Utopia & Modern Architecture Research Papers (original) (raw)

2025

Fredric Jameson, Arqueologías del Futuro, cap. 13, parte

2025, Ο Αναγνώστης

Έχει περάσει ένας χρόνος από την κυκλοφορία της τρίγλωσσης συλλεκτικής έκδοσης, που αποτελεί τη δέκατη ποιητική συλλογή του Αντώνη Δ. Σκιαθά. Η προσοχή μου αμέσως εστιάζεται στη χλωρίδα και τα νησιά της πατρίδας μας που μέσα από νοσταλγικές πραγματικές εικόνες φτιάχνουν μία ιδιότυπη κοιτίδα, έναν παραδεισένιο βιότοπο εντός του οποίου κινούνται σχεδόν στο σύνολό τους οι ζωγραφικές μορφές που φιλοτέχνησε η Κατερίνα Καρούλια, αποδίδοντας

2025, Καθημερινή, 10 Νοεμβρίου 2024

2024, Niglio, O. (eds) Culture of The Sacred Space. USAS 2023. Advances in Science, Technology & Innovation. Springer, Cham

The period of the fourteenth century is regarded as one era of political crisis and fragmentation of the Maghreb in small states. This climate had contributed to the emergence of a religious philosophy soufi in the Maghreb, responsible... more

2024, Islamic Azad University, Mahshahr Branch

Nowadays, in most developed countries, sustainability has been developed as a guiding principle in the framework of sustainability discourse in urban planning and policies. Urban livability and the right to the city are concepts related to sustainable development and social justice in cities and are effective in creating healthy, dynamic and just cities. While introducing livability and the right to the city as a dominant approach in urban planning in the contemporary world, this article has examined its theoretical origins, influential views and theoretical-experimental literature, its dimensions, and indicators. In terms of the fundamental-theoretical goal and its data, this research has been provided by the library-document method. Considering the wide range of topics and explanatory approaches available in this field, in this research, only those researches that have more relevance to the current research topic have been examined. Then, the theories of henri lefebvre and the theory of kevin lange, marcuse, tovey fenster, harvey, etc., as well as supporting concepts close to livability such as sustainable development, healthy city, neo-urbanism, smart growth and compact city have been examined.The findings of the article show that according to today's conditions, in most cities of the world there is a general agreement about the importance and necessity of recognizing, analyzing and explaining urban livability and the right to the city in various dimensions, but there is no consensus of opinion about the definition, standards and indicators. The most important reason for this can be seen in the direct dependence of this concept on the spatial and temporal conditions, and most importantly, the socioeconomic and management background of the target community.

2024, ΤΟΠΟΣ, ΤΟΠΙΟ, Τιμητικός τόμος για τον Δημήτρη Φιλιππίδη

2023, Taylor & Francis eBooks

Table of contents Preface ix Acknowledgements xi Organization xiii Organizing institutions xv Sponsoring organizations xvii Keynote lecturers xix Architectural identity and globalization Architecture A great Chinese 'rural' metropolis-the unity and contradictions in Beijing's urban identity 3 X. Li Architectural ornaments in the twenty-first century: An analytical study 9 G.M. Elrayies Conservation strategies to revive the imageability of the Kumbakonam historic town 27

