Apollinarism (original) (raw)
Apollinarism or Apollinarianism is a Christological heresy proposed by Apollinaris of Laodicea (died 390) that argues that Jesus had a human body and sensitive human soul, but a divine mind and not a human rational mind, the Divine Logos taking the place of the latter. It was deemed heretical in 381 and virtually died out within the following decades.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | L'apol·linarisme va ser una doctrina i una secta considerada herètica per l'ortodòxia cristiana. Fou proposada pel bisbe de Laodicea Apol·linar com a reacció contra l'arrianisme i el gnosticisme. Apol·linar, enemic d'Arri, mantenia que la paraula divina ocupava el lloc de l'ànima en Crist. Aquesta doctrina afirmava que la natura humana de Crist era incompleta: només posseïa el cos i l'ànima inferior o sensible, però la seva ment era divina. Les seves doctrines foren condemnades per un sínode a Roma vers el 375. Fou el primer concili de Constantinoble (381) que va declarar-la heretgia, afirmant que les natures divina i humana de Jesús eren completes. Va haver-hi comunitats apol·linaristes a Constantinoble i Síria; després de la mort d'Apol·linar (392) qualcuns dels seus deixebles intentaren perpetuar-la, però devers l'any 416 la majoria retornaren a la doctrina oficial i la resta es varen integrar en el monofisisme. (ca) Apollinarismus či apollinarianismus představuje jednu z christologických teorií 4. století představovanou Apollinariem z Laodiceje, jenž tvrdil, že Ježíš Kristus měl lidské tělo a zároveň božskou mysl. Tuto teorii zastávali jak přívrženci nikajské strany tak ariáni. Apollinaris vycházel z platónské , která dělí člověka na , duši a ducha, a učil, že v Ježíši byl lidský duch nahrazen božským Logem, 2. osobou Trojice. Tento názor odporoval východnímu pojetí, že „to, co Kristus nepřijal, neposvětil“. Nepřijal-li tedy lidského ducha, nemohla Kristova smrt na kříži posvětit a spasit ducha člověka. Proti této nauce se postavila již alexandrijská synoda roku 362, aniž by jmenovala Apollinaria jako jejího autora. Roku 373 odmítli egyptští biskupové, které poslal císař Valentinianus do exilu, společenství s Apollinariem. Roku 377 nauku odsoudil papež Damasus I. a též První konstantinopolský koncil roku 381 jej prohlásil za herezi neslučitelnou s křesťanskou vírou. Ježíš Kristus podle křesťanské víry je plně člověkem a plně Bohem, tj. není ani poločlověk, ani polobůh. (cs) Η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος απέκρουσε κατά κύριο λόγο τις αρειανικές κακοδοξίες για τη φυσική θεότητα του Χριστού και δεν έδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία στο ζήτημα της ανθρωπότητας Του. Εκείνος που αντιμετώπισε το ζήτημα της πληρότητας της ανθρωπότητας του Ιησού Χριστού ήταν ο Απολινάριος Λαοδικείας. Ως επίσκοπος Λαοδικείας της Συρίας συνδέθηκε φιλικά σχεδόν με όλους τους μεγάλους Πατέρες και Εκκλησιαστικούς συγγραφείς του Δ΄ αιώνα, οι οποίοι όχι μόνο τον τιμούσαν ως πρόσωπο αλλά και επηρεάστηκαν από το θεολογικό του έργο ή τους αντιαιρετικούς αγώνες του. Το συγγραφικό του έργο υπήρξε σημαντικό, αλλά η καταδίκη της διδασκαλίας του δεν επέτρεψε τη διάσωσή του. Η διδασκαλία του απολιναρισμού διαμορφώθηκε, ώστε να αντιμετωπίσει τους ακραίους αρειανόφρονες, που υποστήριζαν πως ο Λόγος του Θεού προσέλαβε μόνο ανθρώπινο σώμα χωρίς ψυχή, εφόσον τη θέση της ψυχής κατέλαβε ο Λόγος του Θεού. Ο Απολινάριος χρησιμοποίησε ώστε να τους αντιμετωπίσει, όπως εκείνοι, φιλοσοφικές κατηγορίες και αναζήτησε λύσεις στους νεοπλατωνικούς. Έτσι, η διδασκαλία διατυπώθηκε ως εξής: Ο Υιός και Λόγος του Θεού κατά την ενανθρώπηση προσέλαβε μόνο το σώμα και την