Spatial analysis (Archaeology) Research Papers (original) (raw)

2025, Cuadernos de Prehistoria y Arqueología de la Universidad Autónoma de Madrid

En este trabajo se presentan los resultados de la prospección arqueológica realizada en El Peñón de Peñarroya-Pueblonuevo (Córdoba, España). El objetivo de esta intervención era valorar el registro arqueológico del yacimiento y documentar la existencia de cultura material que indicase la presencia de un espacio de producción metalúrgica. Los trabajos realizados han permitido confirmar que se llevó a cabo una actividad metalúrgica en el interior del poblado y, además, identificar la presencia de restos arqueológicos neolíticos que arrojan un poco más de luz sobre el inicio de la Prehistoria Reciente en el norte de la provincia de Córdoba. Los materiales recogidos nos han permitido proponer la presencia de un asentamiento neolítico en la umbría del cerro, y en la solana un núcleo poblacional calcolítico fortificado con perduración hasta la Edad del Bronce.

2025, Analyse des données and archaeology fifty years later: from data analysis to data science

2025, Servius, Servius auctus, Eneide

Dalle mitologie liguri nel nordeuropa Asia dei tardoantichi agli scolia serviani all'Eneide a Fulgenzio Claudiano Ausonio

2025

Analiza traseologiczna zabytków krzemiennych kultury ceramiki sznurowej ze stanowisk archeologicznych w Ulowie .

2025, Bulletin et mémoires de la Société Archéologique et Historique d'Ille-et-Vilaine

2025

La mayoria de los algoritmos de visibilidad en Sistemas de Informacion Geografica (SIG) se basan en el calculo y analisis de las Cuencas Visuales desde un punto o a lo sumo desde un conjunto limitado de puntos. El calculo del conjunto de Cuencas Visuales para todos los posibles observadores situados en el territorio proporcionaria una informacion mucho mas valiosa, ya que permitiria determinar facilmente la visibilidad de un observador que se desplaza. La complejidad del calculo por el volumen de operaciones hace casi imposible la computacion de las Cuencas Visuales sobre muchos puntos. Por otro lado, dicha informacion seria mas valiosa aun si los datos calculados tuvieran un caracter tridimensional (Volumen Visible) que realzaran la calidad de la Cuenca Visual. Ademas, las Cuencas Visuales pueden ayudar a posicionar un conjunto de observadores para cubran la mayor o toda la superficie de un terreno. Hecho de vital importancia en muchas areas (vigilancia contra incendios, vigilancia...

2025, Archaeologies of Company Towns and Their Landscapes of Power

Urban design and the built environment of company towns in the nineteenth and twentieth centuries embodied capitalist power and structured workers' participation in the capitalist program or creative means of resistance. This study examines six company towns to consider social relations in these settings, and identify how built environments and historical archaeological records reflect power-laden design, panoptic control or other spatial disciplining, and community-reinforcing behaviors. The three goals of the study are to identify (1) the conditions under which capitalists engage in paternalism, (2) the ways that paternalistic and social reform goals were mobilized by capitalists to optimize production, and (3) ways that workers resisted and supported the collective interest or negotiated their place in the corporate hierarchy.

2025, Origini - Prehistory and Protohistory of ancient civilizations

This study aims to investigate the activities associated with flaked stone tools at the Bronze Age fortified settlement of Coppa Nevigata (Apulia, Italy). The settlement’s chronological framework, spanning from the 18th to the 8th century BCE, provides an opportunity for both diachronic and synchronic analyses of the lithic assemblage. This approach enables a reconstruction of the recurring activities and behavioural patterns of the community in relation to stone tool use throughout the settlement’s occupation. The use-wear analysis of the lithic assemblage was carried out using a low-magnification approach, which facilitated the identification of the activities in which the tools were involved and how these activities evolved over time. During the early phases of the Bronze Age, flaked stone tools were primarily employed for working soft and medium-soft materials. By the Late Bronze Age, there was a marked increase in the processing of harder materials, a shift that may be linked to the growing presence and use of bronze tools within the settlement.

2025

Présentation des autres volumes consacrés à Develier-Courtételle, un habitat rural mérovingien .

2025, Journal of Human Evolution

The Middle Pleistocene Schöningen 13II-4 'Spear Horizon' (Germany) is a key site for the study of human evolution, most notably for the discovery of Paleolithic wooden weaponry and evidence for developed hunting strategies. On the other hand, the 'Spear Horizon' offers an excellent opportunity to approach hominin spatial behavior, thanks to the richness of the archaeological assemblage, its exceptional preservation, and the vast expanse of the excavated surface. Analyzing how space was used is essential for understanding hominin behavior at this unique open-air site and, from a wider perspective, for approaching how humans adapted to interglacial environments. In this paper, we present an exhaustive spatial study of the complete Schöningen 13II-4 'Spear Horizon' faunal assemblage and its archaeological context, combining zooarchaeology and spatial analysis through the extensive application of Geographic Information Systems. Our results indicate the existence of different activity areas related to changes in the position of the shoreline due to fluctuations of water table levels of the Schöningen paleo-lake. These activity areas were likely used on a seasonal basis, whereas the spatial patterning observed in the distribution of faunal remains suggests a diversity of behavioral strategies in terms of intensity and/or duration of occupations. This study refines previous interpretations of the site and reconstructs human behavioral adaptations and the occupational changing lakeland environment during the Middle Pleistocene in Europe.

2025, Avances en …

Información del artículo Datación absoluta por termoluminiscencia de material cerámico y carbonatos procedentes del yacimiento arqueológico de la cueva de Benzú (Ceuta).

