Çine-Tepecik 2019-2020 Yılı Kazıları (original) (raw)
Related papers
Çine-Tepecik Höyüğü 2018 Yılı Kazıları
41. Kazı Sonuçları Toplantısı, 2020
Aydın ili sınırlarında, Büyük Menderes’in güney kollarından Çine Çayı’nın uzandığı ova, bulunduğu coğrafyanın erken dönemlere ait kültür tarihini aydınlatan doğal rotalardan biridir. Kuzey-güney doğrultusundaki bu doğal uzantıda yer alan Çine-Tepecik, Geç Neolitik/Kalkolitik Çağdan tunç çağları sonuna değin kesintisiz bir yerleşim sürecini ortaya koyan bir höyüktür. 2004 yılından itibaren devam eden kazılar ışığında, tunç çağları ve daha erken dönemlere ait stratigrafik gelişim ve belli bir yerleşim modeli şekillenmiştir. Bu yerleşim sürecinde, Ege ve Doğu Akdeniz dünyasıyla iletişimi aktif olan ve Orta Anadolu ile bağlantılı kültürel ve ticari ilişkiler öne çıkmaktadır. Bölgelerarası iletişimde, en erken kültür tabakasını veren Geç Neolitik/Kalkolitik Çağdan başlayarak Ege ve Orta Anadolu kökenli obsidiyen kullanımı hammadde kaynaklarında önemli bir faktör olarak görülmektedir. Obsidiyen analiz sonuçlarına göre, Kiklad Adaları’ndan Melos Adası’nda Dhemenagaki ve Sta Nychia olmak üzere iki ayrı obsidiyen kaynağı ve ayrıca Antiparos Adası ile Batı Anadolu kıyı şeridine yakın konumda olan Giali Adası obsidiyeni kullanılmıştır. Orta Anadolu’dan ise, az sayıda da olsa Göllü Dağ, Nenezi ve Acı Göl obsidiyenin oluşturduğu bir dağılım görülmektedir. Yontmataş endüstrisinde yoğun bir buluntu grubu veren Melos obsidiyeni ile üretim artıklarıyla dikkati çeken Giali obsidiyeni Tepecik’te yaşayan erken toplumların ekonomik sistemine kaynak oluşturmuş ve en erken ticaret sisteminde hammadde kaynaklarına dikkat çekmiştir. Tepecik’te özellikle üretimin yerleşim yerinde gerçekleştiğine işaret eden bulgular ise, organize olmuş bir yontmataş endüstrisine işaret etmektedir. Bölgelerarası ticaret sisteminde, doğal rotalar aktif olarak kullanılmış ve bu iletişim Erken-Orta ve Geç Tunç çağlarında da devam etmiştir. Erken Tunç Çağında sosyal organizasyona dayalı ve Ege dünyasının geleneğini yansıtan mimari ve buluntular, Orta Tunç Çağında tasvir sanatına yönelik eğilimleri ortaya koyan sosyo-kültürel yapıyla devam etmiş ve savunma sistemine sahip Geç Tunç Çağı yerleşmesi ile belli bir kültürel şekillenmeyi ortaya koymuştur. Tepecik bu yerleşim sürecinde, bir taraftan batıda Ege dünyasıyla diğer taraftan ise, Hititlerle olan kültürel ve ticari bağlantıları sağlayan bir merkez konumunu ön plana çıkarmıştır. Geç Tunç Çağı’nda son derece zengin bir buluntu grubu oluşturan yerli Miken boya bezeli kaplar ve diğer yandan Hitit hiyeroglif kitabeli mühürleriyle kapatılarak, resmi bir boyut kazandırılmış depo sistemine sahip ekonomik yapı, gelişmiş bir kent modelini ve bölgelerarası bağlantıları kanıtlamaktadır.
