°°°·.°·..·°¯°·..· ʜᴇʟᴇɴ Ροζουλί Εωσφόρος ·..·°¯°·.·° .·°°° ★·.·´¯`·.·★ Ⓥⓔⓡⓝⓤⓢ Ⓟⓞⓡⓣⓘⓣⓞⓡ Ⓐⓡⓒⓐⓝⓤⓢ Ταμετούρο Αμ's review of Τα σταφύλια της οργής (original) (raw)

Goodreads Choice Awards 2024 Opening Round

Discover new books on Goodreads

Meet your next favorite book

°°°·.°·..·°¯°·._.· ʜᴇʟᴇɴ Ροζουλί Εωσφόρος ·._.·°¯°·.·° .·°°° ★·.·´¯`·.·★ Ⓥⓔⓡⓝⓤⓢ Ⓟⓞⓡⓣⓘⓣⓞⓡ Ⓐⓡⓒⓐⓝⓤⓢ Ταμετούρο Αμ's Reviews > Τα σταφύλια της οργής

Τα σταφύλια της οργής by John Steinbeck

Τα σταφύλια της οργής
by

20643658

“…Είναι μια χώρα λεύτερη.
Ε, για δοκίμασε να κάνεις χρήση της λευτεριάς σου. Είσαι λεύτερος , σου λέει ο άλλος, μόνο σαν σου βαστά η τσέπη σου να πληρώσεις τη λευτεριά σου.”

Τα σταφύλια της οργής είναι μια μαρτυρία που παρέχουν οι ανθρώπινες αισθήσεις. Οι αισθήσεις (σύμφωνα με τον Επίκουρο) αποτελούν το βασικότερο κριτήριο της αλήθειας.
Μα η μαρτυρία του βιβλίου θαρρώ πως προηγείται και είναι ανώτερη
απο στοχασμούς και θεωρίες.

Απίστευτη δύναμη ο λόγος του Στάινμπεκ.
Συγκλονίζει και αναγκάζει τον αναγνώστη να βιώσει καταστάσεις,να νιώσει συναισθήματα,να σκεφτεί,να συγκρίνει και να καταλήξει σε συμπεράσματα διαχρονικής "οργής",που θα προτιμούσε να αγνοεί.

Με μια αξιοθαύμαστη απλότητα αυτό το μυθιστορηματικό έργο μοιάζει με μια γυμνή πραγματικότητα που έχει και τις έξι ανθρώπινες αισθήσεις και μας αφηγείται με πλήρη συνείδηση την κοσμοαντίληψη της εποχής του 1930 στην Αμερική (μεγάλο κραχ),που ωστόσο είναι σπαρακτικά-αρχετυπικά δεμένη και ταυτόσημη με τη σημερινή εποχή. Με την ανθρώπινη μοίρα.

Η αίσθηση της "γεύσης" που έχει πάντα προστατευτικό ρόλο,γίνεται αντιληπτή καθώς παλεύει ανάμεσα στο γλυκό και το πικρό φάρμακο για τα βάσανα του ανθρώπου.

Γευόμαστε πίκρα ανισότητας αγαθών,σπατάλης,φτώχειας,
αισχροκέρδειας και θανάτου.
Παράλληλα μας γλυκαίνει απολαυστικά η μεγαλοσύνη και η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής.
Η μεγάλη δύναμη και η ταπεινή αξιοπρέπεια της γυναικείας θέσης μέσα στην οικογένεια,η οποία δίνει τη ζωή,τη θρέφει και την διαφεντεύει ακλόνητα σαν αλάθευτη θέα.

Η αίσθηση της όρασης είναι απαραίτητη για την επιβίωση.
Απαιραίτητη για να βλέπει την ομορφιά και την ασχήμια. Μόνο που εδώ σε τούτο το βιβλίο βλέπει την απόλυτη αλήθεια.
Και αυτή είναι η μαζική επίθεση της ολιγαρχίας του κέρδους κατά της υπόλοιπης ανθρωπότητας. Βλέπει μόνο μηχανές,τράπεζες,εσωτερικούς μετανάστες,αναδουλειά,πείνα,
καχυποψία,εχθρότητα,
απανθρωπιά.Ανέχεια και καταφρονεμένους ανθρώπους να δέχονται ανάλγητη συμπεριφορά απο το κεφάλαιο του καπιταλιστικού συστήματος. (Καμία σχέση με κομμουνιστικό σκεπτικό-είναι απλώς πανανθρώπινο).

