van de Belgische Flora, die in de lente van 2023 vrijwel gelijktijdig in het Nederlands (Flora van België…) en in het Frans (Nouvelle Flore de la Belgique…) verschijnt. Daarna neemt Filip Verloove als redacteur de fakkel over. Het is een gelegenheid om terug te blikken op een periode vol veranderingen, zowel wat inhoud en vormgeving van het tijdschrift betreft als de omgeving waarin het doorheen de tijd zijn plekje moest vinden. Dat verliep niet altijd probleemloos, zoals blijkt uit figuur 1, die een overzicht geeft van het aantal gepubliceerde pagina's per jaar gedurende de hele bestaansperiode van het tijdschrift, d.w.z. sinds 1975. De grafiek vertoont een eerder grillige afwisseling van 'sterke' en 'zwakke' jaren: niet zelden viel het aantal ontvangen manuscripten wat tegen. De redacteur is slechts één radertje in een groter geheel.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.