Populizm a medialne struktury możliwości. Przypadek nowych mediów (original) (raw)
Related papers
„Nowe nowe media” a katecheza Kościoła
Roczniki Teologiczne, 2016
KS. JAROSŁAW CZERKAWSKI "NOWE NOWE MEDIA" A KATECHEZA KOŚCIOŁA "NEW NEW MEDIA" AND THE CATECHESIS OF THE CHURCH A b s t r a c t. Contemporary world uses mass media at an unprecedented scale. Every culture and every society is pervaded by a media reality. In many people the media form a picture of the world that is different from the real one. Loosening the communal ties between people is a serious threat posed by the media. A man rooted in the virtual world does not have a sense of community as well as of life for and in a community. Building the sense of community is one of the important tasks that the Church is facing. Talking about the media the Church does not point to their negative image, but it recommends that the people managing the media should use moral criteria referring to another man, for his good. Undoubtedly the Church's catechesis is facing a serious task, that is building a sense of community in a man who, using the media, makes his presence in the community less obvious. The media world, especially the world of the electronic media, constitutes a great space for evangelization and catechization that can be used by the Church.
Nauki o mediach. Prekursorzy – ojcowie założyciele – medioznawcy i mediolodzy
Zeszyty Prasoznawcze, 2013
Media and Communication Studies. Precursors-The Founding Fathers-Media Experts and Mediologists The decision of the Ministry of Science and Higher Education of August 8, 2011 on including the media studies in the register of scientifi c disciplines in Poland, seems to be an opportunity to recall the precursors, the names of founding fathers of communication research, and current schools of developing theory and empirical investigations in this fi eld.
Ekranolatki Między Mediami. W Stronę Nowej Psychologii Mediów
Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie, 2016
Wszechobecność ekranów sprawiła, że o współczesnej kulturze i formacji społecznej mówi się odpowiednio: kultura ekranów lub społeczeństwo ekranów i monitorów. Ekran stał się nową kategorią kulturową i doczekał swoistej typologii. 1 W Słowniku Wyrazów Obcych znaleźć można trzy sposoby opisywania tego pojęcia. Po pierwsze, ekran to płaszczyzna, na którą rzutuje się obrazy świetlne, np. filmy czy przeźrocza; po drugie, termin ten funkcjonuje na oznaczenie składowej telewizyjnego kineskopu, i wreszcie, jako przesłona zabezpieczająca, np. użytkownika komputera przed niekorzystnym promieniowaniem 2 lub na określenie współcześnie spotykanych -ekranów przy drogach i autostradach -chroniących mieszkańców przez hałasem. Ekran rozdziela dwa światy: realny i wirtualny, jest bramą do tego ostatniego, a także chroni użytkownika przed całkowitą immersją w alternatywną rzeczywistość. Przestrzeń egzystencji człowieka jest nasycona różnymi typami ekranów, co powoduje, iż niektórzy badacze widzą w nich nową kategorię kulturową, natomiast współczesną formację społeczną określają wręcz społeczeństwem ekranu. Pokolenie ponowoczesnych globalnych nastolatków to -z uwagi na ciągłe użytkowanie przez nich mediów audiowizualnych -"ekranolatki" (od angielskiego słowa screenagers) 4 ; natomiast relacje międzyludzkie to coraz częściej relacje między ekranami rozmaitych technologii komunikacyjnych, za którymi ukrywają się ludzie uwikłani w określone konteksty społeczne. Wystarczy wskazać na ekran bankomatu, telewizora, laptopa, ifona, czy nawet telefonu komórkowego. Każdy z nich zastępuje bezpośrednią rozmowę z pracownikiem różnych instytucji społecznych i z prywatnymi osobami, narzuca nową technologiczną przestrzeń i
Medialny obraz naukowca na przykładzie polskiej prasy opiniotwórczej
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), 2017
Medialny obraz naukowca na przykładzie polskiej prasy opiniotwórczej STRESZCZENIE CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest prezentacja wyników badań i próba odpowiedzi na pytanie, jak polskie media nagłaśniały tematykę związaną z naukowcami. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podjęto próbę odtworzenia medialnego obrazu naukowca, jego atrybutów i kontekstu, w jakim był przedstawiany. W części empirycznej wykorzystano ilościową i jakościową analizę treści. Badania prowadzono, opierając się na teorii uramowienia. PROCES WYWODU: W pierwszej kolejności wyjaśniono zasadność wykorzystania analizy treści i założenia teorii uramowienia. Następnie scharakteryzowano bazę elektroniczną, w której poszukiwano tekstów zawierających słowo klucz "naukowiec". W części empirycznej zaprezentowano próbę badawczą i rozłożenie czasowe badanego materiału. Szczegółowym badaniom poddano takie elementy jak: nazwiska badaczy, afiliacje, stopnie naukowe, reprezentowana dziedzina naukowa, wydźwięk artykułów, a także istotność materiału (czy treść stanowiła główny lub poboczny wątek). Ostatecznie analizowano tzw. ramy (perspektywy), w jakich przedstawiano naukowców. