Wyroby włókiennicze z cmentarzyska w Świbiu (original) (raw)

Szkielety z cmentarzyska kultury ceramiki sznurowej w Łękawie, woj. świętokrzyskie - analiza antropologiczna

Iaie Pan Sygn P 244, 1999

W trakcie badań archeologicznych w latach 1991 i 1992 na stanowisku 15 w Łękawie, pow. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie odkryto 4 groby kultury ceramiki sznurowej (Tunia 1999). W trzech z nich, tzn. w grobie nr 1, nr 2 i nr 3 znaleziono pozostałości szkieletów ludzkich, będące przedmiotem niniejszego opracowania. Grób nr 4 ich nie zawierał. Był to najprawdopodobniej kenotaf. W grobie nr 1, na dnie owalnej jamy (gł. 30-35 cm) odkryto fragmenty kości ludzkich, wtórnie zniszczone mechanicznie i wykazujące ślady zwietrzenia. Z układu kości w obiekcie można wnioskować, że zmarły ułożony był na osi N-S, głową na N, na lewym boku, zapewne z podkurczonymi kończynami dolnymi. W materiale rozpoznano: (1) fragment prawej kości miednicznej z częścią górną panewki stawu biodrowego oraz podpanewkowym odcinkiem górnej gałęzi kości łonowej. Dół panewki wykazuje ślady zmian patologicznych powstałych na skutek procesów zwyrodnieniowych; (2) niewielki fragment głowy kości udowej; (3) fragment kości piętowej oraz drobne odpryski kości; (4) fragment trzonu kości długiej (udowej ?); (5) kilka drobnych odprysków kości długich oraz koronę M 1 lewej strony szczęki, bez śladów starcia; (6) okruchy kości; (7) fragment trzonu kości długiej; (8) dolną nasadę prawej kości udowej (wtórnie zniszczone powierzchnie boczne kłykci); (9) górną nasadę prawej kości piszczelowej z miernie wykształconą guzowatością piszczeli; (10) fragment trzonu kości strzałkowej; (11) górną część lewej kości piszczelowej z miernie wykształconą guzowatością piszczelową i słabo widoczną kresą mięśnia płaszczkowatego oraz drobne odpryski kości; (12) lewą rzepkę; (13) dolną nasadę lewej kości udowej; (14) głowę i trzon lewej (?) kości strzałkowej; (15) fragment trzonu kości długiej (promieniowej ?); (16) fragmenty trzo

Groby kultury lateńskiej z Wiązowa na Dolnym Śląsku

Archeologia Polski, 2021

W trakcie archeologicznych badań ratowniczych na rynku w Wiązowie, pow. strzeliński, dwukrotnie (w 1992 i 2018 r.) natrafiono na pozostałości niewielkiego cmentarzyska, składające się z co najmniej 3 pochówków szkieletowych. Cechy obrządku pogrzebowego wskazują, iż były to groby przedstawicieli lokalnej społeczności celtyckiej, które należy datować na wczesny okres lateński. Niektóre ozdoby stanowiące wyposażenie prezentowanych pochówków były zapewne wytwarzane w warsztatach działających ówcześnie w centralnej części Kotliny Czeskiej. Interesujące jest również położenie grobów, które znajdowały się na obrzeżu współczesnej im osady.

Skeletons from the graves of Corded Ware Culture in Zielona, commune Koniusza, Małopolska Voivodship — anthropological analysis

Iaie Pan Sygn P 244, 2004

On the site 3 at Zielona (commune Koniusza, district Proszowice) three graves of Corded Ware Culture was uncovered (see Włodarczak in this volume). Grave No 2 In niche grave, on depth 75 cm from the level of arable layer the skeleton has been excavated arranged in contracted position, oriented in N-S direction, head on S. Bones are eroded and secondarily mechanically damaged. On a preserved fragment of braincase (the right, upper part of squama of the occipital bone and fragment of parietal bone) the obliterated part of lambdoid suture is visible. Bones are fairly thick. In layer 2/1 (the level C-D) numerous small fragments of skull as well as strongly attrited right upper permanent incisor have been discovered. The axial skeleton is represented by few fragments of ribs and the fragment of a body of lumbar vertebra. Only central parts of body of both clavicles remained. Fragments of humerus are preserved-right humerus has well developed lateral supracondylar ridge (attachments of brachioradialis and extensor carpi radialis longus muscles), the large medial epicondyle and perforated olecranon fossa. Head of the right radius, both ends (upper and lower) of the right ulna, 1 st right metacarpal as well as right distal phalange of thumb are preserved. Because of secondary destruction only fragments of pelvis, sacrum, base of coccyx from depth F have been excavated. The fragments of femur remained also and right tibia and fibula, bones of tarsus and metatarsus of both feet (the phalanges the lack). The bones of lower limbs have very massive structure (thick compact bone). With regard to secondary destruction it was not possible to estimate the degree of formation of muscular attachments. Aside from mentioned above, remains the fragments of human bones were found in the quarter A of this grave on the level of skeleton and nearby to the concentration of stones on depth D-Ε in part Ν of the

Podlaskie cmentarzyska z grobami w obstawach kamiennych w świetle wyników badań interdyscyplinarnych

Archeologia Polski, 2023

W artykule prezentowane są wybrane wyniki badań projektu pt. "Początki chrześcijaństwa na pograniczu mazowiecko-ruskim", realizowanego w latach 2013-2016 w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN pod kierownictwem prof. dr. hab. Andrzeja Buko. Przedmiotem tych badań były wczesnośredniowieczne cmentarzyska szkieletowe na Podlasiu. Analizy aDNA wykazały, że ludność pochowana w kurhanach genetycznie różniła się od użytkującej tamtejsze cmentarze płaskie-zarówno te z konstrukcjami kamiennymi, jak i bez nich. Antropologiczna analiza porównawcza populacji z cmentarzysk w Surażu i Czarnej Wielkiej wskazuje także na różnice biostrukturalne pomiędzy użytkownikami obydwu typów nekropoli płaskich. Wyniki badań wspierają koncepcję o obcym pochodzeniu ludności pochowanej na podlaskich cmentarzyskach z grobami w obstawach kamiennych oraz co najmniej częściowo tej użytkującej nekropole płaskie założone przy głównych tamtejszych grodach.

Cmentarz przy kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w przestrzeni miasta Zgierza

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

Nie posiadamy wiele informacji o średniowiecznym Zgierzu. Badań z terenów miasta jest stosunkowo mało, dlatego możliwość przebadania terenu nierozerwalnie związanego ze średniowiecznym miastem budzi zainteresowanie. Odsłonięcie reliktów dawnego cmentarza szkieletowego pozwoliło rozwiać pewne wątpliwości związane z funkcjonowaniem tego terenu po 1820 r.