2025

The Spaces and Landscapes of Production in the Aegean World and Beyond workshop seeks to explore the spatial dimensions of ancient production across multiple forms -including textiles, pottery, metalwork, perfumes, stonework, weapons, and glass, as well as foodstuffs and wine -and across all scales of analysis, from localized extraction or production sites to broad landscapes. By examining the spatial distribution of archaeological evidence, it aims to address the scale, technology, and organization (or, on the contrary, the disorganization) of production activities, as well as their social, political, economic, technological, environmental, and ritual context. While the primary focus is on the Neolithic and Bronze Age Aegean world, papers devoted to Egypt, Cyprus, the Near East, and Greek antiquity offer a comparative approach and cross-cultural and diachronic insights. Topics addressed in the workshop include:  Mapping the chaîne opératoire of specific production types, including spatial distribution within installations, settlements or landscapes;  Spatial and social networks of producers, including connections across different stages of a single chaîne opératoire and interactions between different production types (cross-craft);  Regional and diachronic variations in spatial strategies of production;  Geospatial methods for investigating production contexts and landscapes, for instance regarding environmental opportunities and constraints, as well as the impact of production activities on ancient environments (for instance in terms of pollution);  Theoretical and methodological considerations on the spatial manifestations of production, for instance regarding how the scale, the nature, the (dis)organization, and the social, political, and economic context of production activities translate into specific spatial patterns across various scales of analysis. We are delighted to present the following two-day programme, which promises to set the scene for a stimulating and exciting discussion.

2025, Sistema de Información Geográfica (SIG) para arqueólogos. Repensando el espacio en contextos arqueológicos mesoamericanos.

La arqueología es una disciplina envuelta en relaciones multidisciplinarias
que, constantemente, se abre espacios y se nutre con innovaciones de otros campos de la ciencia; sus relaciones y aperturas con distintas disciplinas han hecho de ella un albergue propicio para nuevas propuestas teórico-metodológicas, que son favorables para entender las sociedades pretéritas a partir de las evidencias materiales (Trujillo, 2011).
Dentro de este marco, uno de los enfoques que armoniosamente se
conjuga con la arqueología es el análisis espacio-temporal, de tipo complejo y necesariamente interdisciplinario, el cual, incluye diversas áreas especializadas.
Cabe destacar que, con frecuencia, en la literatura internacional se
habla de análisis espacial utilizando el término espacial como abreviación de espaciotemporal (lo mismo ocurre en este texto) (Anselin, 1995; Fotheringham et al., 1998; Granis, 2002).
Diversas áreas de investigación requieren necesariamente el manejo de
sistemas de información geográfica (sig). Una de ellas es el análisis espaciotemporal.
Múltiples enfoques tradicionales no espaciales (y no temporales)
son seriamente cuestionados por su incapacidad para integrar en sus marcos conceptuales y metodológicos el espacio y el tiempo (la localización absoluta y relativa de las variables que se analizan, así como el momento en que ocurren). La alternativa: adoptar por un enfoque de ciencias sociales espacial y temporalmente integradas, apoyadas sólidamente en el análisis espaciotemporal, entendido como el análisis de datos localizados en espacio y tiempo (Goodchild et al., 2000). Para lograr esto, se requieren los sig.

2025, Siedlungsstrukturen im Neolithikum – Zwischen Regel und Ausnahme

Bei Ausgrabungen im Vorfeld der Erweiterung des Gewerbegebiets "Plateforme Départementale d'Activités d'Alsace Centrale" bei Dambach-la-Ville konnten 2012 die Reste einer neolithischen Siedlung aus der zweiten Hälfte des 5. Jahrtausend v. Chr. untersucht werden (Croutsch u. a. 2015). Dambach-la-Ville liegt im Departement Bas-Rhin, unweit von Sélestat, etwa 40 km von Straßburg entfernt (Abb. 1). Der Fundplatz wurde im Verlauf einer präventivarchäologischen Maßnahme durch Flächenprospektionen, im Bereich der geplanten Erweiterung des Gewerbegebiets, entdeckt. Insgesamt wurden rund 60 ha durch die Anlage von Baggerschnitten sondiert. Etwa 10 % der Gesamtfläche wurden auf diese Weise untersucht. Die Siedlungsspuren erstrecken sich über rund 3 ha, belegt durch über 500 dokumentierte Befunde und rund 4000 Artefakte. Die Funde können der Epi-Rössener Gruppe Bischheim occidental du Rhin supérieur (BORS) zugeordnet werden. Die chronologische Abfolge und Entwicklung der archäologisch definierten Kulturgruppen im Verlauf der zweiten Hälfte des fünften vorchristlichen Jahrtausends sind heute im Elsass bereits gut bekannt. Auf die Bischheimer Gruppe folgen die Gruppe Bruebach-Oberbergen und Bischheim occidental du Rhin supérieur (ehemalige Straßburger bzw. Entzheimer Gruppe) Jeunesse u. a. 2004). Derzeit sind ungefähr 50 Fundstellen dieser Epi-Rössener Gruppe nachgewiesen, die sich hauptsächlich im Departement Bas-Rhin befinden. Unweit von Dambach-la-Ville, in etwa 10 km Luftlinie entfernt, am nördlichen Rand der Vogesen, liegt der Fundplatz Mont St. Odile bei Otrott. In der Rheinebene befinden sich die bekannten Fundplätze Bischoffsheim und Rosheim, sowie Entzheim und Holtzheim in der Peripherie von Straßburg. Der Abstand zu den weiter südlich gelegenen Fundplätzen der BORS-Gruppe beträgt etwa 40 km. Hier handelt es sich aber lediglich um kleine Befundgruppen oder Einzelbefunde. Hinsichtlich der ausgegrabenen Fläche stellt der Fundplatz Dambach-la-Ville eine Besonderheit dar. Die bislang untersuchten Fundstellen dieser Zeit haben eine weitaus geringere Ausdehnung. Sie bestehen oft nur aus kleineren Grubenensembles, mit bereits stark erodierten Oberflächen. Zu den flächenmäßig größten untersuchten Siedlungen gehören die etwas früher datierte, der Gruppe Bruebach-Oberbergen zugeordnete, Fundstelle Obernai, die Fundstelle Bischoffsheim (Jeunesse u. a. 2004) und Entzheim (Schmitt 1974; Croutsch u. a. 2008). Letztere sind etwa zeitgleich mit Dambach-la-Ville. Keine dieser Siedlungen wurde vollständig ausgegraben. Pro Fundstelle konnten in der Regel lediglich 30-40 Gruben dokumentiert werden.

