Πού οφείλεται η αρνητική εικόνα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου; — Του Δημήτρη Πολιτάκη | LiFO (original) (raw)

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ τις πολιτικές εξηγήσεις του –και τις παρεξηγήσεις του– το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό δημοτικότητας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου που αποτύπωσε η τελευταία δημοσκόπηση της Public Issue (μόλις το 30% των ερωτηθέντων εξέφρασαν θετική άποψη για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας) σε πιάνει και λίγο ένα σφίξιμο στο στομάχι, επειδή ξέρεις ότι σε έναν σημαντικό βαθμό έχει να κάνει με ατόφιο και επίμονο μισογυνισμό που μοιάζει να κλιμακώθηκε στη διάρκεια της μέχρι τώρα θητείας της.

Το 58% που αντιμετώπιζε θετικά την εκλογή της τρία χρόνια πριν απεδείχθη πλασματικό και φευγαλέο. Σήμερα, με ακόμα πιο οξυμένες τις συνθήκες πόλωσης, μοιάζει να έχει ταυτιστεί με έναν σκληρό φιλοκυβερνητικό πυρήνα.

Μπορεί να είναι διακοσμητικός ο ρόλος της, αυτό όμως δεν εμποδίζει να της την πέφτουν, ούτε τους «πατριδοκάπηλους» και τους «εθνομηδενιστές» να την επικρίνουν για τις υπερβάσεις (στα ελληνοτουρκικά, στο μεταναστευτικό, στα πάντα) που ούτε θέλει ούτε μπορεί να κάνει.

Ήδη από τότε όμως ξεκινούσε με σοβαρό ντεζαβαντάζ, συγκριτικά με τους προκατόχους της, ειδικά τον Κωστή Στεφανόπουλο και τον Κάρολο Παπούλια, οι οποίοι απολάμβαναν ολοκληρωτικά ποσοστά αποδοχής, απόρροια ενός κλίματος ολοκληρωτικής σχεδόν μακαριότητας και (ψ)ευδαιμονίας που επικρατούσε από το 1995 ως το σκάσιμο της Κρίσης. Ακόμα και ο Προκόπης Παυλόπουλος όμως «χτυπούσε» μεγάλα σχετικά νούμερα και σε κάθε περίπτωση ποτέ δεν βρέθηκε απέναντι σε μια αρνητική πλειοψηφία.

Δεν έχουμε ξεπεράσει την εποχή που η φράση «κυρία Πρόεδρος» (και μάλιστα της Δημοκρατίας) αποτελούσε, στην καλύτερη περίπτωση, ένα έμφυλο, εξωτικό, διασκεδαστικό «οξύμωρο», που θα μπορούσε να γίνει τίτλος κωμωδίας όπως το «δεσποινίς διευθυντής» ή το «κυρία δήμαρχος».

Η νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξενίζει κάποιους τόσο ως γυναίκα στη θέση αυτή όσο και ως γυναίκα που η δημόσια εικόνα της δεν τους κάθεται «φυσιογνωμικά», αισθητικά, ταξικά. Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι τρομερό (δεν θα μπορούσε άλλωστε), κάποιους φαίνεται να ενοχλεί η παρουσία της και μόνο στο κορυφαίο πολιτειακό αξίωμα.

Ακόμα και ο τέως βασιλιάς, από τον άλλο κόσμο που βρίσκεται, φαίνεται να έχει μεγαλύτερη αποδοχή από την ΠτΔ, αν λάβουμε υπόψη τη χθεσινή δημοσκόπηση της MRB για λογαριασμό του Open, στην οποία μόλις το 45,2% των ερωτηθέντων έχουν αρνητική εικόνα για τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ (το 31,6% έχει θετική και το 23,2% δεν έχει αποφασίσει).

Μπορεί να είναι διακοσμητικός ο ρόλος της, αυτό όμως δεν εμποδίζει να της την πέφτουν, ούτε τους «πατριδοκάπηλους» και τους «εθνομηδενιστές» να την επικρίνουν για τις υπερβάσεις (στα ελληνοτουρκικά, στο μεταναστευτικό, στα πάντα) που ούτε θέλει ούτε μπορεί να κάνει.

Υποθέτει κανείς ότι σημαντικό ρόλο στην πτώση της δημοτικότητάς της έπαιξε και το «μυστικό» ταξίδι αλληλεγγύης που πραγματοποίησε στο Κίεβο, γεγονός που στράβωσε κόσμο και κοσμάκη σε μια χώρα σαν τη δική μας όπου υπάρχουν τόσοι πολλοί –και από τα αριστερά και από τα δεξιά– που μοιάζουν να πιστεύουν ότι η Ουκρανία ήταν εκείνη που εισέβαλε στη Ρωσία και όχι το αντίθετο.