άλογη ψυχή του ανθρώπου, την θέση της λογικής ψυχής του κατέλαβε ο Λόγος του Θεού. Η διδασκαλία αυτή τελικώς καταδικάστηκε από την Β' Οικουμενική Σύνοδο. (el) Apollinarism or Apollinarianism is a Christological heresy proposed by Apollinaris of Laodicea (died 390) that argues that Jesus had a human body and sensitive human soul, but a divine mind and not a human rational mind, the Divine Logos taking the place of the latter. It was deemed heretical in 381 and virtually died out within the following decades. (en) Apolinariismo estas kredo nomita hereza de la kristanaj eklezioj. Tiu kredo proponita de Apolinario de Laodikeo (ĉirkaŭ 310- ĉirkaŭ 390) asertas ke Kristo havis homan animon sed dian menson. (eo) El apolinarismo es una doctrina que toma su nombre de Apolinar el Joven, obispo de Laodicea, quien en el siglo IV negaba la naturaleza humana de Jesucristo. Esta doctrina, considerada herética por la ortodoxia cristiana y surgida como reacción contra el arrianismo, afirmaba que en Cristo el espíritu o intelecto no era humano sino divino al encarnarse en un cuerpo sin alma racional que era sustituida por el mismo Verbo. Con este presupuesto la naturaleza humana del Redentor quedaba mutilada, ya que, al negarle una mente humana, su figura quedaba reducida a una especie de marioneta manipulada por Dios. La negación de la naturaleza humana de Cristo hizo que las enseñanzas de Apolinar fueran oficialmente condenadas por el papa Dámaso I en sendos concilios celebrados en Roma en 374 y 377, y posteriormente en el Primer Concilio de Constantinopla celebrado en 381. En 388 sus seguidores fueron condenados al destierro por el emperador Teodosio. Existieron comunidades apolinaristas en Constantinopla y Siria. A pesar de que los discípulos intentaron perpetuar la doctrina a la muerte de Apolinar, acaecida en 392, alrededor de 416 la mayoría había pasado a la fe de los Concilios de Nicea y Constantinopla y el resto al monofisismo. (es) Der Apollinarianismus (mitunter auch Apollinarismus) ist eine nach Apollinaris von Laodicea (auch Apollinarius) benannte theologische Lehre, die von der Alten Kirche als Häresie verurteilt wurde. (de) L'apollinarisme est une doctrine christologique due à Apollinaire de Laodicée. Alors que la doctrine de la Grande Église attribue au Christ deux natures, l'une divine et l'autre humaine, dans une même personne (ou hypostase), l'apollinarisme nie l'existence d'une âme humaine chez le Christ et conçoit ce dernier comme étant le seul Verbe incarné dans un corps humain.La formule : « μία φύσις τοῦ θεοῦ λόγου σεσαρκωμένη(mía phýsis toû theoû lógou sesarkōménē, « Une est la nature incarnée de Dieu le Verbe »). » exprime la doctrine christologique d'Apollinaire. La doctrine d'Apollinaire fut condamnée par 3 synodes romains tenus sous le pape Damase Ier : * en 374, le synode condamna « Apollinaire et Timothée qui prétendent que Jésus-Christ n’avait point une âme humaine, mais que le Verbe de Dieu animait son corps » ; * en 377, le synode condamna les apollinaristes et les marcellianistes, une branche des gnostiques ; * en 378, le synode renouvela les condamnations d'Arius, de Sabellius, d'Apollinaire, d'Eunomius et de Photin. En 381, la condamnation fut réitérée au concile de Constantinople. * Portail du christianisme (fr) Apolinarianisme atau Apolinarisme adalah pandangan yang dikemukakan oleh Uskup (310—390 M). Ia mengatakan bahwa Yesus mempunyai tubuh sebagai manusia tetapi tidak memiliki roh dan jiwa rasional. Pada diri Yesus adalah pikiran Ilahi. Apolinarianisme merupakan suatu usaha untuk membela keilahian Kristus tetapi mengorbankan sisi kemanusiaan Kristus. Ada dua alasan yang