Η αίσθηση της όσφρησης σχετίζεται με το συναίσθημα.

Κι εδώ τα αρώματα και οι δυσοσμίες είναι άπλετα. Αναγνωρίζουμε εύκολα οσμές χαλασμένων ανθρωπων,μυρωδιές μοχθηρίας,αίματος,εγωισμού,
κακίας,απελπισίας και πίκρας.
Όμως απο κάπου διαχέεται και ένα μεθυστικό άρωμα αλληλεγγύης, οικογενειακής θαλπωρής,συμπαράστασης,
ελπίδας,αγάπης,αφοσίωσης και ανείπωτης ανθρωπιάς.

Η αίσθηση της ακοής είναι επιλεκτικά έξυπνη.

Ακούει το κλάμα,την κραυγή απόγνωσης,τη σιωπή που επικρατεί στον απόπατο της ψυχής των εργοδοτών,την κυκλική κίνηση της ιστορίας του κόσμου και το τραγούδι της ντροπής για τις ταξικές επιθέσεις του χρήματος.
Το τραγούδι αυτό ακούγεται επαναληπτικά και δεν κουράζεται να ξαναλέει για τη γελοιοποίηση του βολεμένου και την προσμονή του φτωχού.
Αραιά και που ακούγεται ένας ύμνος επανάστασης αλλά γρήγορα η ένταση χαμηλώνει τόσο που χανεται στον αέρα της ομηρίας.

Ακολουθεί η αίσθηση της αφής.

Ιδιαίτερα σημαντική για την πραγματικότητα που μας αφηγείται. Το άγγιγμα είναι σωτήριο. Η αγκαλιά το καλύτερο γιατρικό. Το φιλί η πρώτη επαφή με τον κόσμο. Η αφή μας προειδοποεί για οποιαδήποτε βλάβη μέσω του πόνου. Αισθανόμαστε το μεταξένιο άγγιγμα της δικαιοσύνης και της ελεύθερης ψυχής των βιοπαλαιστών ηρώων.
Αγγίζουμε τα σημάδια και τις μελανιές που πονάνε διαρκώς επειδή τα αποτυπώνει εντονότερα το όνειρο που γίνεται εφιάλτης,το γέλιο των παιδιών που πεινάνε,τα σταφύλια της οργής που
μεστώνουν και σαπίζουν.
Και οι ανθρώπινες επινοήσεις που τρέφονται με κέρδος,όπως οι τράπεζες που αναπνέουν με χρήμα και εξουσιάζουν ζωές,μα δεν εξουσιάζονται.

Τελευταία και σημαντικότερη η αίσθηση της διορατικότητας. Η ενόραση.
Εδώ η γυμνή πραγματικότητα του βιβλίου έχει να πει εν κατακλείδι.

«…..Να φοβάσαι τη μέρα που θα πάψουν οι βομβαρδισμοί, μ’ όλο πουν θα υπάρχουν ακόμα οι βομβαρδιστές, γιατί η κάθε μπόμπα είναι μια απόδειξη πως δεν πέθανε το πνεύμα. Να φοβάσαι και τη μέρα που θα σταματήσουν οι απεργίες, μ’ όλο που θα υπάρχουν ακόμα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες-γιατί η κάθε μικροαπεργία που χτυπιέται, είναι μια απόδειξη πως έγινε το βήμα. Πρέπει κι αυτό να ξέρεις-να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Άνθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και να πεθαίνει για μια ιδέα, γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του Ανθρώπινου Συνειδητού, κι αυτή και μόνο η ιδιότητα κάνει να είναι ο άνθρωπος ένα όν ξεχωριστό μέσα στο σύμπαν.»

Καλή ανάγνωση!!

Πολλούς ασπασμούς!

Sign into Goodreads to see if any of your friends have read_Τα σταφύλια της οργής_.

Sign In »

Reading Progress

April 13, 2017 –Started Reading

April 17, 2017 –91.64% "Όχι- τ' αστέρια είναι κοντινά κι ανεκτίμητα,κι εγώ ανήκω στην αδελφότητα του κόσμου. Κι όλα είναι
ιερά- τα πάντα,ως κι εγώ ..."

April 18, 2017 –Finished Reading

Comments Showing 1-16 of 16 (16 new)

back to top

Add a reference:

Search for a book to add a reference

add: link cover

Welcome back. Just a moment while we sign you in to your Goodreads account.

Login animation