Transnational Family Networks of Migrants from Turkey in Europe, Turkish Journal of Sociology 3 (27): 219-234. (original) (raw)
Related papers
Karşı İstikametten Göç: Türkiye´deki Yüksek Vasıflı Alman Kadınlar
Turkey has long been characterized as a “country of emigration” due to the large scale migration of workers to Western Europe since the 1960s. Turkey, however, has increasingly become a “transit country” and a “country of immigration” in recent years. Today Turkey faces various migration flows such as transit migrants, clandestine immigrant workers, high-skilled personnel, asylum seekers, and refugees from different countries. Among these migrant groups there are highly-skilled German citizens with and without Turkish migration background. This is the group of migrants upon which this article focuses. However, in order to contextualize my work, I will first give a very brief overview od migration movements to Turkey (section 1). Although this overview also includes some historical information on migration movements into the Ottoman Empire and the young Republic, it mainly focuses on the various characteristics of the above mentioned migrant groups in today’s Turkey. In section 2, I give some insights regarding the main characteristics of German citizens living in Turkey. In this context, I first list the different groups of German citizens in Turkey (Bosporus Germans, posted personnel and their families, German spouses of Turkish citizens, children of these German-Turkish couples, retired German citizens, life-style migrants and German citizens with Turkish migration background), and then Itouch upon their legal status and their main problems. In a third step, I take a glance at the discourse on the migration of highly qualified German citizens with and without Turkish background from Germany. In this context, I point to the different perceptions and evaluations of the out-migration of highly qualified migrants with and without Turkish migration background in the public and academic discourse. The last and main part of my article summarizes the findings of my research project “Istanbul Calling: Transnational Life- and Work Worlds of Highly Skilled Female German Citizens with and without Turkish Migration background” (section 4). After a short characterization of the interviewees, I underline the differences and similarities within the interviews of highly skilled German women with and without Turkish Migration background. In this context, I mainly focus on their migration motivations, their integration into the labor market, their socio-cultural networks and their transnationality. With regard to their migration movements (section 4.1.) I argue that the reason these women came to Istanbul cannot be reduced to one or two factors. Although all interview partners mentioned various initiating reasons such as career advancement, partnership, going back to their roots, adventure or a desire for change, which leads them to toy with the idea of going to Istanbul, none of them came at all costs. The realization of their step to Istanbul was always a combination of various factors. They took this decision during a particular phase of their life courses, when they thought that this step would match with various aspects of their private and professional life plans. As the interviewees were all highly-qualified and independent women, they all also had job-related considerations. Most of the interviewees thought that their migration to Turkey would either fit into their career advancement in financial and/or satisfactory terms or rather they rather risked a professional change in order to find self-fulfilment. Apart from the latent wish “to go back to their roots”, which was mentioned by some women with Turkish migration background, there were no significant differences in migration motivations between women with and without Turkish migration background. All of them had a kind affinity for Turkey or Istanbul respectively and all wanted to continue their private and professional life there. As job-related considerations and reasons were very important migration motivations for most of my interviewees, their integration into the labour market in Istanbul is also an important issue for their lifeworlds and my research (section 4.2.). In this context, it should be pointed out that integration into the Turkish labour sector was not an issue for the posted personnel and the self-employed interviewees, who worked for their non-Turkish clients or employees. These German women with and without Turkish migration background were professionally not connected with the Turkish labour market. However, all the others had to integrate into the labour market in Istanbul – and this was a difficult task for all of them! All in all it should be pointed out that the difficulties mentioned by the interviewees differed enormously according to their particular German or Turkish migration backgrounds. Legal entrance into the labour market with a work permit was one of the main problems for German citizens without Turkish migration background. Many of them complained about the difficulty to obtain a work permit and engaged in illegal work. The work situation for female German citizens with Turkish migration background is quite different from those without Turkish background. Due to their “blue card” they have free access to the Turkish labour market. However, this does not mean that they don’t face any difficulty in shaping their professional development. Some of them thought that there will be a big demand for their skills in the Turkish labour market and that any boss will be only too glad to take them. These women did not only have to find out that there is huge competition in the Turkish labour market, but also that they lacked a lot of necessary local knowledge and professional networks in the labour market. To overcome this deficit they need time. In addition, differences in the work culture, work discipline and the particular professional system with which the interviewees were raised created difficulty for many of my interview partners. Socio-cultural networks are the subject of section 4.3. In this context, it should be noted, that all migrants with Turkish background interviewed in my sample have had several socio-cultural networks in Istanbul due to their family-connections and friends, since their arrival. These networks certainly helped them to solve various problems regarding their daily life such as finding flats, getting information, overcoming loneliness etc. However, according to my research results, these networks are of course important on a personal level, but should not be overestimated for all aspects of life. First, these socio-cultural networks did not help them to integrate in the labour market since many of these socio-cultural networks lack professional/sectorial insight. Secondly, it has to be underlined that the socio-cultural networks due to family-connections and friends do not make migrants’ lives easier per se, but also can make their lives more difficult. Apart from this it has to be underlined that German women without Turkish migration background also have various private or sometimes even a few professional contacts in Turkey, which have been important for their integration. In the last sub-section (4.4) I focus on transnationality. All of my interviewees somehow maintain transnational contacts to Germany. However, I show in my article that the frequency and the form of these transnational ties depend very much on their particular life conditions. While some only have private contacts with family members and friends, some develop transnational professional networks as part of their careers. As frequent border-crossing is seen as an important indicator for transnationality, the frequency of their trips to Germany is a good proof of their transnational status. My empirical data shows in this context that their border-crossings are highly dependent on their particular living and working conditions. While those, who still struggle with the integration in the labour market do not have the financial means and aspiration to travel to Germany, those who are employed often lack necessary time. Others, however, are able to go to Germany up to 10 times a year due to their professional careers. Another important characteristic for transmigrants is the ambiguous relation to their region of origin and settlement and the unclear time frame of their migration. An important discovery for me was that in this context none of my interviewees had concrete ideas about where they will live in future. Although most of them saw their future in Turkey, a return to Germany or a migration to a third country was not out of question for nobody. The article ends with a short conclusion (section 5).
DergiPark (Istanbul University), 2022
Bu araştırmanın amacı, uzmanlaşma eğitimi amacıyla Türkiye'ye göç eden uluslararası lisansüstü öğrencilerin ülkemizi tercih etme nedenleri ve yaşam memnuniyetlerine ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi'nde yürütülen çalışmaya 3'ü kadın 7'si erkek olmak üzere toplam 10 sağlık çalışanı katılmıştır. Katılımcılar yabancı uyruklu olup Türkiye'de lisansüstü eğitim gören kişilerdir. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji deseninde yürütülmüştür. Öğrencilerden yarıyapılandırılmış görüşmeler ile elde edilen veriler, içerik analizi ile çözümlenmiştir. Analizler sonucunda katılımcıların Türkiye'yi tercih etmelerine neden olan başlıca faktörlerin; Türkiye'nin sağlık alanında sahip olduğu nitelikli eğitim sisteminin, jeopolitik konumunun ve güvenli bir ülke olarak algılanmasının olduğu görülmüştür. Uluslararası lisansüstü öğrenciler, Türk toplumu ile benzer dile ve ortak dini değerlere sahip olduklarını, mesleklerinin saygınlık gördüğünü ve eğitim maliyetlerinin ucuz olduğunu ifade ederek Türkiye'de kendilerini mutlu hissettiklerini belirtmişlerdir.
