Το κτίριο, το βιβλίο, το δίκτυο. Τόποι επικοινωνίας στη μεταμοντέρνα εποχή. (original) (raw)
Related papers
Κοινωνικά δίκτυα στον αστικό χώρο: κοινωνικότητα, αλληλοβοήθεια, εργασία (Έρευνα του ΕΚΚΕ)
Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 1995
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο όρος «δίκτυα» ή «κοινωνικά δίκτυα» χρησιμοποιείται σήμερα όλο και περισσότερο από τους κοινωνιολόγους για την περιγραφή και την ερμηνεία πολλών και διαφορετικών όψεων της κοινωνικής πραγματικότητας, όπως η συγγένεια, η εξουσία, η επικοινωνία, η κοινωνικότητα των ατόμων, οι ανταλλαγές στην καθημερινή ζωή, η λειτουργία της αγοράς, η εξεύρεση εργασίας, οι οργανώσεις, οι τοπικές αστικές ή αγροτικές κοινότητες, κ.λπ. (Lin, Mardsen, 1982). Η διερευνηση των κοινωνικών δικτύων ξεκινάει στην κοινωνιολογία από τη δεκαετία του '40 για να αναπτυχθεί ουσιαστικά μετά το '60 ως μία δομική ανάλυση, η οποία θεωρεί ως δεδομένο ότι οι συμπεριφορές και οι απόψεις που εκφράζουν τα άτομα εξαρτώνται από τις δομές μέσα στις οποίες είναι ενσωματωμένα. Αντίθετα από εκείνους οι οποίοι αναλύουν τις κοινωνικές δομές και την κοινωνική πραγματικότητα χρησιμοποιώντας μόνο κατηγοριοποιήσεις (π.χ., νέοι, * Ερευνήτριες ΕΚΚΕ. ** Η συγγραφή του άρθρου αυτού πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του ελληνογαλλικού προγράμματος συνεργασίας PLATON, με θέμα Η ανάλυση των κοινωνικών δικτύων, μεταξύ του ΕΚΚΕ και του CNRS (LASMAS/Institut du Longitudinal). Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους Alain Degenne και Lise Mounier για την πολύτιμη συμβολή τους τόσο στη θεωρητική επεξεργασία όσο και στη μεθοδολογία του παρόντος άρθρου.
Θεσμικός εκδημοκρατισμός του σύγχρονου πανεπιστημίου
Αντικείμενο της παρούσας διατριβής αποτελεί η πρόταση ενός νέου εμπεριστατωμένου μεθοδολογικού πλαισίου μέτρησης των διαστάσεων της Δημοκρατίας στο πανεπιστήμιο. Επικυρωμένοι και καθιερωμένοι δείκτες που χρησιμοποιούνται από διεθνείς οργανισμούς με κύριο στόχο τους τη δημιουργία και υποστήριξη, με συστηματικό τρόπο, εξειδικευμένων, διαχρονικών βάσεων δεδομένων για τη μέτρηση της Δημοκρατίας μπορούν, μέσα από κατάλληλη προσαρμογή να μεταφερθούν στο πεδίο του πανεπιστημίου. Για την επιλογή αυτών των δεικτών, δημιουργήθηκε ένα νέο εννοιολογικό μοντέλο του δημοκρατικού πανεπιστημίου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, η εσωτερική διάρθρωση του οποίου αποτυπώνει τον πολύπλοκο, πολύπλευρο και καίριο θεσμικό του ρόλο στην κοινωνία, πέρα από στενά γεωγραφικά όρια. Ποιοτική έρευνα και λογισμικά εργαλεία εξόρυξης γνώσης, χρησιμοποιήθηκαν για την επιλογή των κατάλληλων δεικτών, η πολλαπλότητα, η ποικιλία και ο πλουραλισμός των οποίων ενισχύει την αντικειμενικότητα της επιλογής τους.Οι σ...
Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 2017
Στόχος του άρθρου αυτού είναι η ανάλυση της κατασκευής της έννοιας της «νέας πολιτικής ταυτότητας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης». Ως παραδειγματικό πλαίσιο συγκρότησης της έννοιας αυτής εξετάζεται η ειδησεογραφική κάλυψη του κινήματος της «αντιπαγκοσμιοποίησης» και, πιο συγκεκριμένα, οι διαδηλώσεις που έγιναν γνωστές ως «Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά του Καπιταλισμού» και οι οποίες απασχολούν τα MME από το τέλος της δεκαετίας του 1990 έως σήμερα. Με αφετηρία τη θεωρία του καθοριστικού ρόλου των MME στην κοινωνική κατασκευή της πραγματικότητας και με βάση τον θεωρητικό στοχασμό γύρω από τα νέα κοινωνικά κινήματα, τις συλλογικές ταυτότητες και την πολιτική δράση στη μετανεωτερικότητα, αναζητούνται το σημασιοδοτικό σύστημα και οι αφηγηματικές δομές του ειδησεογραφικοΰ λόγου του αθηναϊκού Τύπου που, μέσω των αναπαραστατικών του πρακτικών, συντελεί στην κατασκευή της έννοιας «της νέας πολιτικής ταυτότητας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης».
