"Τζιχάντ" ή διαδηλώσεις; Οι μουσουλμάνοι, η πολιτεία και το τζαμί που μένει στα χαρτιά (original) (raw)

Tο Ιράν και οι Σασανίδες στις βυζαντινές αφηγηματικές πηγές (4ος – 6ος αι.)

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, 2015

Όπως αποδείχθηκε από την εξέλιξη των ιστορικών γεγονότων, η Σασανιδική αυτοκρατορία λειτούργησε ανά τους αιώνες ως ασπίδα προστασίας για τη Δύση από τις εισβολές βαρβάρων και αυτό φαίνεται πως είχαν συνειδητοποιήσει σχεδόν όλοι οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες, μετά τον Ιουλιανό. Στο τέλος του έκτου αιώνα γίνεται φανερό πως μια καινούργια εποχή ξεκινούσε για τις σχέσεις των δύο μεγάλων δυνάμεων του τότε κόσμου. Ο πόλεμος που ξεκίνησε ο Χοσρόης Β΄, με πρόσχημα τη δολοφονία του αυτοκράτορα Μαυρικίου και της οικογενείας του, "λυτήριος γέγονε τῆς Ρωμαίων τε καὶ Περσῶν εὐπραγἰας". Μετά το θάνατο του Χοσρόη Β΄ όμως και το τέλος του μεγάλου βυζαντινοπερσικού πολέμου, είναι φανερή η ικανοποίηση των Βυζαντινών, όχι τόσο για τη νίκη, όσο για το γεγονός ότι επανήλθε η προτέρα μεταξύ των δύο δυνάμεων ισορροπία. Αυτή η ικανοποίηση εμφανίζεται στην επιστολή του υιού του Χοσρόη Β΄, Σειρόη, προς τον αυτοκράτορα Ηράκλειο, η οποία ασφαλώς εκφράζει τις κοινές απόψεις για την παγκόσμια πολιτική τάξη και κυριαρχία της οικουμένης: «…ἵνα μεθ’ὑμῶν τοῦ βασιλέως Ρωμαίων καὶ ἀδελφοῦ ἡμῶν καὶ τῶν λοιπῶν ἐθνῶν καὶ ἑτέρων βασιλίσκων τῶν κύκλῳ ὄντων τῆς ἡμετέρας πολιτείας ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀγάπῃ διάγωμεν». Ο κόσμος μοιράζεται και πάλι μεταξύ των δύο αυτών μεγάλων δυνάμεων (πολιτειῶν),όλοι δε οι υπόλοιποι ηγεμόνες (βασιλίσκοι) και τα κράτη, οφείλουν να περιβάλλουν ως δορυφόροι τη δική τους παγκόσμια τάξη και ηγεμονία. Δυστυχώς για το Βυζάντιο η παγκόσμια αυτή τάξη έμελλε σύντομα να καταρρεύσει.

Δικαιοσύνη και Παιδεία στην Πολιτεία του Πλάτωνος

2010

Στην Πολιτεία ο Πλάτων επιχειρεί αρχικά να επεξηγήσει την πρωταρχική έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης και έπειτα να καθορίσει μια ανάλογη έννοια της ατομικής δικαιοσύνης, προκειμένου να αποδείξει ότι η δικαιοσύνη είναι χρήσιμη αυτή καθεαυτή. Προσδιορίζει την πολιτική αρετή ως την αρμονία σε ένα συγκροτημένο κοινωνικό σώμα. Μια ιδανική πολιτεία στηρίζεται σε τρεις τάξεις ανθρώπων, των παραγωγών, των επικούρων και των φυλάκων. Μια κοινωνία είναι δίκαιη όταν οι σχέσεις μεταξύ αυτών των τριών τάξεων είναι ορθές. Ισχυρίζεται ότι η ατομική δικαιοσύνη αντανακλά την πολιτική δικαιοσύνη. Η ψυχή κάθε ατόμου έχει μια τρίπτυχη δομή ανάλογη προς τις τρεις τάξεις της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα, κάθε κοινωνική τάξη κυριαρχείται από ένα από τα τρία μέρη της ψυχής. Οι παραγωγοί κυριαρχούνται από τις επιθυμίες τους, οι φύλακες κυριαρχούνται από το θυμό τους, οι νομοθέτες κυριαρχούνται από το λογικό τους. Ο Πλάτων εστιάζει σε μια ανώτερη Πολιτεία στην οποία κανείς δεν αποκαλεί τίποτα «δικό του» κ...

Η πολιτική ταυτότητα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Το «κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης» στον ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο

Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 2017

Στόχος του άρθρου αυτού είναι η ανάλυση της κατασκευής της έννοιας της «νέας πολιτικής ταυτότητας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης». Ως παραδειγματικό πλαίσιο συγκρότησης της έννοιας αυτής εξετάζεται η ειδησεογραφική κάλυψη του κινήματος της «αντιπαγκοσμιοποίησης» και, πιο συγκεκριμένα, οι διαδηλώσεις που έγιναν γνωστές ως «Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά του Καπιταλισμού» και οι οποίες απασχολούν τα MME από το τέλος της δεκαετίας του 1990 έως σήμερα. Με αφετηρία τη θεωρία του καθοριστικού ρόλου των MME στην κοινωνική κατασκευή της πραγματικότητας και με βάση τον θεωρητικό στοχασμό γύρω από τα νέα κοινωνικά κινήματα, τις συλλογικές ταυτότητες και την πολιτική δράση στη μετανεωτερικότητα, αναζητούνται το σημασιοδοτικό σύστημα και οι αφηγηματικές δομές του ειδησεογραφικοΰ λόγου του αθηναϊκού Τύπου που, μέσω των αναπαραστατικών του πρακτικών, συντελεί στην κατασκευή της έννοιας «της νέας πολιτικής ταυτότητας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης».