| dbo:abstract |
Svatá říše římská během celé své existence neměla žádný jednotný a ustálený znak. Dlouhodobě jako jednotící symbol existoval černý orel s červenou zbrojí – nejprve jednohlavá orlice, od druhé poloviny 14. století byl zobrazován dvouhlavý orel, přičemž většinou byl/a umisťován/a na zlatém poli, ale někdy se objevoval/a také zcela samostatně. Od nástupu Alberta II. v roce 1438 začala tradice, kdy znakem každého císaře byl dvouhlavý říšský orel, do něhož byl vložen osobní znak z doby před nástupem, tyto znaky byly ovšem stále osobními erby jednotlivých císařů, nikoliv znaky státu jako takového. (cs) Over its long history, the Holy Roman Empire used many different heraldic forms, representing its numerous internal divisions. (en) El repertorio heráldico del Sacro Imperio Romano Germánico fue muy amplio, fruto de su larga historia y el elevado número de territorios vinculados con él. El elemento central en la heráldica del Sacro Imperio fue el águila, representada de sable y exployada o explayada (negra y con las alas extendidas) sobre fondo de oro. La adopción del águila pudo inspirarse en el Águila romana de acuerdo con la idea de la "Restauratio imperi" que presentaba al Sacro Imperio Romano, y anteriormente al Imperio carolingio, como sucesores de la Antigua Roma, al igual que sucedió en Bizancio. El águila, situada en un campo de oro, comenzó a utilizarse durante el reinado del emperador Federico I Barbarroja a comienzos del siglo XII (época de aparición de la heráldica en Occidente), consolidándose como símbolo imperial durante aquel siglo. La figura del águila, al poseer un carácter heráldico y ser de naturaleza simbólica, apareció representada desde entonces de forma convencional, no natural, con un diseño estilizado. En un primer momento el águila contaba únicamente con una cabeza, fue después de la coronación de Segismundo de Luxemburgo como emperador en 1433 cuando, por influencia bizantina, el águila bicéfala empezó a figurar en la heráldica de los emperadores y por tanto en sus estandartes. Durante el siglo XV también se comenzó a situar los blasones dinásticos de cada emperador sobre el pecho del águila, y el diseño de las figuras fue adquiriendo mayor complejidad. (es) Cette page donne les armoiries (figures et blasonnements) des états immédiats du Saint-Empire (romain germanique), en allemand : Reichstände. (fr) Incominciando da Alberto II, lo stemma dell'Imperatore del Sacro Romano Impero otteneva di essere posizionato sul torso dell'aquila bicipite degli Asburgo. In precedenza gli imperatori godevano del diritto di avere uno stemma personale e uno imperiale. Le armi degli Alti Ufficiali dell'Impero venivano "timbrate" con uno specifico contrassegno a seconda dell'incarico ricoperto. (it) 신성로마제국은 그 역사가 긴 만큼 다양한 문장들이 존재했다. (ko) Godłem Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego był czarny, dwugłowy orzeł na złotej tarczy herbowej. Herb ten pozostał znakiem niemieckich cesarzy I Rzeszy po rozpadzie państwa Karola Wielkiego. Początkowo był to złoty orzeł na czarnej tarczy. Cesarz Fryderyk II odwrócił barwy herbowe - od tego momentu orzeł był czarny, a pole było koloru złotego. Jeden z jego następców, Zygmunt Luksemburski, zastąpił orła jego dwugłowym odpowiednikiem, co dodatkowo miało podkreślać wyjątkowość władzy cesarskiej. Herb ten przybierał różne formy w zależności od władców Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. * Fantazyjny herb Juliusza Cezara * Fantazyjny herb Karola Wielkiego * Herb Cesarza Niemiec * Herb Króla Rzymu (pl) |
| rdfs:comment |
Svatá říše římská během celé své existence neměla žádný jednotný a ustálený znak. Dlouhodobě jako jednotící symbol existoval černý orel s červenou zbrojí – nejprve jednohlavá orlice, od druhé poloviny 14. století byl zobrazován dvouhlavý orel, přičemž většinou byl/a umisťován/a na zlatém poli, ale někdy se objevoval/a také zcela samostatně. Od nástupu Alberta II. v roce 1438 začala tradice, kdy znakem každého císaře byl dvouhlavý říšský orel, do něhož byl vložen osobní znak z doby před nástupem, tyto znaky byly ovšem stále osobními erby jednotlivých císařů, nikoliv znaky státu jako takového. (cs) Over its long history, the Holy Roman Empire used many different heraldic forms, representing its numerous internal divisions. (en) Cette page donne les armoiries (figures et blasonnements) des états immédiats du Saint-Empire (romain germanique), en allemand : Reichstände. (fr) Incominciando da Alberto II, lo stemma dell'Imperatore del Sacro Romano Impero otteneva di essere posizionato sul torso dell'aquila bicipite degli Asburgo. In precedenza gli imperatori godevano del diritto di avere uno stemma personale e uno imperiale. Le armi degli Alti Ufficiali dell'Impero venivano "timbrate" con uno specifico contrassegno a seconda dell'incarico ricoperto. (it) 신성로마제국은 그 역사가 긴 만큼 다양한 문장들이 존재했다. (ko) El repertorio heráldico del Sacro Imperio Romano Germánico fue muy amplio, fruto de su larga historia y el elevado número de territorios vinculados con él. El elemento central en la heráldica del Sacro Imperio fue el águila, representada de sable y exployada o explayada (negra y con las alas extendidas) sobre fondo de oro. La adopción del águila pudo inspirarse en el Águila romana de acuerdo con la idea de la "Restauratio imperi" que presentaba al Sacro Imperio Romano, y anteriormente al Imperio carolingio, como sucesores de la Antigua Roma, al igual que sucedió en Bizancio. El águila, situada en un campo de oro, comenzó a utilizarse durante el reinado del emperador Federico I Barbarroja a comienzos del siglo XII (época de aparición de la heráldica en Occidente), consolidándose como símbol (es) Godłem Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego był czarny, dwugłowy orzeł na złotej tarczy herbowej. Herb ten pozostał znakiem niemieckich cesarzy I Rzeszy po rozpadzie państwa Karola Wielkiego. Początkowo był to złoty orzeł na czarnej tarczy. Cesarz Fryderyk II odwrócił barwy herbowe - od tego momentu orzeł był czarny, a pole było koloru złotego. Jeden z jego następców, Zygmunt Luksemburski, zastąpił orła jego dwugłowym odpowiednikiem, co dodatkowo miało podkreślać wyjątkowość władzy cesarskiej. Herb ten przybierał różne formy w zależności od władców Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. (pl) |
