(original) (raw)

[nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Wymieniony wyżej Bernard, nabywca Dąbia, miecznik brzeski 1464 roku i brat jego Andrzej, piszący się z Kozarzewa, sprzedali w 1446 r. części swe na Kłobi i Ossowie, [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Michałowi, Piotrowi i Wojciechowi, braciom rodzonym z Kłobi. Bernard, zabezpieczył w 1444 r. na Dąbiu, 400 grzywien posagu i wiana, żonie swej Helenie, z której między innemi dziećmi pozostawił córkę Helenę, za Stanisławem z Zakrzewa i syna Wincentego (Gr. Brzes. 1 A f. 109 i 261; 2 f. 123 i 193; 4 f. 135; 5 f. 165; Dudki Brzes. 3 f. 126; 5 f. 308). ¶

Wincenty, dziedzic na Dąbiu, otrzymał w 1474 r. od Kazimierza Jag. Pniewy, w powiecie brzeskim, na zastawienie których dostał pozwolenie królewskie, w 1495 roku. Na obu tych majątkach, zapisał w 1483 r. sumę żonie swej Jadwidze (Gr. Brzes. 4 f. 1; 1 B f. 102 i M. 15 f. 123), z której miał córkę Zofię, żonę Mikołaja z Zagorzyc i synów: Marcina i Jakóba. Ten ostatni, dziedzicząc na Kobielicach, zaczął się pisać Kobielickim i dał początek domowi Kobielickich (Gr. Brzes. 10 f. 106; 11 f. 52 i 205). ¶

Marcin, piszący się już stale Dąmbskim, właściciel Dąbia, Golanki, Słuszkowa, Świerczyna etc. (Gr. Brzes. i i f. 205; 12 f. 33 i 271; Inscr. Brzes. 1 f. 44, 45 i 46; 2 f. 578; 3 f. 162), z nieznanej małżonki pozostawił liczne potomstwo, boośmiu synów: Wawrzyńca, Stefana, Krzysztofa, Tomasza, Bartłomieja, Walentego, Wojciecha i Stanisława (Gr. Brzes. 4 f. 198) i dwie córki: Barbarę, żonę Stanisława Witkowskiego, 1542 r. i Felicyę, żonę Jana Goślickiego 1556 r. ¶

Po dwóch najstarszych synach Marcina, idą wszyscy dzisiaj żyjącyDąbscy. Potomstwo drugich wygasło. O tych ostatnich więc przedewszystkiem mówić będziemy. ¶

Krzysztof,trzeci z kolei syn Marcina, właściciel Golanki, Słuszkowa i części Świerczyna w 1557 r. (Paw.), żonaty 1-o v. z Katarzyną Kroszyńską, 2-o v. z Katarzyną z Jarantowic, pozostawił czworo dzieci: Dorotę, żonę 1-o v. Adama Jukowskiego, 1581 r., 2-o v. Wojciecha Bujalskiego, Jana, właściciela Golanek, ożenionego z Anną Grodzińską, z której syn Piotr, zastawił Sławęcino w 1609 r., Walentego, ożenionego z Barbarą Prądzyńską, z której syn Krzysztof, przyjął reformę i wraz z drugimi dyssydentami, podpisał w 1609 r. manifest przeciwko biskupowi Opaleńskiemu, zabraniającemu stawiać im zbór w Międzyrzecu i w końcu Stanisława, właściciela Ossowa, żonatego 1-o v. z Zofią Żegocką, 2-o v. z Katarzyną Niedrowską, którego syn Walenty, zmarł bezpotomnie (Gr. Brzeskie z lat 1541-1610 i Gr. Przed. 32 f. 384 i 386; 40 f. 348 i 389; 56 f. 384; 59 f. 361). ¶

Tomasz,czwarty syn Marcina, współwłaściciel Dąbia 1557 r. (Paw.), z Ewy Krowickiej, pozostawił córkę Katarzynę, za Stanisławem Ruszkowskim 1594 r. i syna Adama, który z Andrzejem Dąbskim, synem Wawrzyńca, a bratem swoim stryjecznym, dopełnił działu dóbr Dąbia w 1599 r. Z Barbary Tolibowskiej, córka jego Anna, za Goczanowskim i syn Piotr, dziedzic na Dąbiu, ożeniony z Anną Zalewską, z której córki: Anna, Katarzyna i syn Jan, bezdzietny (Brzeskie z lat 1542-1662). ¶

O Bartłomieju,piątym synie Marcina, nie ma wiadomości; musiał zejść bezpotomnie, tak jak jego brat młodszy Walenty. ¶

Wojciech,siódmy syn Marcina, pisarz kancelaryi królewskiej 1586 r., pozostawił syna Jana, który zeznał oblig na Feliksa w 1629 r. (Gr. Przed. 69 A f. 11, 659 i 859; Wyrok. Lub. 27 f. 654). ¶

Stanisław,najmłodszy syn Marcina, współwłaściciel Dąbia 1557 r. (Paw.), zmarł bezpotomnie, a pozostałym po nim majątkiem, podzielili się bracia w 1576 r. (Gr. Brzes. 21 f. 79). ¶

Wawrzyniec,najstarszy syn Marcina, otrzymał od ojca swego Borucin i dał początek linii, piszącej się na tym majątku. Dziedziczył także na Dąbiu i Małej Kłobi i nabył Dowierzyno w 1554 r. (Gr. Brzes. 7 f. 111). Pozostawił dwie córki: Annę za Marcinem Nieszczewskim w 1595 r. i Barbarę, za Jakóbem Rusinowskim z Rusinowa (Akta kcyńskie z 1610 r.) i pięciu synów: Hieronima, właściciela Retkowa, zmarłego bezdzietnie, który odziedziczone dobra po bracie swoim Eustachym, odstąpił bratankowi Adamowi, w 1622 r. (Gr. Brzes. 58 f. 666); Jana, księdza, zmarłego w 1605 r.; Andrzeja, o którym niżej; Jarosława, którego syn Wawrzyniec, właściciel Dąbska, Górek, Retkowa etc., z Anny Smoleńskiej, pozostawił córki: Zofię, za Daćbogiem Moszczeńskim, sędzią grodzkim bydgoskim, Eleonorę, za Ignacym Madalińskim, Elżbietę, za Władysławem Głoskowskim i Teresę, 1-o v. za Konstantym Bojanowskim, 2-o v. za Janem Sleszyńskim, sędzią grodzkim bydgoskim (Gr. Brzes. 31 f. 390; 64 B f. 497 i Wyr. Piotr. 267 f. 896); Eustachego, żonatego z Zofią z Woli Wolską, zmarłego bezdzietnie. ¶

Andrzej,syn Wawrzyńca, właściciel po ojcu Borucina i części Dąbia, którego działu dopełnił z bratem stryjecznym Adamem w 1599 r., a także nabytych przez siebie Smolska Folwarcznego i Piasecznego, Rzesina, Rzesinka, etc., ożeniwszy się z Katarzyną Grabską, córką Piotra, wziął za nią znaczne majątki, jak: Grabie, Kopasinę i Wilkowie, które do początku XIX-go wieku w rękach Dąbskich pozostawały. Andrzej, 1577 r. pisarz grodzki brzeski, 1595 r. podstoli brzeski, 1602 r. kasztelan konarski -kujawski, dwa razy był deputatem na Trybunał koronny, w 1584 i 1589 r., a z sejmu 1607 r. wyznaczony został, do korektury praw koronnych. Umarł w 1617 r., pozostawiwszy trzech synów: Adama, Jana i Piotra, tym porządkiem zwykle w aktach wymienianych (Gr. Brzes. 52 f. 15 i 56 f. 424; Brzes. Rec. 55 B f. 789; M. 185 f. 521; Gr. Przed. 67 f. 626; 70 f. 546; Gr. Brzes. z 1621 i 1643 r.). Córką jego była pewnie Zofia, żona Ludwika Szczawińskiego, w 1647 r. (M. 189 f. 683). ¶

I.

Adam, najstarszy syn Andrzeja, kasztelana konarskiego-kujawskiego, po ojcu właściciel Rzesina i nabytej Jurkowej Woli, stolnik brzeski 1628 r., kasztelan słoński 1640 r., podpisał wraz z bratem Janem, z województwem brzeskiem, elekcyę Jana Kazimierza. Żonaty 1-o v. z Dorotą ze Smuszewa Smuszewską, za którą wziął Smuszewo, 2-o v. z Elżbietą z Jemielna Jemielską, kasztelanką kowalską, córką Stanisława, z pierwszej żony pozostawił córkę Bogumiłę i syna Andrzeja, Jezuitę w 1648 r., a z drugiej. córkę Zofię, żonę 1-o v. Mirosława Konarskiego, 2-o v. Mikołaja Wierzbowskiego, starosty dybowskiego, 3-o v. Wojciecha Moszczeńskiego i synów: Ludwika, Stanisława i Zygmunta (Gr. Kruszw. z 1644 i Rec. Brzes. 69 A f. 246). ¶

Ludwik,syn Adama, kasztelana słońskiego, poseł na sejm 1662 i 1671 r., z cześnika inowrocławskiego, kasztelan konarski 1676 r., zmarły 1678 r., ożeniony z Anną Zakrzewską, pozostawił z niej córki: Konstancyę za Janem Kadzidłowskim, kasztelanem konarskim i Apolinaryę, za Pawłem Działyńskim, kasztelanem bydgoskim (Wyr. Piotr. 258 f. 1227; 288 f. 332 i Gr. Brzes. 72 f. 260). ¶

Stanisław,syn Adama, kasztelana słońskiego, z archidyakona płockiego i kanonika kujawskiego, koadjutor chełmski 1668 r., biskup chełmski 1674 r., łucki 1676 r., płocki 1680 r., kujawski 1691 r., w końcu krakowski 1699 r., umarł w 1700 r. w Krakowie, nie dopełniwszy ingresu. Wyrestaurował on kilka kościołów w dyecezyach, w których był pasterzem, a na odsiecz wiedeńską, wystawił swoim kosztem chorągiew usarską. Mówią o nim, że biskupstwa nie otrzymywał, a zdobywał. Ostatnie dostał za dopełnienie koronacyi Augusta II-go. W 1669 i 1670 r. na sejmiku radziejowskim zebrani obywatele, zlecili posłom swoim, aby się upomnieli o danie mu koadjutorii chełmskiej, kilkakrotnie mu przyrzeczonej, a w 1683 r., szlachta kujawska upominała się, o danie mu wyższego biskupstwa (Z. Kuj.). Majątek olbrzymi po sobie zostawił, składający się z licznych włości, klejnotów i gotowizny. ¶

Zygmunt,syn Adama, kasztelana słońskiego, trzymał starostwo gnieźnieńskie, w 1662 r., które odstąpił w 1670 r. Gnińskim (Sig. 11 f. 115). Cześnik inowrocławski 1668 r., podkomorzy inowrocławski 1670 r., starosta inowrocławski 1681 r., kasztelan inowrocławski 1678 r., został wojewodą brzeskim-kujawskim w 1685 r. (Gr. Brzes. 74 f. 156). Umarł w 1706 r. Starostwo dybowskie trzymał w 1698 r. Pięć razy obrany posłem z Kujaw, w 1673 r. deputat na Trybunał koronny, któremu marszałkował, w 1687 r. (Zap. Lub. 63 f. 10). ¶

W 1699 r. był wyznaczony z sejmu, do rozgraniczenia województwa brzeskiego od gnieźnieńskiego. Podpisał elekcye króla Michała, Jana III-go i Augusta II-go. Właściciel licznych włości, w liczbie których znajdujemy rodzinne Dąbie i Borucin, nabyte od_Jana_ Stanisława Dąmbskiego, a także klucz Lubraniecki (Obl. Brześ. 6 f. 80), tak on, jako też i jego potomkowie używali tytułu hrabiowskiego, który im we wszystkich aktach urzędowych był dawany: Zygmunt, żonaty 1-o v. z Jadwigą z Miłosławia Górską, h. Łodzia, córką Piotra, a 2-o v. z Zofią Anną Daniłowiczówną, wdową po Janie Cetnerze, staroście lwowskim, która mu w 1689 r. darowała dobra Czaple, Lińsko, Zdziki i inne (Kij. VII f. 1456; Woł. X f. 332; Zap. Lub. 65 f. 944). Heraldycy nasi utrzymują, że Daniłowiczówna, za życia wojewody, została za wyższym indultem Karmelitanką bosą. ¶

Potomstwo Zygmunta z Górskiej: Maryanna, za Jakóbem Działyńskim, wojewodzicem kaliskim, Teresa za Łąckim, Wojciech, Andrzej i Adam (Wyr. Piotr. 296 f. 283 i Gr. Brzes. 82 B f. 301). ¶

Wojciech,syn Zygmunta, wojewody brzeskiego, starosta sochaczewski 1697 r., ze starosty inowrocławskiego, marszałek nadworny koronny 1702 r., po ojcu starosta dybowski, a 1709 r. i starosta bydgoski, kawaler orderu Orła Białego 1713 r.; umarł w Warszawie 14-go Maja 1725 r. W 1701 r. zaślubił ks. Adelajdę Cecylię Teresę Radziwiłłównę, córkę ks. Dominika na Nieświeżu i ks. Anny Maryanny Połubińskiej, której w 1706 r. przyznano dożywocie na starostwie dybowskiem. W 1718 i 1722 r., otrzymał marszałek konsens królewski, na odstąpienie starostwa dybowskiego i inowrocławskiego. W 1722 r. nabył od Duninów, prawa ich do Czermna, a w 1724 r. otrzymał wspólnie z żoną, konsens królewski, na wykupienie z rąk Dembowskich, starostwa młodzieszyńskiego, za które odstąpili im prawdopodobnie prawa swe do Czermna (Sig. 19 i 20; M. 223 f. 192 i 255 f. 71). W 1724 r. otrzymał surrogatora w starostwie inowrocławskiem, w osobie Rościszewskiego (Sig. 24). Był on właścicielem po ojcu dóbr Lubranieckich i Iłowa, na odprawianie w którem jarmarków, otrzymał przywilej w 1735 r., Przysiek, Gorska, Pendzewa etc., które nabył w 1712 r. od Nahoreckich (Gr. Kowals.), a po żonie Wierzchowic na Litwie. Dobrami temi rozdzielili się w 1728 r. jego synowie: Zygmunt Ignacy i Antoni Józef. Oprócz nich miał córki: Teresę, za Prokopem Lipskim, oboźnym koronnym i Jadwigę, za Kazimierzem Dąbskim, wojewodą sieradzkim (DW. 69 f. 1461). ¶

Zygmunt v. Zygmunt Ignacy,syn Wojciecha, marszałka nadwornego, otrzymał w 1726 r. od matki starostwo dybowskie, które w 1734 r. odstąpił bratu Antoniemu. W 1730 r. otrzymał konsens królewski, na wykupienie starostwa brzeskiego, z rąk Głębockiego, ale z konsensu tego nie skorzystał (Sig. 21, 22, 24; M. 225 f. 198). ¶

Antoni v. Antoni Józef,syn Wojciecha, marszałka nadwornego (DW. 77 f. 131 i 87 f. 580), starosta inowrocławski i dybowski, w 1734 r. wojewoda brzeski-kujawski, podpisał w 1733 r. jako poseł województwa brzeskiego-litewskiego, konfederacyę generalną warszawską, a w 1764 r., elekcyę Stanisława Augusta. W 1768 r. żona jego, otrzymała dożywocie na starostwie dybowskiem (Sig. 26). Starostwo inowrocławskie odstąpił w 1740 r. Pawłowi Dąbskiemu, a dybowskie w 1757 r. synowi Augustowi. Starostwo niechorowskie, wspólnie z żoną, wykupił z rąk Szwejkowskich, za konsensem królewskim z 1758 r. (Sig. 29). Kawaler orderu Orła Białego 1740 r. Rotmistrz królewski 1746 r. (Sig. 27 f. 51), starosta młodzieszyński 1756 r. Rezygnował z województwa brzeskiego w 1770 r., które otrzymał po nim Ludwik Dąbski. Umarł 4-go Lipca 1771 r., pochowany w Lubrańcu. Właściciel Lubrańca i Grabia, otrzymał w 1746 i 1749 r. przywileje królewskie, na odprawianie tamże jarmarków (Rec. Brzes. 86 f. 92, 171 i 340). Michał Kazimierz Radziwiłł, wojewoda wileński, zobowiązał się w 1755 r. wypłacić mu 900,000 fl., jako posag matki (DW. 76 f. 315). Zaślubił wojewoda w 1732 r. ks. Annę Karolinę Lubomirską, córkę Jerzego, wojewody sandomierskiego i Joanny Karoliny hr. von Starkhausen, z którą zeznał zapis dożywocia w 1736 r. (D W. 69 f. 622). Zmarła w Katowicach 1770 r. Pochowana w Lubrańcu. Z niej pozostawił trzech synów: Augusta, Jana i Stanisława. Ostatni z nich w imieniu swojem i braci, kwitował Olliera w 1779 r. (DW. 95 f. 161). ¶

August,syn Antoniego, wojewody brzeskiego, otrzymał po ojcu w 1755 r. chorągiew husarską, którą odstąpił bratu Stanisławowi, w 1766 r. (Sig. 28 f. 485 i 30 f. 102). W 1757 r. starosta dybowski i przedecki i asesor sądów królewskich. Pierwsze z tych starostw, otrzymał od rodziców, drugie - wykupił z rąk Kossowskiego (Sig. 27). W 1764 r. podpisał elekcyę Stanisława Augusta, którego został szambelanem w 1765 r. (Sig. 31 f. 41). W 1772 r. wykupił starostwo gostyńskie z rąk Lasockiego, któremu w 1775 r. sprzedał Iłów (DW. 92 f. 383). W 1774 r. poseł ziemi gostyńskiej. Żonaty z Anielą Podoską. córką Tymoteusza, podkomorzego dobrzyńskiego i Wiktoryi z Rupniewskich, umarł w 1779 r., nie pozostawiwszy potomstwa, gdyż w roku następnym Sotro kwitował z odbioru sumy jego sukcesorów, brata Stanisława i Annę, córkę brata Jana (DW. 96 f. 419). ¶

Jan,syn Antoniego, wojewody brzeskiego, generał major wojsk koronnych, następnie w 1765 r. generał adjutant królewski, zeznał w 1764 r. zapis dożywocia z żoną, Elżbietą z Mniszchów, córką Jana Karola, podkomorzego W. Ks. Litewskiego i Katarzyny z Zamoyskich (DW. 84 f. 486), z którą spisał intercyzę przedślubną w Iłowie. Żona jego zmarła w Toruniu 1767 roku, a on sam w Warszawie, 23-go Października 1769 roku. Oboje pochowani w Lubrańcu. Córkę ich Annę i obu stryjów, jako jej opiekunów, kwitował Pogorzelski w 1772 roku (DW. 89 f. 701 i 90 f. 324). Anna, rozwiedziona w 1780 r. z Ksawerym Dąbskim, kasztelanicem brzeskim, wyszła za hr. Karola Wessla, starostę libertowskiego, syna Teodora i Konstancyi z hr. Wielopolskich. Z nim również rozwiedziona w 1787 r., wyszła 3-o v. za Dionizego Mniewskiego, rotmistrza kawaleryi narodowej, w 1788 r., następnie kasztelana brzeskiego (DW. 96 f. 419; 107 f. 201 i 202; Rec. Brzes. 95 f. 301). ¶

Stanisław,syn Antoniego, wojewody brzeskiego, starosta młodzieszyński, podpisał z województwem brzeskiem, elekcyę Stanisława Augusta. Rodzice jego, na odstąpienie mu tego starostwa, otrzymali dopiero konsens królewski w 1770 r. (Kancl. 48 II f. 101). W 1761 r. pułkownik buławy mniejszej koronnej, otrzymał w 1766 r. po bracie Auguście, chorągiew husarską (Sig. 27 f. 534 i 30 f. 102). W tymże 1766 r., wykupił starostwo kowalskie z rąk Zboińskiego i wspólnie z żoną otrzymał wójtostwo kowalskie (Kancl. 31 II f. 228 i Rec. Brzes. 88 f. 181). W 1783 r. otrzymał konsens królewski, na odstąpienie starostwa kowalskiego Sokołowskiemu, a został po Pawle Dąbskim, kasztelanem brzeskim i w tymże jeszcze roku, po śmierci Ludwika Dąbskiego, ostatnim wojewodą brzeskim-kujawskim. Kawaler orderu Św. Stanisława 1781 r., a Orła Białego 1785 r. W 1793 r. był prezesem sądów apelacyjnych prowincyi koronnych i konsyliarzem konfederacyi generalnej (DW. 109 f. 11). Wojewoda posiadał olbrzymią fortunę, bo osiem miast i przeszło sto wsi, lecz majątku tego utrzymać nie potrafił. Sprzedał rodzinne dobra Dąbie, w 1777 r. Zagajewskiemu, dobra Lubranieckie z tytułem hrabiowskim, przywiązanym do nich, w 1778 r. Pawłowi Dąbskiemu, kasztelanowi brzeskiemu, a Grabie w 1793 r. Biesiekierskiemu (Rec. Brzes. 92 f. 213 i 93 f. 83; Gr. Brzes. Deb. i B f. 50). Umarł 1809 r. w Warszawie, pochowany w Giżycach. W 1765 r. zaślubił Józefę Wesslównę, starościankę golubską, której w 1766 r. zabezpieczył na swoich majątkach 900,000 fl. (DW. 85 f. 798 i 87 f. 580). Po śmierci żony, miał zamiar w 1787 r. żenić się z Anną, córką brata swego, rozwiedzioną z Wesslem, ale małżeństwo to nie doszło do skutku. Z Wesslówny pozostawił dzieci: Stanisława, Adama, Józefa, Agnieszkę, Teodorę i Maryannę, które w 1787 r. wprowadzone zostały do Golędzinowa, majątku odziedziczonego po babce, Ludwice Wesslowej (DW. 103 f. 544). Z nich: ¶

Stanisław, poseł brzeski-kujawski 1788 r., właściciel Nasielska 1803 r., umarł bezżenny. W 1796 r. kwitował ojca z odbioru tysiąca dukatów,zapisanych mu przez stryja Augusta (Brzes. Gr. Debit. i B f. 185 i 191; DW. 111 f. 808). ¶

Adam, rotmistrz kawaleryi narodowej i komisarz cywilno-wojskowy brzeski 1792 r., nabył Grodzisk, od Karola Wessla, w 1796 r. (Rec. Brzes. 96 f. 21 i DW. 112 f. 1196). Umarł 12-go Stycznia 1798 r.; nie pozostawiwszy z Krystyny Rymińskiej potomstwa. ¶

Józef,żonaty z Michaliną Prusimską, córką Antoniego Michała; starosty nieszawskiego i Maryanny z Dąbskich, kasztelanki kowalskiej, zmarł bezpotomnie, a pozostała po nim wdowa, której zapisał Brzezie i Wieniec na Kujawach, wyszła w 1809 r. za Stanisława hr. Miączyńskiego, w którego dom wniosła powyższe majątki. ¶

Agnieszka;żona Eugeniusza hr. Skarbka; żyła z nim w separacyi. Mieszkała w Nasielsku 1818 r. ¶

Teodora;żona Kazimierza Kownackiego, rotmistrza kawaleryi narodowej; z nim rozseperowana, zamieszkała w Pilicy, którą jej ojciec sprzedał w 1803 r. Maryanna, żona Antoniego Walewskiego, mieszkała w Nagłowicach. Andrzej, drugi syn Zygmunta, wojewody brzeskiego, a brat Wojciecha, marszałka nadwornego; umarł w 1700 r., pozostawiwszy z Elżbiety Naruszewiczówny dwóch synów: Pawła i Tomasza: ¶

Paweł, kapitan regimentu artyleryi pieszej koronnej 1720 r., zeznał w 1726 roku zapis dożywocia z żoną, Teresą z Niemojewskich (Rec. Brzes. 82 A f. 52 i 83 B f. 123). ¶

Tomasz, właściciel Wilkowic na Kujawach i Mańkowca na Podolu, który od Augusta II-go w 1730 r. otrzymał (Sig. 21 f. 50), burgrabia inowrocławski 1715 r., skarbnik inowrocławski 1717 r.; chorąży kowalski 1727 r., a inowrocławski 1738 r., jako poseł województwa chełmińskiego, gdzie posiadał dobra Chełmna Wielka; podpisał konfederacyę generalną warszawską, w 1733 r. (Obl. Warsz. 49 f. 422). Umarł w 1748 r. Żonaty z Maryanną Kolczyńską, córką Jana i Teofili z Radojewskich, wspólnie z nią nabył w 1720 r. wójtostwo w Jakwicach, a odstąpił w 1726 r. wójtostwo w Bruniewie i Myszczenicy Boruckim (Sig. 18 f. 25 i Sig. 19 i 21). Pozostawił z niej synów: Stanisława i Józefa, oraz córki: Ludwikę Kozicką, Urszulę, 1-o v. Józefowę Złotnicką, miecznikowę dobrzyńską, 2-o v. Kajetanowę Umińską, skarbnikowę inowrocławską i Józefę: ¶

Stanisław,syn Tomasza, chorążego inowrocławskiego, właściciel Wilkowic i Wielkiej Chełmny, cześnik brzeski 1756 r. i pisarz grodzki 1759 r., a podstarości inowrocławski 1772 r.; podpisał z województwem brzeskiem; elekcyę Stanisława Augusta. W 1765 r. podczaszy bydgoski, w 1768 r. deputat na Trybunał koronny i chorąży kruszwicki, chorąży inowrocławski 1770 r., chorąży brzeski 1772 r. i starosta dybowski 1784 r., został podkomorzym brzeskim w 1787 r. W 1786 r. kawaler orderu Św. Stanisława, w 1788 r. poseł województwa brzeskiego na sejm czteroletni. Żonaty z Teresą Madalińską, wspólnie z nią, otrzymał w 1771 r. potwierdzenie kontraktu emfiteutycznego, na lat 40, na wieś Orłowo, ze starostwa inowrocławskiego, a w 1772 r. otrzymał z dóbr pojezuickich Leszczynę (Kancl. 48 II f. 101 i 54 II f. 58). W 1793 r. delegowany był wraz z Michałem Dąbskim, rotmistrzem kawaleryi narodowej, z powiatu brzeskiego, do złożenia przysięgi homagialnej królowi pruskiemu (Rec. Brzes. 95 f. 452 i 96 f. 98 i 182). Umarł 1802 r., pochowany w Lubrańcu. Dzieci jego: Józef Walenty, Małgorzata Myszkowska, Maryanna Waliszewska i Wincenty; wezwani w 1812 r., jako wierzyciele masy po hr. Antonim Sierakowskim. ¶

