Almoravids Research Papers - Academia.edu (original) (raw)

ÖZET Mağrib'de kurulan ve başşehri Merakeş olan Murabıtlar devleti, İslam kaynaklarında “Murabıtin” veya “Mülessimin” olarak isimlendirilirken, Avrupalılar, “Almoravides” demişlerdir. On birinci yüzyılın ilk yarısında Senhace Berberi... more

ÖZET Mağrib'de kurulan ve başşehri Merakeş olan Murabıtlar devleti, İslam kaynaklarında “Murabıtin” veya “Mülessimin” olarak isimlendirilirken, Avrupalılar, “Almoravides” demişlerdir. On birinci yüzyılın ilk yarısında Senhace Berberi Kabilesi reisi Yahya bin İbrahim’in Hac ibadeti dönüşü Kayrevan'da Faslı âlimlerden Ebu İmran el-Fasi ile görüşüp kabilesine İslam dininin esaslarını öğretmek için, birini göndermesini istemesiyle, devletin ilk tohumları atılmıştır. Kurulan ribatlarda, “Murabıtun” denilen talebe ve mücahit yetiştirilmiştir. 1056 yılında Ebu Bekr el-Lemtuni liderliğinde kurulan Murabitun Devleti, Yusuf bin Taşfin zamanında en parlak devrini yaşamıştır. Marakeş'i başşehir haline getiren İbn-i Taşfin, şehrin inşasını tamamlatarak, cami ile hayır kurumları ve sosyal müesseseler yaptırdı. O, Kuzey Afrika'da fetihlere devam ederek, hâkimiyetini genişletti. 1084'te Septe'yi (bence Cebelitarık) ele geçiren İbn-i Taşfin, Murabıtin ülkesini Atlas Okyanusundan Tunus'a kadar genişletti. İbn Taşfin, Endülüs Müslümanlarına yardım için, 1086'da Septe Boğazı’ndan İspanya'ya geçti. Batliyos yakınındaki Zallaka'da Leon ve Kastil Kralı Altıncı Alfonso'ya karşı büyük bir zafer kazandı. Dört defa İspanya seferine çıkan İbn-i Taşfin, Endülüs Müslümanlarını Hristiyanların saldırılarından korumak için elinden geleni yapmaya çalıştı. Endülüs'te on yedi bin asker ve hudutların emniyetini sağlamak için de Endülüslüleri vazifelendirerek, Mağrib'e geri döndü. Murabitun devleti ve Endülüs’ün siyasi hayatı için önemli bir yeri olan Yusuf b. Taşfin, Endülüs Müslümanlarını yok olmaktan kurtaran ve Hristiyanlığın yayılmasını durduran tarihi bir şahsiyettir. Anahtar kelimeler: Murabıtlar, Yusuf b. Taşfin, Endülüs, Siyaset ABSTRACT While Almoravid Dynasty (Murabıtun), which was founded in Maghreb with the capital city of Marrakech, is named "Murabıtin" or "Mülessimin" in Islamic sources, Europeans called it "Almoravides". In the first half of the eleventh century, the first steps to found the state were taken when the leader of Senhace Berberi Tribe, Yahya ibn Ibrahim, on his return from Pilgrimage requested a person from the Moroccan scholar Ebu Imran al-Fasi in Kairouan to teach the basic principles of Islam to his tribe. In the Islamic monasteries, which were named “ribat”, students and Mujahideen called "Murabıtun" were trained. Almoravid Dynasty, founded in 1056 under the leadership of Abu Bakr al-Lemtuni, experienced its heyday under the reign of Yusuf bin Tashfin. İbn Tashfin, who accepted Marrakech as the capital city, had the construction of the city completed. Moreover, he had mosques, charities and social institutions built. He extended his dominance via continuing his conquests in North Africa. Ibn Tashfin, who seized Septe in 1084, extended Almoravid Dynasty from the Atlantic Ocean to Tunisia. Ibn Tashfin went to Spain from the Strait of Septe in 1086 to help the Andalusian Muslims. He was victorious against Alfonso VI, the king of León and Castile in Sagrajas (Zallaqah) near Badajoz. Ibn Tashfin had four campaigns to Spain to protect the Muslims of Andalusia from the attacks of Christians. Having appointed seventeen thousand soldiers as well as Andalusians to secure the borders, he went back to the Maghreb. Yusuf b. Tashfin is a significant person in history who had an important place for Almoravid Dynasty and Andalusian political life, as he saved Andalusian Muslims from being destroyed and stopped the spread of Christianity Key Words: Almoravids, Yusuf ibn Tashfin, Andalus, Politics