Personality disorders accompanying schizophrenia: analysis of a series consisting of 75 patients (original) (raw)
Related papers
Şizofreniye Eşlik Eden Kişilik Bozuklukları: 75 Hastadan Oluşan Bir Örneklemin Analizi
Klinik Psikofarmakoloji Bulteni-bulletin of Clinical Psychopharmacology, 2012
Şizofreniye eşlik eden kişilik bozuklukları: 75 hastadan oluşan bir örneklemin analizi Giriş: Şizofreni hastalarında eşlik eden kişilik bozukluklarıyla sık karşılaşılmakta ve bunlar belirtilerin görünümü ile hastalığın seyrini değiştirebilmektedirler. Amaç: Şizofreni hastalarından oluşan bir örneklemde kişilik bozukluklarının sıklığını ve çeşitli sosyodemografik ve klinik değişkenlerle ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır. Kişilik bozukluklarının psikotik hastalıkların tanısı, seyri, takibi ve tedavi planlamasına olası etkileri tartışılmıştır. Yöntem: Çalışma grubu şizofreni tanısıyla takip edilmekte olan 37 kadın ve 38 erkek (toplam 75) hastadan oluşmaktadır. Hastaların demografik, sosyal ve çeşitli klinik testlerle değerlendirilen hastalık belirtilerinin durumu ile eşlik eden kişilik patolojilerini içeren bir veri seti elde edilmiştir. Bulgular: Şizofreni hastalarında yaklaşık %70 oranında eşlik eden bir veya birden fazla kişilik bozukluğu olduğu saptanmıştır. En sık görülen kişilik bozuklukları kaçıngan, paranoid ve obsesif-kompulsif kişilik bozukluklarıdır. Kişilik bozukluklarının tipleri ve bunların sıklıkları çeşitli ölçütlere göre gruplandırılan hastalar arasında farklılıklar göstermektedir. Tartışma: Şizofreni hastalarında kişilik bozukluklarının dağılımı ve sıklığını bilmek, gerek tanı ve takip sürecinde, gerekse farmakolojik tedavinin planlanmasında klinisyene yardımcı veriler sağlayabilir. Kişilik bozukluklarının hastanın uyumunu azaltmak suretiyle veya henüz tam olarak anlaşılamayan patojenik mekanizmalarla hastalığın seyrini olumsuz yönde etkilemeleri mümkündür.
ÖZET Amaç: fiizofreni patogenezinin daha iyi anlafl›lmas›nda endofenotiplerin gerekli oldu¤u düflünülmektedir. Mizaç ve karakter ölçümü, flizofreni tan›s› alm›fl hasta ve birinci derece yak›nlar›ndaki "flizofreni ile iliflkili endofenotip"lerin araflt›-r›lmas›nda yararl› olabilir. Yöntem: fiizofreni hastalar› ve birinci derece yak›nlar›ndaki kiflilik özelliklerini araflt›ran çal›flmaya flizofreni hastalar› (n=50), bu hastalar›n psikotik olmayan kardeflleri (n=52), ve psikotik olmayan ebeveynleri (n=76) al›nd›. Sa¤l›kl› kontrol grubu, flizofreni hastalar› için (n=50), kardeflleri için (n=53) ve ebeveynleri için (n=95) ayr› ayr› oluflturuldu. Gruplar kendi aralar›nda Mizaç ve Karakter Envanteri (MKE) ortalamalar›n›n karfl›laflt›r›lmas› yaklafl›m›yla de¤erlendirildi. Bulgular: fiizofreni grubunda; hem birinci derece akrabalar›na hem de kontrol grubuna göre daha yüksek Zarardan Kaç›nma, daha düflük Ödül Ba¤›ml›l›¤›, Kendini Yönetme ve ‹flbirli¤i Yapma ortalamalar› oldu¤u görüldü. fiizofrenlerin kardefllerinde kiflilik profilinin sa¤l›kl› kontrollere göre farkl› bulunmad›¤›, ebeveynlerinde ise sa¤l›kl› kontrol grubundan daha düflük Ödül Ba¤›ml›l›¤›, Kendini Yönetme ve ‹flbirli¤i Yapma ortalamalar› oldu¤u gözlemlendi. Sonuç: fiizofrenlerin kardefllerinde gösterilememesine ra¤men flizofreni hasta-lar›nda ve ebeveynlerinde düflük ödül ba¤›ml›l›¤›, düflük kendini yönetme ve düflük iflbirli¤i yapma örüntüsü, gelecek endofenotip araflt›rmalar›nda yol gösterici olabilir. (Nöropsikiyatri Arflivi 2009; 46: 8-12) Anahtar kelimeler: fiizofreni, birinci derece yak›n›, mizaç ve karakter ABSTRACT Objective: Endophenotypes are needed to better understand the pathogenesis of schizophrenia. Measures of temperament and character may serve as schizophrenia-related endophenotypes in individuals with schizophrenia and their non-psychotic first-degree relatives. Method: Individuals with schizophrenia (n=50), their non-psychotic siblings (n=52), non-psychotic parents (n=76), controls (n=50), siblings (n=53), and parents (n=95) participated in a study of the personality characteristics of schizophrenia. A comparison approach assessed group means on the Temperament and Character Inventory (TCI). Results: Individuals with schizophrenia had higher harm avoidance than their non-psychotic relatives, controls and their relatives. Individuals with schizophrenia had lower self-directedness and cooperativeness than their non-psychotic relatives, controls, and the relatives of controls. Discussion: Although, it is not confirmed in patients' siblings, the findings obtained in patients with schizophrenia and their parents of low reward dependence, low self-directedness and low cooperativenes may be indicators in future studies of schizophrenia-related endophenotype. (Archives of Neuropsychiatry 2009; 46: 8-12)