Józef Walenty,syn Stanisława, podkomorzego brzeskiego, żonaty z Maryanną Leszczyńską, h. Belina, starościanką rawską, pozostawił z niej pięcioro dzieci: Hilaryę za Łuszczewskim, Józefa, właściciela Zakrzewa, zmarłego bezpotomnie, Ignacego, bezdzietnego, Florentynę, za Aleksandrem Leszczyńskim, starościcem rawskim i Franciszka Stanisława, zmarłego 1878 r., żonatego z Faustyną Niemiryczówną, z której córki: Helena za Grzybowskim i Leokadya za Assendim i synowie: Michał i Stanisław. Michał, właściciel Gulina, żonaty 1-o v. z Grabińską, 2-o v. z Cecylią Masłowiczówną, ma z drugiej żony syna Wacława. ¶

Wincenty,syn Stanisława, podkomorzego brzeskiego, właściciel Wilkowic, Dobrzelewic etc., zmarły 1820 r., z Placydy Moszczeńskiej, pozostawił córkę Józefę i synów: Maksyma, Józefa, Eugeniusza, żonatego z Morzycką i Stanisława. Z nich: ¶

Maksym,syn Wincentego, oficer b. wojsk polskich, właściciel Wierzyków pod Kutnem, z Płowskiej ma córkę Maryę i syna Ludomira, żonatego ze Stefanią Gołembowską, z której syn Mieczysław, żonaty z Węglińską i córki: Irena za Rosińskim i Helena za Młodowskim. ¶

Józef,syn Wincentego, właściciel Boruchowa, żonaty z Cyryaką Dąbską, córką Stefana z Konar i Bibianny z Moszczeńskich, ma z niej córki: Waleryę Malicką i Helenę Żórawską, oraz synów: Władysława, po którym syn Franciszek, Józefa w Ameryce, Jana, żonatego z Lichaczewską i Romana ur. 1849 r., ożenionego z hr. Wandą Raczyńską, córką Aleksandra, z której syn Zdzisław, ur. 1884 r. i córki: Halina, Irena i Marya. ¶

Józef,drugi syn Tomasza, chorążego inowrocławskiego, właściciel Mańkowca na Podolu, starosta karaczyński, jako poseł województwa podolskiego, podpisał elekcyę Stanisława Augusta. Sędzia ziemski latyczowski 1767 r., kasztelan buski 1785 r., kawaler orderu Św. Stanisława 1789 r. W 1766 r. otrzymał pozwolenie palenia potażu, w lasach do Karaczyniec i Rymowego należących (Kancl. 31 II f. 358). Żonaty z Franciszką Dembowską, córką Antoniego Michała, a ciotką rodzoną znanego później w Warszawie kasztelana Dembowskiego, pozostawił z niej córkę Teklę, żonę Ignacego Witosławskiego, oboźnego koronnego w 1778 r. (DW. 94 f. 266) i syna Ignacego. Leon Dembowski, w pamiętniku swoim pisze, że kasztelan buski miał jeszcze drugą córkę, którą wydziedziczył, że wyszła za mąż wbrew jego woli. ¶

Ignacy,syn Józefa, kasztelana buskiego, po ojcu właściciel Mańkowca, straciwszy znaczny ten majątek, osiadł w nabytej przez siebie w 1818 r. Piatyhorce, pod Berdyczowem. Z Józefy Kunickiej, miał dwóch synów: Józefa, zmarłego bezdzietnie w 1830 r. i Bolesława Ignacego, wylegitymowanego ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1848 r. ¶

Bolesław, właściciel Piatyhorki,z Maryi Paszkowskiej, pozostawił córki: Wiktoryę, Janinę i Agnieszkę. ¶

Adam,trzeci syn Zygmunta, wojewody brzeskiego, chorąży bydgoski i poseł 1703 r., został wyznaczony z sejmu komisarzem, do uregulowania sporów granicznych ze Szląskiem. Właściciel Śliwnego, Konar, Ruszkowa etc., zaślubił w późnym wieku Justynę Janickę, która po jego śmierci, wyszła w 1758 r. za Marcina Podczaskiego (Gr. Gost.) i z niej pozostawił syna Jana v. Jana Ignacego (Rec. Brzes. 78 f. 915 i 973; Wyr. Piotr. 290 f. 130). ¶

Jan v. Jan Ignacy, podpułkownik regimentu Potockiego, podczaszego litewskiego, w 1763 r. (Sig. 29 f. 213), następnie pułkownik kawaleryi narodowej 1789 r., właściciel Leśniewic, Ruszkowa etc., podpisał elekcyę Stanisława Augusta. Brał czynny udział w konfederacyi barskiej, którą mieniem swojem poparł. W 1790 r. został szambelanem Stanisława Augusta (Kancl. 95 f. 165).Z Antoniny Przysieckiej, pozostawił ośmioro dzieci, z których: ¶

1)

Marya, za Szczepkowskim, kapitanem b. wojsk polskich, właścicielem Szczepkowa w płockiem. ¶

2)

Katarzyna, za Ksawerym Mikołajem Żółtowskim z poznańskiego, właścicielem dóbr Lutomie. ¶

3)

Konstancya, za Teodorem hr. von der Osten-Sacken. ¶

4)

Kajetan, ur. 1769 r., towarzysz kawaleryi narodowej, właściciel Leśniewic, Falęcina i Giżyc, w których zamieszkiwał, zaślubił w 1810 r. Helenę Boczkowską, córkę Pawła, kapitana wojsk koronnych, zmarłą w 1819 r. Sędzia pokoju powiatu gostyńskiego, umarł w 1836 r., pozostawiając córki: Julię, za Aleksandrem Moszczeńskim i Maryę, za Józefem Kryńskim i synów: Rudolfa Fortunata i Stanisława Antoniego, właściciela Leśniewic, zmarłego bezpotomnie w 1897 r. Rudolf Fortunat, ur. 1811 r. w Giżycach, oficer b. wojsk polskich, osiedlił się 1831 r. we Francyi i tam umarł w 1887 r. Żonaty z Józefą d'Argent, córką Jana i margrabianki Maryi de Gouer, zmarłą 25-go Kwietnia 1901 r., pozostawił córkę Aleksandrynę, za bar. Alfredem Binckhorst, hr. van den Binckhorst i synów: Kajetana, ur. 1859 r., właściciela po stryju Leśniewic i Stanisława Gustawa, urodz. 1860 r., zmarłego w 1890 r. bezdzietnie. ¶

5)

Józef, ur. 1773 r., zmarły 1842 r., z Teresy Krajewskiej miał córkę Rozalię, za Zakrzewskim i czterech synów: Emanuela Józefa, bezdzietnego, Nikodema, ur. w Giżycach 1807 r., kapitana b. wojsk polskich, kawalera krzyża Virtuti Militari, zmarłego bezpotomnie 1887 r. w Leśniewicach, Pawła, po którym: Felicya, Lucyan, właściciel Nagórek, ożeniony z Zofią Przesmycką i Seweryn, i w końcu Henryka, którego z Truskolaskiej synowie: Stefan i Tadeusz. ¶

6)

Nikodem, oficer b. wojsk polskich, zginął w 1806 r. ¶

7)

Wincenty, służąc wojskowo, odbył kampanie Napoleońskie. W 1808 r. kawaler krzyża Virtuti Militari i podporucznik pułku jazdy, w 1813 r. porucznik i kawaler Legii Honorowej. Major za czasów w. ks. Konstantego, umarł w 1852 r., pozostawiając z ks. Weroniki Gedroicówny, córki Józefa, synów: Bronisława, trzymanego do chrztu przez w. ks. Konstantego, który zginął w czasie wojny krymskiej 1853 r., Józefa, żonatego 1-o v. z Józefą z Szulców, 2-o v. z Kociełłówną, z której synowie: Mieczysław i Henryk, Michała, żonatego z Karwowską, z której syn Feliks, zmarł bezdzietnie 1893 r. ¶

8)

Jan, właściciel Ostrowa, żonaty z Gozimirską, z której córka Matylda. ¶

II.

Jan, drugi syn Andrzeja, kasztelana konarskiego-kujawskiego (M. 185 f. 521; Gr. Przed. 67 f. 626 i 70 f. 546), a brat Adama i Piotra, z cześnika inowrocławskiego, kasztelan konarski-kujawski 1635 r., a kasztelan brzeski 1643 r., umarł w 1660 r. W 1639 r. otrzymał od Władysława IV-go dobra po Schlichtingu (Obl. Krak. 73 f. 1512). W 1648 r. podpisał elekcyę Jana Kazimierza. Był on współwłaścicielem Smulska, Siewierska, Jarantowic etc. Z Bogumiły Rysińskiej, kasztelanki kowalskiej, z którą zeznał zapis dożywocia w 1631 r. (Gr. Brzes. 61 f. 222 i 69 B f. 1490), pozostawił synów: Hieronima i Stanisława, którzy przeniósłszy się do województwa krakowskiego, z temże województwem podpisali elekcyę króla Michała. ¶

Hieronim,syn Jana, kasztelana brzeskiego, miecznik inowrocławski 1670 r., zmarły 1683 r., nabył w 1670 r. Chobędzę, Kamienicę i Karśnicę od Korycińskiego, a Chyczę, w której zamieszkiwał, w 1676 r. od Konarskiego (Obl Krak. 84 f. 37; 97 A f. 416 i 102 f. 1535). Żonaty 1-o v. z Heleną Maciejowską, której w 1655 r. zabezpieczył posag, 2-o v. z Teresą Wilkońską, wdową po Marcinie Kochańskim (Ins. Krak. 274 f. 445 i 279 f. 1580), z pierwszej żony pozostawił syna Jana Mikołaja, zwykle Janem piszącego się i córkę Maryannę Annę, dziedziczkę Krzelowa i Kościelnik, żonę 1-o v. Jana Koniecpolskiego, wojewodzica parnawskiego, 2-o v. Stefana Zamoyskiego, 3-o v. Macieja z Bużenina Pstrokońskiego, późniejszego wojewody brzeskiego (Obl. Krakow. 98 A f. 912 i 1452; 98 B f. 1754; 103 f. 1433; 111 f. 1893; Inscr. Krak. 294 f. 744, 756 i 772). ¶

Jan,syn Hieronima, właściciel Chobędzy, Mchowa, Chyczy, Łoniowa etc., jako miecznik inowrocławski, rotmistrz powiatu lelowskiego i sędzia kapturowy województwa krakowskiego, podpisał elekcyę Augusta II-go. W 1697 r. chorąży nadworny koronny, w 1702 r. kasztelan wojnicki, umarł w 1709 r. Żonaty 1-o v. z Katarzyną z Kurozwęk Męcińską, kasztelanką sieradzką, córką Jana i Anny z Olszowskich, dziedziczką Słaboszewa i Broniszewa, zeznał z nią w 1684 r. zapis dożywocia, 2-o v. z Katarzyną Kuczkowską, wdową po Aleksandrze Czyżewskim i Mikołaju Malczewskim; z którą zeznał zapis dożywocia w 1695 r. (Inscr. Krak. 304 f. 14; 305 f. 978; 315 B f. 2316), z pierwszej żony pozostawił córkę Annę, zaślubioną w 1710 r. Stanisławowi Dąbskiemu, synowi Aleksandra, miecznika inowrocławskiego i Anny z Łubieńskich (Krak. Inscr., 237 B. f. 568), z drugiej - córkę Katarzynę, zakonnicę i synów: Michała i Stanisława. ¶

Michał,kasztelanic wojnicki, właściciel dóbr Sadowie 1730 r. (Obl: Krak. 154 f. 2471). ¶

Stanisław,kasztelanic wojnicki, właściciel Chyczy 1711 r., zmarły 1740 r., żonaty z Konstancyą Skarbek Borowską, córką Władysława; podstolego nowogrodzkiego i Róży z Jordanów, pozostawił z niej córkę Józefę, wydaną w 1749 r. za Franciszka Ksawerego Kochanowskiego, szambelana; a następnie kasztelana żarnowskiego i synów: Stanisława, o którym niema wiadomości, Aleksandra i Teodora (Rel. Sandom. 76 f. 254, 253 i 628). ¶

Aleksander,syn Stanisława, właściciel Sadowia i Ruszkowa, chorąży wojsk koronnych 1756 r., z Anny z Olchowca Smietankówny, córki Józefa, łowczego Zatorskiego i Teresy z Łodzińskich, której w 1759 r. posag zabezpieczył, pozostawił córki: Teresę, za Ksawerym Dunin Karwickim, Salomeę, za Michałem Laskowskim, szambelanem, Felicyannę, za Ignacym Wrzoskiem i Aleksandrę, za Konstantym Barcikowskim. W 1796 r. wymienione córki Aleksandra, dopełniły działu dóbr, po rodzicach pozostałych (Rel. Sandom. 157 f. 505 i 527; 159 f. 730 i 52 f. 26). ¶

Teodor,syn Stanisława, porucznik regimentu konnego, buławy w. litew. 1756 r., następnie pułkownik 1758 r., w końcu generał adjutant królewski 1774 r., z Franciszki Lesiewskiej, pozostawił córkę Maryannę, za Aleksandrem Chlewickim, podczaszym sandomierskim 1789 r. i synów: Wincentego i Jakóba, którzy w tymże roku obrali szwagra swego za plenipotenta (Rel. Sand. 163 f. 604; 157 f. 580 i 158 f. 100; Sig. 32 f. 274; DW. 105 f. 202, 736 i 113 f. 959). ¶

III.

