Kıbrıs Sorunu Research Papers - Academia.edu (original) (raw)

Dil yönünden zengin kaynaklar olan masallar, bilhassa okul öncesi çocukların bebeklik çağından sonraki yıllarında, dil eğitimi ve öğretimi açısından en önemli materyallerdir. Türkçenin kullanılış inceliklerini, güzelliklerini, kelimelerin değişik anlamlarını ve ifade zenginliklerini en esaslı bir biçimde barındıran türlerdir; yıllardır dilden dile, telden tele geçerek sözlü bir gelenek hâlinde sürüp gelen bu eserler, halk dilinin, halk ruhunun tükenmez bir menbaıdır. “Çocuğa ana dilinin, bir işçi elindeki alet gibi nasıl kullanıldığını ilk öğreten, ona bu dilin türlü hünerlerini; kıvraklığını, zenginliğini, inceliğini ilk gösteren, kişiye ilk aşılayan masallardır”(Boratav, 2007). Eğer yalın, doğru, gerçek bir dille masal, anlatılırsa çocuk, ilk kelimeleri oradan edinir; nesnelerin ilk isimlerini, hayvanların çoğunu, karşıtlıkları ve renkleri masallardan öğrenir. Masal anlatırken bazı kelimeler vurgulanarak söylenir. Bunlar çocuğun zihnine kazınır, daha çok hatırda kalır. Çocuk, masalı anlattıkça ezberler, böylece daha küçük yaşta ezber yeteneğini de kazanır. Aynı zamanda “masallar çocuğu, ana dili bakımından geliştirir, kelime hazinesini zenginleştirir, hayal gücünü artırır”(Anaokulları Kılavuzu, 1971). “Masallar ana dili öğretiminde ve dilin güzel telaffuzunda da değerli malzemeler içermektedir. Çocuklara ana dili şuuru kazandırmada ve kitap okumayı sevdirmede masalların önemi inkâr edilemez” (Bilkan, 2001). Kıbrıs Türk Toplumunda masal antlatma geleneği bugün de devam etmektedir. Çocuklara masal anlatma ya da masal okuma anneler, babalar ve nineler aracılığyla gerçekleşmektedir. Bunun yanında okul öncesi eğitim veren merkezlerde masal saatleri yer almakta, bu saatlerde, çocuklara masallar anlatılmakta ya da okunmaktadır. Böylece çocuk, küçük yaşta Türkçenin güzelliğine vakıf olmaktadır. Kıbrıs’ta Türkçenin, varlığını korumasında ve sürdürmesinde, bir bakıma bu olgunun büyük önemi ve payı vardır.
Anahtar kelimeler: KKTC, Okul öncesi,