Osmanlı İmparatorluğu’nda Arnavutlar (original) (raw)

Fatih Sultan Mehmed Zamanında Arnavutluk

I. Uluslararası Hünkâr’a Vefa Sempozyumu Bildiriler, 2013

XIV. yüzyılda Arnavutluk’ta Osmanlı fetihleri, kısa süreli ve geçici mahiyette olmakla birlikte XV. yüzyıldan itibaren kalıcı bir hâkimiyeti sağlamak amacıyla yapılmıştır. Gerçi 1443 yılında İzladi savaşını kaybetmesiyle birlikte dengeler Osmanlılar açısından değişmişti. Bu arada karışıklıktan istifade eden İskender Bey, Osmanlı ordusundan kaçarak Arnavutluk’ta babasının toprakları olan Kocacık ve Akçahisar’ı ele geçirerek isyan etmiştir. İskender Bey’in isyanı, daha ziyade Kuzey Arnavutluk’ta cereyan etmiş olup Güney Arnavutluk’ta pek etkin olmamıştır. Uzun yıllar Osmanlı yönetimini meşgul eden isyan hareketini, bizzat bastırmak için şehzadelik döneminden itibaren Fatih Sultan Mehmed’in ciddi girişimleri olmuştur. Nihayetinde 1468 yılında İskender Bey’in vefatıyla isyan hadisesi sona ermiştir. Fatih Sultan Mehmed zamanında Osmanlıların, Arnavutluk’taki hâkimiyeti tamamıyla muhafazakâr bir karakter taşımıştır. Ani bir fetih ve yerleşmenin söz konusu olmamıştır. Gayr-i Müslim tebaa tımar sistemi bünyesinde değerlendirilmesine karşılık olarak hiçbir şekilde zorla İslamlaştırılmaları söz konusu değildir. Osmanlılar, Venedik ve Napoli devletlerinden farklı olarak bölgenin imar ve iskânına önem vermişlerdir. Fetihlerle birlikte Anadolu’da yaşayan ahali bölgeyi şenletmesi amacıyla iskân edilmişlerdir. Bunun yanında bilhassa Arnavutluk askeri sınıfına mensup olanlar da Anadolu’ya yerleştirilmişlerdir. Fatih Sultan Mehmed, bölgede hâkim olduğu süre içerisinde kalıcı bir yerleşmeyi amaçladığından planlı bir şekilde hareket etmiştir. Fatih Sultan Mehmed, Arnavutluk üzerinde kesin bir hâkimiyet tesis etmekle birlikte birtakım idari düzenlemeler gerçekleştirmiştir. Sasan adası ve Karaburun yarımadası ile çevrili bulunan körfez kesimindeki Avlonya, sancak olarak teşekkül olmuştur.

Bir Terim Olarak “Arnavut”: 18. Yüzyıl Osmanlı Düşüncesinde Arnavutlar

Balkan Araştırma Enstitüsü Dergisi , 2022

This study examines the discourse Ottoman statesmen and scholars had developed for the Albanian communities, which was exclusively identified by their ethnic identities. Based mostly on the contexts the 18th century Ottoman chronicles associated with Albanians, it focuses on the stereotypes and pejorative expressions in the discourses the Ottoman establishment brought about in addressing the Albanians. Consideration of the term “Albanian,” which was mostly associated with pejorative adjectives particularly in the Orientalist discourses of the 19th century, in a different context in the discourses of the Ottoman elites before the age of colonialism is quite intriguing. This article examines the Khaldunist perspective of these elites in association with their mostly negative opinions about the mobile populations of the empire. At the same time, it sheds light on the changing aspects of this association in the aftermath of the rebellions in the 18th century and whether this association became permanent in the dominant Ottoman discourse. Focusing on themes such as Ottoman public order, army, and confessional considerations, this paper deals with how the term “Albanian” was associated with the discourse of Ottoman elite and investigates whether the latter constituted the base of the pejorative discourses of the 19th century that targeted the Albanian communities with “modern” and “orientalist” motives.