Piotr, trzeci z kolei syn Andrzeja, kasztelana konarskiego-kujawskiego, dziedzic na Dąbiu, Borucinie, Siewiersku etc., zeznał w 1628 r. zapis dożywocia z żoną, Dorotą z Kruszyńskich, a w 1643 r., w którym umarł, wyznaczył córkom posagi i dał im za opiekuna brata swego Jana, kasztelana konarskiego-kujawskiego (Gr. Brzes.). Syn jego, Jan Stanisław, podstoli inowrocławski 1655 r., podpisał elekcyę króla Michała. W 1682 r. został kasztelanem konarskim-kujawskim (Gr. Brzes. 73 f. 342). W 1673 r. był deputatem na Trybunał koronny. Żonaty 1-o v. z Anną Gorzewską, córką Stanisława, kasztelana konarskiego, której w 1655 roku zapisał 10,000 fl., 2-o v. z Jadwigą Elżbietą z Roxic Zapolską, córką Konstantego, starosty dybowskiego, której w 1666 r. zapisał 24,000 fl. (Gr. Brzes. 69 A f. 10 i 297), 3-o v. z Anną Miaskowską 1672 r., córką Ignacego i Barbary z Leszczyńskich. Ta ostatnia, już będąc wdową, obierała plenipotentów w Lublinie 1689 r. (Zap. Lub. 65 f. 142). Kasztelan umarł w 1687 r., pozostawiwszy syna Andrzeja i córki: Annę, Maryę za Falkowskim i Bogumiłę (Teofilę), 1-o v. za Przemysławem Grabskim, 2-o v. za Janem Stanisławem Rokitnickim, 3-o v. za Kazimierzem Nieborskim, kasztelanem sierpskim. Ta ostatnia otrzymała w 1691 r. konsens królewski, na przelanie przysługującego jej dożywocia, po drugim mężu, na starostwach: dobrzyńskim i rypińskim, na trzeciego męża (M. 216 f. 205 i 217 f. 57). ¶

Andrzej,syn Jana Stanisława, kasztelanic konarski-kujawski, w 1700 r. chorąży brzeski, w 1702 r. starosta nakielski, a 1707 r. i kleszczelowski, 1712 r. pułkownik dragonów, 1714 r. podkomorzy brzeski, 1715 r. kasztelan, w końcu 1726 r. wojewoda brzeski. Umarł w 1734 r. Poseł na elekcyę 1697 r., podpisał obiór Augusta II-go, a w 1733 r. konfederacyę generalną warszawską. Żonaty z Katarzyną z Krąkowskich (Gr. Pozn. z 1697 r.), córką Wojciecha, kasztelana krzywińskiego, której w 1710 r. zostało przyznane dożywocie na starostwie kleszczelowskiem (Sig. 17), odstąpił to starostwo za konsensem królewskim z 1719 r. synowi Antoniemu, a nakielskie - Bnińskiemu (Sig. 19). Z Krąkowskiej miał dwie córki: Maryannę, 1-o v. za Józefem Kretkowskim, kasztelanem kowalskim, 2-o v. za Franciszkiem Konojackim i Maryannę, 1-o v. za Jackiem Leżeńskim, 2-o v. za Plichtą, starostą gostyńskim, oraz czterech synów: Antoniego, Kazimierza, Pawła i Józefa. ¶

Antoni, najstarszy syn wojewody, starosta kleszczelowski 1719 r., został w 1720 r. chorążym inowrocławskim, lecz nie objął urzędu i w tymże jeszcze roku mianowany łowczym poznańskim. W 1731 r. został starostą brzeskim. Żonaty z Zofią z Kempskich, wspólnie z którą otrzymał w 1733 r. konsens królewski, na wykupienie z rąk Jackowskiego wójtostwa w Staromieściu i Piaskach (DW. 68 f. 825). Umarł bezpotomny, a pozostała po nim wdowa, jest już w 1738 r. żoną Stanisława Śleszyńskiego, kasztelana inowłodzkiego. ¶

Józef,najmłodszy syn Andrzeja, wojewody brzeskiego, w 1740 r. chorąży brzeski, w 1755 r. kasztelan kowalski, otrzymał od rodziców Smiłowice, za konsensem królewskim z 1734 r. Z województwem brzeskiem podpisał elekcyę Stanisława Augusta. W 1746 r. sprzedał Siewiersko, po przodkach odziedziczone, Polichnowskiemu (Gr. Brzes.). Umarł w 1778 r. Żonaty 1-o v. 1738 r. z Teofilą Podoską, wdową po Michale Dorpowskim, 2-o v. z Barbarą Komorowską, stolnikówną bełską, synowicą prymasa Komorowskiego, którą zaślubił w Skierniewicach 1756 r. Pierwsza żona jego, odstąpiła starostwo kłodawskie szwagrowi, Kazimierzowi Dąbskiemu, w 1738 r. (Sig. 26), druga, otrzymała dożywocie na Śmiłowicach, w 1757 r. (M. 230 f. 356). Z drugiej żony miał córki: Maryannę, za Antonim Michałem na Kolnie Ostrorogiem-Prusimskim, starostą nieszawskim, z którym zeznała zapis dożywocia w 1774 r. (DW. 90 f. 410 i 91 f. 82) i Justynę, za hr. Kasprem Skarbkiem, kasztelanicem inowrocławskim. ¶

Kazimierz,drugi z kolei syn Andrzeja, wojewody brzeskiego, właściciel Kuźnic, podkomorzy królewski 1729 roku i poseł Augusta II-go do Papieża Benedykta XIII-go, o czem świadczy uchwała sejmiku radziejowskiego z tegoż roku (Zs. Kuj.), stolnik brzeski 1730 roku, poseł województwa inowrocławskiego 1726, 1730, 1733 i 1735 r., stronnik Leszczyńskiego, z którym był spokrewniony, podpisał w 1733 r. konfederacyę generalną warszawską (Olb. Warsz. 49 f. 422). Chorąży nadworny koronny 1737 r., podczaszy koronny 1738 r. Starostwo bolimowskie, nabył za konsensem królewskim z 1738 r. od Sułkowskiej, a starostwo kłodawskie, od Józefowej Dąbskiej. W tymże roku wyjednał dożywocie na obu tych starostwach dla żony swej, Jadwigi z Dąbskich, córki Wojciecha, marszałka nadwornego koronnego i Adelajdy Cecylii ks. Radziwiłłównej (Sig. 25 i 26). W 1746 r. otrzymał wspólnie z żoną konsens królewski, na odstąpienie starostwa bolimowskiego Potockiemu (Sig. 28), a w 1750 r. na wykupienie starostwa pokrzywnickiego, z rąk Radziwiłła (Sig. 28). W 1765 r. został wojewodą sieradzkim, a 1757 r. kawalerem orderu Orła Białego. Z województwem sieradzkiem podpisał elekcyę Stanisława Augusta. Tak jak ojciec jego, dziad i pradziad brał tytuł hrabiego, który im i w aktach urzędowych i konstytucyach był zawsze dawany. Oprócz licznych włości, odziedziczonych po rodzicach, nabył Kazimierz w 1740 r. Dąbrowę, Wólkę i Rudę, w powiecie sieradzkim, od Morsztynowej (Gr. Sier.), w 1741 r. klucz Kaczkowski, za 22,500 fl., od Antoniego Dąbskiego, w 1751 roku Głuszyn i Dobie, a w 1761 r. dobra Zadzimskie, od synowej swojej, Maryi z Sapiehów (Rec. Brzes. 85 f. 325 i 87 f. 87; Gr. Inowr. z 1761 r.). Wojewoda umarł w 1765 r., a pozostała po nim wdowa, wyjednała sobie w 1767 r. konsens królewski, na odstąpienie starostwa kłodawskiego i pokrzywnickiego Kraszewskiemu. Umarła jednak nie odstąpiwszy ich i starostwo kłodawskie dostał zięć jej, Antoni Kossowski, a pokrzywnickie, Podoski (Sig. 30). Wojewoda sieradzki miał córkę Karolinę Katarzynę (Gr. Brzes. 86 f. 537), za Antonim Kossowskim, późniejszym podskarbim i czterech synów: Ludwika, Jana Chrzciciela, Karola i Jana Nepomucena, w imieniu których kwitował w 1785 r. Stanisław Dąbski, chorąży brzeski, Rocha Kossowskiego (DW. 101 f. 587). ¶

Ludwik,wojewodzic sieradzki, wziął po ojcu dobra Graboszewskie. W 1751 roku podkomorzy królewski, w roku następnym poseł i starosta pokrzywnicki, w 1755 r. chorąży brzeski, wykupił za konsensem królewskim z 1757 r., starostwo gniewkowskie, z rąk Wolskiego, a starostwo inowrocławskie, z rąk Pawła Dąmbskiego. W tymże roku rezygnował z chorążostwa. Zostawszy w 1770 r. wojewodą brzeskim, oddal starostwo inowrocławskie Brzezińskiemu. W 1781 r. był kandydatem do województwa poznańskiego (MP.). W 1770 r. kawaler orderu Św. Stanisława, a 1774 r. Orla Białego. W 1757 r. otrzymał konsens królewski, na odstąpienie starostwa gniewkowskiego, które dopiero w 1775 r. zdał bratu Janowi Nepomucenowi (Sig. 32). W 1760 r. zaślubił w Pyzdrach, Maryannę Sapieżankę, córkę Jerzego, wojewody mścisławskiego i Katarzyny z Radomickich, wojewodzianki poznańskiej, wdowę po Ignacym Koźmińskim, staroście wschowskim (DW. 83 f. 1004 i Sap.), lecz z nią bezdzietny, umarł w Graboszewie 27-go Lutego 1783 r. ¶

Jan Chrzciciel,wojewodzic sieradzki, właściciel klucza Kaczkowskiego, pułkownik wojsk koronnych 1757 r., starosta kłodawski 1758 r., generał major 1769 r., otrzymał w tymże roku konsens królewski, na wykupienie starostwa horodelskiego; z rąk Siekierzyńskiego (Sig. 32). W 1779 r. generał-inspektor kawaleryi koronnej po Mokronowskim, rezygnował z tego urzędu i 1-go Sierpnia 1781 r. (Sig. 33 i 35 f. 50). W 1782 r. został kasztelanem konarskim-kujawskim, a w 1783 r. kasztelanem kowalskim i zaraz następnie kasztelanem inowrocławskim. W 1779 r. kawaler orderu Św. Stanisława, a 1785 r. Orła Białego i kandydat do województwa inowrocławskiego (MP.). W 1764 r. podpisał elekcyę Stanisława Augusta i wraz ze stryjem swoim, Pawłem Dąmbskim, otrzymał indygenat ziem pruskich (Wiad. Warsz. Nr. 45). W 1787 r. dopełnił z braćmi: Karolem i Janem Nepomucenem, działu dóbr po rodzicach pozostałych, Jan Chrzciciel wziął Kaczkowo i Pścinno, Karol - Zadzim, a Jan Nepomucen - Dobre (Gr. Sieradz.). Jan Chrzciciel, zmarły w Kaczkowie 1810 r., żonaty 1-o v. z Maryanną z Mierów Karłowską, z której córka Anna Aniela, za Antonim Biesiekierskim, kasztelanem kowalskim 1788 r., 2-o v. z Heleną Mieczkowską, kasztelanką konarską, 3-o v. z Magdaleną Wolską, podkomorzanką inowrocławską. Z tej ostatniej pozostawił córkę Julię, za hr. Janem Sumińskim, zmarłą 1862 r. i dwóch synów: Apolinarego i Kazimierza, którym przyznano tytuł hrabiowski w Prusach 1826 r. ¶

Apolinary, właściciel Kaczkowa, oficer b. wojsk polskich,żonaty 1828 r. z hr. Bernardyną Wartensleben, córką Cezara i Fryderyki von Gfug, miał z niej wymienionych niżej trzech synów i cztery córki: ¶

1)

Napoleon, żonaty 1-o v. 1860 r. z Bertą von Restorf, córką Ludwika i Emilii z hr. Wartensleben, 2-o v. 1874 r. z Jadwigą Leszczyńską, córką Wojciecha. Z pierwszej żony córka Adela Bernardyna i synowie: Aleksander, ur. 1862 r. i Maksymilian, ur. 1864 r. ¶

2)

Emilia za Arturem Fabiankowskim 1864 r. ¶

3)

Flora, 1-o v. za Teodorem Schendel-Pelkowskim, 2-o v. za Haynowskim. ¶

4)

Bruno, właściciel Kaczkowa, żonaty 1-o v. z Leokadyą Dąmbską, córką Damiana i Justyny Sławianowskiej, wdową po Gustawie Dąmbskim z Kołaczkowa, 2-o v. z Józefą z Iwaszkiewiczów Bergerową. ¶

5)

Zygmunt. ¶

6)

Jadwiga za Cezarym Schendel-Pelkowskim.

