Cork taint (original) (raw)
Korkdefekt är en defekt hos vin som ger vinet en unken doft ibland beskriven som "fuktig källare" eller "blöta tidningar" och i allmänhet innebär att vinet är odrickbart och förstört.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | Korkton, Korkgeschmack, Korkschmecker, kurz Kork, auch Stoppler im Österreichischen oder Zapfen im Schweizerischen, bezeichnet in der Weinsprache einen Geruchs- und Geschmacksfehler von Wein, der meist auf den Verschluss der Weinflasche, den Korken, zurückgeht. Dieser extern eingetragene Weinfehler wird individuell unterschiedlich wahrgenommen und führt zu Geruchs- und Geschmacksnoten, die die Aromatik des Weins verändern und seinen Geschmack beeinträchtigen oder zerstören können. Häufigste Ursache des Korktons ist das Auftreten eines Phenolderivates, des 2,4,6-Trichloranisols (TCA). Das jeweils wahrgenommene Geruchserlebnis liegt oft nicht allein an dem durch Trichloranisol selbst ausgelösten Geruch, sondern daneben auch an der nachlassenden olfaktorischen Wahrnehmung anderer Aromen. Denn TCA kann die Bildung olfaktorischer Signale in den Geruchssinneszellen (Riechzellen) schon in sehr niedrigen Konzentrationen stören, wodurch ein Riechen auch anderer Gerüche vermindert oder vorübergehend unterdrückt wird. Dann ist nur mehr ein abgeflachtes und verändertes Profil wahrnehmbar, dem manche Geruchsnoten fehlen. Das Vorkommen von Trichloranisol wurde lange Zeit auf das Bleichen der ausgestanzten Rohkorken mit hypochlorigen Verbindungen, z. B. Kaliumhypochlorit oder Javelwasser, zurückgeführt. Mittlerweile werden die Korken überwiegend hypochloritfrei mit Wasserstoffperoxid gebleicht, ohne dass die Häufigkeit des Auftretens des Korktons sich wesentlich reduziert hätte. Die Bildung des 2,4,6-Trichloranisols kann schon am Baum stattfinden und auf verschiedene Ursachen zurückgehen. Eine mögliche Ursache sind Buschfeuer, die im Süden der iberischen Halbinsel, wo die meisten Korkeichen wachsen, relativ häufig vorkommen, und die in der Korkrinde zur Bildung von 2,4,6-Trichlorphenol führen können. 2,4,6-Trichlorphenol ist für viele Organismen bei entsprechend hoher Konzentration toxisch und kann von Mikroorganismen durch Methylierung in das weniger toxische und leichter flüchtige 2,4,6-Trichloranisol überführt werden. Untersucht wurde darüber hinaus die Umwandlung von chlorphenolhaltigen Fungiziden, insbesondere des früher häufig in Holzschutzmitteln eingesetzten Pentachlorphenols, beim biologischen Abbau durch Mikroorganismen. Das hochtoxische 2,3,4,5,6-Pentachlorphenol (PCP) wird über 2,4,6-Trichlorphenol (TCP) als Zwischenprodukt ebenfalls zu 2,4,6-Trichloranisol (TCA) umgesetzt. Daher dient das EU-weite Verbot von Pflanzenschutzmitteln in Korkeichenwäldern auch zur Vermeidung von TCA in Lebensmitteln. Weiterhin wurde in der BRD mit der Pentachlorphenol-Verbotsverordnung ab 1989 unter anderem das Inverkehrbringen von Erzeugnissen mit einem Gehalt von mehr als 5 mg/kg PCP untersagt. Bezogen auf die Masse eines üblichen 20 mm dicken, 4 cm kurzen und gut 6 g wiegenden Korkens aus Naturkork würde dies erst einer Belastung von mehr als 0,03 mg PCP entsprechen. TCA kann allerdings auch auf anderen Wegen gebildet und dann nicht nur von Kork transportiert werden. So wurde TCA ebenfalls in Kaffee, Bier, Mineralwasser und anderen Genuss- und Lebensmitteln nachgewiesen. Auch mit TCA verunreinigte Kunststoffverschlüsse, Teppichböden, Filtrationsmittel und andere Produkte wurden identifiziert. Sogar in Grundwasser wurden schon Belastungen durch TCA als Folge einer Umweltverschmutzung festgestellt. Nach dem Verschließen der Weinflasche mit einem Korken, der eine signifikante Menge TCA enthält, wandert ein Teil des TCA innerhalb relativ kurzer Zeit (wenige Stunden bis 14 Tage) in den Wein. TCA besitzt einen sehr niedrigen Geruchsschwellenwert von etwa 2 pg (= 2·10−12 g) pro Liter Luft und ist für geübte Weinprüfer, aber auch für Konsumenten bereits ab einer Konzentration von 1–3 ng/l (milliardstel Gramm pro Liter) in Weißweinen und ab 5 ng/l in Rotweinen wahrnehmbar. Bei Kaffee hingegen werden Mengen von über 10 ng/l oft kaum wahrgenommen. Daneben kann eine Reihe weiterer Stoffe für einen als Korkton bezeichneten Geruch verantwortlich sein (z. B. 1-Octen-3-ol). Die Beschreibung der Fehltöne reicht von holzig bis muffig. Bromphenole beispielsweise sind sensorisch kaum von TCA zu unterscheiden. Alkohol und niedrige Temperatur können Weinmängel kaschieren. Wenn Zweifel bestehen, ob ein Korkton vorliegt, soll man den Wein