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki analizy zawartości wykazały, że w badanym okresie eksponowano głównie polskie uczelnie (80,6%) i w zdecydowanej większości były to jednostki publiczne. Najczęściej pojawiali się profesorowie reprezentujący nauki przyrodnicze. Niemal całkowicie zmarginalizowana została sztuka jako dziedzina naukowa. W ponad 78% przypadków artykuły zawierały afiliacje badaczy. Pomimo bardzo urozmaiconego wachlarza ośrodków badawczych najczęściej odwoływano się do ekspertów PAN, Uniwersytetu Warszawskiego i Jagiellońskiego. Wśród uczelni niepublicznych najmocniej nagłośniony został Uniwersytet SWPS. Teksty w większości miały wydźwięk neutralny (62,6%). WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W dużej mierze ramy (perspektywy), w jakich przedstawiano naukowców, odzwierciedlają panujące w Polsce stereotypy (profesor, reprezentant uczelni publicznej, odkrywca, badacz pracujący 114 w laboratorium). Warto kontynuować tego typu analizy i obserwacje w dłuższej perspektywie czasu, także z uwzględnieniem zawartości Internetu.
Czytelnictwo w kulturze nowych mediów – napływ informacji a percepcja ludzka
Folia Bibliologica, 2015
uczestnik studiów doktoranckich z zakresu bibliologii, Wydział Nauk Historycznych Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu CZYTELNICTWO W KULTURZE NOWYCH MEDIÓW-NAPŁYW INFORMACJI A PERCEPCJA LUDZKA Readership in new media culture-the inflow of information vs. human perception Abstract: Changes in expectations and mentality contemporary receive caused, the classic approach to the process of reading seems to be outdated. Reception of messages to the reader generates several difficulties caused by differently shaped reading habits for linear and hypertext. This phenomenon shape our brains in specified ways. Perhaps the inflow of new information to the network exceed capabilities of human perception? There other important reasons for those changes attempt to analyze the issue of developing impact of new media on the perception and reception of information.
W kulturze mediów, w mediach bez kultury – wypowiedź polityczna jako impuls publicznej pseudodebaty
2012
The political culture in the Polish media coverage, due to its low level, is one of the most diffi cult issues in the public debate. Today, media culture (and the culture in media) is determined by the mutual behavior of politicians and journalists. Especially journalists, who are more deeply dependent on politicians and topics bounced by their for public pseudo-discussion. The quality of journalists work is in straight relation to the language of contemporary politics and the media issues are created based on even the most trivial impulse, which is sent to them. Thus, the language of the media is reduced to the level imposed by the language of politics and the culture in the media undergoes the dictates of political life. Therefore, the overriding problem is the transfer of information based on the criterion of social (not political) interests, and not the implementation of the communication chain of artifi cial issues, which, thanks to the political signals become part of media culture.
Studia Medioznawcze
Indymedia to platforma mediów alternatywnych powstała w Seattle w listopadzie 1999 r. podczas protestów aktywistów nowych ruchów społecznych (m.in. ruchu na rzecz globalnej sprawiedliwości, ruchu anarchistycznego i związków zawodowych) wymierzonych w model neoliberalnej globalizacji symbolizowanej przez szczyt Światowej Organizacji Handlu. Korzystając z sieci internetowej w paradygmacie Web 2.0 platforma Indymedia w sposób pionierski, na długo przed pojawieniem się mediów społecznościowych, rozszerzyła kompetencje odbiorców i nadawców, zmieniła zasady filtrowania informacji, wdrożyła na niespotykaną skalę formułę „otwartego publikowania” i „otwartej informacji” stając się siecią platform liczącą w szczytowym momencie ponad 100 oddziałów na całym świecie. Celem artykułu jest analiza odkrytych i praktykowanych przez Indymedia możliwości komunikacyjnych opartych o rozwiązania wprowadzone pierwotnie przez sieć w paradygmacie Web 2.0 (m.in. formuły „otwartego publikowania” i wspólnotoweg...