Kazimierz, właściciel Płonkowa, oficer b. wojsk polskich, zmarły 1833 r.,z Józefy Jezierskiej pozostawił syna Stanisława, ożenionego z Kamillą Dąmbską, córką Damiana i Teofili ze Skarbków-Malczewskich i córki: Kazimirę, 1-o v. za hr. Aleksandrem Sumińskim, 2-o v. za hr. Bolesławem Chotomskim i Stanisławę Janinę, za Konstantym Nałęcz Sadowskim, zmarłą 1848 r. ¶

Karol,wojewodzic sieradzki, na mocy działu z 1787 r., właściciel dóbr Zadzimskich, do których wprowadzony został już w 1767 r. (Gr. Sieradz.). W 1767 r. pułkownik kawaleryi (Sig. 31 f. 79), otrzymał w 1783 r. po bracie Ludwiku, klucz Graboszewski (Gr. Pyzdr.). Żonaty z Katarzyną Humańską, córką Antoniego na Humance Humańskiego (Wyr. Piotr. 430 f. 792-805), umarł w Zadzimiu 3-go Grudnia 1787 r., pozostawiając córkę Józefę, za Antonim Łubieńskim i synów: Antoniego, Klemensa i Rocha. Z nich: ¶

Antoni,żonaty z Barbarą Zwierzchowską. ¶

Klemens, właściciel Zadzimia,żonaty 1-o v. z Honoratą Biesiekierską, kasztelanką kowalską, córką Antoniego i Anieli z Dąmbskich, 2-o v. z Teodorą Dobkówną, z pierwszej żony, pozostawił syna Karola Cypryjana, właściciela Zadzimia, zmarłego bezpotomnie 1832 r., a z drugiej córki: Eufrozynę za Wojciechem Jarosińskim i Anielę za Kęszyckim. ¶

Roch, właściciel Woli Flaszczynej, ur. w Zadzimiu 17-go Sierpnia 1775 r., zmarły 1818 r.,z Heleny Stamirowskiej pozostawił cztery córki: Genowefę, za Augustem Stamirowskim, właścicielem Stamirowic, Florentynę, za Julianem Modlińskim, Barbarę, za Andrzejem Modlińskim, Teofilę, za Konstantym Modlińskim i dwóch synów: Hilarego, bezpotomnie zmarłego w Zadzimiu 1828 r. i Feliksa de Valois. Ten ostatni, ur. w Wierzchach 19-go Listopada 1805 r., zmarły 1885 r. w Zgierzu, właściciel Woli Flaszczynej, Pałek i Rościeszyna, ożeniony 19-go Września 1835 r. w Szubinie z Józefą Bielicką, miał z niej trzech synów: Władysława, Karola i Feliksa. ¶

Władysław, właściciel Pałek,żonaty z Kamilą Tymieniecką, ma z niej córki: Zofię Klimaszewską, Izę, za Zygmuntem Leśniewiczem, Helenę, zmarłą 1892 roku i syna Tadeusza. ¶

Karol, ur. 1-go Października 1841 r., właściciel Rościeszyna, zmarły 1878 r.,zaślubił 19-go Marca 1868 r. Wandę Biernacką i z niej pozostawił syna Włodzimierza Ludomira, ur. 1869 r., właściciela Rościeszyna. ¶

Feliks, właściciel Woli Flaszczynej,żonaty z Zofią Bagniewską, ma z niej córki: Reginę Kowalczewską, Janinę, Jadwigę i Irenę. ¶

Jan Nepomucen,syn Kazimierza, wojewody sieradzkiego, właściciel klucza Dobrskiego, generał-adjutant i szambelan Stanisława Augusta, otrzymał w 1775 r. konsens królewski, na wykupienie starostwa gniewkowskiego, z rąk brata Ludwika (Sig. 32 f. 226 i 231). Starostwo pokrzywnickie wziął po ojcu. W 1785 r. sprzedał Siemiątkowskiemu część Biskupic, odziedziczoną po ojcu i po zmarłym bezdzietnie bracie Ludwiku (Gr. Radziej.). Żonaty 1-o v. z Teresą Mieczkowską kasztelanką konarską, siostrą Heleny, żony Jana Chrzciciela, z której syn Kazimierz i córki: Zofia, 1-o v. Gzowska, 2-o v. Wittowa i Teresa Janowa Dzięcielska; 2-o v. z Teresą Pokutyńską, starościanką olszańską 1777 r., z którą się rozwiódł w 1781 r. (DW. 93 f. 18 i 97 f. 19) i zaślubił 3-o v. Maryę Jasińską (następnie 2-o v. Mileską 1790 r.), której w 1785 r. zapisał 50,000 fl. na Dobrem (Gr. Radziej.). Z niej pozostawił synów: Damiana i Augusta (Rec. Brzes. 96 f. 173). Delegacya Senatu w Królestwie, przyznała w 1824 r. tytuł hrabiowski Kazimierzowi, Damianowi i Augustynowi Dąmbskim. ¶

Kazimierz,syn Jana Nepomucena, właściciel Dobrego, chorąży wojsk koronnych 1791 r. (Rec. Brzes. 95 f. 459 i 474), umarł w 1828 r. Pochowany w Lubrańcu. Z Anny Kłobukowskiej jego potomstwo: Jan, właściciel Dobrego, żonaty z Teofilą Czernicką. Julian, oficer b. wojsk polskich, emigrant z 1831 r., umarł w Londynie. Emilia, za Konstantym Pogonowskim i Eugeniusz, ur. 1805 r., oficer b. wojsk polskich, emigrant z 1831 r., zamieszkał we Francyi, gdzie i umarł w 1887 r., pozostawiając z Maryi Masson syna Gustawa, ur. 1857 r. i córki: Maryę, Adaminę, Emilię i Eugenię. ¶

Damian,syn Jana Nepomucena, dziedzic Siewierska, żonaty 1-o v. z Justyną Bonin-Sławianowską, 2-o v. z Teofilą Skarbek-Malczewską, z pierwszej żony pozostawił córki: Emmę, za Andrzejem Wzdulskim i Leokadyę, 1-o v. za Gustawem Dąmbskim z Kołaczkowa, 2-o v. za Brunonem Dąmbskim z Kaczkowa, a z drugiej - Kamillę, za Stanisławem Dąmbskim, synem Kazimierza z Kaczkowa, Adaminę, za Józefem Czernickim i syna Emila, księdza, zmarłego 1900 r. ¶

August,syn Jana Nepomucena, właściciel Borzymowic i Czołpina, żonaty z Józefą z Bogatków, pozostawił córkę Emilię i synów: Zenona i Arkadjusza, zmarłych bezdzietnie. ¶

Paweł, v. Jan Paweł,trzeci syn Andrzeja, wojewody brzeskiego, chorąży brzeski 1738 r., wykupił za konsensami królewskimi, z 1740 i 1748 r., starostwo inowrocławskie, z rąk Antoniego Dąmbskiego, a tolkmickie, od Szembeka (Sig. 26 f. 64 i 129 i Sig. 27). W 1752 r. deputat na Trybunał koronny i kasztelan brzeski. W 1759 r. kawaler orderu Orła Białego; w 1782 r. kandydat do województwa brzeskiego (MP.), a że takowego nie otrzymał, rezygnował z kasztelaństwa. w 1783 r. W 1749 r. otrzymał konsens królewski, na odstąpienie starostwa inowrocławskiego Kazimierzowi Dąmbskiemu, lecz odstąpił je dopiero Ludwikowi Dąmbskiemu, za nowym konsensem królewskim, z 1757 r. (Sig 27 f. 270 i 29 f. 58). Kasztelan, właściciel licznych włości na Kujawach i w Prusach, nabył 1778 r. od Stanisława na Lubrańcu Dąmbskiego, Lubraniec z przyległościami, z tytułem hrabiowskim, do dóbr tych przywiązanym (Gr. Brzes. Rec. 92 f. 264 i 93 f. 83). Umarł w 1783 r., pochowany w Lubrańcu. Żonaty był 1-o v. z Katarzyną Potulicką 1735 r., 2-o v. z Ludwiką Garczyńską, kasztelanką kaliską, 1-o v. Czapską (Gr. Brzes. Obl. 7 f. 617), 3-o v. z Eleonorą hr. Schlieben, córką Jana Wilhelma, wojewody inflanckiego, 1-o v. Stefanową Morsztynową, 2-o v. ks. d'Aschen, za którą wziął znaczne dobra w Prusach (Obl. Krak. 176 f. 902), zmarłą 1759 r., w końcu 4-o v. z Heleną Konarską, kasztelanką kowalską, zmarłą w 1769 r. Z pierwszej żony, córka Helena Magdalena, 1-o v. za Adamem Skoroszewskim, kasztelanicem poznańskim, 2-o v. za Leonem Moszczeńskim, starostą ośnickim, z czwartej córki: Teodora, wydana w Lubrańcu 1780 r. za Andrzeja Kozłowskiego i Prakseda, wydana w Lubrańcu 1782 za Wojciecha Sokołowskiego, generała wojsk litewskich, następnie żona Józefa Stablewskiego i synowie: Ksawery i Michał (DW. 105 f. 747). ¶

Ksawery, współwłaściciel Lubrańca, szambelan Stanisława Augusta 1780 r.,zaślubił w 1779 r. Annę Dąmbską, córkę Jana, wojewodzica brzeskiego, generała-adjutanta i Elżbiety z Mniszchów, lecz zaraz w roku następnym z nią się rozwiódł (DW. 76 f. 419). W 1791 r. był komisarzem cywilno-wojskowym brzeskim. W 1788 r. otrzymał przywilej, na odprawianie nowych jarmarków w Lubrańcu, który w 1792 roku sprzedał Mierosławskiemu (Sig. 38 f. 39 i Rec. Brzes. 96 f. 30). Umarł bezdzietny. ¶

Michał, właściciel drugiej połowy Lubrańca (Brzes. Gr. Obl. I A f. 103), którą sprzedał w 1791 r. Słubickemu (Rec. Brzes. 95 f. 463 )i Kościelca, w 1791 r. rotmistrz kawaleryi narodowej (Ibid. 96 f. 25 i 188), umarł w Kościelcu 1805 r. Z Anny Jasińskiej, siostry generała Jakóba, pozostawił córkę Wiktoryę, żonę hr. Józefa Sierakowskiego i synów: Arnolda, Juliana i Gustawa, z których dwaj ostatni otrzymali przyznanie tytułu hrabiowskiego w Prusach 1826 r. Z nich: ¶

Julian, właściciel Kościelca,żonaty z Rozalią Ponińską h. Łodzia, która po jego śmierci wyszła za Adolfa Łączyńskiego. ¶

Gustaw, właściciel Jadownik i Kołaczkowa, porucznik b. wojak polskich,żonaty z Leokadyą Dąmbską, córką Damiana i Justyny Sławianowskiej, pozostawił z niej niżej wymienione dzieci: Arnolda, oficera wojsk włoskich, Witolda, ur. 1843 roku, Stefana, właściciela Kołaczkowa i Żakowa, ożenionego 1872 r. z hr. Zofią Czarnecką, córką Antoniego i Anieli Ponińskiej, z której syn Mieczysław, urodz. 1875 r., Zygmunta, Bolesława, Gustawa, ur. 1858 r., żonatego z Wolibnerówną, z której syn Włodzimierz Jerzy, ur. 1887 r., Wiktoryę za Jakubowskim, Helenę, 1-o v. za Gustawem Zaborowskim z Chociwia, 2-o v. za Heliodorem Święcickim i Maryę. ¶

Zwracając się obecnie do Stefana z Dąbia,syna Marcina, a młodszego brata Wawrzyńca, to był on założycielem linii dziedziczącej na Dębicach i Poddębicach. Był on także właścicielem Czołpina, który nabył w 1554 r., Świerczyna, Słomkowa etc. i współwłaścicielem Kłobi. Żonaty 1-o v. z Katarzyną Głusińską, córka Jana, z którą zeznał w 1550 r. zapis dożywocia, 2-o v. z Katarzyną Poddembską, za którą otrzymał Poddembice i Lijewo, pozostawił córkę Annę, za Janem Boruckim, chorążym brzeskim i synów: Jana, Piotra i Hieronima, którym matka Katarzyna, odstąpiła w 1578 r. sumę 20,000 fl. Dopełnili oni podziału dóbr rodzicielskich, w 1578 r. (Gr. Brzes. 5 A f. 340; 7 f. 115 i 238; 19 f. 495; 23 f. 25). ¶

Jan,syn Stefana, żonaty z Anną z Chodowa, miał synów: Jana i Stanisława, Jezuitę, w 1620 r. ¶