2025, FEUDALHERREN IM GRENZLAND: DAS BEEINDRUCKENDE NETZWERK DER TEMPLERBESITZTÜMER ZWISCHEN GERMANISCHER UND SLAWISCHER WELT

Das vorliegende Dokument ist eine deutsche Übersetzung und Analyse einer historischen Urkunde vom 31. Dezember 1261, die einen Vertrag zwischen dem Templerorden und den Markgrafen von Brandenburg dokumentiert. Diese Urkunde, ursprünglich in lateinischer Sprache verfasst, befindet sich im Codex diplomaticus Brandenburgensis und wurde von Adolph Friedrich Johann Riedel 1843 veröffentlicht.
Die Übersetzung ermöglicht einen Einblick in die territorialen Besitztümer und feudalen Strukturen des Templerordens in den östlichen Grenzgebieten des mittelalterlichen Deutschlands und dokumentiert den bemerkenswerten Einfluss des Ordens weit jenseits des Heiligen Landes. Der Vertrag bezeugt die komplexen Beziehungen zwischen weltlichen Herrschern und dem Militärorden sowie die bedeutende wirtschaftliche und politische Macht, die der Templerorden im 13. Jahrhundert in der Region zwischen der germanischen und slawischen Welt ausübte.
Diese Studie trägt zur Erweiterung unseres Wissens über die Rolle der Templer bei der Ostsiedlung bei und beleuchtet einen oft übersehenen Aspekt der Templergeschichte: ihre Funktion als Feudalherren in den Grenzgebieten Europas.

2025, Felibrejada 102

L’aixada perduda del Turó dels Dos Pins (Cabrera de Mar, Maresme) continua motivant nous estudis sobre l’arqueofurtivisme. Han transcorregut dos anys d’ençà que el protocol que va rebre el seu nom es va publicar al Felibrejada i l’experiència obliga a la seva actualització alhora que posa de manifest mancances pel que fa a la investigació acadèmica.
El protocol Aixada ens permet identificar i recol·lectar els indicis físics d’una activitat arqueofurtiva en el lloc dels fets. És un instrument imprescindible, però cal anar més enllà. Ens fa falta aprofundir en l’anàlisi d’aquests indicis, per la qual cosa hem cregut necessari elaborar un procediment similar al realitzat amb el Mètode Rocafort sobre els indicis conductuals i psicològics -també publicat al Felibrejada-.
En el present article es dona a conèixer aquest nou Mètode Aixada, com a procediment específic per a l’estudi acadèmic i interpretació dels indicis criminalístics físics d’una activitat arqueofurtiva terrestre. Es proposen i descriuen unes pautes a seguir en tots i cadascun dels indicis. Tanmateix, es revisa el protocol Aixada i el mètode Rocafort, a fi d’aconseguir la millor coordinació possible entre els tres, evitant duplicitats i mancances.
L’objectiu de tot plegat és continuar avançant en el coneixement de l’arqueofurtivisme, alhora que contribuir en l’eficàcia de la lluita contra el mateix.
Dos arxius: Article original publicat en català i traducció al castellà realitzada per l’autor.
Referència bibliogràfica:
ALAY, J.C. (2025). “El Mètode Aixada. L’estudi dels indicis físics de les activitats arqueofurtives” a Felibrejada núm. 102, pàg. 281-288. Grup d’Història del Casal de Mataró.

2025, Роль Ионийских полисов в колонизации Северного Причерноморья

В курсовой работе рассматриваются вопросы роли ионийских полисов в древнегреческой колонизации Северного Причерноморья в VII – VI вв. до н. э.

2025

Une lame de poignard richement decoree du Bronze ancien a ete decouverte fortuitement dans les annees 1965/66 pres du lieu-dit le Single, sur la commune du Coux-et-Bigaroque, dans des graviers dragues dans le lit de la Dordogne. Cette lame ne provient ni d’un poignard du type italique ni d’un du type rhodanien comme une vision trop rapide l’a fait jusque-la penser. Son decor, tout en s’inspirant effectivement de celui de poignards italiques, se rapproche aussi de celui de diverses armes decorees de l’Est, regions rhenanes et outre-Rhin. Mais aussi, sa morphologie appelle des rapprochements typologiques avec des lames atlantiques. Cette lame de poignard, en bronze, est a dater du debut du Bronze ancien 2/BzA2. La diversite de relations typologiques et stylistiques dont elle temoigne indique non une importation, mais une realisation probablement regionale, et ainsi cette lame serait tres emblematique d’une production originale d’armes de metal dans le Sud-Ouest de la Gaule pendant le ...

