Η Άποψή μας | Αγώνας για να σωθούμε – ΟΚΔΕ (original) (raw)
Προδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Δεκεμβρίου 2024
Το 2025 που θα υποδεχτούμε σε λίγες μέρες, δυστυχώς, θα είναι πολύ χειρότερο από το χρόνο που αφήνουμε πίσω για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Αυτό δείχνουν η γενική κατάσταση της οικονομίας και όλοι οι δείκτες των βασικών οικονομικών στοιχείων που έρχονται στο φως, όπως και ο Προϋπολογισμός 2025. Οι ψευδολογίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη και των παπαγάλων της, που παρουσιάζουν μια «θωρακισμένη» ελληνική οικονομία που «αναπτύσσεται» και μάλιστα «σημαντικά», και ότι «το δημόσιο χρέος μειώνεται» έχουν σαν στόχο να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό. Εκτός αν οι θριαμβολογίες του Μητσοτάκη και της άθλιας κυβερνητικής παρέας του για την πορεία της οικονομίας αφορούν μόνο μια μικρή μερίδα της αστικής τάξης, την παρασιτική και χρηματιστηριακή ελίτ, που πράγματι έχει αυξήσει κατακόρυφα τα κάθε είδους έσοδά της.
Τα πολύ χειρότερα έρχονται
Ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται και πάλι στα πρόθυρα μιας νέας χρεοκοπίας (ανεξάρτητα πώς θα την ονομάσουν) πολύ χειρότερη από τη προηγούμενη (2008-09) και φυσικά με πολύ πιο οδυνηρές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους και τα φτωχά στρώματα. Γιατί η παγκόσμια κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς: α) Οι οικονομίες των δυτικών ιμπεριαλιστών βρίσκονται σε κρίση που διαρκώς επιδεινώνεται, και δυστυχώς γι’ αυτούς πολύ δύσκολα μπορούν να την «φορτώσουν» στις καθυστερημένες και υπανάπτυκτες χώρες, όπως έκαναν στο παρελθόν. Σε πολύ χειρότερη κατάσταση βρίσκεται η ΕΕ στην οποία έχει ενσωματωθεί ο ελληνικός καπιταλισμός, ο «μεγάλος ασθενής» της κρίσης του καπιταλισμού. β) Η πολεμική σύγκρουση που μάλλον έχει πάρει την μορφή ενός ακήρυκτου Γ΄ Παγκόσμιου Πολέμου έχει οδηγήσει τις πολεμικές δαπάνες σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ιδιαίτερα στη χώρα μας οι στρατιωτικές δαπάνες έχουν εξαρθρώσει την οικονομία και διαλύσει όλες τις βασικές κοινωνικές δαπάνες (Υγεία, Παιδεία, κοινωνική ασφάλιση κ.ά.), λόγω της πολιτικής της πολεμοκάπηλης κυβέρνησης Μητσοτάκη που συμμετέχει ενεργά στα δυο πιο επικίνδυνα σημερινά πολεμικά μέτωπα (Ουκρανία, Μέση Ανατολή) και την οποία ονομάζει «σωστή πλευρά της ιστορίας». γ) Το παγκόσμιο χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, έχει ξεπεράσει τα 350 τρισ. δολάρια, δηλαδή πάνω από 3,5 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ. δ) Η κλιματική κρίση, όλο και περισσότερο επηρεάζει την παγκόσμια οικονομία με τις καταστροφές που προκαλεί και τα τεράστια ποσά που χρειάζεται για να ελεγχθεί. Δυστυχώς, όπως έδειξε και η πρόσφατη σύνοδος του Μπακού για το κλίμα, κανένα ουσιαστικό μέτρο (με κύρια ευθύνη των μεγάλων δυνάμεων) δεν παίρνουν για να τιθασευτεί.
Η παγκόσμια κατάσταση όπως και οι επιλογές κι ο προσανατολισμός της αστικής τάξης και των πολιτικών της δυνάμεων όχι μόνο επηρεάζουν και οξύνουν την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού αλλά, επιπλέον, καθιστούν σχεδόν αδύνατη οποιαδήποτε ανάκαμψη. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού επιδεινώνεται και η νέα χρεοκοπία έρχεται.
α) Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι η αύξηση 2,3 της οικονομίας είναι από τους μεγαλύτερους της ΕΕ είναι εντελώς πλασματικός γιατί οφείλεται κυρίως στον τουρισμό, τη λεηλασία του πλούτου (δημόσιου και ιδιωτικού), στο Real Estate και στο χρηματιστηριακό τζόγο και όχι στους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας, οι οποίοι βρίσκονται σε διαρκή υποχώρηση — πάνω από 15 χρόνια έχει να γίνει σημαντική επένδυση. Αυτή η δυσοίωνη κατάσταση έχει σαν αποτέλεσμα να χειροτερεύουν διαρκώς η παραγωγικότητα της εργασίας (τελευταία των ευρωπαϊκών χωρών-μελών του ΟΟΣΑ και 4η από το τέλος μεταξύ των χωρών-μελών του συνολικά), το εμπορικό έλλειμμα και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
β) Οι χαμηλοί μισθοί, οι εκτεταμένες μορφές μερικής και προσωρινής απασχόλησης, το μεγάλο ποσοστό εργαζομένων που παίρνει λιγότερα και από τον κατώτατο μισθό, είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την «κανονικότητα» της εργασιακής ζούγκλας, που εδώ και χρόνια εφαρμόζουν όλες οι αστικές κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του e-ΕΦΚΑ: α) Οι μέσες μηνιαίες τακτικές αποδοχές τον Δεκέμβριο του 2011 ήταν 1.241 ευρώ μικτά ενώ τον Δεκέμβριο του 2023 ήταν μόλις 1.095 ευρώ μικτά, δηλαδή οι αποδοχές στη διάρκεια των 12 χρόνων μειώθηκαν κατά τα 146 ευρώ, σχεδόν 12%. β) Ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε από 751 ευρώ μικτά τον Δεκέμβριο του 2011 σε 780 τον Δεκέμβριο του 2023, δηλαδή κατά 29 ευρώ. Ωστόσο, το 30% των εργαζομένων (περίπου 700.000) αμείβονταν τον Δεκέμβριο του 2023 με λιγότερα από τον κατώτατο μισθό των 780 ευρώ. Επιπλέον, αυτό το μικρότερο ποσό του κατώτατου μικτού μισθού δεν αφορά μόνο στις τακτικές αποδοχές τους, αλλά στο σύνολο των αποδοχών, μαζί με υπερωρίες, αργίες κ.ά. Ακόμη, αποδοχές χαμηλότερες από τον κατώτατο μισθό τον Δεκέμβριο του 2011 έπαιρναν περίπου 307.000 εργαζόμενοι, ενώ τον Δεκέμβριο του 2023 έπαιρναν 700.000 εργαζόμενοι, αύξηση 128%!
γ) Η «εργασιακή ζούγκλα» συνεχίζεται (στοιχεία του ΕΦΚΑ): Το 2011 οι μισθωτοί με μερική απασχόληση ήταν 302.500 ενώ το 2023 ήταν υπερδιπλάσιοι, περίπου 659.000, αύξηση 118%!
δ) Τέλος, κάτι που δείχνει την συνολική κατάσταση των εργαζομένων είναι η αύξηση των ηλικιωμένων που εργάζονται: 1) Οι άνω των 60 ετών εργαζόμενοι τον Δεκέμβριο του 2011 ήταν περίπου 24.000 και αυξήθηκαν σε 130.000 το Δεκέμβριο του 2023, αύξηση κατά 441%! Ακόμη και ο αριθμός των εργαζόμενων ηλικίας 70 ετών και άνω το 2011 ήταν 942 και το 2023 έφθασαν τους 4.030 (!). Να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση πριν μερικούς μήνες βάφτισε ως «δικαίωμα» των συνταξιούχων το να εργάζονται και έδωσε και σχετικά «κίνητρα».
ε) Η εικόνα των πραγματικών μισθών είναι ακόμη χειρότερη καθώς ροκανίζονται από την ακρίβεια (63% ακριβότερα τα βασικά τρόφιμα σε σχέση με το 2021), από την φορολογική αφαίμαξη (την μεγαλύτερη στη νεότερη ιστορία) και από την ανυπαρξία συλλογικών συμβάσεων (από 83,9% των εργαζομένων που κάλυπταν το 2008 σε μόλις 27-30% το 2023, στη δεύτερη χειρότερη θέση στη ΕΕ, πίσω μόνο από την Πολωνία).
Να τους διώξουμε πριν να είναι πολύ αργά
Αυτή η πολιτική της αντεργατικής κυβέρνησης Μητσοτάκης αλλά και όλων των άλλων αστικών κομμάτων, όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία, εφαρμόζεται σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων, για την συντριβή των εργασιακών μας δικαιωμάτων μας και την κλεμμένη – απλήρωτη εργασία και εξυπηρετεί την κερδοφορία ρεκόρ μιας χούφτας μεγαλοκαπιταλιστών και κάθε λογής κερδοσκόπων. Επομένως, η κατάργηση αυτής της πολιτικής και τα χειρότερα που έρχονται είναι θέμα ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους και την επιβίωσή τους. Για την ανατροπή των πολιτικών που εφαρμόζονται δεν αρκεί μια εθιμοτυπική απεργία. Χρειάζεται αγώνας διαρκείας και σχέδιο για να πάρουμε πίσω όσα μας έχουν κλέψει όλα αυτά τα χρόνια, να σώσουμε την οικονομία για να βελτιώσουμε το βιοτικό μας επίπεδο.