2023, دهمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری پایدار ایران

باید توجه داشت که سکونت بشر در این سیاره خاکی در همه قرون و اعصار مورد توجه همه متفکران، فیلسوفان و معماران در طول تاریخ بوده است . یکی از آرزوهای باستانی بشر دستیابی به نوع و شیوه ای زندگی بوده است که در آن به کامیابی ، بهروزی و سعادت دست یابد. آرمان شهر، مدینه فاضله ، جامعه توحیدی و یوتوپیا جامعه ای است خیالی و آرمانی که در آن نظام کاملی برای سعادت نوع بشر حکم فرماست واز هرگونه شر و بدی از قبیل فقر و بدبختی عاری است . و ساکنان آن به کمال علمی و عملی رسیده و از هوی و هوس رسته اند. این موضوع همواره از دیرباز، ذهن متفکران، اندیشمندان، فیلسوفان و معمارانی را که آرزوی داشتن چنین آرمانشهری را به خود مشغول کرده است . این پژوهش دیدگاه های متفکران و معماران غربی را با دیدگاه ها و اصول متفکران شرقی در کنار هم قرارداده است تا بدانیم که محتوای آرمان شهرهای غربی در ابتدا بر سعادت دنیوی و اخروی تاکید داشته و به مرور زمان با توجه به انقلابها سمت و سوی آرمان شهرها کارکردگرایان و در پاسخ به نیازهای روز جامعه آنها بوده است . در حالی که آرمان شهرهای شرقی بخصوص در منظر اسلامی بیشتر بر اصول مذهبی استوار بوده و این روند در گذر سالها به صورت جزئی تغییر کرده و از آرمان شهرهای غربی نیز الگوبرداری شده است . ولی باید توجه داشت آرمان شهرهای غربی و شرقی در اصول وتفکرات متفکران، فیلسوفان و معماران به یک صورت بیان می گردد و با توجه به نوع ادبیات و جغرافیا باهم تفاوت پیدا کرده اند.

2023, Journal of Researches in Islamic Architecture

Human beings, as a social creature, need others to get their peace of mind and safety. Such needs encourage or force the idea of cooperation and partnership with others, while the formation of interpersonal relations in a society affects people to use a common environment. Today, urban planners and designers, in the form of professional specialists, are trying to engage their users through collaborative design approaches to identify the underlying aspects of the problem, highlighting those aspects, and proposing practical solutions to get public views. Nowadays, it could be said that the designers choose the middle path of independence and its opposite point being conservatism in design; in other words, they knock themselves out of their power position. A good number of studies have demonstrated that the use of user requirements increases the chance of success in the environment as people in the community know more about the needs and requirements of their environment than specialists. Hence, in recent years, popular participation has received considerable attention from theoretical and practical aspects. The present article was aimed at exploring the concept of participation and determining the criteria for attracting participation in the environment by reference to Western and authentic Islamic sources in order to achieve the principles and desirable criteria for participation in the environment while taking into account the shared values, beliefs, and common needs of the ideal society. In this regard, some questions were raised including the differences and the implications of the concept of participation in the environment from the two perspectives of Islamic and Western thoughts. Considering the fundamental-theoretical nature and the qualitative research approach, a collection of data was compiled through an interpretive-analytical method based on documentary studies to answer the question and collecting data and reviewing the literature of the subject. In the first step, the process of participation in Western literature was defined and applied. Then, the application of participation in various areas of environmental design and indicators influencing the participation of individuals in the environment were examined. In the second step, we tried to inspect the concept of participation in the environment from the perspective of Islamic thought. First, issues related to Islamic ethics, ethical principles that are social (not individual), and especially those related to participation in the environment were scrutinized. The available sources of Islamic sciences, especially the Holy Qur'an, hadiths, narrations, and sayings of Islamic scholars were used in this regard. The principles, criteria, and the results were then obtained by studying the verses and hadiths along with the study of the characteristics and manifestations of participation in the environment with a multi-faceted view. In the third step, these principles were determined in a comparative manner to identify commonalities and distinctions by combining the two previously examined categories. The findings indicated that in Western thought, the level of participation in the viewpoint of theorists involves a spectrum of non-participation to spontaneous participation. Besides, many views are formulated in a general way solely with regard to the background of individual mentality and the consideration of the ideals of intellectual and architectural institutions without considering the culture and social beliefs of various societies. Originality aims at the individual dimension and the consent of the parties while individual preferences are prioritized. In Islamic thought, one of the ethical principles of Islam in society for realizing a united nation is participation which has been emphasized abundantly. The principle of participation also has secondary ethics each of which has complementary components in itself that leads to the mixing of the spectra and levels. It could be said that all categorizations and principles were a subset of spontaneous participation and one can achieve the desired participation in the environment by observing them. The results of the adaptation of concepts and manifestations in both Islamic and Western thoughts provided different criteria for participation in the environment. The comparison of the principles pointed out that Western theories differ from the Islamic method in terms of participation of the environment in a fundamental element that is the importance of sensing and reasoning as the sole source of knowledge along with neglecting divine resources as unitary and complete resources. Contrary to the western-oriented view that focuses on individual dimension and satisfaction, the Islamic perspective emphasizes components such as cooperation, endowment spirit, jihad, and charity as high levels of participation. Numerous references to the symbolic crystallization of Islamic values in the physical form of the recommended architecture testify to the claim that the Islamic viewpoints lay down the basis of all works in the reverence of God and in the spiritual dimension of man. This clearly shows that religious and cultural values are preferable to all minor or short-term needs and ideals and norms derived from Islamic values are beyond individual and group needs and preferences.