dikemukakan oleh Apollinaris mengenai mengapa ia tidak menerima Yesus mempunyai jiwa insani yang rsional. Pertama, hal semacam itu berarti mengandaikan bahwa kodrat insani Kristus merupakan entitas tersendiri. Kedua, kegiatan intelektual yang insani itu mengandaikan pula kodrat insani pada suatu saat dapat memutuskan kesatuannya dengan keilahian sehingga kesatuan antara Ketuhanan dan kemanusiaan belum tentu kesatuan yang tetap. Dari kedua hal ini, kemudian menarik kesimpulan bahwa sang Ilahi tidak menerima akal budi insani tetapi mengisi tempat akal budi itu. Di dalam pemikirannya, menggunakan istilah "Theos sarks ho foros" yang artinya Allah yang memikul daging. Pandangan ini dinyatakan sebagai pandangan yang sangat menyesatkan bayak orangbidah (ajaran sesat) pada Konsili Konstantinopel (381). Kristus secara resmi digambarkan sepenuhnya manusia dan sepenuhnya Allah. Para pengikut Apolinarianisme dituduh berusaha menciptakan tertium quid. (in) アポリナリオス主義（英語: Apollinarism）は、ラオディキアの（Apollinaris of Laodicea）によって唱えられたキリスト論。 イエス・キリストには、人間の体と人間の魂はあったが、人間の理性（ギリシア語: νοῦς, ヌース）は無く、神性・神言葉（かみことば・ロゴス）が人間の理性的霊魂の場を占めていたと主張した。 (ja) Het apollinarisme is een christologische opvatting uit de 4e eeuw, genoemd naar Appolinarius, bisschop van Laodicea. Het apollinarisme meende dat de Logos eerst verlossend kan werken, wanneer de Logos met de menselijke natuur van Christus in een enige natuur is samengevoegd. In dit denkbeeld werd uitgegaan van een trichotomische antropologie (zoals bij Plato), waarin de mens bestaat uit lichaam, ziel en geest; de geest (Grieks: "nous") duidt het verstandelijk vermogen aan. Het apollinarisme beweerde dat de plaats van de geest van Jezus werd ingenomen door de goddelijke Logos. Het apollinarisme betekende feitelijk een reductie van de menselijke natuur van Christus, omdat de nous er als het ware uitgenomen werd en vervangen door de Logos. De tegenstanders van Appolinarius zagen bovendien het gevaar van een uiteenvallen van Christus in twee verschillende personen. Op de in 362 werd het apollinarisme zonder het expliciet te noemen veroordeeld: "De Heer heeft geen lichaam zonder ziel, zonder zintuigen of zonder verstand gehad, want het is onmogelijk dat het lichaam van de Heer, toen hij voor ons mensgeworden was, zonder verstand ("nous") geweest zou zijn." Op het Concilie van Constantinopel I in 381 werd de leer opnieuw veroordeeld. Een aantal apollinaristische gedachten werden overgenomen door het monofysitisme. (nl) Apolinaryzm – jest poglądem odnoszącym się do natury Chrystusa. Nazwa pochodzi od głównego przedstawiciela tej doktryny, Apolinarego, będącego w latach około 360-392 biskupem Laodycei. Interpretując dogmat ogłoszony na Soborze Nicejskim (325), który wobec arianizmu głosił, że oprócz natury ludzkiej, Chrystus w całej pełni posiada boską naturę. Apolinary stwierdził, że aby boskość Chrystusa mogła się w nim w pełni przejawić, Jego natura ludzka musiała być niekompletna, np. nie posiadała duszy rozumnej. Apolinaryzm kwestionował zatem integralność ludzkiej natury Chrystusa, wyznając pogląd, że posiada On tylko jedną, zmieszaną i zmodyfikowaną, naturę, w myśl słynnej formuły Apolinarego z Laodycei: Jedna jest natura /(gr.) fysis/ Słowa Boga, które się wcieliło. Apolinaryzm kładł też szczególny nacisk na świętość Chrystusa. Wynikał z błędnego zrozumienia słów z Ewangelii: A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. J 1,14 Kryzys związany z tą doktryną doprowadził do sprecyzowania w teologii pojęć takich jak: * physis – natura * hypostasis – hipostaza * ousia – substancja, istota * prosopon – osoba Określenia te w apolinaryzmie były praktycznie synonimami. Apolinaryzm