2025

As an architect/anthropologist, this writer has often struggled to reconcile an architectural discourse on formalism, or variations of such, with the experiences of traditional or primitive people in their physical settings. Over twenty years ago I received a grant from the National Endowment for the Arts to study the “origins of conscious design” among the Pueblo Ancestors of the Southwest, most particularly in the impressive 11 century structures in Chaco Canyon. After considerable work on more anthropological issues as seen in recent archaeological publications and a volume in press, I’ve finally deciphered the formal basis for these unusual buildings. It motivates the present commentary about the way we think of architecture today.

2025, Claire Smith (Ed.), Encyclopedia of Global Archaeology (2nd ed. pp. 3922-3949), Springer

This comprehensive synthesis summarises the key findings and insights from the ethnoarchaeology of salt in Romania. This EU member state is the only one in Europe where the traditional behaviours regarding salt exploitation still continue.

2025, Journal of Anthropological Archaeology

Disposal of the dead is a multi-step process usually involving several people and multiple locations over time. Understanding the size and internal composition of a cemetery generated by this process is important for estimating the social and chronological patterning of the people buried there. When we know the number of dead in a cemetery, the length of time the cemetery was in use, and the life expectancy of the population, we can also help establish the size and composition of the living community who used it. This paper provides both local and regional spatial perspectives for a mortuary population by combining surface collection and excavation to describe activity areas and population size at a Bronze Age cemetery in Eastern Hungary. While prehistoric features and activity areas are difficult to identify using surface collection alone, we find that the combination of surface collection and excavation data in a GIS permits us to estimate the size of the cemetery, propose plausible models of activity areas within it, and generate new hypotheses about the regional community that produced it.

2025, EARLY MEDIEVAL ROCK-CUT BURIALS OF AGARAK

This study presents the initial findings from the archaeological and anthropological analysis of rock-cut burials discovered at the Agarak necropolis. Situated in the Aragatsotn Province of the Republic of Armenia, between the villages of Agarak and Voskehat, the Agarak archaeological site features a northern rock platform where excavations have revealed seven occupational layers spanning the Early Bronze Age to the Late Middle Ages. Within the eastern sector of this platform, twenty-one burial pits, dating to the early medieval period, were identified. These unlined pits, oriented east-west and arranged in four irregular rows, were cut into the tuff bedrock. Some still contain skeletons or bones. One trapezoidal pit exhibited stepped edges to support a lid, while others displayed a distinctive anthropomorphic design, being wider and shallower at the western (shoulder) end and gradually narrowing towards the east (legs). Rock-cut burial pits have a documented presence in the Armenian Highlands since the Early Bronze Age, with known parallels at sites such as Metsamor and Pijut. Beyond Agarak, where they are most prevalent, early medieval examples have also been documented at Metsamor, Metsadzor, the Yerevan Botanical Garden, and in Artsakh. The investigation of these burials involved an evaluation of the preservation status and completeness of the skeletal remains. Age-at-death estimations were conducted using indicators such as ossification and dental eruption in individuals under 23 years, and diaphyseal length of long bones. For older individuals, biological age was assessed through analysis of cranial suture closure, dental wear, joint and symphyseal degeneration, and the presence of degenerative-dystrophic changes on vertebral bodies.

2025, HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe)

2025

Mejillones que perforan las rocas costeras Un pequeño invertebrado que desempeña una importante y poco conocida función ecológica en la franja costera alternativamente cubierta y descubierta por la marea.

2025, Magallania

Se presentan los resultados de los trabajos conducidos en un asentamiento bajo reparo rocoso en el sector de estepa de la Región de Aisén, Chile. Las ocupaciones identificadas cubren el lapso entre 11.400 y 2.700 años calendarios AP, lo que hace del sitio una interesante contribución para entender la temporalidad de la presencia humana, ya sea la cronología del poblamiento inicial, como la recurrencia en el uso del espacio a lo largo del Holoceno. En el trabajo se presenta la metodología desarrollada, se describen las características del asentamiento, haciendo hincapié sobre los procesos de formación de sitios, y se expone la cronología de las ocupaciones humanas y su relación con los materiales culturales recuperados, principalmente líticos. Los resultados se discuten a la luz

2025, Arqueología

Compromiso, exigencia e interdisciplina son algunas de las enseñanzas más importantes del trabajo de la Dra. Linda Manzanilla Naim. En mi andar por tierras norteñas intento aplicar no sólo las metodologías aprendidas, sino toda una lógica, una forma de pensar y abordar los contextos arqueológicos. Enfrento el estudio de sociedades de cazadores-recolectores-pescadores con preguntas que guían la investigación, me esfuerzo por hacer un registro minucioso de los indicadores e intento sumar especialistas de diferentes disciplinas para interpretar los resultados de investigación. En este trabajo explicaré con ejemplos prácticos la forma en que analizamos los campamentos de la costa noroeste de Baja California bajo la perspectiva de la escuela de la Dra. Manzanilla.

2025, Heritage science

Prehistoric rock carvings are one of Scotland's most enigmatic and poorly understood monument types. This article discusses the pioneering approach used by Scotland's Rock Art Project to enhance understanding of the abstract motifs through multiscalar computational analyses of a large dataset co-produced with community teams. The approach can be applied to suitable rock art datasets from other parts of the world and has international relevance for rock art reserach. Our analysis incorporates data from across Scotland in order to investigate inter-regional differences and similarities in the nature and contexts of the carvings. Innovative application of complementary analytical methods identified subtle regional variations in the character of the rock art and motif types. This variability suggest an understanding of the rock art tradition that was widely shared but locally adapted, and reflects connections and knowledge exchange between specific regions.

