dbo:abstract
- بيتوليو غونزاليس (بالإسبانية: Betulio González) مواليد 24 أكتوبر 1949 في ماراكايبو، فنزويلا، هو ملاكم فنزويلي يصنف ضمن فئة وزن الذبابة. حقق بطولة المجلس العالمي للملاكمة. (ar)
- Betulio González (* 24. Oktober 1949 in , Venezuela) ist ein ehemaliger venezolanischer Boxer im Fliegengewicht. (de)
- Betulio Segundo González (born October 24, 1949) is a former boxer from Venezuela, who is considered a national hero in Venezuela. He is considered by many to be Venezuela's greatest world champion in boxing history. A combatant of 91 bouts, he fought until eleven months before he turned forty, the mandatory age for professional fighters to retire in Venezuela. A native of Maracaibo, Zulia State he made his professional boxing debut on April 24, 1968, knocking out in the third round at Gonzalez's hometown. Gonzalez won his first ten fights, including his Caracas debut, on November 25 of that same year, with a ten-round decision over . On August 1, 1969, his winning streak came to a halt, when he was held to a ten-round draw (tie), by in Caracas. He beat Brizuela by a ten-round decision in a September 16 rematch, then challenged for the Venezuelan Flyweight title on October 10. He won his first belt by knocking out Criollo in seven rounds to win the regional title. On March 6, 1970, he suffered a somewhat surprising defeat, at the hands of Felix Marquez, who had only five prior professional fights. He was knocked out by Marquez in six rounds. He followed this with a win over Marquez by 12 rounds split decision to retain the Venezuelan flyweight title in a rematch as well as a win over and a loss to ; both Jimenez and Espinal would later go on to fight for world titles. On April 1, 1971, he got his first world title try, in what also was his first fight abroad. Fighting Masao Ohba in Tokyo for the WBA world Flyweight title, he dropped a fifteen-round unanimous decision. After three more wins, he had his second chance at a world title: on November 20, he faced former world champion Erbito Salavarria for the WBC's vacant world title. The fight resulted in a controversial fifteen-round draw: The Zulia State boxing commission alleged that Salavarria had been given sugar or illegal drugs during the fight, and sent the WBC a bottle with which the sugar or drugs had supposedly been administered. The WBC recognized Gonzalez to be as world champion. He lost the title in his first defense, being handed a tenth-round knockout by Venice Borkhorsor on September 29 at Bangkok. Gonzalez had four wins in a row after that loss, and, on August 4, 1973, he became a world Flyweight champion for the second time, when he claimed the vacant WBA title by defeating Miguel Canto by a fifteen-round majority decision in Maracaibo. On November 17, he retained the title with an eleventh-round knockout over Alberto Morales. On May 19, 1974, he faced Shoji Oguma, another world champion boxer, in a non-title, ten round bout held at Tokyo. Gonzalez prevailed by a ten-round decision. On July 20, Gonzalez fought in Italy against Franco Udella, a world Jr. Flyweight champion, and he retained the WBA world Flyweight title with a tenth-round knockout. Oguma became the WBA world Flyweight champion when he beat Gonzalez, on November 1, with a fifteen-round split decision in Tokyo. After one more win, Gonzalez and Canto met, this time with Canto as WBC world champion. Canto defeated Gonzalez by a fifteen-round split decision on May 24, 1975 at Monterrey, Mexico. Gonzalez then won eight fights in a row, before fighting for the Fecarbox regional Flyweight title. On June 20, 1976, he won that title by knocking out in two rounds. On November 10, he and Canto had a third match; Canto retained the WBC world Flyweight title with a fifteen-round split decision, in a fight held at Caracas. Gonzalez won eight more fights in a row before being