został potępiony przez sobór konstantynopolitański I (381). (pl) Apollinarismen var en kristologisk lära som formulerades av Apollinarios (död 390), biskop av Laodikeia. Apollinarios menade, att Kristus hade en gudomlig själ men en mänsklig kropp. Apollinarios lära stämplades som villolära vid första konciliet i Konstantinopel år 381, eftersom man då fastslog att Kristus var helt och hållet Gud och helt och hållet människa. (sv) Apolinarianismo era o ponto de vista proposto por Apolinário de Laodiceia (310-390), quem tentou criar um modo de explicar a natureza de Jesus, sua humanidade e divindade, segundo o qual Jesus Cristo teria um corpo humano, porém dotado de uma mente exclusivamente divina. Foi qualificado como heresia, em 381, pelo Primeiro Concílio de Constantinopla, que definiu a posição ortodoxa de que Cristo seria totalmente homem e totalmente Deus. (pt) Аполінари́зм, аполінаріа́нство – богословське вчення Аполлінарія Лаодикійського і його послідовників, визнане єретичним на другому Вселенському соборі. Аполлінарізм сформувався частково як реакція Олександрійської школи богослов'я на христологію, висунуту главою Антіохійської школи єпископом Діодор Тарсійським який змагаєвся з нею. Через неузгодженість філософських підходів і неопрацьованості суворої христологичної термінології в ранньому християнстві тривалий час не могла вирішитися проблема уявлення, осмислення і опису феномена з'єднання в одній особі Ісуса Христа двох природ - божественної і людської. Аполлінарій Лаодикійський, переконаний прихильник Нікейського віровизначення (325 м), одним з перших почав послідовно розробляти саме цю проблематику, але він не розрізняв поняття «природа» і «іпостась». В результаті цього логічні висновки Аполлінарія передбачили монофізитство. Згідно з його думкою, єдність особистості неможлива без єдності природи, тому Христу була властива особлива складена боголюдська природа. Христос втілився, але не став людиною. Оскільки будь-яка людина складається з духу, душі і тіла, а у Боголюдини в момент боговтілення місце духу зайняв сам божественний Логос. Тим самим в аполінарізмі знімалося логічне протиріччя подвійності в єдності: якби у Христі поряд з божественним діяв ще й людський розум, неминуче схильний слабкості, свавіллю, «самовільно», Спаситель не став би досконалим, оскільки змушений був би постійно вести внутрішню боротьбу з власним немічним і гріховним, але цілком самостійним людським розумом. Своєрідною нагородою аполінарізму можна вважати те, що, генеруючи нові ідеї, нехай і відкинуті пізніше, він в результаті сприяв відточуванню формулювань ортодоксальної, діофізітскої, христологічної доктрини, відображеної в працях Григорія Нісського, Григорія Богослова і в документах Халкідонського Вселенського собору 451 р. Оригінальне, тлумачення аполлінарізму в XX в. було запропоновано С. М. Булгаковим. (uk) 亞波里拿留派或作亞玻里拿留派，是由亚波里拿留（-390年）所教导的基督教派別。此派的基督论认为耶稣基督仅有人類的身体和魂，没有人類的靈，乃是以神的道（LOGOS）來代替「灵」，以解釋「道成肉身」。 公元325年的第一次尼西亞公會議開始，羅馬教會逐步確立三一论，但是争论仍在继续。公元362年，亚他那修在亚历山大大会上曾责备这种观点。及至公元381年，第一次君士坦丁堡公會議宣布亚玻里拿留派為异端，並正式宣布基督是完全的人和完全的神。羅馬教會谴责亚玻里拿留派为试图产生“第三性”（既不是神也不是人類）的异端份子。 (zh) |
| dbo:wikiPageExternalLink | https://books.google.com/books%3Fid=z9acTl-jAkAC |
| dbo:wikiPageID | 3037 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 4361 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 1122924667 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Monophysitism dbr:Basil_of_Caesarea dbr:Apollinaris_of_Laodicea dbc:4th-century_Christianity dbr:Dyophysitism dbr:Christian_heresy dbr:Theodoret dbr:Antidicomarianite dbr:Logos_(Christianity) dbr:Trinity dbr:Alexandria dbr:Alister_McGrath dbr:Arianism dbr:Athanasius_of_Alexandria dbc:Christian_terminology dbc:Nature_of_Jesus_Christ dbc:Heresy_in_ancient_Christianity dbr:Jesus dbr:Miaphysitism dbr:Christological dbr:Divine dbr:Eutychianism dbr:First_Council_of_Constantinople dbr:Synod dbr:Sabellius dbr:Godhead_(Christianity) |