Hieronim,najmłodszy syn Stefana, właściciel Krośniewic i Krajewa, żonaty 1-o v. z Barbarą Tarnowską, z którą zeznał zapis dożywocia w 1581 r., 2-o v. z Ewą Płocką, pozostawił córki: Zofię, za Wawrzyńcem Czemańskim, Dorotę, za Janem Modlińskim i synów: Grzegorza, właściciela Poddembic, żonatego z Jadwigą Ciechomską, zmarłego bezdzietnie w 1624 r., Kaspra, zabitego w 1618 r. przez Świętosławskiego i Rafała, którego kwitowała siostra Dorota w 1625 r., z odbioru posagu (Gr. Brzes. 26 f. 510; 45 f. 127; 58 f. 556; 59 f. 115; Rec. Kowal. 20 f. 33; Gr. Przed. 69 A f. 9 i 11). ¶

Piotr,drugi z kolei syn Stefana, ożeniony z Dorotą Sierzchowską, ustanowił w 1590 r. opiekę nad dziećmi: Łukaszem, Andrzejem, Tomaszem, Stanisławem, Feliksem, Adryjanem, Anną i Katarzyną. Miał on jeszcze synów: Piotra i Rafała, widocznie już po roku 1590 urodzonych, skoro w powyższym akcie, o nich nie wzmiankuje (Gr. Brzes. 35 f. 459; 57 f. 344; 59 f. 483; 67 B f. 530). Z ośmiu synów Piotra: ¶

1)

Łukasz, najstarszy syn Piotra, kanonik krakowski 1610 r. i sekretarz królewski. ¶

2)

Andrzej, drugi syn Piotra, Jezuita. ¶

3)

Tomasz, trzeci syn Piotra, dziedzic Jastrzębia, z Zofii Żydowskiej pozostawił córki: Maryannę. dziedziczkę Gdowa i Niedomic, żonę 1-o v. Jana Górnickiego, 2-o v. Przecława z Drzewiec Drzewieckiego, w 1675 r., Annę, żonę 1-o v. Stanisława Szembeka 1642 r., 2-o v. Marcyana Łochyńskiego i dwóch synów: Aleksandra, Jezuitę i Stanisława. Ten ostatni nabył w 1649 r. od stryja swego Łukasza, kanonika krakowskiego, Szczodrkowice, w powiecie proszowskim, w 1651 r., część Lgoty od brata Aleksandra, a w 1663 r. Chruszczynę i Paśmiechy, w temże powiecie, od Dembińskiego i dał początek licznie rozrodzonej linii Dąmbskich, dziedziczącej po dzisiejszy dzień, na tym majątku (Inscr. Krak. 251 f. 1654; 252 f. 1236; 265 f. 1941; 270 f. 905; 280 A f. 523; 293 f. 331). ¶

Stanisław był również właścicielem Słupowa, który kupił od Szembeków, w 1660 r. i wielu innych dóbr, nabytych w 1667 r. od_Jacka_ Dąmbskiego. Żonaty z Krystyną z Drzewiec Drzewiecką, której w 1651 r. zapisał 6,000 fl. (Inscr. Krak. 270 f. 412), pozostawił z niej sześcioro dzieci (Gr. Krak. 104 f. 1117; 300 B f. 3085 i 3098; 301 f. 1285 i 1315; 309 f. 307). ¶

A)

Stanisław, dziedzic Plechowa, żonaty 1-o v. z Anną Zdzańską, córką Józefa, zeznał w 1689 r. zapis dożywocia z drugą żoną, Zofią Jordanówną, córką Michała, podkomorzego krakowskiego i Katarzyny z Kurozwęk (Inscr. Krak. 309 f. 881, 885 i 886) Zofia z Jordanów, wdowa po Stanisławie Dąmbskim, wspólnie z dziećmi swoimi: Józefem, Janem i Barbarą i teściową swoją, Krystyną z Drzewieckich, procesuje się 1693 r. w Trybunale Lubelskim, o sumy z Jawornik, należących do jej dzieci. Zofia Jordanówna wyszła następnie za Aleksandra Pisarzowskiego (Wyr. Lub. 403 f. 235; Inscr. Krak. 270 f. 412; Obl. Krak. 87 A f. 1125 i 90 f. 993). Józef, był towarzyszem chorągwi husarskiej, w 1714 r. Jan, także towarzysz chorągwi husarskiej, właściciel Jawornik, zginął pod Gdańskiem w 1751 roku. Barbara wyszła za Michała Waxmana, podczaszego zatorskiego i oświecimskiego. ¶

B)

Konstanty, kanonik płocki 1693 r., scholastyk włocławski, proboszcz wojnicki i sekretarz królewski 1702 r. ¶

C)

Władysław, zginął pod Wiedniem 1683 r.

E)

Katarzyna, za Karolem Stradomskim 1677 r. ¶

F)

Aleksander, właściciel Oxy, Chruszczyny, Wojsławic, etc., zaślubił w 1679 r. Annę Łubieńską, córkę Zygmunta, chorążego zatorskiego i oświecimskiego i Cecylii z Opackich. Był miecznikiem inowrocławskim i umarł w 1716 r. Dzieci jego siedmioro: ¶

a)

Barbara, za Zygmuntem Dobińskim, kasztelanem brzezińskim, zmarła w 1723 r. ¶

b)

Katarzyna, 1-o v. za Kazimierzem Mieroszowskim, podstolim bielskim, 2-o v. za Trzebiatowskim, 3-o v. za Stradomskim. ¶

c)

Krystyna, za Zygmuntem Morskim. ¶

d)

Andrzej, podczaszy mielnicki 1736 r., zmarły w roku następnym, z Anny Borowskiej, która po jego śmierci wyszła za Jakóba Moszczeńskiego, pozostawił synów: Michała, Józefa i córkę Teresę, żonę Stanisława Krzysztofa Moszczeńskiego, szambelana. ¶

e)

Antoni, zmarły 1728 r., właściciel Paśmiech i Chruszczyny, żonaty 1-o v. z Ludwiką ze Szczeczna Borkówną 1724 r., 2-o v. z Teresą Jaworską, która po śmierci jego, wyszła za Aleksandra Słupskiego, a po śmierci tego, za Michała Piotrowskiego, pozostawił syna Franciszka, zmarłego bezpotomnie. ¶

f)

Stanisław i

Stanisław,syn Aleksandra, miecznika inowrocławskiego, zmarły 1733 r., właściciel Oxy, Chruszczyny etc., żonaty 1-o v. 1710 r. z Anną Dąmbską, kasztelanką wojnicką, za którą wziął Słaboszew, 2-o v. 1714 r. z Maryanną Tęgoborską, starościanką małogoską, córką Stanisława, która 2-o v. wyszła za Michała Darowskiego, łowczego trębowelskiego (Czerniech. f. 1438). Z pierwszej żony, pozostawił córkę Katarzynę, za Stefanem Stockim, miecznikiem krakowskim 1723 r., z drugiej - córki: Magdalenę, za Michałem Psarskim, Petronellę, za Władysławem Waxmanem i trzech synów: Ignacego, Józefa i Rocha, którzy w 1752 r. dopełnili działu dóbr ojczystych, z mocy których, Ignacy otrzymał Oxę, Józef - Chruszczynę Małą, a Roch - Chruszczynę Wielką (Gr. Chęcińs.). Z nich: ¶

Józef, chorąży wojsk koronnych, właściciel Chruszczyny Małej i Rudna,z Elżbiety Żeleńskiej nie pozostawił potomstwa. ¶

Ignacy, podwojewodzy lelowski, właściciel Oxy,z Zofii Psarskiej, miał tylko córki: Józefę, za Ignacym Kossowskim, łowczym chęcińskim 1779 r., Justynę, Teklę, za Oraczewskim 1775 r., Elżbietę, za Pawłem Malczewskim 1780 r. i Barbarę, za Rochem Grabkowskim, stolnikiem owruckim 1775 r. Wymienione córki Ignacego, sprzedały w 1772 r. Oxę, Pawęzów i Błogoszew, Stefanowi Dunin Wąsowiczowi, staroście budziszewskiemu (Zap. Chęc. 25 f. 54). ¶

Roch, właściciel Chruszczyny Wielkiej, pułkownik wojsk koronnych 1757 r. (Sig. 27 f. 396), zmarły 1759 r.,z Karoliny Wielowiejskiej, córki Aleksandra i Janiny z Russockich, pozostawił córkę Annę Maryannę, za Stanisławem Stryjeńskim, kapitanem wojsk litewskich 1773 r. i dwóch synów: Adama i Rocha. ¶

Adam,syn Rocha, ur. w Chruszczynie 1752 r. (metr. w Gorzkowie), kapitan wojsk koronnych 1779 r. (Sig. 34 f. 123), żonaty w 1783 r. 1-o v. z Agnieszką Dąmbską, córką Stanisława, stolnika trembowelskiego i Anny z Russockich, 2-o v. z Anną Laskowską. z pierwszej żony pozostawił córkę Ludwikę, za Wincentym hr. Ankwiczem 1804 r., z drugiej - siedmioro dzieci: Salomeę, za Kobyleńskim; Karolinę, za Grabkowskim; Julię, za Kossowskim; Franciszkę, Paulinę, za Hipolitem Grabkowskim ze Śladowa; Maksymiliana, ur. w Śladowie (metr. w Kalinie Wielkiej z 1801 r.), żonatego z Emilią Malczewską, z której córki: Eustachia Anna, ur. w Bełku 1829 r., Anna Izabella, ur. tamże 1832 r. i synowie: ¶

Romuald Błażej, ur. w Bełku 1831 r. (metr. w Grudzynach v. Mierzwinie)i Julian, ur. w Śladowie 1833 r. (metr. w Kalinie Wielkiej); Franciszka, ur. w Cerekwi 1794 r., żonatego z Julią Otwinowską, z której córki: Józefa, ur. w Przesławce 1828 r. (metr. w Wolicy), za Feliksem Grabkowskim; Walerya, ur. tamże 1830 roku, za Krajkowskim i synowie: Aleksander, ur. w Wężarowie 1825 r. (metr. w Prandocinie), dziedzic na Dębianach, ożeniony z Teodozyą Romiszowską, z której córka Józefa, zaślubiła w 1887 r. Juliana Kontrymowicza i Teofil, ur. w Przesławce 1834 r., dziedzic na Tczycy, ożeniony z Maryą z Helclów von Sternstein, z której synowie: Tadeusz Konrad, Julian Marcyan i córka Marya Adela. Maksymilian i Franciszek, synowie Adama i Romuald, syn Maksymiliana, legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie, W latach 1836-1851. Czy to nie syn Aleksandra z Romiszowskiej Waleryan, co zaślubił w 1893 r. Henryettę Siemońską? ¶

Roch,drugi syn Rocha, a brat Adama, ur. w Chruszczynie Wielkiej 1758 roku (metr. w Gorzkowie z 1759 r.), chorąży wojsk koronnych 1785 r., w roku następnym burgrabia krakowski, właściciel Chruszczyny i Kaliny, zaślubił w 1790 r. Magdalenę Staniszewską, z której pozostawił sześć córek: Aleksandrę, za Ambrożym Romiszowskim, zmarłą 1862 r.; Antoninę, za Józefem Wosińskim; Julię, za Tomaszem Strzyżowskim; Wiktorę, za Cywińskim; Anielę, za Maryanem Potockim; Paulinę, za Aleksandrem Ślaskim i dwóch synów: Jana i Karola, którzy legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie 1837 r. Z nich: ¶

Jan, właściciel Kaliny,żonaty 1-o v. z Sylweryną Czaplicką, 2-o v. z Antoniną Michalczewską, pozostawił z pierwszej żony syna Łukasza i córki: Julię, ksienię Kanoniczek warszawskich, zmarłą w 1887 r. i Florę, za Aleksandrem Boguszem, z drugiej - synów: Tomasza, właściciela Kaliny, żonatego z Maryą bar. Lipowską i Władysława, ożenionego 1876 r. z Heleną Niedzielską. Nie wiem, czy to nie będzie wzmiankowanego Łukasza syn Adam, ur. ze Stanisławy Załęskiej, właściciel Obiechowa, co zaślubił w Częstochowie 1897 r. Jadwigę Piwnicką, zmarłą 1900 r. ¶

Karol, ur. w Chruszczynie 1792 r., właściciel Chruszczyny i Morska, zmarły 1869 r.,żonaty z Emilią Żeleńską, miał z niej córki: Helenę, za Ignacym Woźniakowskim; Teodozyę, 1-o v. za Stańskim, 2-o v. za Trzetrzewińskim; Anastazyę, za Włodzimierzem Dąmbskim, synem Mikołaja i Leokadyi Russockiej i synów: Edmunda, właściciela Chruszczyny i Donosów, żonatego z Eleonorą Woźniakowską, z której syn Kazimierz, zmarły 1863 r., ożeniony z Gurowską. i córki: Jadwiga, za Zdrodowskim, Karolina i Józefa, i Rudolfa, właściciela Morska, żonatego z Emilią Byszewską, z której synowie: Karol, właściciel Górki, ożeniony z Maryą Szczepanowską, Ludwik, właściciel Komorowa, ożeniony z Heleną Łubkowską i córka Teresa; za Marcinem Byszewskim. ¶

Kazimierz,miecznikowicz inowrocławski, najmłodszy syn Aleksandra i Anny z Łubieńskich, właściciel Nieszkowa, Słaboszewa etc., z Petroneli Strusiówny, kasztelanki bieckiej, córki Andrzeja i Magdaleny Szczepanowskiej, 2-o v. Mękarskiej, pozostawił córkę Katarzynę, za Mikołajem Łempickim, podczaszym gostyńskim 1742 r. i trzech synów: Aleksandra, Stanisława i Jana. ¶

1)

Aleksander, burgrabia krakowski 1754 r., łowczy krakowski 1764 r., umarł bezpotomnie w 1777 r. ¶

2)

Stanisław, stolnik trembowelski 1749 r., poseł na sejm elekcyjny 1764 roku z powiatu ksiąskiego, właściciel Pasmiech, Miechowiczek i Sikorzyc, umarł w 1767 r., zostawiając z Anny Russockiej, córki Franciszka i Teofili z Chwalibogów, cztery córki: Ewę, Agnieszkę, żonę Adama Dąmbskiego, syna Rocha i Karoliny z Wielowiejskich, Zuzannę, żonę Ignacego z Rupniewa Ujejskiego, członka Stanów Galicyjskich 1780 r.; Małgorzatę i siedmiu synów. Z nich: ¶

A)

Stanisław, o którym nie mamy wiadomości.

