Obieg apokryfów Starego Testamentu w literaturze koptyjskiej (prezentacja) (original) (raw)
Related papers
Kielich YHWH jako metafora gniewu Bożego w księgach prorockich Starego Testamentu
Verbum Vitae, 2018
One of the many metaphors used by the Prophets is that of the cup of YHWH (kôs YHWH) Thirteen prophetic oracles, either directly or indirectly, employ this metaphor The result of drinking the cup of YHWH is drunkenness, staggering, reeling, dishonour and shame, the result of being made naked and being uncircumcised, vomiting, self-mutilation and desolation The one who has to drink the cup is humiliated in front of his neighbours and enemies Those entities condemned to drink God's cup, as the metaphor is applied, include Jerusalem as well as foreign nations This punishment is a final blow for them and so deals death to them, just as alcohol when it is drunk in excess However, God, when He comes to show compassion, removes the cup and gives salvation, though this outcome pertains only to Jerusalem and not to foreign enemies Gniew Boga był reakcją na grzechy, jakie człowiek wciąż popełniał pomimo stałych wezwań do nawrócenia Znamienne jest to, że gniew objawiał się dopiero po odbyciu sądu lub przynajmniej ogłoszeniu wyroku W ten sposób działanie Boga było nie tylko uzasadnione, ale wręcz konieczne 1 Jako Święty Izraela nie mógł dopuścić, aby zło rozprzestrzeniało się na ziemi, zwłaszcza we wspólnocie ludu wybranego Realność i siła gniewu objawiała się w karach zsyłanych w różnorakiej 1 Z bardzo obszernej bibliografii na temat gniewu w ST należy przywołać w kontekście omawianego zagadnienia monografię Baloiana (Anger, zwł 92-98
Slavica Wratislaviensia
Головним завданням паратекстів (листів-присвят, передмов тощо), якими зазвичай розпочиналися кириличні книги, надруковані у Київській митрополії, було уславлення меценатів цих видань. Здійснений у статті аналіз показує, що ці тексти розглядалися їхніми авторами як медіум пам’яті, опираючись на який будувалася колективна ідентичність тогочасного руського суспільства. Її основою було спеціально змодельоване бачення історії, яке ставало підґрунтям для інтерпретації та пояснення актуальних релігійних, культурних і навіть політичних подій.
2007
ME IV "Czwarta modlitwa eucharystyczna" MRP "Mszał Rzymski dla diecezji polskich" NMI List Apostolski Jana Pawła II "Nuovo Millennio Ineunte" ORp "L'oservatore Romano", (wydanie polskie) OWLG "Ogólne Wprowadzenie do Liturgii Godzin" OWMR "Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego" Phz List Apostolski "O pielgrzymowaniu do miejsc związanych z historią zbawienia" PzST "Poznańskie Studia Teologiczne" RBL "Ruch Biblijny i Liturgiczny" RH Encyklika "Redemptor Hominis" Ojca Świętego Jana Pawła II "Odkupiciel człowieka" RT "Roczniki teologiczne" RTK "Roczniki Teologiczno-Kanoniczne" ScrSac "Scriptura Sacra" STV "Studia Theologica Varsaviensia" WrW "Wrocławskie Wiadomości" Odnowiona Liturgia godzin wpisuje się w ten proces kształtowania się tożsamości Kościoła, oraz jego dążenia do zachowania swojego powołania. Konstytucja o Liturgii Soboru Watykańskiego II przypomina, że liturgia nie ogranicza się jedynie do troski o zewnętrzne formy kultu, ale ma na celu przede wszystkim uwielbienie Boga i uświęcenie człowieka 2. Sprawowanie liturgii dotyka niejako samego nieba 3. Konstytucja dogmatyczna o Kościele Soboru Watykańskiego II podkreśla, że Kościół sprawujący liturgię jest sakramentem zbawiającym i urzeczywistniającym zbawienie wszystkich ludzi. Zbawienie to dokonało się dzięki woli Boga Ojca, który tę misję powierzył swojemu Synowi, a dzieło Syna jest pełnią uwielbienia Boga (zob. J 17,4; KK 1,4). Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Soboru Watykańskiego II zaznacza, że Bóg zwraca się do ludzi jako swoich bliskich, jak do przyjaciół, jak do umiłowanych dzieci, umiłowanych swoich stworzeń, zapraszając je do jedności z sobą i wobec nich realizuje swój, zapowiedziany i zapoczątkowany zbawczy plan 4. Stąd Kościół dokonując refleksji nad samym sobą nieustannie stara się tę rzeczywistość modlitwy reformować wzbogacając ją o bogactwo Pisma św. i czytań Tradycji. Obecny kształt Godziny czytań jest wyrazem długiego procesu pogłębiania się samoświadomości Kościoła. Kościół starożytny ze szczególną intensywnością przeżywał Wigilię Paschalną, całonocne czuwanie, wypełnione medytacją nad Słowem Bożym, zakończone sprawowaniem Eucharystii. Te formę przeżywania misterium Chrystusa zaczęto stosować także przy innych okazjach (pielgrzymki, czuwania przy grobach zmarłych). Stosowano je także jako początek niedzieli. Ojcowie i mistrzowie życia duchowego zachęcali do częstego jej stosowania 5. Obszerne rozmiary, jakie przybierało oficjum, począwszy od IV wieku, wiążą się z powstaniem i rozwojem życia monastycznego 6. Duży wpływ na kształtowanie 2 KL 5, 7.
«Obelgę odwołuję...» — o pewnym typie ogłoszeń drobnych w Przewodniku Katolickim z lat 30. XX wieku
Język Polski
Poznań, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza «Obelgę odwołuję...»-o pewnym typie ogłoszeń drobnych w Przewodniku Katolickim z lat 30. XX wieku S ł o w a k l u c z o w e: Przewodnik Katolicki, ogłoszenie drobne, odwołanie obelgi. Ogłoszenie drobne-zgodnie z definicją zaproponowaną w Słowniku terminologii medialnej pod redakcją W. Pisarka-to krótkie ogłoszenie reklamowe zamieszczane przez firmy lub osoby prywatne na specjalnie wydzielonych szpaltach gazety lub czasopisma, zazwyczaj podzielonych tematycznie (Samochody, Nieruchomości, Praca itp.) (Pisarek 2006: 139). JĘZYK POLSKI XCIII 4 261 1) Jako formę tekstu reklamowego traktuje ogłoszenia drobne m.in. H. Kurta (1969). 2) Oto zaledwie kilka wybranych stron internetowych zawierających ogłoszenia drobne: www.afisze.pl, www.portal-ogloszenia.pl, www.dajogloszenie.pl, www.ale.gratka.pl, www.pajeczyna.pl, www.topogloszenia.net, www.gumtree.pl. 3) Ogłoszenia drobne publikują telegazety takich na przykład stacji telewizyjnych, jak TVP 1, TVP 2, TVP Info, TVP Kultura, Polsat, TVN czy TVN 7. 4) Relacje pomiędzy oboma typami wypowiedzi prasowych omawiają D. Chomik (2002) i M. Wołk (2007).