Türkiye – Avrupa Birliği (AB) Ortaklık Hukukunun Genel Çerçevesi (original) (raw)

Avrupa ve Uluslararası Göç Hukuku, 2022

Abstract

Türkiye ile Avrupa Birliği (AB) arasındaki ilişkiler, ana hatlarıyla, (iç içe geçmiş olmakla birlikte) ortaklık ve tam üyelik ilişkisi şeklinde ikiye ayrılabilir. Ortaklık ilişkisi, aşağıda detaylandırılacağı üzere, 1959 yılında Türkiye’nin Avrupa Ekonomik Topluluğu’na (AET) yaptığı ortaklık başvurusu ile başlamış, 1963 yılında taraflar arasında ortaklık kuran Ankara Anlaşması’nın imzalanması ile devam etmiş ve 1995 yılında Ankara Anlaşması’nın öngördüğü son dönemine geçmiştir. Tam üyelik ilişkisi ise, 1987 yılında Türkiye’nin Avrupa Ekonomik Topluluğu’na (AET) yaptığı üyelik başvurusu ile yeni bir boyut kazanmış, 1999 yılında Türkiye’nin aday devlet ilanı ile devam etmiş ve 2005 yılından bu yana üyelik müzakereleri aşamasına geçilmiş olmakla sürmektedir. Bu çalışma, esasen, “Türkiye – Avrupa Birliği (AB) Ortaklık Hukukunun Genel Çerçevesi” başlığı altında sunulan bir tebliğin yazılı halini oluşturmaktadır. Bu tebliğ, Avrupa ve Uluslararası Göç Hukuku Jean Monnet Modülü / Avrupa Entegrasyonu ve Göç Konferansı çerçevesinde 9 Kasım 2021 ve 16 Kasım 2021 tarihlerinde sunulmuştur. Bu tebliğ ve dolayısıyla bu tebliği esas alan işbu çalışma ile Türkiye – AB ortaklık ilişkisinin tarihsel arka planı hakkında kısaca bilgi vermek (1) ve daha sonra da ana hatlarıyla ve örneklendirerek Türkiye – AB ortaklık hukukunun genel çerçevesi üstünde durmak (2) amaçlanmıştır. Türkiye – AB ortaklık hukukunun genel çerçevesi, kendi içinde, kurumsal boyut (2.1.) ve maddi boyut (2.2.) şeklinde ikiye ayrılmıştır.

Ilke Gocmen hasn't uploaded this document.

Let Ilke know you want this document to be uploaded.

Ask for this document to be uploaded.