2025

Аннотация. Цель данного исследования -впервые осветить результаты изучения археологических и антропологических материалов из скальных захоронений некрополя Агарак. Памятник расположен между селами Агарак и Воскеат в области Арагацотн Республики Армения на территории Агарарского историко-культурного заповедника. На территории памятника исследована северная часть скальной платформы, расположенная за западной окраиной села Агарак. Здесь зафиксировано семь этапов заселения: от раннего бронзового века до Позднего Средневековья. В восточной части скальной платформы была обнаружена 21 могильная яма, все вырытые в туфовой скальной породе и расположенные в четыре неправильных ряда. Все могильные ямы обращены с востока на запад, что присуще христианской традиции. В большинстве из них, за исключением № 9 и № 21, отсутствовал сопутствующий погребальный инвентарь, что также характерно для христианских захоронений. Одна из погребальных ям имеет форму трапеции и плечики-уступы края для установки перекрытия. Другие ямы -неглубокие, широкие в западной части (в изголовье), с продольными боковыми стенками и постепенно сужающиеся к востоку (в ногах). Захоронения Агарака по ряду косвенных признаков датируются Ранним Средневековьем -IV-V вв. Помимо Агарака, где они наиболее многочисленны, скальные могилы известны также в Мецаморе, Мецадзоре, на территории Ереванского ботанического сада, в Арцахе. Исследование могил включало оценку степени сохранности и комплектности скелетов. Возрастные определения проведены с учетом оссификации и прорезывания зубов у индивидов до 23 лет и по длине диафизов длинных костей конечностей. Определение биологического возраста проводилось на базе оценки состояния швов черепа, изношенности жевательной поверхности коронок зубов, изношенности суставов и симфизов выявления дегенеративно-дистрофических изменений на поверхности тел позвонков.

2025, Mobility in the Early Middle Ages, and Beyond – Mobilität im Frühmittelalter und darüber hinaus

Mobility in the Early Middle Ages, and Beyond – Mobilität im Frühmittelalter und darüber hinaus Interdisciplinary Approaches – Interdisziplinäre Zugänge Edited by: Laury Sarti and Helene von Trott zu Solz Full text:... more

Mobility in the Early Middle Ages, and Beyond – Mobilität im Frühmittelalter und darüber hinaus
Interdisciplinary Approaches – Interdisziplinäre Zugänge
Edited by: Laury Sarti and Helene von Trott zu Solz
Full text: https://doi.org/10.1515/9783111166698-011

2025, Remote Sensing

The primary objective of this study is to leverage the integration of surface mapping data derived from optical, radar, and historic topographical studies with archaeological sampling to identify ancient settlement areas in the Northern Nile Delta, Egypt. This study employed the following methods: digitization of topographic maps, band indices techniques on optical data, the creation of a 3D model from SRTM data, and Sentinel-1 interferometric wide swath (IW) analysis. This type of study is particularly relevant to the search for evidence of otherwise hidden ancient settlements. Due to its geographical situation and the fertility of the Nile, Egypt witnessed the autochthonous development of predynastic and dynastic civilizations, as well as an extensive history of external influences due to Greek, Roman, Coptic, Islamic, and Colonial-era interventions. Excavation work at Buto (Tell el-Fara’in) in 2017–18, carried out by the Kafrelsheikh University (KFS) in cooperation with the Minis...

2025

містях група пам’яток археології разом з об’єктами культурної спадщини нового і новітнього часу не раз привертала увагу дослідників. Щодо різночасових поселень і городищ навколо с. Ходосівка Північна експедиція Інституту археології НАН України за участі студентівпрактикантів і волонтерів з НПУ ім. М. Драгоманова, НаУКМА 1, КНУ ім. Тараса Шевченка та інших навчальних закладів останнім часом веде активну роботу, спрямовану на створення охоронюваної археологічної території, наукова концепція якої уже пройшла апробацію [4; 17; 21; 23]. Археологічні мікрорайони, що утворюють унікальні археологічні території, та необхідність їх збереження і відродження історикокультурного надбання у вигляді функціонування пам’яток у сучасному соціокультурному середовищі є в центрі уваги фахівців при вирішенні питань ролі і значення пам’яток культурної спадщини в суспільному житті [40, с. 53–55; 75]. Своєрідність історичного рельєфу та природного ландшафту, історико-культурна значущість розташованих біля Х...

2025

Celem przeprowadzonych badań była analiza wyników oceny fenotypowej szynszyli w różnym wieku oraz określenie wzajemnych współzależności między tymi cechami. Badania przeprowadzono na pięciu różnych fermach w województwie kujawsko-pomorskim. Dokonano analizy wyników oceny pokroju 1493 szynszyli odmiany standard. Stwierdzono, że badana populacja charakteryzowała się doskonałymi wynikami odnośnie do wielkości i budowy zwierzęcia (75% populacji) oraz pasa brzusznego (91% populacji). Najsłabsze wyniki odnotowano za cechę typ barwny; tylko 0,35% osobników uzyskało punktację wzorcową. Zaobserwowano dodatnie istotne korelacje między wiekiem zwierząt a oceną za poszczególne cechy pokroju. Najwyższy współczynnik odnotowano dla typu barwnego (rxy=0,17**). Wykazano również wzajemną interakcję pomiędzy poszczególnymi cechami pokroju. Stwierdzono, że wysoka ocena uzyskana za wielkość i budowę zwierzęcia ujemnie wpływa na wyniki otrzymane za typ barwny (rxy=−0,06**). W pozostałych przypadkach wyst...