| dbp:portal | Catholicism (en) Christianity (en) |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Cite_book dbt:Reflist dbt:Short_description dbt:Subject_bar dbt:1728 dbt:Heresies_condemned_by_the_Catholic_Church |
| dcterms:subject | dbc:4th-century_Christianity dbc:Christian_terminology dbc:Nature_of_Jesus_Christ dbc:Heresy_in_ancient_Christianity |
| gold:hypernym | dbr:View |
| rdf:type | dbo:Company |
| rdfs:comment | Apollinarism or Apollinarianism is a Christological heresy proposed by Apollinaris of Laodicea (died 390) that argues that Jesus had a human body and sensitive human soul, but a divine mind and not a human rational mind, the Divine Logos taking the place of the latter. It was deemed heretical in 381 and virtually died out within the following decades. (en) Apolinariismo estas kredo nomita hereza de la kristanaj eklezioj. Tiu kredo proponita de Apolinario de Laodikeo (ĉirkaŭ 310- ĉirkaŭ 390) asertas ke Kristo havis homan animon sed dian menson. (eo) Der Apollinarianismus (mitunter auch Apollinarismus) ist eine nach Apollinaris von Laodicea (auch Apollinarius) benannte theologische Lehre, die von der Alten Kirche als Häresie verurteilt wurde. (de) アポリナリオス主義（英語: Apollinarism）は、ラオディキアの（Apollinaris of Laodicea）によって唱えられたキリスト論。 イエス・キリストには、人間の体と人間の魂はあったが、人間の理性（ギリシア語: νοῦς, ヌース）は無く、神性・神言葉（かみことば・ロゴス）が人間の理性的霊魂の場を占めていたと主張した。 (ja) Apollinarismen var en kristologisk lära som formulerades av Apollinarios (död 390), biskop av Laodikeia. Apollinarios menade, att Kristus hade en gudomlig själ men en mänsklig kropp. Apollinarios lära stämplades som villolära vid första konciliet i Konstantinopel år 381, eftersom man då fastslog att Kristus var helt och hållet Gud och helt och hållet människa. (sv) Apolinarianismo era o ponto de vista proposto por Apolinário de Laodiceia (310-390), quem tentou criar um modo de explicar a natureza de Jesus, sua humanidade e divindade, segundo o qual Jesus Cristo teria um corpo humano, porém dotado de uma mente exclusivamente divina. Foi qualificado como heresia, em 381, pelo Primeiro Concílio de Constantinopla, que definiu a posição ortodoxa de que Cristo seria totalmente homem e totalmente Deus. (pt) 亞波里拿留派或作亞玻里拿留派，是由亚波里拿留（-390年）所教导的基督教派別。此派的基督论认为耶稣基督仅有人類的身体和魂，没有人類的靈，乃是以神的道（LOGOS）來代替「灵」，以解釋「道成肉身」。 公元325年的第一次尼西亞公會議開始，羅馬教會逐步確立三一论，但是争论仍在继续。公元362年，亚他那修在亚历山大大会上曾责备这种观点。及至公元381年，第一次君士坦丁堡公會議宣布亚玻里拿留派為异端，並正式宣布基督是完全的人和完全的神。羅馬教會谴责亚玻里拿留派为试图产生“第三性”（既不是神也不是人類）的异端份子。 (zh) L'apol·linarisme va ser una doctrina i una secta considerada herètica per l'ortodòxia cristiana. Fou proposada pel bisbe de Laodicea Apol·linar com a reacció contra l'arrianisme i el gnosticisme. Apol·linar, enemic d'Arri, mantenia que la paraula divina ocupava el lloc de l'ànima en Crist. Aquesta doctrina afirmava que la natura humana de Crist era incompleta: només posseïa el cos i l'ànima inferior o sensible, però la seva ment era divina. (ca) Apollinarismus či apollinarianismus představuje jednu z christologických teorií 4. století představovanou Apollinariem z Laodiceje, jenž tvrdil, že Ježíš Kristus měl lidské tělo a zároveň božskou mysl. Tuto teorii zastávali jak přívrženci nikajské strany tak ariáni. Apollinaris vycházel z platónské , která dělí člověka na , duši a ducha, a učil, že v Ježíši byl lidský duch nahrazen božským Logem, 2. osobou Trojice. Tento názor odporoval východnímu pojetí, že „to, co Kristus