Humor (Psychology) Research Papers - Academia.edu (original) (raw)

(ENG version below) PL: Przepływ – flow – jest jedną z form dążenia do szczęścia przez zaangażowanie (Peterson, Park, Seligman, 2005). Od czasu wprowadzenia tej koncepcji (Csikszentmihalyi, 1975) zebrano wiele danych wskazujących na jego skuteczność w tym zakresie, a także określających warunki sprzyjające przepływowi. Niniejszą pracę rozpoczynam od zestawienia najważniejszych koncepcji flow, propozycji cech składających się na osobowość autoteliczną (cechującą osoby, które złatwością wchodzą w stan przepływu) i potencjalnych jego konsekwencji. Następnie, bazując na tym przeglądzie, przedstawiam propozycję relacji flow z koncepcją stylów humoru (Martin, Puhlik-Doris, Larsen, Gray, Weir, 2003), proponując model zakładający związek flow jako cechy ze stosowaniem adaptacyjnych stylów humoru, w którym pośredniczy sprężystość psychiczna. Następną część pracy stanowią wyniki empirycznej weryfikacji tego pomysłu. Badania przeprowadziłam wśród 82 młodych (19-27 lat) ludzi, podzielonych na dwie grupy – studentów uniwersytetu (33 osoby) i uczniów szkoły policealnej (49 osób). Badani wypełniali zestaw kwestionariuszy: polską wersję DFS-2, Kwestionariusz Stylów Humoru, Kwestionariusz Sprężystości Psychicznej, Skalę Satysfakcji z Życia i kwestionariusz podstawowych informacji. Wyniki wskazują na występowanie w badanych grupach postulowanej zależności między flow jako cechą a adaptacyjnymi stylami humoru; sprężystość psychiczna odgrywa w niej pewną, aczkolwiek ograniczoną rolę. Wiąże się ona także niezależnie ze skłonnością do przepływu i przewagą adaptacyjnych stylów humoru, nie ma zaś związku z satysfakcją z życia. Większość danych nie potwierdza zależności między doświadczeniem socjalizacji w dzieciństwie a stosowanymi stylami humoru. Nie wszystkie wyniki były spójne (w odniesieniu do grup oraz różnych wskaźników jednej cechy), dlatego sugeruję rezerwę wobec wyciągania z nich ogólnych wniosków i przedstawiam propozycje dalszych badań, które mogłyby przynieść pewniejsze informacje na temat analizowanych zależności. ENG: Flow is one of the ways of pursuing happiness through engagement (Peterson, Park, Seligman, 2005). Since the introduction of this concept (Csikszentmihalyi, 1975) much data have been gathered, proving it a good means to that goal and specifying the best conditions for this experience to occur. I start this thesis with a summary of the most important models of flow, suggestions of traits that make up autotelic personality and potential consequences of this phenomenon. Then, basing on that overview, I present an idea of relation between flow and the concept of humor styles (Martin, Puhlik-Doris, Larsen, Gray, Weir, 2003). It is a model assuming the connection between dispositional flow and using the two of the humor styles (affiliative and self-enhancing), mediated by ego resiliency. In the next part of the thesis I present the results of an empirical validation of above-mentioned model. I conducted my research on 82 young people (19-27 years old), divided into two groups: students of a university (33 people) and of students of a post-secondary school (49 people). The subjects filled out Polish versions of DFS-2, HSQ, ER89, SWLS scales and a short demographic information form. The results suggest the existence of the postulated relationship between dispositional flow and the two humor styles; ego resiliency plays a limited role. Moreover, ego resiliency is related to both dispositional flow and the dominance of adaptive styles of humor (over the maladaptive). Most data do not confirm the relation between socialization and preferred humor styles. As the results were not consistent (there were differences between groups and between indicators of the same trait), I suggest refraining from drawing general conclusions. Instead, I present ideas for further research, that could produce more reliable data concerning relations between flow, humor styles and ego resiliency.