3)

Jan, miecznik inowłodzki 1772 r., zmarły 1778 r., z Maryanny z Chwalibogów, córki Franciszka, łowczego wołyńskiego i Barbary z Jastrzębskich (Inscr. Krak. 371 f. 279), pozostawił syna Józefa, szambelana Stanisława Augusta 1782 r. (Obl. Krak. 214 f. 10). Sprzedał on w 1786 r. Śladów, nabyty przez ojca, Adamowi Dąmbskiemu, a w 1810 r. Słaboszów, Kropidło i Wymysłowo Komorowskiemu, które nabył od stryja swego Aleksandra, łowczego krakowskiego 1779 r. Żonaty 1-o v. 1783 r. z Kunegundą Grodzicką, córką Michała, kasztelana oświecimskiego i Zuzanny z Konarskich, 2-o v. 1796 r. z Józefą Skrzyńską, córką Ignacego i Teresy z Finków, pozostawił córki: Maryę, za Wincentym Jordanem, majorem b. wojsk polskich; Agatę, za Szwejkowskim i trzech synów: Ignacego, który zginął w czasie kampanii 1812 r., Mikołaja i Aleksandra. ¶

Mikołaj, ur. 1788 r., właściciel Chrząstowic, zmarły 1868 r. w Wiesbadenie,zaślubił Leokadyę hr. Russocką, córkę Kajetana i Maryanny hr. Dembińskiej, właścicielki Oświęcimia i Babic, zmarłą w Oświęcimiu 1870 r. i z niej pozostawił córki: Konstancyę, za Marcinem Sobolewskim z Osieczan; Kamillę, za Ignacym hr. Lanckorońskim z Wielogłów; Zofię, za Maciejem Górskim z Kaszyc i synów: Włodzimierza, ur. 1828 r., właściciela Bystrej, żonatego z Anastazyą Dąmbską, córką Karola z Morska i Emilii Żeleńskiej, z której córki: Anna, za Juliuszem hr. Dębickim z Nieznanowic i Zofia, za Stanisławem Straszewskim; Gustawa, ur. 1832 r., właściciela Chrząstowic, żonatego z Maryą Dąmbską, córką Aleksandra i Józefy z hr. Bobrowskich, z której córki: Helena i Marya; Henryka, ur. 1837 r., właściciela Oświęcimia, żonatego z Zofią Lgocką, Aleksander, oficer b. wojsk polskich, właściciel Nosówki i Rudnej, żonaty z Józefą hr. Bobrowską. Jego potomstwo: Jan, bezdzietny; Marya, za Gustawem Dąmbskim, synem Mikołaja; Helena, właścicielka Nosówki, za Ludwikiem Jędrzejewiczem; Aleksandra, za Edwardem Jędrzejewiczem i Józef, ur. 1840 r., właściciel Rudny, zmarły 1869 r., zaślubił w 1862 r. Zofię Trzecieską i z niej pozostawił: Maryę, za Józefem Milewskim, profesorem uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, zmarłą 1891 r.; Stanisława, posła do Rady Państwa w Wiedniu, żonatego z Zaleską, córką ministra austryjackiego i Aleksandra; właściciela Nosówki, żonatego z Maryą hr. Wodzicką, córką Kazimierza z Olejowa i Józefy hr. Dzieduszyckiej. ¶

4)

Stanisław i ¶

5)

Adryjan, synowie Piotra, zmarli bezpotomnie. ¶

6)

Feliks, syn Piotra, właściciel Dembic i Poddembic, których część skupił w 1626 r. od braci swoich: Tomasza i Piotra (Inscr. Krak. 222 B f. 1593), żonaty z Anną Głembocką, chorążanką brzeską, z którą zeznał zapis dożywocia w 1626 r. (Gr. Brzes.), pozostawił z niej córkę Zofię, 1651 r. za Janem Świętosławskim, sędzicem grodzkim brzeskim (Gr. Brzes.) i synów: Stanisława, właściciela Dembic, żonatego z Heleną Gorzewską, kasztelanką konarską, który podpisał z województwem łęczyckiem, elekcyę króla Michała i umarł 1672 r. bezpotomnie i Piotra, właściciela Dąbia i Redcza Krukowego, Dembic i Poddembic, żonatego z Maryanną Szarszeńską, po śmierci której został księdzem i był proboszczem pułtuskim i kanonikiem włocławskim. Jego dzieci: Ludwika, Benedyktynka w Toruniu 1714 r.; Anna, żona Walentego Słuckiego 1724 r.; Maryanna, żona Jana Chwałkowskiego; Stanisław, proboszcz sierpski 1723 r., kanonik płocki 1737 r.; Piotr, właściciel Redcza Krukowego, cześnik kijowski 1711 r., zmarły bezpotomnie w 1719 r.; Paweł, bezdzietny; Jan, żonaty z Katarzyną Świętosławską 1693 r., miał synów: Melchiora i Mikołaja Jana, poborcę brzeskiego 1717 r., podstolego kowalskiego 1727 r., właściciela Redcza Krukowego, zmarłego w 1728 r. i córkę Konstancyę, żonę Szymona Jaroszewskiego 1719 r.; Ignacy, właściciel Poddembic i Dembic, major wojsk koronnych 1716 r., pisarz 1720 r., a podsędek inowrocławski 1727 r., żonaty z Maryą de Wittany, dziedziczką Kruszyna, pozostawił córkę Antoninę, ostatnią dziedziczkę Dembic, żonę Stefana Radoszewskiego, chorążego kowalskiego, w 1760 r. ¶

7)

Piotr, syn Piotra z Sierzchowskiej, sprzedał w 1626 r. schedę swoją na Dembicach i Poddembicach, bratu Feliksowi i osiedlił się w krakowskiem, gdzie nabył w 1630 r. Karniew od Lubomirskiego, znaczne dobra w bieckiem Szerzyny, Świeczany, Radoszyce etc. w 1635 r. od hr. Tarnowskiego, a oprócz tego posiadał Rabę, Sieniawę i inne dobra, nabyte od Zebrzydowskiego (Obl. Biec. 45 f. 538; Inscr. Krak. 222 B f. 1593 i 238 f. 850). W 1649 r. kasztelan konarski-łęczycki, umarł w 1651 r. Żonaty z Anną z Drozdowa Byszewską (M. 182 f. 54), pozostawił z niej trzech synów: Łukasza, kanonika krakowskiego 1648 r., zmarłego w 1659 r., Jacentego i Jakóba. Kasztelan złożył 1651 r. w grodzie krakowskim oświadczenie, iż z powodu długotrwałej choroby, udziału w wyprawie wojennej brać nie może, lecz wyszle na nią osoby należące do jego rodziny, wraz z synem Jackiem. W oświadczeniu tem dodał, że drugi syn jego Jakób, pełni służbę pod buławą hetmana Potockiego, a trzeci Łukasz, wolny od służby, jako osoba duchowna. Tych samych trzech synów kasztelana pozwali w 1651 r. Dembińscy, o Rabę, Sieniawę i Spytkowice (Zs. Krak. 108 f. 1422; Inscr. Krak. 265 f. 1199; 271 f. 366, 1463 i 1538; Obl. Krak. 79 f. 1406 i 1885; 80 f. 513 i 515; 297 B. f. 2631). ¶

Jacenty,syn Piotra, kasztelana konarskiego-łęczyckiego, otrzymawszy mniejsze święcenie kapłańskie, został w 1645 r. kanonikiem gnieźnieńskim (Kor.). Porzucił jednak stan duchowny i w 1659 r. jest kasztelanem konarskim-łęczyckim, a w 1663 r. został kasztelanem bieckim. Właściciel Morawian Wielkich, Plechowa, Żukowa, Ryków etc., trzy razy ponawiał związki małżeńskie. Pierwszą jego żoną była Anna Szydłowska, córka Jana i Katarzyny z Przytyka, drugą Barbara Piegłowska w 1671 r., a trzecią - Urszula Kalińska, która po jego śmierci wyszła za Kazimierza Zamoyskiego, wojewodę bełskiego (Ins. Krak. 276 f. 1407; Obl. Krak. 87 f. 1191; Sig. 7 f. 133; Zap. Lub. 81 f. 670). Z trzeciej żony córka Ludwika, wyszła 1-o v. za Franciszka Michała hr. Denhoffa, łowczego litewskiego, 2-o v. za Andrzeja Sierakowskiego, kasztelana bełskiego, 3-o v. za Piotra Potockiego, wojewodę czerniechowskiego (AGZ. X. 1704, 6255 i 6501; Wyr. Lub. z 1706 r.). Z pierwszej żony, kasztelan biecki miał córkę Annę, żonę Michała ze Smogorzewa Dunina Wąsowicza, miecznika latyczowskiego w 1687 r., a łowczego sandomierskiego 1695 r. i trzech synów: Wojciecha, Michała i Andrzeja Karola. ¶

Wojciech,kasztelanic biecki, właściciel Zastronia, Rykowa, Żukowa, Brzeska etc., rotmistrz pancerny 1683 r., kasztelan sierpski 1686 r., zmarły w 1712 r., żonaty 1-o v. z Barbarą z Brzezia Chrząstowską, której w 1676 r. zapisał 30,000 fl., 2-o v. z Anną z Borowego w 1692 r., 3-o v. z Maryanną z Konar Kołaczkowską, z pierwszej żony pozostawił córkę Franciszkę, benedyktynkę, która w 1698 r. zrzekła się majątku rodzicielskiego na rzecz ojca (Obl. Krak. 111 f. 587; 114 f. 1215; 135 B f. 2222; Inscr. Biec. 83 f. 560; Sig. 14 f. 63; Zap. Lub. 68 f. 798). ¶

Michał,kasztelanic biecki, cześnik nowogrodzki 1694 r., z którym to tytułem podpisał elekcyę Augusta II-go. Właściciel Garlicy, Szerzyny, Radoszyc etc., żonaty 1-o v. z Eleonorą de Braun Sienicką 1697 r., 2-o v. z Katarzyną Skarbek-Borowską w 1714 r., z pierwszej żony, pozostawił córkę Teresę, za Stefanem Uniatyckim, stolnikiem trembowelskim 1719 r., następnie chorążym pilźnieńskim (Inscr. Krak. 81 f. 728; 89 f. 313; Wyr. Lub. 471 f. 818). ¶

Andrzej Karol,kasztelanic biecki, rotmistrz dragoński 1672 r., sędzia kapturowy biecki 1674 r., łowczy sanocki 1677 r., podpisał elekcyę króla Michała. Żonaty z Krystyną Kazanowską, umarł 1683 r. w Rykowie, nie pozostawiwszy potomstwa (Lauda Prosz. 2 f. 83 i 170; Inscr. Krak. 293 f. 2210 i 2216; Obl. Krak. 110 A f. 1259; Zap. Lub. 55 f. 1329). ¶

Jakób,syn Piotra, kasztelana konarskiego-łęczyckiego, z Byszewskiej, właściciel Rabki, Skomelna, Dalowic, Budziejowic etc., chorąży zatorski i oświecimski 1658 r., zaślubił w tymże roku Cecylię Przyłęcką, córkę Achacego, kasztelana oświecimskiego i Barbary Korycińskiej, kasztelanki bieckiej (Zap. Lub. 53 f. 496 i 976; Inscr. Krak. 275 f. 282 i 1134). W 1662 r. poseł, w 1669 r. deputat na Trybunał koronny, umarł w 1675 r. we Włoszczowej, a pozostała po nim wdowa; wyszła za Aleksandra Mieleckiego, starostę brzeźnickiego (Wyr. Lub. 393 f. 1119). Chorąży pozostawił córki: Annę, Teresę, żonę Konrada Stanisława Przecławskiego i syna Jana. ¶