2025, AIEMA

Book review ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΑΤΖΑΚΑ Παναγιώτα Ψηφιδωτά δάπεδα. Προσέγγιση στην τέχνη του αρχαίου ψηφιδωτού: έξι και ένα κείμενα Θεσσαλονίκη, University Studio Press, 2019 (β΄ έκδ.), 279 p., 282 ill. n.b. et coul., 3 plans... more

2025, Sustainability in Ancient Island Societies: An Archaeology of Human Resilience

To examine how humans sustained themselves on the coastal islands of Georgia, USA, we must first know exactly where and when those occupations occurred. This paper presents aggregate data from the Georgia State Site Files to map which environmental attributes were most valuable to coastal populations over time. These data are used to estimate the location of archaeological sites that may be present in under-surveyed areas, including the approximately 1400 small back-barrier marsh islands of the coast. Fundamental questions are reviewed about life of the islands and coastline: 1) did people use the same ecological resources on the Georgia Coast since its initial habitation; 2) did past people settle in the same areas or target different landscapes; and 3) how are people using the landscape now that impacts the sustainability of past landscapes in the future? Finally, we discuss the influence of thousands of years of landscape alterations in the face of modern climatic change where past human-engineered landscapes are affecting the sustainability and resilience of barrier and marsh island ecologies.

2025, Horizons

Book review of Doing Theology and Theological Ethics in the Face of the Abuse Crisis. Edited by Daniel J. Fleming, James F. Keenan SJ, and Hans Zollner SJ. Eugene, OR: Pickwick Publications, 2023. ix + 374 pages. $48.00.

2025, The Originality of the Unique Agricultural Depictions in the Samaritan Synagogue Mosaic at Samara.

The central hall of the Samaritan synagogue in Samara is paved with an original and impressively beautiful mosaic. The exceptional quality of the mosaic was achieved through the use of very small, colorful tesserae stones, which provide the image with a high resolution, allowing the presentation of numerous and original details related to agricultural produce. Financing the creation required a significant financial investment, and the project's execution necessitated the employment of exceptionally talented and creative artists who observed the local crops and agricultural routines. The immense investment in decorating the synagogue with diverse agricultural items indicates the importance of the synagogue in Samara, the prosperous economy of the synagogue's patrons, and the place of agriculture in the Byzantine period as a central value for human existence and its connection to divine blessing.

2025, Homenatge a Francesc Castelló. Geografies/Jugrafiyyat

Fa poc més d’un any vàrem presentar en unes jornades científiques la nostra recerca sobre un terme fiscal mesopotàmic, ṭasq, que trobàvem reflectit en la documentació carolíngia catalana. El nostre propòsit és aquí desenvolupar alguns... more

2025, Bulletin de la Société préhistorique française

If iron was used in Asia Minor from the 3rd millennium BC, it was not known in Western Europe until the 13th century BC. In France, its first appears towards the end of the Bronze Age, possibly during the 13th century BC (Bronze final I / Bz D). Iron has been subsequently documented, especially during the 9th century BC (Bronze final
IIIb / Late Atlantic Bronze Age 3 / Bz B2-3). Metallurgic iron is known only during this last stage of Late Bronze Age.The inventory of objects found in France, drawn up in 1981 and revised in 2009 has not changed much, despite several recent studies. However renewed data, with new discoveries and some objects removed from the list, call for an updated
overview.The analysis of the iron rivet inserted in the Medoc Middle Bronze Age axe from Ygos-Saint-Saturnin (Landes) revea led that this rivet, presented until then as the oldest iron element in France, is nothing more than a modern addition, confirmed when the first publications of the axe were verified. This important new chronological element leads us to review former data of these first iron objects, to analyse several
of them and to review the previous inventory of the first iron artefacts produced during the Bronze Age. We underline
that the emblematic sword with a bronze hilt and an iron blade known as from Le Gué de Velluire (Vendée) is actually a forgery. It is in fact a modern reassembly of an Iron Age blade on a Late Bronze Age hilt. Twenty-two discoveries of iron objects are listed, bringing together around forty iron objects in total. For the early and middle stages of Late Bronze Age, we have retained a bronze collared pin with its head mounted on
an iron shaft found in the Saône river, two small iron rings and an "object of the same metal" found in the Champigny tomb in the Aube, as well as two iron pins on a spearhead found in the riverbed of the Moselle.
Iron is more common in the later stage of the Late Bronze Age and is found as small or medium-sized objects. The inventory includes ten arrowheads of the Le Bourget type, known in Saône-et-Loire and Côte-d'Or as well as in Vienne and Charente, five pins (including four in the Bourget Lake, and the fifth, with an iron shaft and bronze head from a hoard in Oise) and two bracelets (the Bourget Lake and Côte-d'Or). We have listed at least two iron knives: one from the Géraud tumulus in Saint-Romain-de-Jalionas (Isère) and one or two with a wide blade from the Quéroy cave in Chazelles (Charente). Various small objects, whose nature and function cannot always be determined, as well as a few rings and rivets are also known in Côte-d'Or, Seine-et-Marne, Cher, Indre, Vendée and Charente. Four iron slags were found in Loiret, but their dating remains uncertain and needs to be clarified by additional analyses. Finally, three swords
with bronze hilts, from Jura, Savoie and Drôme, are decorated on the guard, the grip and the pommel with inlayed iron stripes. Conversely, the iron knife from the Géraud tumulus is mostly composed of iron and adorned with bronze inlays. The three artefacts dating before the Late Bronze Age IIIb all come from eastern France, two of them from rivers and
the third from a burial. During the Late Bronze Age IIIb, iron objects come from a broad area including the Alpine lakes and eastern France and extending to the Atlantic coastline, excluding the south of the country. A diffusion from the Balkan area of this new material and the techniques related to it seems possible, rather than from the Mediterranean, in Provence and Languedoc, where iron does not seem to spread before the last quarter of the 8th century BC. It is only much later, during the Iron Age that this new metal becomes popular and supersedes copper alloys

