Where I am From": Ibrahim Kamberoglu’s "Conversation with Children "and Bulgaria in Turkish Migrant Poems (original) (raw)

Abstract: The concepts of ‘motherland ’and ‘homeland’ are highly complicated for the Turks who were expelled from Bulgaria after the forced migration in 1989 during Todor Jivkov’s communist regime. Even though many of them have accepted Turkey as their ‘home’, Bulgaria –where they were born and raised, where the tombs of their ancestors are – holds a sacred place in their hearts and minds. This paper is a comparative study of Ahmet Şerif Şerefli, Latif Ali Yıldırım, Zahit Güney, Niyazi Hüseyin Bahtiyar, and Ahmet Emin Atasoy’s Bulgaria themed poems. It approaches them in the light of the emotions and affects such as love, hatred, sadness and desperation in Ibrahim Kamberoğlu’s poem “Conversation with Children”. The study examines the concepts of home, homeland and motherland as well as the sense of belonging to a place (more than one place) and analyses migrants’ relationship to things that remind them of Bulgaria – their houses, nature, experiences. The main focus is on the historical and socio psychological dimension of the poem “Conversation with Children” and the difficult emotional and spatial relation between the person forced to migrate and the place left behind. Keywords: Turkish Migrant Poems, Bulgaria, Motherland, Homeland, Sense of Belonging, Longing. Öz: 1989 Zorunlu Göçü'yle Bulgaristan'dan gelen Türkler için memleket ve vatan kavramları karmaşıktır. Türkiye'yi vatanları görüp kabul etmiş olsalar da, kalplerinde, doğup büyüdükleri yerlerdeki hatıralarını, geleceğe dönük hayallerini bırakmak zorunda kaldıkları, yakınlarının mezarlarının bulunduğu Bulgaristan onlar için bir başkadır. Bu makalede göçmenlerin, Bulgaristan'a karşı hissettikleri özlemle karışık aşk, öfke, çaresizlik gibi duyguları İbrahim Kamberoğlu'nun "Çocuklarla Hasbihâl" şiirinde ele alınmakla birlikte Ahmet Şerif Şerefli, Latif Ali Yıldırım, Zahit Güney, Niyazi Hüseyin Bahtiyar ve Ahmet Emin Atasoy gibi şairlerin Bulgaristan temalı şiirleriyle karşılaştırarak incelenmektedir. Makale vatan ve bir yere ait olma kavramlarını ele alır, birden fazla yere bağlılık gösteren göçmenlerin geride bıraktıkları derin duygusal anlamlar taşıyan memleketleriyle ve memleketlerini çağrıştıran her şeyle-evleriyle, doğayla, yaşanmışlıklarıyla-ilişkilerini analiz eder. Göçe zorlanan kişiler ve onların terk etmek zorunda kaldıkları memleket arasındaki duygusal, zamansal ve mekânsal etkileşim tarihsel, sosyolojik ve psikolojik boyutlarıyla ele alan şiirlerde değerlendirilir.