Geleneksel Konya Evlerinden Fuat Anadolu Evi’nin Yeniden Kullanım Bağlamında Değerlendirilmesi (original) (raw)
Related papers
Tarihsel süreç içerisinde, toplumun sosyal ve ekonomik yapısındaki değişimin sonucu olarak mimari ve kentsel oluşumu da değişmektedir. Bu değişim süreci içerisinde, tarihi değer taşıyan yapıtların korunması kavramı ortaya çıkar. Tarihi ve kültürel miras kapsamındaki yapıların geleceğe aktarılması; barındırdıkları işlevlerin sürekliliğinin sağlanmasıyla ya da yapılara yeni işlevler verilerek kullanılmalarıyla mümkündür. Özgün işlevlerini sürdüren yapıların günün konfor koşullarına uyum sağlar hale getirilmesi, yeni işlev verilen yapılar da ise işlevin gerektirdiği yapısal düzenlemeleri barındırır halde olması tarihi yapılarımızın sürekliliğini sağlarken gelecek nesillere aktarılmasına yardımcı olmaktadır. Tarihi yapıların yeni işlevlerle değerlendirilmesi, Konya'da giderek yaygınlaşan bir mimari pratik olarak izlenmektedir. Yeniden işlevlendirme, mevcut yapıların tarihi birikimleri ve gelecek arasında bir tasarım geliştirmeyi içerdiği için titizlikle uygulanması gereken bir sorunsaldır. Yeniden kullanıma adapte edilmiş bir kültür varlığının, sosyal kültürel sürdürülebilirliğe olan katkılarının araştırıldığı bu çalışmada, bugün''koruma kurulu'' işlevi ile hizmet veren Konya kent merkezindeki tarihi Fuat Anadolu'nun Evi alan çalışması olarak belirlenmiştir. Çalışma ile sosyo-kültürel sürdürülebilirlik ve binanın yeni işleve adaptasyonu analiz edilmiştir.
Geç Osmanli Dönemi̇ Geleneksel Konya Evleri̇ni̇n Sentakti̇k Anali̇zi̇
Social Sciences Studies Journal, 2018
Tarih boyunca insanoğlu temel ihtiyaçlarından olan barınma ihtiyacını önce mağaralarda, göçebe hayatta çadırlarda, yerleşik hayata geçildiğinde ise konutlarda karşılamışlardır. Coğrafya ve kültüre dayalı olarak farklılık gösteren konut tipolojileri tarihsel süreç içerisinde geçirdiği değişimle her zaman mimari, sosyoloji, psikoloji ve daha birçok bilim dalının araştırma konusu olmuştur. Tarihsel süreç içerisinde sofasız, dış sofalı, iç sofalı, orta sofalı plan tipi gibi farklı plan tipolojileri ile sınıflandırılan geleneksel Türk evinin bir parçası olarak geleneksel Konya evi de iç sofalı ve hayatlı evler olarak gruplandırılmaktadır. Mekânsal nitelik, ihtiyaçlar ve ilişkiler bağlamında sürekli bir değişimin içinde olan konut mimarisinde geleneksel konut tipolojilerinin incelenmesi, çözümlenmesi ve belgelenmesi literatüre sağlayacağı katkı açısından önem taşımaktadır. Mimaride mekânların birbiriyle olan ilişkilerini ve bir araya geliş şekillerini, mekânsal çözümlemelerini inceleyen mekân morfolojisi üzerine yapılan çalışmalar konut özelinde giderek artmakta ve yeni tekniklerle kendisini geliştirmektedir. Morfolojik analiz yöntemlerinden olan Mekân Dizimi de, toplumlar arasındaki kültürel farklılıklara bağlı olarak ortaya çıkan yaşam şekillerinin mekân kurgusuna etkileri üzerinde tespitlerde bulunmak amacıyla kullanılan bir araştırma yöntemidir. Konya'da geç Osmanlı dönemi geleneksel Konya evlerinin morfolojik analizini yapmayı amaçlayan bu çalışmada, çalışma kapsamında incelenecek evler üzerinde mekan dizim yöntemi ile mekânsal ilişkiler çözümlenecek, konut tipolojileri değerlendirilecektir. Ele aldığı örnekler açısından dönemsel bir tespit çalışması olması araştırmayı değerli kılmaktadır.
