RÛŞEN-İ DİL-NÜVÂZ BİR GÜLŞEN-İ RÂZ ŞERHİ (original) (raw)

Hikem'den "Azdan çoktan hiçbir şey bırakmadım" 11 diyerek İbnü'l-Arabî'ye mensûbiyet ve meclûbiyetini ortaya koyan Şebüsterî'nin, Gülşen-i Râz'da Emîr Hüseyin (ö. 729/1329)'in sorularına cevaplar verirken İbnü'l Arabi düşüncesinde önemli yer tutan "vücûd", "adem", "hilkat", "meratib", "a'yân-ı sâbite", "'ayniyyet ve gayriyyet", "cevher ve araz", "insan-ı kâmil" vb. kavramları onun kullanış maksadına uygun şekilde açıkladığı görülür. Lâhîcî, Şebüsterî'nin muvahhid sûfî tâifesinin meşrebinde olduğunu ve bu tâifenin, Hakk'ın dışında bir mevcûd olmadığına kail olanlar olduğunu söyler 12. Şebüsterî, kısa ömrüne rağmen Bağdat'tan Endülüs'e, Şam'dan Kafkaslar'a kadar pek çok İslâm ülkesini gezmiştir 13. Sa'âdet-nâme'de Mısır, Şam ve Hicâz'ı dolaştığını, şeyhler ve âlimlerle görüştüğünü anlatmakta, onlardan nakiller yapmaktadır 14. Kaynaklarda Kirman'a gittiği, orada evlendiği, çocukları ve torunları olduğu, bunların da "Hâcegân" diye tanındıkları rivâyet edilmektedir 15. Bazı kaynaklarda vefat tarihi 718/1318 ve 719/1319 olarak gösterilmekte olan Şebüsterî'nin, vefât ettiğinde 35-37 yaşlarında olduğu söylenmektedir 16. Kabri, mürşidi Bahâeddîn Ya'kûb-ı Tebrîzî'nin kabri yanında, "Gülşen-i Pehlevî" adı verilen bahçe içerisinde bulunmaktadır 17 .