2023, Cities’ Identity Through Architecture and Arts

2022, Cities’ Identity Through Architecture and Arts

2022

Β.5. Γερμανοκρατία-Αγγλική Κατοχή-Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στο ελληνικό κράτος…………………………………………………………………...117 Β.6. Η ιταλοκρατία στην Κάλυμνο……………………………………………….119 Β.7. Συμπεράσματα………………………………………………………………..132 Γ. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΙΤΑΛΟΚΡΑΤΙΑ Γ.1. Η πρώτη εκπαιδευτική ανάπτυξη…………………………………………...135 Γ.1.1. Ο ρόλος της Εκκλησίας……………………………………….…………135 Γ.1.2. Τα γεγονότα του 1840 και η σημασία τους για την εκπαιδευτική εξέλιξη του νησιού……………………………………………………………………….…141 Γ.1.3. Εκπαιδευτική σύνδεση με Ελλάδα……………………………………...143 Γ.2. Η άνθηση της παιδείας (μέσα 19 ου αιώνα-αρχές 20 ου)…………………..

2021, مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران

کتاب اصول توسعه و برنامه‌ریزی خرده‌فروشی‌های شهری، حاصل پژوهش‌ها و تجارب حرفه‌ای باب گیبز در زمینه‌ی ساخت و بهره‌برداری از خرده‌فروشی‌های شهری در مقیاس‌های مختلف محله‌ای، ناحیه‌ای و منطقه‌ای است. نویسنده این پدیده را از ابعاد مختلف، از... more

2021, Advances in Utopian Studies and Sacred Architecture

Starting from the Piranesian visions of the Carceri (1745–1750), through the drawings of Pantheon by Francesco Piranesi (1790) and the fantastic paintings by Nils Ole Lund as The house in the cliff and L’éléphant dell’étoile by Charles-François Ribart (1758) up to the Utopian Urban Machines by Le Corbusier and the incredible perspective sections of Paul Rudolph (Art and architecture building, 1963), it is visible how the section is gradually becoming a fundamental tool for adequate parameterization of the human being in space and in the city, whether in the real or imaginary world. Thanks to the examples cited and an imaginative vision, which wants to go beyond boundaries of what is achievable, we reach the projects of contemporary visionaries such us Julio Lafuente with the hotel on the cliff in Gozo, Malta (1967), Lebbeus Woods with his ‘sectional’ hybrid architectures, Gordon Matta Clark with his Home Cuts and Stefano Boeri with his Milano Animal City (MAC). These dreamers produced ‘utopian sectional architectures’, regarded as such only because they were not built at all, even if they are potentially feasible. Through a careful analysis of some significant examples, it is possible to perform a historical reconstruction of the role in the utopian architectures and drawings section. The final objective of this survey is the reinterpretation of the creative and design value of those seemingly unattainable visions, in the light of the newest technologies and achievable possibilities of contemporary design.

2020, همشهری معماری

امروزه ما معماران متوجه ارزشی که برای جامعه پدید می‌آوریم نیستیم. کار می‌کنیم، اما خودمان را کارگر نمی‌دانیم. استثمارمان می‌کنند و از کارمان منتفع می‌شوند اما بی‌خبریم. با این‌حال همیشه چنین نبوده است. مبارزهٔ کارگری در حرفهٔ معماری... more

2020, EPHEMERAL MEGASTRUCTURES FOR NEW CITY FORMS. The colonization of space - Archigram case

The aim of the research is to discuss, within the framework of the Architectural Utopias of the 60s, the concept of Space colonization, declining it in the ephemeral use of megastructures. The main role given by the study to the English... more