2019-2021 Yılları Tatarlı Höyük Kazıları
42.Kazı Sonuçları Toplantısı, 2023
1 2019 yılı kazıları Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü'nün çalışmalarımıza aktardığı bütçe dışında, Adana Büyükşehir Belediyesi ve Ç.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Dekanlığının maddi destekleri ile sürdürülmüştür. Kendilerine teşekkürü borç biliriz. Kazı ekibimizde bu bildiri metninin yazarları dışında, Prof.
Zincirli Höyük Kazıları 2019-2020
Schloen, J.D., V.R. Herrmann, M. Dirican, K. Morgan, S. Soldi, and T. Kalaycı. 2022. “Zincirli Höyük Kazıları 2019–2020,” in 2019-2020 Yılı Kazı Çalışmaları. Vol. 4 Edited by A. Ödil. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı, pp. 403–414., 2022
Kurul Kalesi 2019-2020 Yılı Kazı Çalışmaları
Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü 2019-2020 Yılı Kazı Çalışmaları, 2022
Ordu İli Altınordu İlçesi Bayadı Mahallesi sınırları içinde yer alan Kurul Kalesi’nde 2019 ve 2020 yılları kazı çalışmaları Ordu Müze Müdürlüğü’nün başkanlığı ve Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. S. Yücel Şenyurt’un bilimsel danışmanlığı altındaki bir ekip tarafından yürütülmüştür. 2019 yılı çalışmaları 01.08.2019-05.11.2019 tarihleri arasında, 2020 çalışmaları ise 18.08.2020-31.12.2020 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir.
Ulucak Höyük 2019-2021 Yılları Kazı Çalışmaları
2023
Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitabın zamanında basımı ve kaliteli bir yayın hazırlanması açısından önem taşımaktadır. Bildirilerin yazımında kitaptaki sayfa düzeni esas alınarak; * Yazılar A4 kağıda, üstten 5.5cm. alttan 5cm. soldan 4.5cm. sağdan 3cm.lik bir boşluk bırakılarak, 10 punto ile, bir satır aralığı olacak şekilde, Times New Roman fontu ile en fazla 10 sayfa yazılmalı, * Başlık 14 punto, büyük harf ve bold olacak şekilde yazılmalı, * Bildiri sahiplerinin isimleri başlığın altında, sağ üstte yer almalı, alt alta sıralanmalı ve unvan kullanılmamalı, dipnotta unvan, adı soyadı, bağlı olduğu kurum, şehir, ülke ve e-mail adresi mutlaka yazılmalıdır. * Metinde ana başlıklar büyük harflerle ve italik, alt başlıklar, baş harfleri büyük ve italik olarak yazılmalı, * Metin içinde geçen yabancı sözcük ve terimler, örneğin "in-situ" italik olarak yazılmalı, * Metin içinde Milattan Önce gibi çok alışılagelmiş kısaltmalar dışında kısaltma kullanılmamalı, Milattan Önce ve sonra kısaltması: M.Ö., M.S. Erken Tunç Çağı: ETÇ olarak kullanılmalıdır. * Çizimlere (Çizim: 1), resimlere (Resim: 1), haritalara (Harita: 1) olarak alt yazı yazılmalı ve kesinlikle levha sistemi kullanılmamalı, * Yayım için telif anlaşması gerektiren Googleearth gibi görseller kullanılmamalı, Yayınlanacak bildiri sayışının artması, kitapların zamanında basımını güçleştirdiğinden, bildirilerinizin sempozyum sırasında teslim edilmesi ya da en geç 1 Ağustos tarihine kadar,
İnönü Mağarası 2019-2020 Yılları Kazıları
2019-2020 Yılı Kazı Çalışmaları, 2022
Zonguldak İli, Ereğli İlçesi, Alacabük Köyü’nün, 123 ada, 1 parselinde yer alan İnönü Mağarası’nda, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğünün izinleri ile 2019 (27.06.2019-03.08.2019) ve 2020 yıllarında (03.08.2020- 14.09.2020) arkeolojik kazı çalışmaları gerçekleştirilmiştir. 2019 ve 2020 yıllarında yukarıda belirtilen tarihler arasında İnönü Mağarası’nda gerçekleştirilen kazılar, Kdz. Ereğli Müzesi Müdürü Ahmet Mercan’ın başkanlığında, Zonguldak-Bülent Ecevit Üniversitesi, Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Dr. Öğr. Üyesi Hamza Ekmen’in bilimsel danışmanlığında, farklı üniversitelerden ve farklı uzmanlık alanlarından araştırmacıların ve öğrencilerin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. 2019-2020 yılları, İnönü Mağarası kazıları önceki yıllarda olduğu gibi T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığının maddi ve kurumsal destekleri ile birlikte Kdz. Ereğli Belediyesi, Kdz. Ereğli Kaymakamlığı ve Zonguldak-Bülent Ecevit Üniversitesinin katkıları ile gerçekleştirilmiştir. İnönü Mağarası 2019 yılı kazılarını Kdz. Ereğli Müzesi uzmanlarından Ömer Fidan, 2020 yılı kazılarını ise yine aynı müze uzmanlarında Sinem Çelik T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı’nı adına temsil etmiştir.