Purpose: This review article is aimed to discuss and evaluate the causative risk factors of the development of a suicidal behavior and the effectiveness and outcomes of the preferred atypical antipsychotics in patients diagnosed with schizophrenia. Method: Psychiatric literature was scanned for this purpose. All articles written 1970 to 2010 in the scientific database were reviewed. Discussion: It has been already known for a long time that completed or triled suicide attempt rates are high among patients having a diagnosis of schizophrenia. High risk is associated with male sex, previous suicide attempts, depressive symptoms, early stages of disease, high frequency of hospitalization, premorbid social malfunction, abuse and traumatic experiences in childhood and a family history of suicide. These are predisposing factors which should be regarded. It is also known that the period following discharge from hospital is particularly risky, since frequency of suicide attempts are increased in this period. Present data shows that clozapine is the best choice of treatment to prevent suicide directed behavior in schizophrenics. However other atypical antipsychotics like olanzapine, risperidone, amisulpride, ziprasidone and aripiprazole are also known to be a choice of treatment. Conclusion: Patients with a suicide risk should be determined and followed closely and frequently in clinical practice.
Türk psikiyatri dergisi = Turkish journal of psychiatry, 2013
The aim of this study is to investigate the patterns of offense and treatment outcomes in patients with schizophrenia who have exhibited violent behavior and to provide data for mental health professionals to aid in the treatment and therapeutic support of schizophrenia patients. The subjects included in this study include a total of 52 patients with schizophrenia who had committed violent crime and who were under observation or mandatory treatment, and a control group of 31 subjects who assumed full responsibility for the crime they were accused of. Patients with schizophrenia and control subjects were examined based on the assumption that prior exhibition of violent behavior may be a determining factor for socio-demographic characteristics and the early identification of violent crime. Life-long aggressive behavior was also examined using the Overt Aggression Scale (OAS). A total of 80.7% of the patients with schizophrenia were found to be paranoid subtype. The mean age of schizop...
[Distinguishing depressive from nondepressive patients in schizophrenia in terms of symptomatology]
Türk psikiyatri dergisi = Turkish journal of psychiatry, 2002
Schizophrenia is a syndrome with five dimensions and it contains positive symptoms, negative symptoms, disorganization, depression, and cognitive symptoms. Depression which is one of these dimensions can be seen with every dimension and in every phase of schizophrenia. In this study our aim was to examine the overlapping features and the discriminating symptoms of depression comorbid with schizophrenia. The subjects consisted of 30 patients diagnosed as schizophrenic with a concurrent depression, disorder, and 30 patients diagnosed as schizophrenic without a concurrent depression, admitted to the outpatient department of two university hospitals. Patients were assessed using the following measures: Calgary Depression Scale for Schizophrenia (CDSS), Scales for Assessment of Positive and Negative Symptoms (SAPS and SANS respectively), and Extrapyramidal Symptom Rating Scale (ESRS). For determining the overlapping features of schizophrenia with depression, symptoms drawn from SAPS, SAN...
Türk psikiyatri dergisi = Turkish journal of psychiatry, 2002
It is known that psychosocial skills training programs increase the efficacy of schizophrenia treatment. The aim of this study was to carry out the Turkish version of two modules of a commonly used program, Social Skills Training (Medication Management and Symptom Management Modules), and to determine its possible benefits. The study was carried out at three sites. Fifty schizophrenic patients who were at least literate and who did not have language problems or organic mental diseases, aged 18-60, using antipsychotic agents in a standard dose and in a stable phase were included in the study. Eight training groups were formed. Each group consisted of 5-7 individuals and the study took approximately eight months. The Brief Psychiatric Rating Scale, the Quality of Life Scale: an instrument for rating the schizophrenic deficit syndrome, the Drug Treatment Compliance Scale and Pre- and Post-Tests of Social Skills Training were applied to the patients before and after the group education ...