2025, WAC-10 Darwin 22-28 June

The ritual monuments and natural sacred places symbolically structured landscapes throughout world prehistory. How did prehistoric communities perceive their monuments and did they respect and reuse the ritual sites of their ancestors?... more

2025, HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe)

Cette lame de poignard richement décorée a été découverte fortuitement dans les années 1965/1966 au lieu-dit le Single sur la commune du Coux-et-Bigaroque (fig. 1). Sa trouvaille est due à la sagacité d'Alain Galinat, passionné d'archéologie et bon connaisseur des objets de l'âge du Bronze, qui a recueilli cet objet dans un tas de graves extraites du lit de la Dordogne par ses cousins près du lieu-dit le Single, et déposées entre ce lieu-dit et le fleuve (fig. 1) 1 . Comme le souligne son inventeur, il n'est pas possible de savoir s'il vient des dragages en amont ou en aval du Single. La Dordogne à cet endroit de la vallée présente un angle très prononcé, et il est difficile de connaître avec précision le tracé du lit du fleuve vers le début du II e millénaire avant J.-C. (fig. 1). Aucun gué n'est connu ou attesté actuellement à ce niveau de la rivière. Cet objet avait été dessiné et photographié par feue notre collègue Julia Roussot-Larroque peu après sa découverte, qui se limitant à de rapides mentions (Delluc et al., 1989, p. 104 ; Roussot-Larroque, 1996, p. 514, fig. 1, n° 7), n'en publia pas d'étude détaillée.

2025, Inheritance, Social Networks, Adaptation. Bronze and Early Iron Age Societies North of the Western Carpathians

The monograph presents conclusions from research on the transformation process of societies from the 2nd and 1st millennia BC in the area north of the Western Carpathians (the upper Vistula River basin, S Poland). During this multi-stage research project, we gathered an enormous collection of standardized data describing societies of the Bronze Age and the Early Iron Age in four test areas, significantly different in terms of environmental conditions. These data allowed for the most complete characterization of these societies: from reconstructions of paleoenvironment and subsistence strategies to the description of the variability of the style of material culture or fluctuations in demography or the hoarding practice. The initial assumption of our project was to indicate a set of factors of decisive importance for the trajectory of cultural development. We wanted to check whether specific ecological conditions, intergenerational (vertical) cultural transmission, or interregional contacts (horizontal transmission) should be considered in this role. However, the analyses we conducted, sometimes using new methodological solutions and placing our data in a broad context of sources from the entire circum-Carpathian zone, revealed a much more complex picture of the interplay among these groups of factors. They showed, among other things, significant mutual influences between demographic trends and the scale of cultural transmission. They also brought a surprising observation that despite differences in the course of the trajectory of cultural development in the areas north of the Western Carpathians, after one and a half thousand years of systematic growth of social complexity in the entire area of our interest, a cultural breakdown occurred, eliminating the chances of developing urban-type communities, known in the Iron Age from some other regions of Europe.

2025, Geologia Sudetica

Streszczenie 119 Wstęp 120 Rozwój badań geologicznych masywu Braszowic-Brzeźnicy 121 Zarys budowy geologicznej obszaru badań 123 Metody badań mineralogiczno-petrograficznych 124 Charakterystyka petrograficzna skał ultrazasadowych 126 Charakterystyka petrograficzna stref kontaktowych serpentynitów z niektórymi skałami ich bezpośredniego otoczenia 137 Interpretacja zmienności chemizmu ultrabazytów 142 Analiza stopnia serpentynizacji 151 Znaczenie składu chemicznego niektórych minerałów dla określenia temperatur krystalizacji skał ultrazasadowych masywu Braszowic-Brzeźnicy 154 Omówienie wyników badań i wnioski 161 Literatura 164 Summary 168 STRESZCZENIE. W pracy przedstawiono charakterystykę petrologiczną ultrabazytów masywu Braszowic-Brzeźnicy, położonego w południowym obrzeżeniu gnejsowego bloku sowiogórskiego. Wśród skał ultrazasadowych wyróżniono: perydotyty, piroksenity, skały piroksenowo-amfibolowe oraz serpentynity. W grupie serpentynitów wydzielono; serpentynity lizardytowo-chryzotylowe i serpentynity antygorytowe. Opisano również niektóre skały towarzyszące uftrabazytom oraz strefy kontaktów: metagabro-serpentynit i aplit-serpentynit. Na podstawie wyników analiz chemicznych ustalono, że skałami pierwotnymi serpentynitów mogły być harzburgity i lherzolity, a w mniejszym stopniu werlity i dunity. Skały te składem chemicznym odpowiadają ultrabazytom najniższego członu sekwencji ofiolitowej tzn. metamorficznym perydotytom. Niektóre z nich mogą być porównywalne z ultramaficznymi kumulatami ofiolitów. Obliczono również temperatury równowagi fazowej pary ohwin-spinel chromowy w perydotytach (920-1100°C) oraz temperatury krystalizacji pioroksenów jednoskośnyeh w klinopiroksenitach (780-880°C). Temperatury te w przypadku perydotytów wskazywałyby na warunki górnopłaszcz^wej rekrystalizacji we wczesnym stadium formowania się skorupy oceanicznej, w odniesieniu do klinopiroksenitów natomiast sugerują ich genetyczny związek z magmową facją ultrabazytów powstałą w stadium depozycji kumulatów ultramaficznych. Na podstawie przeprowadzonych studiów nad petrogenezą ultrabazytów z masywu Braszowic-Brzeźnicy sformułowano hipotezę, zgodnie z którą skały te stanowią przeobrażony i zdeformowany fragment strefy przejściowej między metamorficznymi perydotytami i ultramaficznymi kumulatami w asocjacji ofiolitowej.