nepřijal, neposvětil“. Nepřijal-li tedy lidského ducha, nemohla Kristova smrt na kříži posvětit a spasit ducha člověka. (cs) Η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος απέκρουσε κατά κύριο λόγο τις αρειανικές κακοδοξίες για τη φυσική θεότητα του Χριστού και δεν έδειξε ιδιαίτερη ευαισθησία στο ζήτημα της ανθρωπότητας Του. Εκείνος που αντιμετώπισε το ζήτημα της πληρότητας της ανθρωπότητας του Ιησού Χριστού ήταν ο Απολινάριος Λαοδικείας. Ως επίσκοπος Λαοδικείας της Συρίας συνδέθηκε φιλικά σχεδόν με όλους τους μεγάλους Πατέρες και Εκκλησιαστικούς συγγραφείς του Δ΄ αιώνα, οι οποίοι όχι μόνο τον τιμούσαν ως πρόσωπο αλλά και επηρεάστηκαν από το θεολογικό του έργο ή τους αντιαιρετικούς αγώνες του. (el) El apolinarismo es una doctrina que toma su nombre de Apolinar el Joven, obispo de Laodicea, quien en el siglo IV negaba la naturaleza humana de Jesucristo. Esta doctrina, considerada herética por la ortodoxia cristiana y surgida como reacción contra el arrianismo, afirmaba que en Cristo el espíritu o intelecto no era humano sino divino al encarnarse en un cuerpo sin alma racional que era sustituida por el mismo Verbo. Con este presupuesto la naturaleza humana del Redentor quedaba mutilada, ya que, al negarle una mente humana, su figura quedaba reducida a una especie de marioneta manipulada por Dios. (es) Apolinarianisme atau Apolinarisme adalah pandangan yang dikemukakan oleh Uskup (310—390 M). Ia mengatakan bahwa Yesus mempunyai tubuh sebagai manusia tetapi tidak memiliki roh dan jiwa rasional. Pada diri Yesus adalah pikiran Ilahi. Apolinarianisme merupakan suatu usaha untuk membela keilahian Kristus tetapi mengorbankan sisi kemanusiaan Kristus. Ada dua alasan yang dikemukakan oleh Apollinaris mengenai mengapa ia tidak menerima Yesus mempunyai jiwa insani yang rsional. (in) L'apollinarisme est une doctrine christologique due à Apollinaire de Laodicée. Alors que la doctrine de la Grande Église attribue au Christ deux natures, l'une divine et l'autre humaine, dans une même personne (ou hypostase), l'apollinarisme nie l'existence d'une âme humaine chez le Christ et conçoit ce dernier comme étant le seul Verbe incarné dans un corps humain.La formule : « μία φύσις τοῦ θεοῦ λόγου σεσαρκωμένη(mía phýsis toû theoû lógou sesarkōménē, « Une est la nature incarnée de Dieu le Verbe »). » exprime la doctrine christologique d'Apollinaire. * Portail du christianisme (fr) Het apollinarisme is een christologische opvatting uit de 4e eeuw, genoemd naar Appolinarius, bisschop van Laodicea. Het apollinarisme meende dat de Logos eerst verlossend kan werken, wanneer de Logos met de menselijke natuur van Christus in een enige natuur is samengevoegd. In dit denkbeeld werd uitgegaan van een trichotomische antropologie (zoals bij Plato), waarin de mens bestaat uit lichaam, ziel en geest; de geest (Grieks: "nous") duidt het verstandelijk vermogen aan. Het apollinarisme beweerde dat de plaats van de geest van Jezus werd ingenomen door de goddelijke Logos. (nl) Apolinaryzm – jest poglądem odnoszącym się do natury Chrystusa. Nazwa pochodzi od głównego przedstawiciela tej doktryny, Apolinarego, będącego w latach około 360-392 biskupem Laodycei. Interpretując dogmat ogłoszony na Soborze Nicejskim (325), który wobec arianizmu głosił, że oprócz natury ludzkiej, Chrystus w całej pełni posiada boską naturę. Apolinary stwierdził, że aby boskość Chrystusa mogła się w nim w pełni przejawić, Jego natura ludzka musiała być niekompletna, np. nie posiadała duszy rozumnej. Apolinaryzm kwestionował zatem integralność ludzkiej natury Chrystusa, wyznając pogląd, że posiada On tylko jedną, zmieszaną i zmodyfikowaną, naturę, w myśl słynnej formuły