2020, همشهری معماری

از مارك ویگلی خواسته بودند میراث فكری تافوری را ارزیابی كند. او در مقاله‌ی پیشِ رو این خواسته را به شیوه‌ای تافوری‌وار اجابت كرده است. ویگلی بر خلاف رسم معمول مدیحه‌سرایی از استادان متوفی، كه از قضا در ایران رایج است، همان شیوه‌ای را پیش... more

2019, http://koubeh.com/

وقتی راجع به تحول معماری در دورۀ مدرن سخن می‌گوییم، نخستین نامی که به نظرمان می‌رسد چیست؟ بی‌شک بیاد او افتاده‌اید همان لوکوربوزیه معروف که نام نخستین کتاب‌اش معماری یا انقلاب است. او در این کتاب می‌نویسد «این مسئله‌ی بناست كه در بنیادِ ناآرامی اجتماعی امروز خفته است.»
منظورش چیست؟ ساخته ای که پایداری و جاودانگی را در جهانی چنین ناپایدار و فانی می‌جوید، چگونه می تواند انقلابی باشد؟

2019, 6th National Congress on Civil Engineering , Architecture and Urban Development

2018

Το κείμενο αυτό διαβάστηκε στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», στις 21. 10. 2018, η οποία πλαισίωσε την έκθεση προσωπογραφιών λογοτεχνών της εικαστικού-ψυχαναλύτριας Κατερίνας... more

2018, https://faretra.info/2018/02/10/skoteini-ntiva-ofeili-stin-eleni-papadaki-1-aristotelis-papageorgiou/

Ήταν ιδιαίτερα χαρισματική. Ήταν χαρισματικά ιδιαίτερη. Η Ελένη Παπαδάκη. Μια μεγάλη ηθοποιός, μια αληθινή ντίβα! Η σπουδαία καλλιτέχνις θα μεσουρανήσει στο θεατρικό στερέωμα κατά το μεσοπόλεμο. Στη βραχύβια σταδιοδρομία της θα ενσαρκώσει... more

2018

حرکت انسان در وراي مرزهاي قراردادي در طول تاريخ همواره با جابجايي تعلقات فرهنگي از نقطه اي به نقطه اي ديگر همراه بوده است. با حرکت انسان مفهوم فضاي فرهنگي ارزش استعاري پيدا کرده و با شرايط مختلف مکاني و زماني باز تعريف مي شود. در دهه هاي اخير و با ظهور مهاجرت هاي دسته جمعي، الگوهاي معاصر ديازپورا جايگزين مفاهيم ايستا از تجربه مهاجرتي شده است. مطالعات انجام شده در اين زمينه تجربه مهاجرت را به صورت يک روند درحال تغيير ارزيابي مي کند. با چنين نگرشي، مطالعه روايتهاي مهاجرين، رفتار فرهنگي آنها در مواجهه با فرهنگ هاي مختلف و نيز کنکاش در تفاوتها و آميختگي هاي هويتي اهميت ويژه اي پيدا مي کند. پژوهش پيش رو، مطالعه تجربه مهاجرتي در داستان همنام جومپا لاهيري و هدف از آن نشان دادن فضاهاي فرهنگي حاصل از تجربيات مهاجرين است. در اين کاوش، مفاهيم فضا و فرهنگ به عنوان دو متغير اصلي در داستان لاهيري مورد مطالعه قرار گرفته و رابطه اين دو متغير در دو لايه مهاجرتي و در دو بخش «فضاي تفاوتها» و «فضاي رابطه ها» بررسي مي شود.
در بخش نخست، رفتار مهاجرين نسل اول بنگالي در مواجهه با فرهنگ آمريکا بحث گرديده و نشان داده مي شود که اين گروه از مهاجرين، با مقاومت در برابر نفوذ ارزشهاي غير و با تاکيد بر حفظ تفاوتها و بستن مرزهاي فرهنگي، در صدد يکپارچه نشان دادن بافت جامعه مهاجر بنگالي را دارند. بخش دوم پژوهش به مطالعه رابطه نسل دوم مهاجرين با فرهنگ آمريکا و نيز ارزشهاي موروثي پرداخته و نشان مي دهد که تجربه ديازپوراي بنگالي در امريکا، بر خلاف آنچه که نسل اول در پي نماياندن آن است، در فضاي رابطه ها شکل مي گيرد. اين جستار در انتها به اين نتايج دست يافته است که اولا، آنچه که براي لاهيري در نماياندن تجربه ديازپورا در همنام حائز اهميت است چند وجهي و متکثر بودن فضاي آن از نقطه نظر رفتارهاي فرهنگي مهاجرين مي باشد. در ضمن، بررسي بيشتر نشان مي دهد که نسل اول مهاجرين بنگالي فضا را به روي خود مي بندد و هيچ رابطه اي را، تا حد امکان، با فضاي دگر بر نمي تابد تا مرزهاي فرهنگي خود را از آميختن با فرهنگ امريکا مصون بدارد. و ليکن، نسل دوم مهاجرين در صدد ايجاد رابطه ميان تفاوتها است. آنها در رابطه اي فعال با فرهنگ ميزبان، گسلها و تفاوتها را در درون جامعه مهاجر بنگالي مي نمايانند و در عين حال نشان مي دهند که در فضاي ديازپورا رابطه با ميراث نيز گسستني نيست.