Journal of Psychiatric Nursing, 2018
Bu çalışmanın amacı, bir Toplum Ruh Sağlığı Merkezi (TRSM)'nde uygulanan rehabilitasyon programlarına katılan ve katılmayan şizofreni hastalarının bazı sosyodemografik ve hastalıkla ilişkili özellikleri ile tedaviye uyumları ve öz yeterliliklerini tanımlamaktır. Gereç ve Yöntem: Karşılaştırmalı-tanımlayıcı nitelikte planlanan bu çalışma Ocak-Mart 2016 tarihleri arasında Amasya'da bulunan Toplum Ruh Sağlığı Merkezi'nde yapıldı. Araştırmanın örneklemini, şizofreni tanısı ile takip edilen, rehabilitasyon programlarına düzenli olarak katılan 32 ve rehabilitasyon programlarına katılmayan 32 olmak üzere toplam 64 hasta oluşturdu. Her iki grubun özellikleri de yaş, cinsiyet, hastalığın başlama yaşı ve hastalığın süresi bakımından benzerdi. Kişisel bilgi formu, Morisky Uyum Ölçeği ve Öz Etkililik-Yeterlilik Ölçeği kullanılarak elde edilen veriler SPSS 20.0 paket programı kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Rehabilitasyon programlarına katılan hastaların %71.9'u 6 aydan uzun süredir programlara katılmaktadır. Programlara katılan hastaların %50'si, katılmayan hastaların %25'i tedaviye uyumludur. Gruplar arasında ilaç uyum düzeyleri açısından anlamlı bir fark olmamakla birlikte rehabilitasyon programlarına katılan şizofreni hastalarının ilaç uyumlarının daha yüksek olduğu belirlendi. Kadın hastaların erkek hastalara göre, bekar olanların da evli olanlara göre tedaviye daha uyumlu oldukları saptandı. Programlara katılan hasta grubunun öz yeterlilik ölçek puan ortalaması 61.28±12.09, katılmayan grubunun ise 62.82±11.16 olarak bulundu. İki grup arasında öz yeterlilik ölçek puanları açısından anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuç: Araştırmada rehabilitasyon programına katılan şizofreni hastalarının tedaviye uyumları, rehabilitasyon programlarına katılmayanlara göre daha yüksek bulundu. Bu bağlamda hastaların rehabilitasyon programlarına katılması için desteklenmesi önerilmektedir.
Anatolian Journal of Psychiatry, 2017
Şizofreni, yalnız hastaları değil, aynı zamanda hastaların bakım verenlerini önemli derecede etkilemektedir. Psikotik hastalıklar ve özellikle şizofreni, bakım verenler için hastalığın neredeyse her döneminde sorun oluşturmaktadır. Çalışmamızda, şizofreni hastalarının psikiyatrik bozukluğu bulunmayan bakım verenlerinde sosyal anksiyete, agresyon ve bağlanma stili gibi hastalık şiddeti üzerine etkisi olabilecek değişkenlerin varlığı sağlıklı kontroller ile karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmiştir. Yöntem: Çalışmaya 38 kronik şizofreni hastası ve bu hastaların bakım verenleri ile sağlıklı kontroller alınmıştır. Çalışma toplam 92 kişi ile yürütülmüştür. Çalışmaya alınan katılımcılardan hasta grubuna Sosyodemografik Veri Formu ve Pozitif ve Negatif Belirti Şiddeti Ölçeği, diğer katılımcılara Sosyodemografik Veri Formuna ek Liebowitz Sosyal Kaygı Ölçeği, Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği ve Yakın İlişkilerde Yaşantılar Ölçeği-II uygulanmıştır. Sonuçlar: Şizofreni hastalarının bakım verenleri ile sağlıklı kontrol grubu sosyal anksiyete, saldırganlık ve bağlanma stili açısından karşılaştırıldığında yalnız sosyal kaçınma alt ölçeği ortalama puanında anlamlı farklılık saptanmıştır. Sosyal kaçınma alt ölçeği ortalama puanının, şizofreni hastalarının bakım verenleri ile sağlıklı kontrol grubunu anlamlı olarak birbirinden ayırt ettiği bulunmuştur. Pozitif belirti şiddetini yordamada, şizofreni hastalarının bakım verenlerinde bakılan öfke alt ölçeği ortalama puanının lineer regresyon analizinde de anlamlılığını yitirmediği saptanmıştır. Tartışma: Günümüzde hastane dışı tedavi olanakları yaygınlaştırılmaya çalışılmakta, bu nedenle aile yükünü̈ etkileyen etkenler ve bu yükü̈ azaltmaya yönelik çalışmalar önem kazanmaktadır. Hasta yakınlarının gereksinimlerinin belirlenmesi ve sıkıntı çektikleri alanların belirlenmesi hastalara da olumlu katkı sağlamaktadır. Bakım verenlere yönelik yaptığımız bu çalışmada sosyal kaçınmalarına yönelik ruhsal-toplumsal girişimler bununla birlikte öfke kontrolü ve hastalık şiddetini yönetme konusunda yapılacak motivasyonel görüşmelerin hem hastalara, hem de bakım verenlere fayda sağlayacağını düşünüyoruz.