жауқазын — зат. Жауқазын өсімдігінің гүлі тәріздес ою өрнек. зат. бот. Ерте көктемде, қар кетісімен шығатын ақшыл сұр түсті гүл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жауқияқ — зат. бот. Тік, түзу сабақты, төселмелі ұзын тамыры бар, көп жылдық шөптесін өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жауһар — ар. зат. сөйл. Гауһар … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жауған көже — 1. (Шымк., Түркіс.) ет, май қоспай пісірілген тамақ. Ж а у ғ а н к ө ж ен і жасағанда қамырға көк жалбызды турап салып илеп, оқтаумен жайып, шетінен үзіп тастап пісіреді (Шымк., Түркіс.). 2. сөктен, тарыдан жасалған көже … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жауқияқ — (Көкш., Қ ту) шоқ шоқ болып өсетін, мал жемейтін шөп түрі. Ж а у қ и я қ түбінен құдық қазғанда су көп шығады (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жау — зат. көне. Май, шыр. Байырғы қазақ тілінде май «ж а у» деп аталған. Бұл сөз қазір балқар, қарашай тілдерінде қалды (Соц. Қаз., 02. 04. 1991, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі