Sanatsal İfade Süreci̇nde Özne Ve Nesneni̇n Halleri̇ (original) (raw)

The Journal of Academic Social Science Studies

Bilgi, özne tarafından dış koşulları uygun hale getirebilmede, nesne hakkında görme, duyma, anlama, tanıma, çözme gibi araştırmalar yapılması sonucu elde edilir. Nesne hakkında bilgilenen özne, bu bilgiler ile nesneyi artık değiştirebilir. Özne ve nesne arasındaki ilişkiden bilimsel ve sanatsal bilgiye ulaşılır ancak sanatsal bilginin, bilimsel bilgiye nazaran subjektif bir özellik taşıdığını söylemeliyiz. Bilimsel bilgi, araştırmacının çabasında son bulur, farklı araştırmacıların aynı nesneye ilişkin aynı bilgiye ulaşması söz konusudur. Sanatsal bilgi süreci ise deneysellikten uzak, sezgilerin işin içine girdiği bir süreçtir. Sanatın ve sanatçının nesne ile olan ilişkisi ve bu ilişkiyi ifade etme biçimleri binyıllardır değişmektedir. Nesne, sanatçı tarafından algılanır, kavranır ve bu kavrayış sürecinde sanatçıda farklı duygular ve nihayetinde estetik heyecan uyanır. Bu süreç ve sonunda estetik yargı-estetik varlık ortaya çıkar. Bu genel durumdan özele doğru geldiğimizde sanatçı ve sanat eserinin böyle bir ilişki ile estetik olay meydana getirmesi sürecini, sanatsal yaratma süreci olarak tanımlarız. Bu makalede nesneyi, onun varoluşunun, tinsel, ruhsal, organik ya da inorganik katmanlarının tümü ve ötesinde algılama durumu ile estetik nesne-özne arasındaki ilişki üzerinde durulacaktır. Bu ilişkiler bütünü ve sonucunda gelişen sanatsal ifade sürecinde nesnenin ve öznenin hallerine değinilecektir. Bu değerlendirmelerin yanısıra insan ve sanat eseri arasında duyular aracılıg ıyla gerc ekles en soyutlama (abstraktion) ve özdeşleyim (einfühlung) olaylarına da değinilecektir.