Sultan II. Abdülhamit Devrinde Arnavut Milliyetçiliği Meselesi (1878-1908)

Mediterranean Journal of Humanities

Bu çalışmanın amacı, Sultan II. Abdülhamit devrinde önemli bir gelişme göstermiş bulunan Arnavut milliyetçiliği meselesini, Prizren Birliği’nden Meşrutiyet’in yeniden ilanına kadar cereyan eden gelişimini incelemektir. Buradan hareketle evvela Arnavut Prizren Birliği’nin teşekkülü, amaçları, Siyasî-askerî faaliyetleri aynı zamanda eğitim, milli alfabe ve kültür meselesi gibi gelişmeler ele alınmıştır. Arnavut Prizren Birliği’nin dağıtılmasından sonra ortaya çıkan siyasî durum Bâbıâli’nin Arnavutların yaşadıkları bölgelerde özel bir politika izlemesine sebep olmuştur. Ancak, 1890’lardan itibaren Makedonya Bulgar, Sırp, Yunan ve Arnavutlar arasında çatışma sahasına dönüştü. Makedonya’da reformun başlaması halinde Sırp, Bulgar ve Yunan tehlikesinin artacağı ihtimali Arnavutları tedirgin ediyordu. Bu duruma karşı Arnavutlar bir dizi toplantılar yapmış ve aldıkları kararları Sultan II. Abdülhamit’e bildirmişlerdi. Arnavutların milliyetçi ve muhafazakar kesimlerinden gelen bu taleplere ka...

Arnavutluk’Un Osmanli Devleti̇’Nden Kopuşu Sorunu (1912-1913)

Belgi Dergisi, 2019

Arnavutluk, Osmanlı Avrupası’ndan kopan en son toprak parçasıdır. Ulusal bağımsızlık hareketlerinin ortaya çıktığı modern zamanlara kadar Arnavutluk, sahip oldukları yerel imtiyazlarını korudukları sürece Sultan’a bağlılıktan ayrılmamışlardır. Arnavutluk’taki bağımsızlık hareketleri 19. Yüzyılın ikinci yarısında hız kazanmıştır. Buna temel neden ise Berlin Kongresi’nin Sırp ve Karadağ sınırlarını Arnavutlar aleyhine genişletilmesini isteyen kararlarıdır. Yani Arnavut milliyetçiliği -başlangıçta- diğer Balkan uluslarının tersine, doğrudan doğruya Osmanlı otoritesine karşı değil, yabancı güçlerin kendi topraklarına yönelen saldırılarını engellemek amacıyla doğmuştur. Bu amaçla 1878’de kurulan Prizren Birliği, Arnavut topraklarının birliği ve savunulmasında Arnavutlar arasında önemli bir bilinç oluşturmuştur. Balkan uluslarının bağımsızlıklarını kazanmaları, Arnavutları önce dil ve kültür birlikteliğine, sonra da siyasal amaçlar etrafında toplanmaya zorlamıştır. Arzu edilen şey, başlan...

Arnavutluk Tarih Ders Kitaplarında Osmanlı/Türk İmgesi

Osmanlı Araştırmaları Dergisi, 2017

This essay discusses the image of Ottomans/Turks in history schoolbooks in contemporary Albania, a country which was the first mainly Muslim nation-state to emerge from the Ottoman Empire. With an attempt to contextualize this discussion, it firstly summarizes the modern Albanian historiography and the institutions producing the historiographical discourses in Albania; secondly it depicts the narrower context of the production process of history schoolbooks and their use. The main corpus of the article is devoted, however, to a detailed analysis of history schoolbooks by focusing on several specific issues: a) The process of Ottomanization and Islamization in Albania and the place of Kosovo War (1389) in this process; b) the first phase (XIV-XV. centuries) of this process and the place of Skender beu's resistance against it; c) the socioeconomic and cultural structure in the Classical Age (XVI-XVII. centuries); d) Albanians and Albania in the Ottoman modernization process (from 1830s to 1912); and finally e) the declaration of independence (1912) and its aftermath.

Uluslaşma Sürecinde Arnavut Milliyetçiliği : Osmanlı Dönemi 1478-1912

Arnavutlar çok dinli olmakla birlikte;Balkanlar'da ki genel milliyetçilik hareketlerinden etkilenmişler, bağımsızlığa kavuştuklarında Büyük Arnavutluk topraklarının başka devletler tarafından paylaştırıldığına şahid olmuşlardır.Avrupa'nın kitle halinde müslüman topluluğu olan Arnavutlar;Osmanlı'nın yıkılışına şahid olmuşlar ve Devletin kurtulması için mücadele etmişlerdir.