2025, FOLIA PRAEHISTORICA POSNANIENSIA

The article presents the results of another archaeological analysis carried out on materials from an early medieval settlement in Dusina in southern Greater Poland. The data obtained during the excavations, during the millennium research, prompted the recognition of the settlement as the oldest motte-type object in Poland. During the verification of the old findings, the ceramic material and the stratigraphic situation were re-analyzed, radiocarbon dating was made, and historical and cartographic data were used to confirm the chronology of the stronghold as well as the course of events that led to severe damage and disturbance of the original appearance of the stronghold. A contour plan and a model of the terrain were also prepared.

2025, Przegląd Archeologiczny 71

W artykule podjęto problematykę zmian w technologii wytwarzania naczyń glinianych na przykładzie ceramiki wczesnośredniowiecznej z terenu Wielkopolski. Skoncentrowano się na kwestii wprowadzania innowacji oraz na procesie przemian technologicznych z perspektywy stosowanych technik i ich znaczenia, w szerszym kontekście kulturowo-społecznym. Jako główne przyczyny zmian stylu technologicznego wskazywane są czynniki ekologiczne, ekonomiczne i techniczne, natomiast mniejszą wagę przywiązuje się do zachowań społecznych czy norm kulturowych. Wyrabianie naczyń jest aktem społecznym, gdyż odbywa się w konkretnej społeczności z własną tradycją i przeszłością, określonymi preferencjami i wzorcami kulturowymi. Techniki wytwarzania ceramiki, bardziej odporne na zmiany niż forma czy ornament, stały się dobrą zmienną do identyfikacji grup kulturowych oraz rozpoznania komunikacji między społecznościami i relacji pomiędzy jej członkami. Przedstawione uwagi i interpretacje wskazują na duży potencjał badawczy jaki niesie za sobą analiza technologii oraz pojawiających się w tym procesie innowacji.

2025, Archeologia Calisiensis z dziejów Wielkopolski południowo-wschodniej. Materiały z konferencji, Kalisz, 9–10 czerwca 2022

W artykule rozważane są relacje „sąsiedzkie” pomiędzy lokalnymi wspólnotami zamieszkującymi we wczesnym średniowieczu południowo-wschodnią Wielkopolskę i północno-wschodnią część Śląska. Bazą źródłową studiów stały się dane pozyskane ze stanowisk archeologicznych w Miliczu, Wrocławicach, Lelikowie i Kaszowie (Dolina Baryczy) oraz w Górach (Wysoczyzna Kaliska).
W badaniach mikrospołeczeństw zaaplikowano koncepcję amerykańskich socjologów, w której społeczność lokalna jest definiowana przez kategorie: terytorium, interakcje społeczne i więź psychiczna. Kategorie te przekodowano na dane archeologiczne.
Terytorium odpowiada krajobraz, w obrębie którego zamieszkująca je społeczność realizuje wszystkie swoje potrzeby życiowe, jednocześnie naznaczając własnym kodem kulturowym znajdujące się w nim „miejsca”. W rozważaniach nad interakcją pomiędzy wspólnotami przyjęto powszechne na stanowiskach archeologicznych źródło, czyli ceramikę naczyniową. W rozważaniach nad więzią psychiczną lokalnej wspólnoty zaproponowano przeanalizowanie cmentarzysk, jako miejsca spoczynku i pamięci o zmarłych oraz budowania poczucia przynależności do jednej wspólnoty.
Ustalono, że wybrane do analiz stanowiska łączyła lokalizacja w miejscach wyróżniających się pod względem topograficznym, kolista forma, niewielkie wymiary, zróżnicowana szerokość podwaliny wałów oraz brak zabudowy mieszkalnej wewnątrz. Odmienności wynikały z zastosowanych konstrukcji obwałowań, rozplanowania obiektów i urządzeń w obrębie strefy użytkowej. W ceramice uwidocznił się konglomerat stylów, gdyż współwystępowały naczynia wykonywane różnymi technikami i różnorodnie zdobione. Nowością okazał się styl ceramiki strefowej łączący cechy tradycyjne oraz nowe rozwiązania technologiczne, formalne i wzornictwo strefowego ornamentowania naczyń. Styl ten był charakterystycznym elementem wszystkich analizowanych zespołów. Wyrazem więzi przyciszonej z umarłymi przodkami są cmentarzyska kurhanowe. Poprzez czytelność kopców możliwa była też więź wzrokową z nimi.
Podobieństwo „miejsc” w tworzonych krajobrazach czy jedność stylu ceramiki mogą przemawiać za tym, że społeczności zamieszkujące analizowany obszar mogły komunikować się, a nawet pozostawać w bliskich, sąsiedzkich relacjach. Jednocześnie niewielkie różnice pomiędzy ośrodkami, zwłaszcza w kwestii zastosowanych konstrukcji budowlanych czy kompozycji ornamentu, mogły płynąć z przywiązania do tradycji i chęci jej kontynuowania lub, przeciwnie, służyły zaakcentowaniu swojej wyjątkowości na tle wspólnoty.