2013
Περιέχει τη περίληψηΕίναι αδιαμφισβήτητος ο παιδαγωγικός και φιλαναγνωστικός ρόλος μιας βιβλιοθήκης, όταν μάλιστα αυτή λειτουργεί και είναι οργανωμένη σε σωστές βάσεις. Και μόνο η ύπαρξή της δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες στους οποίους απευθύνεται να έρθουν σε επαφή με τη γνώση σε όλες της τις μορφές. Η καλλιέργεια της αγάπης για το διάβασμα είναι συνυφασμένη με τις βιβλιοθήκες, πόσο μάλλον όταν αυτές επενδύουν και σε επιπλέον δραστηριότητες που μπορούν να τις καθιερώσουν ως κοινωνικούς και πολιτιστικούς πόλους της κοινότητας που εξυπηρετούν. Η βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Ευγενίδου (Ι.Ε.) είναι μια ειδική βιβλιοθήκη, με προσανατολισμό κυρίως στην επιστήμη και στην τεχνολογία, διαθέτει όμως και αρκετές συλλογές φιλολογικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου για την εξυπηρέτηση του ευρύτερου κοινού. Ιδιαίτερη έμφαση, εκτός από τη σωστή οργάνωση και λειτουργία της, δίνει και στην ανάπτυξη πρωτότυπων δραστηριοτήτων, οι οποίες στοχεύουν τόσο στο να φέρουν το κοινό σε επαφή με την ...
Μουσική και γλώσσα: η πορεία από τη μίμηση προς το φορμαλισμό
2013
Οι ρίζες της σχέσης γλώσσας και μουσικής ανάγονται στην ιστορική περίοδο της Αρχαίας Ελλάδας, στην οποία στο πλαίσιο της θεωρίας της μίμησης η μουσική θεωρείτο μιμητική τέχνη, δηλαδή είχε την ικανότητα να μιμείται την πραγματικότητα, εφόσον συνέπραττε με τη γλώσσα που είχε την προτεραιότητα και μάλιστα δυνάμωνε τη μιμητική ικανότητά της.Η αντίληψη αυτή ίσχυσε και σε όλο το Μεσαίωνα και ακόμη έντονα στον 17ο αιώνα, ενώ από το τέλος του 18ου αιώνα άρχισε να ατονεί. Η εργασία αυτή εξετάζει τη σχέση μουσικής και γλώσσας μέσα σε αυτό το χρονικό πλαίσιο, το οποίο αποτελεί μία μεταβατική περίοδο στη σχέση των δύο τεχνών. Κατά την περίοδο αυτή η ανάπτυξη της οργανικής μουσικής οδήγησε στην ανεξαρτητοποίηση της μουσικής από τη γλώσσα και η σχέση μουσικής και γλώσσας άρχισε να υφίσταται περισσότερο στη μορφή της προγραμματικής μουσικής και του συμφωνικού ποιήματος. Η αλλαγή αυτή στη σχέση γλώσσας και μουσικής προετοιμάστηκε και εκφράστηκε με τις αντιλήψεις του Γκ. Φρ. Χέγκελ στις αρχές του 19...
Για μια νέα σύμπραξη της Παιδαγωγικής του Θεάτρου και του Μουσείου
Epistēmēs Metron Logos, 2019
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η αποτίμηση της σύμπραξης δυοδιεπιστημονικών πεδίων, της Παιδαγωγικής του Θεάτρου και τηςΜουσειακής Αγωγής. Θεωρώντας ότι το σύγχρονο μουσείο και ηανάγκη να προσελκύσει ένα πιο διευρυμένο κοινό το οδηγούν να αναθεω-ρεί παρόντα μοντέλα εξήγησης και ερμηνείας των συλλογών του, προτεί-νουμε μια δημιουργική προσέγγιση των μουσειακών εκθεμάτων. Ειδικό-τερα, η θεατρική προσέγγιση αποτελεί γόνιμο εκπαιδευτικό περιβάλλονκαι μέσον ενδυνάμωσης της συνάντησης του μουσειακού αντικειμένου καιτων επισκεπτών, τους οποίους εμπλέκει με τρόπο βιωματικό, μέσω θεατρι-κών ρόλων, στην βαθιά κατανόηση του μουσειακού κόσμου, των αιτιωδώνσχέσεων και της συνολικής πραγματικότητας, η οποία βρίσκεται πίσω απότα μουσειακά εκθέματα.