Geleneksel Anadolu Konutunda Biçim-İşlev-Yaşam İlişkisi
In recent studies, it has been revealed that building art forms and especially housing formations are affected by many variables. In the architectural pattern, the form is developed by following the function, which arises from the socio-cultural need of the human being. For this reason, housing formations have emerged not only as a result of physical effects or factors but also as a result of the suppression or manipulation of all social life factors. The traditional Anatolian house is the product of material culture accumulation formed by the determination of the lifestyle experienced for many years. It is a reflection of the individual's personality and worldview with its material, form and equipment. The "middle space", which is the focus of all the activities of the home life in the Anatolian residence, has a reference volume; It became the main determinant of the plan by transforming into an outer courtyard in warm climates, life in temperate regions, and a tandoori house in cold climates. The rich historical culture of the geography where the house was built has also been one of the shape determinants of the formal structure. The division of the harem-salon, which is formed due to the religious sensitivity brought by the belief in privacy, is also the agent of the furnishing of the interiors of the rooms and the shaping of the room elements. The structure of Anatolian houses, which were created with the principle of the generality of a single form and a single structure, is simple and can be read from the outside. The Anatolian house is built with an architectural style that is suitable for life, nature and environmental conditions, and instead of struggling with nature, it adapts to it and participates in the life cycle of nature. The construction methods of the Anatolian house are based on the principle of convenience and the dimensions are determined on the basis of human dimensions. In Anatolian housing construction, where the direction of the facades is determined by considering even the direction of the wind, the houses face the sunrise. Anatolian residences, built with the nobility of simplicity, have captured the aesthetics on the facades with the contrast of occupancy-space, gradation and depth of projection. This study aims to increase the recognition of traditional Anatolian residential architecture, which has emerged as a result of long historical experiences, and to create exemplary applications for future residential building designs. The study questions the function factor that determines the formation of the building elements, including the selection and planning of the place where the traditional Anatolian house will be built, and its relations with life. In addition, in the study, an answer is sought to the question of why the traditional Anatolian house is the type of building desired by the society.
Tarihi ve Kültürel Süreklilik Bağlamında Sait Bektimur Evi’nin Yeniden Kullanımı
2017
Mevcut yapilarin farkli bir kullanima yonelik duzenlenmesi olarak adlandirilan ‘yeniden kullanim’ kavrami, Dunya’nin bircok yerinde surdurulebilir gelisme icin benimsenen bir politika olarak gorulmektedir. Tarihi eserleri korumanin en iyi yolu onlari insan kullanimina acmak olup binalarin yeniden kullanimi; tarihi ve kulturel surekliligin saglanmasi, enerji tuketimini azaltma, ekonomik ve ekolojik yaklasimlardan dolayi tercih edilmektedir. Tarihi surec icerisinde, toplumun sosyal ve ekonomik yapisindaki degisimin bir sonucu olarak, mimari durum da degismektedir. Kosullarin ve deger yargilarinin hizla degistigi bir toplumda, zaman icerisinde yapilarin islevleri de degisebilmektedir. Bu calisma ile ‘Erken Cumhuriyet Donemi’ olarak anilan bir mimari anlayisin urunu olarak gosterilen Sait Bektimur Evi’nin yeniden kullanim baglaminda degerlendirilmesi amaclanmaktadir. Arastirmada yapinin eski ve yeni islevsel kullanimlarinin ana materyaller uzerinden karsilastirmali olarak analiz edilmes...