Apolinarego z Laodycei: (pl) Аполінари́зм, аполінаріа́нство – богословське вчення Аполлінарія Лаодикійського і його послідовників, визнане єретичним на другому Вселенському соборі. Аполлінарізм сформувався частково як реакція Олександрійської школи богослов'я на христологію, висунуту главою Антіохійської школи єпископом Діодор Тарсійським який змагаєвся з нею. Через неузгодженість філософських підходів і неопрацьованості суворої христологичної термінології в ранньому християнстві тривалий час не могла вирішитися проблема уявлення, осмислення і опису феномена з'єднання в одній особі Ісуса Христа двох природ - божественної і людської. Аполлінарій Лаодикійський, переконаний прихильник Нікейського віровизначення (325 м), одним з перших почав послідовно розробляти саме цю проблематику, але він не розрізняв поняття «природа (uk) |
| rdfs:label | Apol·linarisme (ca) Apollinarismus (cs) Apollinarianismus (de) Απολιναρισμός (el) Apolinariismo (eo) Apollinarism (en) Apolinarismo (es) Apollinarisme (fr) Apolinarianisme (in) アポリナリオス主義 (ja) Apollinarisme (nl) Apolinaryzm (pl) Apolinarianismo (pt) Apollinarism (sv) Аполінаризм (uk) 亞波里拿留派 (zh) |
| owl:sameAs | freebase:Apollinarism wikidata:Apollinarism dbpedia-ca:Apollinarism dbpedia-cs:Apollinarism dbpedia-da:Apollinarism dbpedia-de:Apollinarism dbpedia-el:Apollinarism dbpedia-eo:Apollinarism dbpedia-es:Apollinarism dbpedia-fi:Apollinarism dbpedia-fr:Apollinarism dbpedia-gl:Apollinarism dbpedia-he:Apollinarism dbpedia-hu:Apollinarism http://hy.dbpedia.org/resource/Ապողինարիզմ http://ia.dbpedia.org/resource/Apollinarismo dbpedia-id:Apollinarism dbpedia-ja:Apollinarism http://mg.dbpedia.org/resource/Apôlinarisma dbpedia-nl:Apollinarism dbpedia-pl:Apollinarism dbpedia-pt:Apollinarism dbpedia-ro:Apollinarism dbpedia-sh:Apollinarism dbpedia-sk:Apollinarism dbpedia-sl:Apollinarism dbpedia-sr:Apollinarism dbpedia-sv:Apollinarism dbpedia-sw:Apollinarism http://tl.dbpedia.org/resource/Apollinarismo dbpedia-tr:Apollinarism dbpedia-uk:Apollinarism http://ur.dbpedia.org/resource/اپولی_نیریس_ازم dbpedia-zh:Apollinarism https://global.dbpedia.org/id/EiyZ |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Apollinarism?oldid=1122924667&ns=0 |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Apollinarism |
| is dbo:mainInterest of | dbr:William_Lane_Craig |
| is dbo:wikiPageDisambiguates of | dbr:Apollinaris |
| is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Apollinarian dbr:Apollinarian_heresy dbr:Apollinarianism dbr:Apollinarians dbr:Apollinarists |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Epiphanius_of_Salamis dbr:Metropolis_of_Chalcedon dbr:Monothelitism dbr:Apollinaris_of_Laodicea dbr:List_of_patriarchs_of_Antioch dbr:Interpolation_(manuscripts) dbr:List_of_heresies_in_the_Catholic_Church dbr:List_of_ideologies_named_after_people dbr:Pseudo-Chrysostom dbr:Pseudo-Ignatius dbr:Timeline_of_Eastern_Orthodoxy_in_Greece_(33–717) dbr:Nemesius dbr:Alexander_of_Hierapolis_(Syria) dbr:Theodoret dbr:William_Lane_Craig dbr:List_of_Christian_creeds dbr:381 dbr:382 dbr:Didymus_the_Blind dbr:History_of_Christian_theology dbr:History_of_Eastern_Christianity dbr:Council_of_Ephesus dbr:Hypostatic_union dbr:AD_383 dbr:Tripartite_(theology) dbr:Apollinaris dbr:Gregory_of_Nazianzus dbr:Apollinarian dbr:Apollinarian_heresy dbr:Apollinarianism dbr:Apollinarians dbr:Apollinarists dbr:Miaphysitism dbr:Christianity_in_late_antiquity dbr:Christianity_in_the_4th_century dbr:Dimoerites dbr:First_seven_ecumenical_councils dbr:Schism_in_Christianity |
| is dbp:mainInterests of | dbr:William_Lane_Craig |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Apollinarism |