Τα νομίσματα των Δερρώνων – Εξέταση της κυκλοφορίας μέσα από τους νομισματικούς «θησαυρούς» [The Coins of the Derrones. An examination of their Circulation through Numismatic Hoards] (original) (raw)

Ταμιευτήρια και αλληλοβοηθητικές τράπεζες στη Μεσσηνία (1884-1900): νεωτερικοί θεσμοί με κοινωνικοοικονομικούς στόχους

Special - Issue (Ειδική Έκδοση), 2014

Την τελευταία εικοσαετία του 19ου αιώνα δημιουργήθηκαν στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα -από την ιδιωτική πρωτοβουλία- νεωτερικοί θεσμοί οικονομικού χαρακτήρα (Ταμιευτήρια, Αλληλοβοηθητικές Τράπεζες) κατά τα πρότυπα της δυτικής Ευρώπης (Schulze Delitzsch, Reiffstein). Η έρευνα εντόπισε τρεις θεσμούς τέτοιου είδους: την Αλληλοβοηθητική Τράπεζα «η Αβία» (1884), την Εταιρεία του Λαού ο «Μεσσηνιακός Σύνδεσμος» (1884) και το Μεσσηνιακόν Ταμιευτήριον ο «Δαφνών» (1896). Οι συγκεκριμένες συσσωματώσεις φιλοδόξησαν μέσω των οικονομικών τους εργασιών (καταθέσεις, δάνεια, επενδύσεις) να επιλύσουν προβλήματα των εταίρων τους και να καλλιεργήσουν σε αυτούς και την τοπική κοινωνία ένα κοινά αποδεκτό αξιακό σύστημα, το οποίο θα περιελάμβανε την εργασία, την πρόοδο, την εργατικότητα, τη φειδώ, την αποταμίευση, την αλληλεγγύη, τη συνεργατικότητα, την προσήλωση στην οικογένεια κλπ. Υπό αυτή την έννοια η μύηση των εργατών στο εν λόγω αξιακό σύστημα θεωρείτο -σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής- η καλύτερη προσφορά των μεσαίων και ανωτέρω στρωμάτων της Καλαμάτας στους εργατικούς κύκλους της πόλης, καθώς οι τελευταίοι θα βασίζονταν πλέον στις δικές τους δυνάμεις και δεν θα ανέμεναν τη διαρκή υλική και ηθική προσφορά των υπολοίπων κοινωνικών ομάδων. Όσο για την προσφορά χαμηλότοκων δανείων στα μέλη των σωματείων -και όχι μόνο-, αυτή αποσκοπούσε στην εξασφάλιση της αναγκαίας οικονομικής ρευστότητας που χρειαζόταν η μεσσηνιακή οικονομία στα τέλη του 19ου αιώνα και στον περιορισμό των τοκογλυφικών δράσεων. Τα διοικητικά επίσης συμβούλια των σωματείων, που αποτελούνταν από άτομα κυρίως του εμπορικού κόσμου, θέλησαν να καλλιεργήσουν στα μέλη τους και τους υπόλοιπους Καλαματιανούς την ιδεολογία τους για τον αστικό βίο, την ηθική, το κοινωνικό καθήκον, την κοινωνική συνοχή, την εθνική ταυτότητα, σε μια προσπάθεια να διαμορφώσουν συμπεριφορές ικανές να αποτρέψουν επικίνδυνες εξελίξεις και κοινωνικές ανατροπές. Η βραχύβια, τέλος, δράση των εξεταζόμενων θεσμών καταδεικνύει ότι η ανταπόκριση των κατοίκων της Καλαμάτας σε αυτούς, αλλά και η επίδραση των θεσμών στην καθημερινότητα των μελών τους δεν υπήρξε η αναμενόμενη.

The Reality of the Diversion works Acheloos Technical -Economic-Enviremental- Legal -Political- Valuation

2016

Acheloos river gave in the past and continues to give, through a long series of decisions concerning its management, triggered intense debate on the management of water resources and to address the "god River" from the state, the law, and society, and in our country the issue of water is not insignificant. Water shortage in Thessaly was a problem known from the beginning of last century. The intention of solving the problem was stated by all the governments and the wider consensus of political parties. In 1960 we held the first diversion of a tributary of Acheloos, Tavropos. Strong reactions are then created from the local community, they have now forgotten. The contribution of Lake Plastira in the local and national economy is now unmistakable. The 2nd Diversion of Acheloos was announced in 1980 and it was decided in 1983. Since then they have spent forty-two (42) years and the work is not yet complete. The project has divided and the debate between those who through documented studies supporting the project and those who rely on negative environmental impacts but does not support analog validity studies. Written at times too many essayw and not always entirely accurate even in the international press, with regard to technical, economic, legal, environmental and political dimension of the project. In this study reflected the reality of the works of the second diversion of Acheloos in all its dimensions, The reality of such projects will emerge in this paper impose and taking all those measures that will ensure the optimal performance already invested money of Greek taxpayers, in accordance with the terms of a viable and sustainable development.