2017

The exhibition Modern Architecture Works is a comprehensive presentation of how Soviet modern architecture is represented in the works of international contemporary artists. Despite its enormously valuable qualities in the generation of social space (in public cultural centers and other municipal areas), and despite its aesthetic qualities, this architecture is afflicted by historical stigma. It is artists above all who recognize its positive qualities; only rarely does that happen through art historical or architectural research or preservation.
In countries like Bulgaria, Romania and the former Yugoslavia, Modernism as an architectural achievement has often been confused with the ideology of Communism. With the new political system and new socio-cultural conditions after 1989, the status of many buildings constructed in the Communist era was either reconsidered in the conditions of commercial pragmatism or loaded with contradictory ideological freight. Many public buildings constructed in the 1960's, '70's and '80's are now abandoned, others have been transformed functionally or their capacity has shrunk, while some have been adapted to the new needs of society.
The massive boom in uncontrolled construction, with little respect for general urban planning and a significant decline in the aesthetic and functional qualities of architecture, which hit Eastern Europe in the '90’s, prompts us to reassess the qualities of some buildings constructed in the past. Modernist concepts of functionality, proportion and structure here converge with visions that were never fulfilled in reality.
This makes the field of architecture in many Eastern European countries a good example of advanced visual models that corresponded to concepts which were developing internationally at the same time. The demands of new urban development and public housing determined the need for functional construction that corresponded to urban planning. Many of these buildings are influenced by the historic achievements of their era, e.g. the Space Age, which is reflected directly in some elements of the architecture.
The buildings are eyewitnesses of our past just as much as of our present, and represent the ironic twist of history. They imply on a huge scale the need to express ideas that have either expired or changed their value over time. The visions stand still, but the buildings seem to respond physically to contemporary societies.
With Modern Architecture Works we aim to revisit the legacy of Modern Architecture in Eastern European countries with the necessary distance from the ideological concerns of its time. The vision of artists, photographers and film makers enables us to raise questions about the future of these buildings, about the transformation of ideas, and about the migration of visual patterns within different social and political circumstances.

2017

این نوشتار طرح موضوعی است درباره‌ی اثرِ متافورها و امکانِ کاربست‌شان در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری در حوزه‌ی عمومی. این جستار به این نتیجه می‌رسد در شرایط و بافتار ویژه‌ی ایران، متافورهای آیینی-مذهبی می‌توانند در فهم‌پذیر ساختن مفهوم و ضروتِ برنامه‌ریزی برای عموم مردم نقش بسزایی داشته باشند و ازاین‌رو برخلاف تضادِ تامی که میانِ امر مدرن برنامه‌ریزی با هرآن‌چه برخاسته و برآمده از سنت است انگاشته می‌شود می‌توان میان این دو قطب، شکلی از رابطه‌ی هم‌افزایانه را ایجاد کرد. در نهایت این نوشتار «حُسن یوسف» را نمونه‌ای از یکی از بهترین متافورها برای برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری در حوزه‌ی عمومی معرفی می‌کند.