Screeniııg Transnational 'Turkislı Community ln Fatih Akın's Kurz and Schmerzlos (Slıort Slıarp Slıoch). , 2005
Since !he mid 19905, a number of innovative filmmakers of Turkish descent have come to the forefront in German cinema-main!y in Berlin and Hamburg-whose transnational/transcultural films reflect a new attitude in the self-image of the second and third generation Turkish nıigrants. Contrary to the historical representation of Turks in Germany as objects and/or victims in paternalistic textual and filmk discourses, the young minority filmmakers have found their own voices in this popular culture-forum, allowing their protagon1sts to speak up about their opinions, their life-expectations, or their criticism of the sociaf and political status quo. Of the minority filmmakers in recent German cinema, fatih Akın's film Kurz und Schmerzlos (Short Sharp Shock 1998), i!lustrates the multi-ethnic sodal reality in urban Germany by telling the dramatic story of the friendship be!ween lhree young men, lhe Turk Gabriel, the Greek Costa and the Serb Bobby. The film raises questions about the way cross-culturaf social contexts mold individual processes of self·def!nition and determine subject agency, and about how individua!s in this liminal state of inbetweenness negotiate and reconfigure their assiqned positions. The fol!owing analysis of Akın's film Kurz ıınd Schmerzlos focuses on the Turkish characters and examines their strategies for maklng their way within a society that stil! considers the children and grandchildren of migrants as Ausfönder (foreigner, stranger), and in.which ethnic minorities keep experiencing exclusion, discriminalion and xenophobia. Ufouışırı Ti.irlı Toplulıığıuııuı Fatilı. Ah,11'111 Kıstı re Acısız'ıııda {Kur::: uıul Sclııııerzlos) GöMerimi Özet: 1990'1arm ortalarından bu yana Alman sinemasında ·özetrıkle Berlin ve flamburg'da·, bazı Türk asıllı yeni film yapımcıları ikinci ve üçüncü kuşak Türk göçmenlerin kendilik-imgelerindeki yeni bir tutumu yansıtan ulusaşırı/kültüra~ırı filmleri ile ön plana çıktı. Paternalistik metinsel ve ilimsel söylemlerde Almanya'daki Türklerin nesneler ve/veya kurbanlar olarak tarihsel temsiline karşın, genç azınlık film yapımcıları bu popüler kültür·forumunda önderlerinin düşüncelerini, yaşam beklentilerini ya da toplumsal ve politik statükoya yönelik eleştirilerini cesurca dile getirmelerine izin vererek kendi seslerini buldular. Son dönem Alman sinemasının azınlık film yapımcılarından fatih Akm'ırı filmi Kısa ve Acısız (Kurz und Schmerz{os, 1998) kentsel Almanya'mn çok·etnili toplumsal yapısını üç genç adam-Türk Gabriel, Yunan Kasta, Sırp Bobby-arasındaki arkadaşlığın dramatik öyküsünü anlatarak resmediyor. Film karşı-kültürel koşulların nasıl kendini tanımlamanın bireysel s\ireç!erlnl biçimlendirdiijini ve özne durumunu be!ir!ediijini, ve bireylerin bu aradakalmışlık içinde verili konumları ile nasıl başa çıktıklarını ve bu konumları nasıl yeniden biçimlendirdiklerini sorguluyor. Akm'ın Kısa ve Acısız filminin aşağıdaki analizi Türk karakterler üzerine odaklanıyor ve göçmenlerin çocuklarını ve torunlarını hala Aus!ander (yabancı) olarak gören, etnik azınlıkların dışlamaya, ayrımcılığa ve yabancı düşmanlığına maruz kaldığı bir toplumda bu karakterlerin varolma yollarını inceliyor. Karin Hamm-Ehsani Union Col/ege, Department of Modern Languages and Literatures kültür ve iletişim " culture & communication © 2005 • 8(1) • kış/winter: 6S~9o
Belin'deki Türk göçmenlerinin girişimcilik pratikleri
2004
The aim of this thesis is to demonstrate how immigrants from Turkey try to create flexible identities through their entrepreneurial practices in order to achieve social mobility within the regimes of state, market and social networks in Berlin. To put it differently, the aim of the study is to indicate how immigrant entrepreneurs try to develop strategies and maneuvers vis-à-vis the regulatory mechanisms like immigrant and citizenship laws, high degree of labor market rules, class based corporatist policies, social welfare policies and social networks acting as habitus for order and stability through social control and surveillance. These strategies and maneuvers, which are reflected on the flexible identities of immigrant entrepreneurs, are crucial for them to have social mobility and thus to remain competitive in the capitalist market economy and its political and social dynamics. That is to say through flexible identities immigrant entrepreneurs enable themselves to benefit from ...
MIDDLE EAST JOURNAL OF REFUGEE STUDIES, 2017
Doğu Akdeniz Bölgesi Suriyelilerinin başlıca istikameti olan Mersin'de ve Adana'da yaşayan ve çalışan bir araştırmacı olarak yerinden edilmiş Suriyelilerin zorunlu göçe maruz kalmış olmanın yol açtığı travma ile nasıl baş ettiklerini ve nasıl yılmazlık tutumu geliştirdiklerini araştırmak istedim. Suriyelilerin dindarlık düzeylerinin yüksek olduğu bilindiğinden dolayı yerinden edilmiş insanların pozitif başa çıkma stratejisi geliştirmelerinde dinin rolünü de anlamak istemiştim. Kendisi ile görüşme yaptığım mültecilerin çoğu, travmatik bir olay yaşama esnasında kendisini dindar şekilde tanımlamaktaydı. Çalışma neticesinde, dinî bir gruba bağlanma ile olumlu başa çıkma stratejileri oluşturma arasında yalın fakat pozitif bir ilişki buldum. Bununla birlikte, görüşme yaptığım Suriyelilerin az bir kısmı çevrelerindeki ev sahibi topluluğun yaşamına dâhil olmuştu. Çalışmadan elde edilen bulgulara dayanarak bu durumun bize metodolojik bir sorun gös-terdiğini ileri sürdüm. Bu sorunun kaynağında Türkiye'de yaşayan Suriyeli mültecilerin kendilerini gömülü buldukları sosyal ve psikolojik bağlamın verileri çarpıtması yer alıyor olabilir. Bu araştırmanın bağlamını tanımlarken zorunlu göç çalışmalarındaki bazı metodolojik zorluklara daha geniş değindim; bunu yaparken de istikrarsız siyasi ve sosyal çevrelerde yaşayan savunmasız kitleler üzerinde araştırma yapmanın etik boyutlarını sorunsallaştırdım.
Seçi̇m Sinirlarinin Deği̇şti̇ri̇lmesi̇ Yoluyla Türki̇ye'De Yeni̇den Merkezi̇leşme: Ankara Örneği̇
lnternational Journal of Geography and Geography Education, 2019
Bu araştırma, 2012 yılında yapılan 6360 sayılı kanunla yapılan değişiklikle gerçekleşen yerel seçim sınırlarına ilişkin düzenlemenin yeniden merkezileşmeye yol açtığını iddia etmekte ve bunu ampirik olarak kanıtlamaktadır. Bu argümanları kanıtlamak için seçim davranışı ile seçmen profili arasındaki ilişkiyi ele alan sivil gönüllülük modeli kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler Yüksek Seçim Kurulu (YSK) ve Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) ile bir gayrimenkul internet sitesi kullanılarak oluşturulan verilerden oluşmaktadır. Bulgular, muhalefet partisinin hâkim olduğu alanların daralmakta olduğunu, bunun da ötesinde, söz konusu düzenlemeyi yapan siyasi iktidarın çeperde yer alan kendi egemenliğindeki alanları dahi yereldeki temsilcilerine bırakmayacak kadar merkezden idare etme eğilimine girdiğini göstermektedir. Bu durum seçim sınırlarına ilişkin yapılan düzenlemenin siyasal iktidarın hakimiyet alanını genişletmesinin ötesinde hegemonik bir biçimde Türkiye'de merkezileşme dinamiklerini yeniden harekete geçirdiğini ve bunun gerçekleşmesi için mekanın araçsallaştırıldığını göstermesi açısından önemlidir.
Türki̇ye'Deki̇ Afgan Göçmenleri̇n Firsat Ve Zorluklarina Yöneli̇k Bi̇r Anali̇z
lnternational Journal of Geography and Geography Education
Nüfus hareketlerinin tarihi bireylerin ve toplumun daha iyi yaşam arzusu nedeniyle insanlık tarihi kadar eskiye gider. Göç farklı dönemlerde, çeşitli nedenlere bağlı olarak değişikl şekilde gelişmiştir. Kökelik, savaş, demokratik baskı, işgücü ve mekândaki farklı baskı nedenleri ile göç edilen yerlerin cazibe durumları göçün nedenleri oluşturmuştur. Bu çalışmada Afganların Türkiye'ye göç nedenlerini ve göçmenlerin mevcut durumunları ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu kapsamda Afgan göçünün fırsat ve zorlukları betimsel ve analitik çerçevede incelenmiştir. Makalenin analizi göç teorileri yöntemleri çerçevesinde itici ve cazibe etkisi çerçevesinde yeni bir bakış oluşturulmuştur. Bilgiler ulusal ve uluslararası göç ve göçmen organizasyonlarından, basılı ve dijital veri kaynaklarından faydalanılarak elde edilmiştir. Afganistan'da uzun süredir devam eden savaş binlerce Afgan'nın dünyanın farklı bölglerine göç ettirmişti. Türkiye Asya ülkeleri ve Avrupa ülkeleriyle stratejik ve jeostratejik geçiş noktası durumundadır. Bu durum iç-dış göç şeklinde yasal ve yasadışı olarak devam etmektedir. Özellikle Avrupa ülkelerine gitmek isteyen Afganlar için her yıl binlerce mülteci Türkiye'ye göç etmektedir. Türkiye'de yaşayan Afganlar kimlik sahibi olmasına bağlı olarak bazı eğitim, sigortalı çalışma ve sağlık imkânlarından faydalanmaktadır.
