Geothermal Water Research Papers - Academia.edu (original) (raw)

Motywem powstania niniejszego opracowania była potrzeba opisu zaobserwowanego nowego zjawiska branży turystycznej, jakim jest w ostatnich latach powstanie i burzliwy rozwój sektora kąpielisk geotermalnych w Europie Środkowej, a szczególnie w Polsce. W ciągu zaledwie kilku lat na terenie Polski powstało od podstaw kilka prężnie działających ośrodków, zaś w różnej fazie realizacji pozostawało w pierwszym kwartale 2013 r. drugie tyle. Zasadniczym celem przygotowania tej książki było poznanie przyczyn i uwarunkowań rozwoju tego rodzaju przedsięwzięć, a także opisanie głównych trendów. Opracowanie przygotowano z myślą o osobach i instytucjach angażujących się aktywnie w procesy rozwoju branży, szczególnie w Polsce i Czechach, gdzie te procesy mają obecnie szczególnie dużą dynamikę. Dla możliwie przejrzystej prezentacji omawianych zagadnień opracowanie podzielono na trzy części. Pierwsza koncentruje się na analizie uwarunkowań rozwoju ośrodków geotermalnych w krajach Grupy Wyszehradzkiej. W drugiej zarysowano zagadnienia związane z energetyką geotermalną. Trzecia natomiast, będąca wynikiem badań międzynarodowej grupy ekspertów, opisuje wykorzystanie wód geotermalnych na Słowacji i w Czechach, ze szczególnym uwzględnieniem sektora uzdrowiskowego. Wykorzystanie wód geotermalnych na cele rekreacyjne Na strukturze i treści niniejszego opracowania zaważyły bardzo różne sposoby podejścia do wykorzystania zasobów geotermalnych w krajach Grupy Wyszehradzkiej. To zróżnicowanie znajduje swoje odzwierciedlanie w kwestiach terminologicznych. Rozwój kąpielisk geotermalnych budzi żywe zainteresowanie zarówno geologów, geofi zyków, jak i geografów, przedstawicieli nauk o turystyce czy ekonomistów. Przyjęta perspektywa badawcza silnie rzutuje na podejściu do zagadnienia. Przykładem jest choćby kwestia defi nicji wody geotermalnej. W przypadku Polski czy Słowacji za wody (geo)termalne przyjmuje się takie, których temperatura na wypływie wynosi powyżej 20°C. Wartość ta ma charakter czysto umowny, bez uzasadnienia metodycznego, i została przyjęta na Zjeździe Balneologów i Chemików w Nauheim w 1911 r. (Igliński i in. 2010). Granica 20°C, jakkolwiek czysto uznaniowa, znalazła w prawodawstwie niektórych krajów, jak np. Polska czy Słowacja bardzo konkretne podstawy prawne w postaci zapisu o charakterze powszechnie obowiązującym, tj. w przypadku Polski w ustawie (Ustawa prawo geologiczne). Fakt ten należy wiązać z przyjęciem w ramach tych aktów optyki środowiska związanego z naukami geologicznymi. Próba wypracowania kompleksowego spojrzenia na zagadnienia wykorzystania wód geotermalnych musi zatem pogodzić perspektywę traktującą wodę termalną jako kopalinę, nieróżniącą się, z prawnego punktu widzenia, od węgla kamiennego, z uwarunkowaniami fi zjologicznymi odbioru wody o określonej temperaturze przez człowieka, czy wymagań temperaturowych balneologii. Jest to zatem w dużej mierze próba skazana na cały szereg trudności natury nie tylko terminologicznej. Niniejsze opracowanie w największym możliwym do osiągnięcia stopniu koncentruje się na pozaleczniczym, rynkowym wykorzystaniu wód geotermalnych.