Malatya Geleneksel Ve Güncel Konutlari'Nda Kullanici Gereksi̇ni̇mleri̇ Ve Tasarima Yansimasi
Tasarimda amac kullanici eylemlerinin ve gereksinimlerinin en etkin bir bicimde yerine getirilmesi icin gerekli mekânlarin ve mekân organizasyonlarinin olusturulmasidir. Tarihsel surec icinde mekânlar incelendiginde belirli eylemlerin ve fonksiyonlarin belirli mekânsal olusumlara karsilik geldigi gorulmektedir. Gereksinimler etmenlerin sonucu olduguna gore kullanicinin yapinin kullanim evresindeki gereksinimlerini cevresel etmenlerden bulmak mumkundur. Bu calismanin amaci, kullanici gereksinimlerinin tasarim baglaminda, Malatya geleneksel ve guncel konut mimarisi uzerine nasil yansidigi belirlemektir
Yeniden işlevlendirilen bir geleneksel konut; Tokat Vasfi Süsoy Evi
TÜBA-KED, 2018
Son yıllarda özgün fonksiyonunu yitirmiş tarihi yapıların mekânsal ve sosyal sürekliliğinin sağlanarak korunması anlayışı benimsenmektedir. Bu anlayışın esas olduğu korumada değişen dünyadaki, değişen ihtiyaçların karşılanmasının en iyi yollarından biri de tarihi yapıların yeni işlevlerle yeniden kullanılmasını sağlamaktır. Böylece yeni işlev verilen yapılar kent yaşamı ile bütünleşerek gelecek nesillere daha sağlıklı bir biçimde aktarılacaktır. Günümüzde değişen aile yaşamına ve mekânsal isteklere cevap veremeyen geleneksel konutlar çoğunlukla yeni işlev verilerek kullanılmaktadır. Tokat kent merkezinde ve kentsel sit alanı içerisinde bulunan Vasfi Süsoy Evi de bu bağlamda değerlendirilmiştir. Makalenin konusunu oluşturan bu geleneksel konut günümüzde kullanılmamakta ve bir takım yapısal hasarları bulunmaktadır. Bu çalışmada Vasfi Süsoy Evi’ne yeni işlev verilerek yapılan restorasyon projesi analiz edilerek değerlendirilmiştir. Akın, E.S., Kalınbayrak Ercan, A, Mumcuoğlu, S.S., Yaprak Başaran, E. (2018). Yeniden işlevlendirilen bir geleneksel konut; Tokat Vasfi Süsoy Evi. TÜBA-KED 17: 119-139
Anadolu’daki Geleneksel Türk Evlerinin Plan, Cephe ve Süsleme Özellikleri Bağlamında İncelenmesi
2021
Geleneksel Türk evlerinin mimari nitelikleri, tarih boyunca devam eden, eklemlenen bir kültür birikimiyle, coğrafi ve iklimsel özelliklerin etkisiyle ayrıca bölgenin sahip olduğu sosyo-ekonomik özellikler, inanç, yaşam biçimi gibi etmenlerle ortaya çıkmıştır. Tüm bu bahsi geçen unsurların bir araya gelmesiyle tarihsel süreçte gelişimine devam eden geleneksel Türk evlerinin plan, cephe ve süsleme özelliklerinin daha zengin bir niteliğe kavuştuğu söylenebilir. Bu çalışmanın amacı da Anadolu'daki geleneksel Türk evlerini; plan, cephe ve süsleme özellikleri çerçevesinde ele almak ve bütüncül bir bakış sağlamaktır. Bu kapsamda çalışma yöntemi olarak geniş bir literatür taraması yapılmıştır. Çalışma süreci üç aşamadan oluşmaktadır. Birinci aşamada, geleneksel Türk evlerinin ana ögeleri, mekân kurgusu ve plan özellikleri üzerine yapılan çalışmalar incelenmiş ve plan şemaları çizilerek örneklerle ifade edilmiştir. İkinci aşamada, cephe özellikleri üzerine yapılan çalışmalar değerlendirilmiş ve cepheyi oluşturan önemli ögeler sırasıyla ele alınmıştır. Üçüncü aşamada, süsleme özellikleri üzerine araştırmalar gerçekleştirilmiş ve dönemsel olarak yaygın kullanım gösteren süslemeler, kronolojik bir şekilde aktarılmıştır. Bütüncül bir bakış açısıyla gerçekleştirilen bu araştırmanın, yerel mimari ve geleneksel konutlar üzerine yapılacak çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Karaman Tarihi Kalesinin Yeniden Kullanım Olanaklarının Değerlendirilmesi
Dil-Edebiyat ve Tarih Araştırmaları II, 2019
Historical environment and archaeological heritages are an important source of historical and scientific research of past culture layers in the placement of social history consciousness, urban memory and future-oriented plans with city experiences. In many cities in our country, historical circles and archaeological sites have been subjected to change and some of them have been destroyed as a result of wrongly obtained decisions and practices. Karaman Castle and its environs, the historical and archaeological center of Karaman, are one of the most important areas in terms of the history, culture and architecture of Karaman. The aim of this study was to determine the conservation, development and construction methods of the Karaman Citadel Mound for the preservation and sustainability of archaeological and urban heritage and to integrate with the city and to be transferred to future generations.Within the scope of the article, the applications and changes made in Karaman Castle Mound were identified and problems were determined and the aim was to produce solutions on how to make new construction in the historical environment. This research is thought to contribute to the archaeological sites and the construction and planning efforts of the historical environment. Keywords: : Karaman, Karaman Castle, Tumulus of Karaman Castle, Preservation, Reusin of Historical Building, New Design in Historic Environment, Archaeological site