Silifke Kalesi 2016-2017 Yılı Kazı Çalışmaları
Akdeniz Üniversitesi , 2019
Cleaning, excavation, temporary protection and strengthening works were carried out in the Seleucia Castle excavation works of the year 2016 - 2017. Excavations began in 2016 following the stone clearing in the area and excavation continued in these areas in 2017. Locations to west of The Castle, places A-5/21 and A5/23 numbered, 11, 14 to 33 numbered “A-16 North of The Military Space” , 1-12 numbered A-14 Donjon’s North-East to the east-west direction, East of Mosque 37-50 numbered., West of Mosque B10 - 22 numbered., The plan of place was figured out by excavating places 1-2 meters of South of Mosque The 13-16 numbered points, the 1st Way was opened at East of Mosque and the in the interior place of A-13 Donjon was excavated so the function of the donjon has become clear. After the cleaning at lab, repairing and inventorying operations of the materials found during the excavation, drawing and photographing were completed, the workable and inventory items were saved and stored. In addition, at the end of the 2016 excavation period, within temporary security precaution; A-8, A-7 places and A-6, A-17 donjon and the No. 4 cistern (its north and adjacent to the mosque) were also reinforced by using wood and protection provided by doing mortarless wall braid.
Kayalıdere Kalesi Urartu Çanak Çömleği: 2018/2019 Yılı Kazıları
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü dergisi, 2022
Situated in the west of the central region of the Urartian Kingdom, Kayalıdere Fortress is 20 km northwest of the Varto district of Muş province. The fortress was discovered during Burney’s surveys in the region in 1956, and later another excavation project was undertaken by Burney in 1965. After a long cessation, rescue excavations containing cleaning and drilling works were carried out at the fortress during the construction of the Alparslan II Dam between 2018 and 2019. Three different areas were studied, in particular, the upper citadel, the northwest settlement (lower terrace), and the sanctuary with a stele. Ceramics are one of the most frequently encountered artifacts. Hence, this article examines the results of the pottery objects obtained from the cleaning and sounding excavations executed at the castle. The pottery artifacts do not exhibit a rich typological diversity. Nonetheless, pots, bowls, trays, pithoi, and miniature vessels represent distinct form types. In terms of paste characteristics, especially bright red burnished Urartian wares are noteworthy. Additionally, brown, terracotta, cream, and gray paste ware groups have been encountered. Pieces with terracotta, brown, and cream slip applications are significant as they yield the existence of different surface treatments. Another feature we consider a local practice is the distinctive straw, plant, and gravel inclusions in the ceramic fabrics. Pictorial markings on the vessels were employed mainly for measuring purposes, and animal motifs such as horses and mountain goats are commonly utilized in clay stamps.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.