2017

این مقاله به امکان حضور دموکراتیک مخاطب در هنرهای مشارکتی می پردازد و موضوع را در نمونه هایی از اکتیویسم هنری بررسی می کند. چارچوب نظری مقاله بر مبنای نظریات والتر بنیامین دربارۀ هنر دموکراتیک و ژاک رانسیر دربارۀ ارتباط بین هنر و سیاست بنیان گذاشته شده و در پی جستجوی ویژگی های دموکراتیک هنر مشارکتی در دو نمونۀ «جنبش انسان ایستاده» در ترکیه به عنوان یک کنش سیاسی - هنری، و همچنین «دهکدۀ هنرها و علوم انسانی» در ایالات متحد به عنوان نوعی فعالیت اجتماعی-هنری است. ضمن مقاله ویژگی های سیاسی و دموکراتیک این نمونه ها بر مبنای چارچوب نظری طرح شده مورد بررسی قرار می گیرد و توضیح داده می شود که چطور اکتیویسم هنری با رویکرد مشارکتی امکان مداخله و مشارکت برابر می بایست فعالیت هنری محسوب شوند را برای مخاطب فراهم می کند و همچنین به چه دلایلی این فعالیت ها اساسا

2017, Alfonso Pallares: Sembrador de ideas

La visión de Alfonso Pallares a lo largo de 50 años de hacer, pensar y provocar ideas arquitectónicas y urbanas en México. No es la biografía del arquitecto. Es una propuesta del pensamiento de una época a partir de la visión de un... more

2017

«Ακρόπολη Αθηνών-Ακρόπολη Μυκηνών-Ένταξή τους στο φυσικό τοπίο-Αξίες που προβάλλονται μέσα από τα δύο αρχιτεκτονικά συγκροτήματα»

2016

The Journal of Global Studies and Contemporary Art is an indexed journal and an open access online publication, which aims to analyse visuality, contemporary artistic practices and cultural conflicts through a global perspective. REG | AC... more

2016

چکیده پیدایش پدیدة شهرنشینی، ظهور شهرها و تبعات ناشی از آن سبب جلب توجه اندیشمندان علوم مختلف شده است. در این میان نقش محققان حوزه فرهنگ اسلامی همچون فارابی در پژوهش‌های تاریخی مربوط به شهر، شهرنشینی و شهروندی بسیار پررنگ است. این... more

2016

این مقاله جُستاری پیرامون مقایسۀ رابطۀ مفهوم فضا در موسیقی و معماری جهان غرب، در دو دورۀ پیش از مدرن (قرنهای14-18 میلادی) و پس از مدرن (قرن‌های 21-18 میلادی) است. در بیشتر پژوهش‌هایی که تا به امروز در مقایسۀ تطبیقی میان فضای موسیقی و... more

2016

Entre el 30 de septiembre y el 2 de octubre de 2015 se celebró en el Centro Cultural La Corrala de Madrid el Congreso Internacional "Imaginarios utópicos: pasado, presente y futuro", con un total de 84 participantes. La idea de reunir este Congreso partió del Proyecto Imagest de la Universidad Autónoma de Madrid, que lo organizó como primera actividad de la recién creada Red Trasatlántica de Estudio de las Utopías. Para su realización se contó con la colaboración del Departamento de Historia Contemporánea, la Facultad de Filosofía y Letras y el Vicerrectorado de Investigación de la UAM, el Centro de Estudios de América Latina (UAM-Santander) y la International Nineteenth-Century Hispanists Network.

2015

در بخش نخست این مقاله با عنوان «آرمانشهر قرن بیستم»، از ایده باغ شهر ابنزر هاوارد شهر آرمانی فرانک لوید رایت که در اوایل قرن بیستم ارائه شدند، سخن رفت که با توجه به مشکلات پیش آمده در شهرهای بزرگ، در آمیختن زندگی صنعتی با طبیعت را راه حل بحران سکونتگاه های جدید دانستند. ایده اصلی هر دو با بهره گیری از اندیشه های سوسیالیستی قرن نوزدهم، ایجاد جامعه ای سالم با بالابردن رفاه عمومی و تثبیت دموکراسی و نیز کم کردن جرم و جنایت در جوامع انسانی با تمرکززدایی از شهرهای بزرگ بود. در بخش دوم این مقاله در پی بحثی با عنوان «خانه بی دیوار، شهر بی حصار» به مینی مالیسم در معماری مدرن ، آسمانخراش های شیشه ای، معابد شیشه ای، همسایگی های بی مرز و ... در کنار ایجاد امنیت در سکونتگاه های انسانی می پردازیم

