Popular Music Studies Research Papers (original) (raw)

May 2018; presented at MUTE 3: Fani, przeboje sceny, Uniwersytet Jagielloński, Kraków Historia muzyki popularnej pokazuje, że bardzo często ogromne znaczenie w jej rozwoju miały konkretne, lokalne sceny artystyczne. Poprzez swoje... more

May 2018; presented at MUTE 3: Fani, przeboje sceny, Uniwersytet Jagielloński, Kraków

Historia muzyki popularnej pokazuje, że bardzo często ogromne znaczenie w jej rozwoju miały konkretne, lokalne sceny artystyczne. Poprzez swoje innowacyjne rozwiązania, bardzo wyraźnie osadzone w danym kontekście kulturowym, inspirowały i wpływały na artystów z całego świata, przyczyniając się do powstania nowych, innowacyjnych trendów, stylistyk, estetyk, zjawisk artystycznych lub nawet całych gatunków. Nie sposób pominąć tak znaczących ośrodków jak sceny z Liverpoolu, Nashville, San Francisco, Dunedein, Minneapolis, czy nawet naszych własnych lokalnych centrów muzycznych jak Kraków, Katowice, czy Trójmiasto. Jednakże, w momencie kiedy dany badacz muzyki chce zmierzyć się z analizą takich scen, istnieje duże prawdopodobieństwo pojawienia się zasadniczego problemu, związanego z pytaniem o odpowiednią metodologię do tego typu badań. W dziedzinie studiów nad muzyką popularną (lub muzykoznawstwa) często wykorzystywane są podejścia kulturoznawcze, muzykologiczne, literaturoznawcze lub inne. Analizowanie danej sceny muzycznej wymaga jednak szczegółowej staranności w doborze metodologii, gdyż takie studium wykracza poza czynniki czysto artystyczne, wkraczając w inne, postronne obszary badawcze, które umożliwiają lepsze zrozumienie charakterystyki tych wielowymiarowych zjawisk.
Celem mojego wystąpienia będzie zatem wskazanie konkretnych ścieżek, które badacz muzyki popularnej może obrać, podejmując się zadania analizy lokalnych scen muzycznych jako złożonych zjawisk kulturowych. Moje obserwacje będą w dużej mierze oparte na doświadczeniu własnych badań, prowadzonych w ramach pracy nad rozprawą doktorską, omawiającą lokalną scenę muzyczną w Minneapolis. Co więcej, rozważania na temat konkretnych metodologii, które mogą być korzystne dla tego typu badań, zostaną także oparte na przeglądzie literatury specjalistycznej, która wskazuje wady i zalety naukowego sposobu analiz muzyki i jej uprzestrzennienia. Najwięcej uwagi poświęcone zostanie jednak metodologiom, reprezentowanym przez studia nad muzyką popularną, geografię muzyki, lokalną historię, studia regionalne (ze szczególnym uwzględnieniem amerykanistyki) oraz, łączące elementy ich wszystkich, kulturoznawstwo. Poruszony zostanie także problem innych, pobliskich podejść naukowych jak etnomuzykologia, socjomuzykologia, sound studies, ekomuzykologia, czy nawet urbanistyka.
Wynikiem wystąpienia będzie podkreślenie faktu jak bardzo złożonym zjawiskiem są sceny muzyczne, zwłaszcza te o lokalnym lub miejskim charakterze – jak wiele czynników należy wziąć pod uwagę, aby móc lepiej zrozumieć ich charakter. Należy jednak zawsze pamiętać, że metodologia powinna być elementem podległym danemu problemowi badawczemu, a jej wybór musi być uzależniony od tego, co najlepiej będzie służyć samemu naukowcowi. Niemniej, tak samo jak w przypadku badań nad muzyką popularną, w czasie analiz scen muzycznych powinno się kierować nie tylko zasadą interdyscyplinarności, jak również interkulturalizmu i interprofesjonalizmu, o których pisał Philip Tagg. Biorąc także pod uwagę fakt, że scena muzyczna łączy w sobie elementy badań konkretnej lokalizacji i jej kulturowych uwarunkowań z analizą zjawiska muzycznego, nieodłącznym elementem każdego rodzaju takich działań powinna być świadomość metodologii geografii muzycznej i kulturoznawczej. W końcu, za zrozumieniem konieczności mnogości podejść badawczych powinna bezwzględnie podążać postawa metodyczna, zakładająca systematyczność, skrupulatność i wiarygodność przeprowadzanych analiz.