Jan, z miecznika inowrocławskiego, kasztelan konarski-kujawski 1688 r., właściciel Przyłęka, Dalowic, Jedlna etc.,żonaty 1-o v. z Anną Eleonorą z Kurozwęk Męcińską, kasztelanką sieradzką, z którą zeznał zapis dożywocia w 1686 r., 2-o v. z Zofią Duninówną w 1713 r. (Gr. Brzes. 75 f. 201; Inscr. Krak. 306 f. 2870; 329 f. 751), z pierwszej żony pozostawił córki: Maryannę, wydaną w 1723 r. za Franciszka Raczyńskiego, syna Piotra z Małocina i Katarzyny z Moszczeńskich; Cecylię, żonę Franciszka Walewskiego, kasztelanica rozpirskiego i synów: Marcina, właściciela Dembowej Woli i Stanisława, o których nie posiadamy żadnych wiadomości. ¶

8)

Rafał, najmłodszy syn Piotra i Doroty z Sierzchowskich, właściciel Siemianowa, Wyszecina i Ruskiej Łąki, którą otrzymał od brata Feliksa w 1651 roku, za część swoją na Dębicach i Poddębicach, z Zofii Grabskiej, miał siedmioro dzieci: Annę, za Pawłem Wilkostowskim z Osięcin w 1688 r.; Bogumiłę, za Wojciechem Umińskim 1652 r.; Magdalenę, żonę 1-o v. Piotra Żeromskiego, 2-o v. Zygmunta Czosnowskiego, 3-o v. Macieja Paprockiego, 4-o v. Ludwika Kaniewskiego; Krystynę, 1-o v. za Sulkowskim, 2-o v. za Janem Idzikowskim; Adryjana; Łukasza i Jana (Gr. Brzes. 57 f. 127; Rec. Brzes. 68 f. 60; 69 A f. 61 i 92; 69 B f. 22, 61 i 221). ¶

Adryjan, właściciel Bilna,żonaty z Ewą Łukomską 1658 r., pozostawił z niej córkę Katarzynę, 1-o v. za Ambrożym Moszczeńskim 1687 r., 2-o v. za Janem Kaczkowskim. ¶

Łukasz, właściciel Radwanczewa,żonaty 1-o v. z Anną Palędzką, 2-o v. z Teresą Zakrzewską, umarł w 1704 r. Podpisał on wraz z bratem Janem, z województwem brzeskiem, elekcyę króla Michała. ¶

Jan,żonaty z Umińską, otrzymał od rodziców w 1655 r. Ruską Łąkę, którą przekazał synowi Zygmuntowi, żonatemu z Teresą Kruszyńską. Syn ich Jan, skarbnik kruszwicki 1754 r., a miecznik radziejowski 1765 r., nabył Konary w 1758 r. od Dobieckich. Z Magdaleny Dąmbskiej, córki Wawrzyńca i Teofili z Zaborowskich, pozostawił córkę Rozalię, za Antonim Kraśnickim i synów: Ksawerego, Antoniego i Ignacego. Ten ostatni, podpisał z województwem brzeskiem, elekcyę Stanisława Augusta. Wszyscy trzej kwitowali Modlińskiego w 1774 r. (Gr. Brzes. 65 f. 44; Rec. Brzes. 91 f. 102). ¶

Ksawery,syn Jana, wojski 1775 r., a podstoli kowalski 1784 r., podkomorzy Stanisława Augusta 1790 r., właściciel Lubieńca i Szczytna (Gr. Przed. 99 f. 140), żonaty z Katarzyną Jaranowską, umarł w 1805 r. Pochowany w Lubrańcu. Synowie jego: Nikodem, zmarły 1807 r., pochowany w Lubrańcu i Piotr, bezdzietny. Po Nikodemie, pozostał syn Piotr, w 1808 r. pod opieką Józefa Dąmbskiego z Baruchowa. ¶

Antoni,syn Jana, właściciel Konar, cześnik kruszwicki 1790 r., z Barbary Gąsiorowskiej, córki Jana, łowczego radziejowskiego i Franciszki Sliwickiej, pozostawił córki: Teresę, za Ignacym Przyłubskim; Małgorzatę, za Tadeuszem Grabskim i syna Stefana, właściciela Konar, zmarłego w 1813 r., który z Bibianny Moszczeńskiej, miał córkę Cyryakę, za Józefem Dąmbskim z Baruchowa, synem Wincentego i Placydy Moszczeńskiej i syna Jana, właściciela Konar, zmarłego w 1871 r. ¶

Jan,ożeniony z Józefą Mittelstaedt, zmarłą w Ludziskach 1890 r., pozostawił dwie córki: Janinę, za Józefem Steinbornem; Kazimierę, za Stanisławem Szumskim i pięciu synów, z których: Stefan, właściciel Ciążenia, zmarły w 1899 r., z Weroniki Golczówny, pozostawił syna Rajmunda i córki: Izabellę, wydaną w 1899 roku za Mieczysława Zakrzewskiego z Linowca i Gustawę. Władysław, właściciel Mamlicza, żonaty 1-o v. z Antoniną Golczówną, siostrą Stefanowej Dąmbskiej, 2-o v. z Bronisławą Zielonacką, z pierwszej żony pozostawił córkę Teodozyę, a z drugiej - syna Janusza i córkę Celinę. Franciszek, właściciel Konar, a następnie Mochelka, zmarły w Nauheimie 1895 r., żonaty 1-o v. z Teofilą Sulerzycką, 2-o v. z Antoniną Nostic Jackowską, z pierwszej żony pozostawił córki: Zofię, za Zygmuntem Łowińskim 1891 r.; Stefanię za bar. von Lerchenfeld 1894 r. i syna Stanisława, właściciela Mochelka; z drugiej - córki: Julię, Wandę i syna Artura. Antoni, właściciel Ludzisk, żonaty z Maryą z Mittelstaedtów, ma syna Kazimierza i córki: Annę i Stanisławę. Józef, właściciel Czkowa, żonaty z Kosińską. ¶

Żyjący na schyłku XVI-go wieku Jakób Dąmbski,z Zofii Skokowskiej, miał syna Stanisława, żonatego z Dzikówną, którego syn Stanisław, ożeniony z Katarzyną Dłużniewską, miał czterech synów: Tomasza, Krzysztofa, Jana i Gabryela, procesujących się w 1711 i 1712 r. o spadek po babce swej, Zuzannie Dzikównie, żonie Marcina Poturzyńskiego (Zap. Lub. 81 f. 98; 86 f. 210; Wyr. Lub. 439 f. 117; Bracł. XV f. 1152). Z nich: ¶

Tomasz, podczaszy trembowelski 1716 roku, podpułkownik chorągwi pancernej województwa podolskiego, otrzymał w 1717 r. od Augusta II-go Radoszowce, w temże województwie położone (Sig. 19 f. 15 i 20 f. 57).Żonaty 1-o v. z Gdeszyńską, 2-o v. z Komorowską, z tej ostatniej pozostawił córkę Ewę, za Raciborskim i synów: Jana Ignacego i Adama Dominika, wylegitymowanych ze szlachectwa w ziemstwie lwowskiem 1782 r. ¶

Adam Dominik, skarbnik buski 1768 r.,ożeniony z Ewą Podhorecką, miał z niej córki: Annę, za Antonim Węglińskim, N., za Wincentym Radwańskim i syna Tomasza, z którym wspólnie sprzedał Stanin, w powiecie kamienieckim, 1767 roku Mierowi (Sig. 38 f. 55). Tomasz, szambelan Stanisława Augusta 1788 r., członek Stanów Galicyjskich, został w 1817 r. krajczym koronnym galicyjskim, a z Tekli Peretiatkowiczówny, córki Tomasza, miecznika bracławskiego i Bogumiły z Wierzbickich, pozostawił syna Kazimierza, właściciela Sienkowa i Wolicy, zmarłego w 1850 r. ¶

Krzysztof, chorąży wojsk koronnych, starosta bernatowski i pisarz ziemski upicki 1723 r., nabył w 1749 r. Kople od Przysieckich.Żonaty 1-o v. z Ludwiką Zawiszanką, łowczanką kowieńską, 2-o v. z ks. Zofią Puzynianką, córką Hieronima, marszałka upickiego i Estery Skrobowiczównej (Gr. Upic.), pozostawił syna Hieronima, sędziego ziemskiego upickiego 1783 r. ¶

Jan, vel Jan Benedykt, chorąży chorągwi pancernej i łowczy buski 1723 r., właściciel Środopola, Watynia i Stanina, umarł miecznikiem buskim, w 1730 r. Żonaty z Anną Gdeszyńską, otrzymał od teściowej Karaczyńce, za konsensem królewskim z 1706 r. (Sig. 16 f. 207). Pozostała po nim wdowa, otrzymała w 1731 r. konsens królewski, na odstąpienie Karaczyniec synowi Stefanowi. Ten znów wspólnie z żoną, Rozalią Gedyminówną, otrzymał w 1745 r. nowy przywilej na te dobra i na Rymowce (Sig. 22 f. 88 i Kancl. 103 f. 351). Oprócz Stefana, miał jeszcze Jan Benedykt synów: Józefa Aleksandra, komornika ziemskiego buskiego, żonatego z Matuszewiczówną, po którym syn Tomasz, podczaszy nowogrodzki, z Anny Rohozińskiej, pozostawił syna Franciszka (Wyr. Lub. 535 f. 20; Gr. Latycz. z 1744 r.; Sig. 42 f. 448), Antoniego - Jezuitę 1744 r. i Stanisława, żonatego w 1744 r. z Jurkowską. Wymienieni trzej bracia, procesowali Cebrowskich w 1744 r. (Wyr. Lub. 535 f. 20). ¶

Oprócz wymienionych, spotykamy jeszcze następujących Dąmbskich, luźnie w aktach występujących.Daniel, kanonik kujawski i łowicki około 1630 r. (Kor.). Anna, wdowa po Janie Grodzińskim, zabita w Sierakowie 1628 r. (Gr. Przed.). Jan, ożeniony 1630 r. z Anną Bratoszewską, wdową po Mikołaju Duninie. Jan, pułkownik wojsk koronnych 1690 r. (Zap. Lub. 44 f. 30 i 66 f. 435). Wojciech, żonaty 1719 r. z Anną Kraińską, pisarzówną ziemską sieradzką. Jan, dziedzic Strzemeszna 1696 r., z Zofii Siekluckiej, 1-o v. Żelińskiej, 2-o v. Pstrokońskiej, miał córki: Maryannę, za Jakóbem Szatkowskim i Justynę, za Janem Lubowidzkim. Ta ostatnia sprzedała w 1729 r. Strzemesznę, Strzałkowskiemu (Rec. Sochacz. 5 f. 558 i Gr. Raws.). Barbara Duninówna z Prawkowic, wdowa po Wawrzyńcu, sprzedała Gorzków Rylskiemu, w 1733 r. (Obl. Krak. 157 f. 1577 i Gr. Krak. 348 f. 1622). N., został kasztelanem brzezińskim 1754 r., lecz nominacya ta do skutku nie doszła. Franciszek, stolnik trembowelski, z województwem krakowskiem, a Marcin, Tomasz i Maciej, podsędek brzeski, z województwem brzeskiem, podpisali elekcyę Stanisława Augusta. Wymieniony Maciej, regent grodzki inowrocławski 1754 r., podstarości i sędzia grodzki inowrocławski 1761 r., nabył Gudzinek od Wessla (DW. 83 f. 1043). Podsędkiem został w 1763 r. Żonaty z N. Kossowską, siostrą Antoniego, podskarbiego nadwornego koronnego, ożenionego z Dąmbską. ¶

Mikołaj Dąmbski z Krzywego, z podsędka, sędzia ziemski buski 1504 r. Feliks, sędzia ziemski buski 1522 r. Mikołaj, syn niegdy Wojciecha z Głodowa, w 1596 r. Zygmunt, syn niegdy Bartłomieja, sprzedał Gardzienice Jaślikowskiemu, w 1598 r. Maciej z Piczkowic, syn Walentego, zabezpieczył w 1605 r. sumę żonie, Annie z Pieczkowskich, córce Grzmisława. Dorota, za Adamem Przybojewskim 1625 r. (Zap. Lub. 8 f. 608; 9 f. 192 i 15 f. 839). Paweł, Kasper i Stanisław, zapisali w 1613 r. dożywocie, Jadwidze Dąmbskiej, żonie (pewnie drugiej) ich ojca Jana. Kasper, z Zofii z Korytków, pozostawił syna Jakóba, żyjącego w 1630 r. (Zap. Lub. 20 f. 187 i 33 f. 223). Tomasz, syn Jakóba, w 1585 r. (Wyr. Lub. 18 f. 778), pozostawił syna Krzysztofa, który odstąpił sumę Dobrzyckiemu w 1624 r. Maryanna, Domicella, Weronika i Leonora, córki Krzysztofa i Eufrozyny, w 1671 r. (Zap. Lub. 28 f. 635 i Sig. 12 f. 126). Tomasz, syn Jana i Anny, córki Stanisława Patrycego, w 1654 r. Anna z Kozickich, Stefanowa Dąmbska, w 1660 r. Stefan, podpisał z województwem lubelskiem, elekcyę króla Michała. Jan, Paweł, skarbnik bracławski i Tomasz, pisali się z województwem brzeskiem, a Maciej, z ziemią chełmską, na obiór Augusta II-go. ¶

Waleryan,syn Aleksandra, z dziećmi: Piotrem, Anną, Heleną i Nadzieją, legitymowali się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1849 r. (Spis.).