Türkçe Derslerinde Etkileşimsel Kaynak Kullanımı
Pamukkale University Journal of Education, 2021
Bu çalışmada Türkçenin ana dili olarak öğretiminin yapıldığı bir sınıfta öğretmenin sınıf içi etkileşimde yararlandığı etkileşimsel kaynaklar ile bu kaynakların işlevlerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada konuşma çözümlemesi yöntemi kullanılmıştır. Çalışma verisi Ankara merkez Etimesgut ilçesinde bir devlet okulundan toplanmıştır. Sınıfa 3 kamera (öğrencileri görecek biçimde öğretmen masasının arkasına ve kapı girişine, öğretmeni görecek şekilde öğrenci sıralarının arkasına) ve 2 ses kayıt cihazı (kameralardan uzak kalan noktalara) yerleştirilmiştir. Toplamda 27 ders saatlik veri kaydedilmiştir. Araştırmada öğretmenin; bekleme süresi kullanma, öğretmen-öğrenci ses yansıması, beden dilinden yararlanma, söz sırası dağıtımında öğrencinin ismini söyleme, geçmiş öğrenme olaylarına gönderim, üstdilsel gönderim/tercih, söylem belirleyici kullanma, öğrenci katkısını şekillendirme, genişletim, vurgu-tonlama, vurgulu olumlu değerlendirme gibi etkileşimsel kaynaklardan yararlandığı görülmüştür. Veri bütüncesinden elde edilen üç kesitte öğretmenin bu kullanımları örneklenmektedir.
2016
Türkiye'de kentsel yoksulluk dinamikleri farklı dönemler boyunca değişim göstermiştir. Göç ve kentleşmenin ilk itici gücü 1950'lerde gerçekleşmiştir. 1960'lı ve 1970'li yıllarda, kentleşme süreci ve yoksulluk sadece devletin formal refah mekanizmalarıyla değil, aynı zamanda akrabalık ve/veya hemşerilik dayanışması ağlarıyla desteklenen enformel mekanizmalarla ele alınmıştır. Bu enformel mekanizmalar, kent yoksullarının enformel işgücü piyasasına katılımına ve yeni kamu arazileri üzerinde yerleşmelerine imkân tanımıştır. 1980'lerde de enformel mekanizmalar etkinliklerini korumuş ve yoksulluk sürekli bir nitelik kazanmamıştır. 1990'lı yıllardan itibaren, enformel mekanizmaların temelini oluşturan unsurların geçerliliğini kaybetmesi ile Türkiye'de kentsel bağlamda yoksulluğun nitelikleri değişmeye başlamıştır. Enformel arsa ve işgücü piyasasındaki imkânlar büyük ölçüde sınırlanmıştır. Bu değişimler; toplumsal dışlanma, ekonomik ve sosyal yaşamla bütünleşememe riskinin artışı, yoksullukla başetmenin zorlaşması gibi durumlarla kavramlaştırılan yeni bir yoksulluk türünün ortaya çıkışını göstermektedir. Aynı zamanda yeni yoksulluğa ilişkin bu tür dinamikler bizlere Türkiye'nin geleneksel refah rejiminin çözülüşünü göstermekte ve bu süreç ülkemizin toplumsal bütünleşme imkânlarını büyük ölçüde ortadan kaldırmaktadır.