given another chance at becoming world Flyweight champion. On August 12, 1978, he joined the exclusive group of boxers who have become world champions three times in the same division, by defeating Guty Espadas by a fifteen-round majority decision in Caracas. This fight proved controversial as well, as Gonzalez appeared to be knocked down in the last round, but the fight's referee chose not to count it as a knockdown. On November 4, he retained the title against the famed but maligned Chilean fighter Martin Vargas, a national hero in his country himself, with a twelfth-round knockout. Then, he and Oguma proceeded to have a third encounter, and, on January 1, 1979, they fought to a fifteen-round draw in Hamamatsu. Gonzalez returned to Japan in July 1979, where, on July 6, he avenged his previous defeat to Oguma, by retaining the title with a twelfth-round knockout. But in his next defense, against Luis Ibarra, he lost a fifteen-round decision and the world title on November 17. Gonzalez then embarked on another winning streak, which reached seven victories in a row, including two knockouts over future world champion Peter Mathebula, in ten and six rounds, respectively. This winning streak stopped when he challenged Juan Herrera for the WBA world Flyweight title on December 19, 1981. Trying to become a world Flyweight champion for the fourth time, Gonzalez was knocked out in seven rounds. Santos Laciar went on to beat Herrera for the WBA world title, and, after Gonzalez got another win, the two boxing legends met, on September 14, 1982, at a Maracaibo hotel. In what turned out to be his last try at becoming world Flyweight champion for the fourth time, Gonzalez lost a split decision to the Argentine boxer. After losing by a twelve-round decision to for the Flyweight title on July 7, 1984, Gonzalez announced his retirement for the first time. In 1988, however, he returned to boxing for one more fight: having lost on November 28 to future world champion Rodolfo Blanco by knockout in eight rounds, he retired, eleven months before mandatory retirement in Venezuela. Gonzalez retired with a record of 76 wins, 12 losses and 3 draws, with 48 wins by knockout. He became a household name all over Latin America during his tenures as world champion, especially after the Spanish boxing magazines Ring En Español and Guantes helped popularize him. (en)
- Betulio Segundo González (nacido en Santa Bárbara del Zulia, estado Zulia, el 24 de octubre de 1949) es un exboxeador venezolano que fue tres veces campeón mundial del peso mosca mediante dos coronas del Consejo Mundial de Boxeo y una de la Asociación Mundial de Boxeo. (es)
- Betulio González est un boxeur vénézuélien né le 24 octobre 1949 à Maracaibo. (fr)
- Betulio Segundo González (ur. 24 października 1949 w Maracaibo) – wenezuelski zawodowy bokser, były mistrz świata w kategorii muszej. Boksował w latach 1968-1988. Po zdobyciu tytułu zawodowego mistrza Wenezueli w wadze muszej zmierzył się 1 kwietnia 1971 w Tokio w walce o mistrzostwo świata tej kategorii organizacji WBA z obrońcą tytułu z Japonii, ale przegrał po 15 rundach na punkty. 20 listopada 1971 w Maracaibo walczył o tytuł mistrza świata wagi muszej organizacji WBC z czempionem z Filipin. Orzeczono remis, ale komisja bokserska stanu Zulia zażądała dyskwalifikacji Salavarrii, ponieważ w butelce po napoju podawanym mu podczas walki znaleziono pozostałości niedozwolonej substancji. WBC nie zmieniła wyniku walki, ale pozbawiła Salavarrię tytułu. González odmówił jednak uznania go za mistrza. W walce o wakujący tytuł WBC González pokonał z Filipin 3 czerwca 1972 w Caracas przez nokaut w 4. rundzie i został mistrzem świata, jednak już w pierwszej obronie tytułu przegrał przez techniczny nokaut w 10. rundzie z z Tajlandii 29 września 1972 w Bangkoku. 