Balkan Politics Research Papers - Academia.edu (original) (raw)

Celem ninejszej pracy jest analiza sytuacji politycznej w Republice Kosowa po 17 lutego 2008 roku, ze szczególnym uwzględnieniem problemów wewnętrznych i zewnętrznych tego państwa. Zastanawiam się również nad stopniem suwerenności i... more

Celem ninejszej pracy jest analiza sytuacji politycznej w Republice Kosowa po 17 lutego 2008 roku, ze szczególnym uwzględnieniem problemów wewnętrznych i zewnętrznych tego państwa. Zastanawiam się również nad stopniem suwerenności i niepodległości Republiki Kosowa oraz nad najważniejszymi wyzwaniami jakie przed nią stoją.

Jednym z najważniejszych problemów, z jakimi boryka się aktualnie Kosowo jest niemożność określenia jego ostatecznego statusu międzynarodowego. Problem ten nadal istnieje, nawet jeżeli Republika Kosowa ogłosiła niepodległość i konstytucyjnie określiła swój status jako suwerenne państwo, a MTS nie uznał tego za nielegalne. Budzi on w dalszym ciągu kontrowersje i dzieli społeczność międzynarodową. Trudno dociekać jego legalności na podstawie prawa do samostanowieniu narodów, gdy w opozycji staje prawo do poszanowania integralności terytorium państwa. Niemożliwym jest też stwierdzenie państwowości Republiki Kosowa na podstawie obiektywnych przesłanek prawa międzynarodowego, gdyż ich ocena należy do indywidualnych podmiotów prawa międzynarodowego. Dodatkowo, sam status prawny przyznany Kosowu przez Konstytucję Republiki Kosowa jest negowany przez część jego obywateli, a terytorium podzielone jest pod względem administracyjno-prawnym na dwie części. Zaistniała sytuacja nie tylko przyczynia się do osłabienia efektywności władz Republiki Kosowa na arenie wewnętrznej i międzynarodowej, ale implikuje również negatywne konsekwencje społeczno-ekonomiczne. To zaś niekorzystnie wpływa na zakres działania Republiki Kosowa jako państwa będącego podmiotem prawa międzynarodowego, w ten sposób Kosowo tylko w ograniczonym zakresie może spełniać wynikające z tego tytułu zobowiązania.

Nie ulega jednak wątpliwości, że ustanowienie protektoratu międzynarodowego i budowa autonomicznych instytucji zarządzających de facto przyczyniły się do separacji i niezależności politycznej Kosowa od Republiki Serbii uniemożliwiając ponowne połączenie się tych dwóch organizmów, czego punktem kulminacyjnym było proklamowanie przez kosowskie władze niepodległości oraz przyjęcie Kostytucji Republiki Kosowa. W związku z powyższym, trzeba zastanowić się nie nad tym, czy Kosowo to państwo, ale nad tym w jaki sposób należy stymulować jego dalszy rozwój, by rozwiązać jego największe problemy.

Od 17 lutego 2008 roku do września 2012 roku Republika Kosowa jako twór państwowy intensywnie ewoluowała tak, by z nowopowstałego podmiotu prawa międzynarodowego walczącego o swoje istnienie, stać się państwem, które pewne swojego bytu stara się zapewnić sobie jak najlepsze warunki rozwoju. Zauważymy to zarówno na arenie wewnętrznej, jak i międzynarodowej.

Jako punkt wyjścia dla analizy ww. problemów posłużyła mi charakterystyka sytuacji demograficznej i gospodarczej Kosowa oraz historyczny zarys dziejów tego obszaru. Problem Republiki Kosowa jest wart uwagi, ponieważ w sposób pośredni lub bezpośredni rzutuje na sytuację międzynarodową, wpływając nie tylko na kwestie regionalne obszaru bałkańskiego (perspektywa akcesji do Unii Europejskiej Bałkanów Zachodnich czy stosunki na linii Prisztina - Belgrad), ale również ponadregionalne (m.in. separatyzm abchaski i południoosetyński, sam w sobie stanowiąc przykład dla innych ruchów separatystycznych). Różne stanowiska głównych aktorów międzynarodowych (Stany Zjednoczone, Unia Europejska, Federacja Rosyjska, Chińska Republika Ludowa, Republika Serbii) na kwestię niepodległości Republiki Kosowa odzwierciedlają ich własne interesy oraz prowadzą do sytuacji, gdzie problem międzynarodowego uznania nowopowstałego państwa jest nierozstrzygnięty. Przypadek kosowski jest też interesujący jako model badań nad tworzeniem się, funkcjonowaniem i ograniczeniami systemu instytucjonalnego nowego państwa oraz w związku z zastosowaniem tu mechanizmów nadzoru międzynarodowego.

"The primary objective of this thesis is the analysis of political situation in the Republic of Kosovo after 17 february 2008, taking into consideration the internal and external problems of this country. I also focused on the level of sovereignty and independence of the Republic of Kosovo and all the challenges that it must overcome.

One of the main problems that Kosovo is struggling with at the moment is the inability to determine it's international status. The problem still exists, even after Kosovo gained independence, and it's constitution describes it as sovergain country (which wasn't considered illegal by MTS). The status of Kosovo is controversial and divides the international community. It is hard to determinate the legitimacy of Kosovo on the basis of the right of nations to self-determination, because in oposition exists the principle to respect the country's territorial integrity. It is also impossible to determine the statehood of the Republic of Kosovo by basing it on the prerequisites of international law, because the evaluation lies in the hands of individual subjects of international law. Additionally, part of the citizens denies the legal status of the country granted by the Constitution of Republic of Kosovo. It devides the country in two administrative parts. The difficult situation that arised weakens the efficiency of the authorities of the Republic of Kosovo on both international and internal areas, and implies negative social and economic consequences. All the factors impair the range of actions that the Republic of Kosovo, as the subject of the international law, can take.

There's no doubt that the international protectorate and the autonomous administrative institutions contributed to separation and independence of the Republic of Kosovo from the Republic of Serbia, making it impossible for the two body politics to rejoin. The culminative point was the proclamation of the independence and the acceptance of the Constitution of Republic of Kosovo. Taking all the facts into consideration, it is not necessary to argue if Kosovo is a country or not. It is necessary to stimulate the country's development and find the solutions to it's most difficult problems.

From 17 february 2008 to september 2012 the Republic of Kosovo was evolving intensely, with objective to become a strong, self-sufficient country that can assure for itself ideal conditions for further development. It can be seen in both international and internal areas.

The starting point for the analysis of the mentioned problems was the characteristics of the demographic and economic situation in Kosovo and the history of this area. The situation in Kosovo is worth analysing, because it affects the whole international situation, not only the questions of the Balkan region (the perspective of Western Balkans to join the European Union or relations Pristina- Belgrad), but also the over-regional problems such as Abkhaz separatism – an example for other separatist movements.

The different aproaches of main international political actors (USA, European Union, Russian Federation, People's Republic of China, Republic of Serbia) to the fact of Kosovo's independence show their own political matters leading to inability to decide on the status of the newborn country. The case of Kosovo is also interesting because it shows the model of analyzing the formation, functioning and limitations of the institutional system of the new country when the mechanism of the international protectorate is being used."