2015

Con la convocatoria de este Congreso internacional sobre "Imaginarios utópicos", el grupo IMAGEST de la Universidad Autónoma de Madrid pretende establecer un vínculo entre el pasado y el presente, en el que el primero ayude a comprender el sentido y la importancia de la utopía en el mundo moderno, al tiempo que pueda convertirse en elemento de inspiración para el desarrollo de nuevas perspectivas utópicas.
Tras el precedente del primer congreso que celebramos en Madrid en marzo de 2014, queremos ahora ampliar y profundizar en los temas de aquel encuentro, creando un espacio de diálogo crítico en el que el trabajo de los investigadores se cruce con la presentación de propuestas y experiencias actuales por parte de activistas de movimientos sociales y comunidades utópicas. El llamamiento es, pues, tanto a los investigadores que trabajan sobre imaginarios utópicos desde la historia o desde otras disciplinas de ciencias sociales y humanidades, como a los portavoces de movimientos y experiencias que reclamen en el presente un horizonte utópico en cualquier país del mundo.
------------------------------------------------------------------------------------------------
By announcing this international conference on "Utopian Imaginaries" the research group IMAGEST aims to establish a link between the past and the present in which the former may help to understand the sense and the importance of utopia in the modern world and, at the same time, inspire the development of new utopian perspectives.
We wish to broaden the scope of and go more deeply into the topics of the first conference on the Utopian Thought held in Madrid in March 2014, creating a space for critical dialogue in which the work of researchers intersects with the presentation of utopian proposals and experiences by social activists. Thus, the call is directed both to researchers interested in utopian imaginaries from the perspective of History and other social and human sciences, and to the spokespeople of movements and experiences who claim a utopian horizon in any country.

2015

Το Δελφικό Κέντρο ήταν ένα όραμα του Σικελιανού για μία μικρή αυτόνομη κοινότητα στους Δελφούς. Αυτή η κοινότητα ήταν οργανωμένη γύρω από ένα διεθνές πνευματικό κέντρο το οποίο είχε σκοπό να διαφυλάξει την ελληνική αρχαιότητα ως αισθητική παράδοση και να προβάλλει την αναβίωση της στη
μοντέρνα εποχή. Ο Δημήτρης Πικιώνης ήταν ο αρχιτέκτονας ο οποίος μελέτησε το Δελφικό Κέντρο και προσπάθησε να ικανοποιήσει μέσω της αρχιτεκτονικής το αίτημα της αναβίωσης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ως μοντέρνου.

2014, Modernism Revisited, special issue of Filosofski Vestnik (Philosophical Notebooks), Ljubljana

This essay focuses on the writings of the architectural historian Manfredo Tafuri, who was at the center of a group of historians and theorists at the University of Venice’s School of Architecture. It considers how his works dealing with the avant-garde, especially Architecture and Utopia and The Sphere and the Labyrinth, develop a historical-critical method to identify and explicate the gap between the evolution of ideologies of the avant-garde and their translation into a repertoire of techniques that have divergent histories and social meanings than those posited by avant-garde ideologies. In doing so, Tafuri is not just offering an “ideology-critique” of modernism, revealing the way that the avant-garde failed to fulfill its postulated social and aesthetic goals; he is also arguing metahistorically, that via a dialectic of the avant-garde, twentieth-century capitalist modernity weaves an ideological fabric of modernism and interleaves it into the effective structure of reality, for instance through the practices of architecture and urbanism. Thus, “modernism” becomes a relevant term of periodization, not because of the historical veracity of any orthodox art historical narrative of the succession or progressive evolution of modernist forms, but insofar as “modernism” designates the symptomatic tension between the progressive history of avant-garde forms and the heterogeneous technical history that represents how the avant-garde’s formal programs were actualized.

2014

Whose Utopia? L'utopia dei pochi, tra fabbriche sospese e design d'eccellenza. di Arianna Lodeserto (pubblicato su Rubric il 2 maggio 2014)