4 sierpnia 1973 w Maracaibo pokonał na punkty Miguela Canto z Meksyku w walce o wakujący pas mistrza świata WBC. W obronie tytułu wygrał z Meksykaninem i Włochem Franco Udellą, a 1 października 1974 w Tokio został pokonany przez z Japonii i stracił tytuł. 24 maja 1975 w Monterrey González próbował odebrać Miguelowi Canto tytuł mistrza świata WBC wagi muszej, ale przegrał na punkty. Ponownie został pokonany przez Canto w walce o ten tytuł 3 października 1976 w Caracas. Zdobył po raz trzeci mistrzostwo świata wagi muszej, tym razem organizacji WBA, 12 sierpnia 1978 w Maracay po zwycięstwie na punkty z z Meksyku. W obronie tytułu pokonał z Chile oraz zremisował i wygrał z Shoji Ogumą. Stracił tytuł po przegranej 17 listopada 1979 w Maracay z Panamczykiem . Jeszcze dwukrotnie próbował odzyskać tytuł WBA, ale pokonali go 19 grudnia 1981 oraz 14 września 1982. González boksował do 1984, a potem powrócił na ring w 1988 i stoczył trzy walki, zanim ostatecznie zakończył karierę. (pl)
- ベツリオ・ゴンザレス（Betulio González、男性、1949年10月24日 - ）は、ベネズエラのプロボクサー。スリア州マラカイボ出身。元WBC世界フライ級王者、および元WBA世界フライ級王者。 (ja)
- Betulio Segundo González (Maracaibo, 24 ottobre 1949) è un ex pugile venezuelano, campione mondiale dei pesi mosca WBC tra il 1971 e il 1974 e WBA tra il 1978 e il 1979. (it)
- Бетулио Гонсалес (англ. Betulio Gonzalez; род. 24 октября 1949)— венесуэльский боксёр-профессионал выступавший в наилегчайшей весовой категории. Чемпион мира по версиям WBC (3 июня — 29 сентября 1972, 4 августа — 1 октября 1974) и WBA (12 августа 1978 — 17 ноября 1979). (ru)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:years
- 0001-08-04 (xsd:gMonthDay)
- 0001-08-12 (xsd:gMonthDay)
- 0001-12-29 (xsd:gMonthDay)
rdfs:comment
- بيتوليو غونزاليس (بالإسبانية: Betulio González) مواليد 24 أكتوبر 1949 في ماراكايبو، فنزويلا، هو ملاكم فنزويلي يصنف ضمن فئة وزن الذبابة. حقق بطولة المجلس العالمي للملاكمة. (ar)
- Betulio González (* 24. Oktober 1949 in , Venezuela) ist ein ehemaliger venezolanischer Boxer im Fliegengewicht. (de)
- Betulio Segundo González (nacido en Santa Bárbara del Zulia, estado Zulia, el 24 de octubre de 1949) es un exboxeador venezolano que fue tres veces campeón mundial del peso mosca mediante dos coronas del Consejo Mundial de Boxeo y una de la Asociación Mundial de Boxeo. (es)
- Betulio González est un boxeur vénézuélien né le 24 octobre 1949 à Maracaibo. (fr)
- ベツリオ・ゴンザレス（Betulio González、男性、1949年10月24日 - ）は、ベネズエラのプロボクサー。スリア州マラカイボ出身。元WBC世界フライ級王者、および元WBA世界フライ級王者。 (ja)
- Betulio Segundo González (Maracaibo, 24 ottobre 1949) è un ex pugile venezuelano, campione mondiale dei pesi mosca WBC tra il 1971 e il 1974 e WBA tra il 1978 e il 1979. (it)
- Бетулио Гонсалес (англ. Betulio Gonzalez; род. 24 октября 1949)— венесуэльский боксёр-профессионал выступавший в наилегчайшей весовой категории. Чемпион мира по версиям WBC (3 июня — 29 сентября 1972, 4 августа — 1 октября 1974) и WBA (12 августа 1978 — 17 ноября 1979). (ru)
- Betulio Segundo González (born October 24, 1949) is a former boxer from Venezuela, who is considered a national hero in Venezuela. He is considered by many to be Venezuela's greatest world champion in boxing history. A combatant of 91 bouts, he fought until eleven months before he turned forty, the mandatory age for professional fighters to retire in Venezuela. On April 1, 1971, he got his first world title try, in what also was his first fight abroad. Fighting Masao Ohba in Tokyo for the WBA world Flyweight title, he dropped a fifteen-round unanimous decision. (en)
- Betulio Segundo González (ur. 24 października 1949 w Maracaibo) – wenezuelski zawodowy bokser, były mistrz świata w kategorii muszej. Boksował w latach 1968-1988. Po zdobyciu tytułu zawodowego mistrza Wenezueli w wadze muszej zmierzył się 1 kwietnia 1971 w Tokio w walce o mistrzostwo świata tej kategorii organizacji WBA z obrońcą tytułu z Japonii, ale przegrał po 15 rundach na punkty. (pl)
owl:sameAs