mit Wasser verdünnen, notfalls auch leicht erwärmen. (de) Cork taint is a broad term referring to a wine fault characterized by a set of undesirable smells or tastes found in a bottle of wine, especially spoilage that can only be detected after bottling, aging and opening. Though modern studies have shown that other factors can also be responsible for taint – including wooden barrels, storage conditions and the transport of corks and wine – the cork stopper is normally considered to be responsible, and a wine found to be tainted on opening is said to be corked or "corky". Cork taint can affect wines irrespective of price and quality level. The chief cause of cork taint is the presence of the chemical compounds 2,4,6-trichloroanisole (TCA) or 2,4,6-tribromoanisole (TBA) in the wine, which in many cases will have been transferred from the cork, but which also can have been transferred through the cork rather than from it. TCA is a compound which does not occur naturally. It is created when some fungi are treated with chlorinated phenolic compounds, which are a type of antimicrobial agent used in the processing of wood. This compound is one of the chief factors responsible for the problem associated with mold liable to be found in cork. Very small amounts of this compound, on the order of nanograms, can be responsible for this defect. Corked wine containing TCA has a characteristic odor, variously described as resembling a moldy newspaper, wet dog, damp cloth, or damp basement. In almost all cases of corked wine the wine's native aromas are reduced significantly, and a very tainted wine is quite unpalatable, although harmless. While the human threshold for detecting TCA is measured in the single-digit parts per trillion, this can vary by several orders of magnitude depending on an individual's sensitivity. Detection is also complicated by the olfactory system's particularly quick habituation to TCA, making the smell less obvious on each subsequent sniff. (en) Olor a corcho es un término que referido a uno de los fallos del vino, caracterizada por un conjunto de olores y sabores indeseables encontrados en una botella de vino. Aunque los estudios modernos han mostrado que otros factores también pueden ser responsables de este olor (incluyendo barriles de madera, las condiciones de almacenamiento y el transporte de los corchos y del vino), el tapón de corcho es normalmente considerado el responsable. Esta falla puede afectar a los vinos independientemente del precio y el nivel de calidad. La principal causa del olor a corcho es la presencia de los compuestos químicos 2,4,6-trichloroanisol (TCA) o 2,4,6-tribromoanisol (TBA) en el vino, el cual en muchos casos habrá sido transferido desde el corcho, aunque también pueden haber sido transferidos a través de éste. El TCA Es un compuesto que no ocurre naturalmente. Es creado cuándo algunos hongos son tratados con compuestos fenólicos clorados, los cuales son un tipo de agente antimicrobiano utilizado en el procesamiento de la madera. Este compuesto es uno de los factores más importantes responsables del problema asociado con los hongos propensos de ser encontrado en corcho. Cantidades muy pequeñas de este compuesto, en el orden de nanogramos, pueden causar para este defecto. El vino que contiene TCA tiene un olor característico, descrito como cartón mojado, diarios con moho, o sótanos húmedos. En casi todos los casos los aromas nativos del vino afectado estarán reducidos significativamente, y un vino muy afectado puede ser bastante impalatable, aunque inofensivo para la salud. Mientras que el umbral humano para detectar TCA está medido en números de un dígito de partes por billón, esto puede variar por varios órdenes de magnitud según la sensibilidad del individuo. La detección es también complicada por la particularmente rápida habituación del sistema olfatorio al TCA, haciendo el olor menos obvio en cada subsiguiente trago. (es) Goût de bouchon est un terme assez large décrivant un groupe d'odeurs et de goûts indésirables trouvés dans le vin. On dit alors que le vin est bouchonné. C'est une odeur qui rappelle le liège, la poussière, le moisi. Elle est due à la présence de molécule de type haloanisole et halophénols dans l'environnement. Les haloanisoles sont les TCA, TeCA, PCA, et TBA; les halophénols sont les TCP, TeCP, PCP et TBP. Dans le monde du vin on fait surtout référence au TCA 2,4,6-trichloroanisole qui serait le principal contaminant.Le principal vecteur de ce goût désagréable est le bouchon de liège. Il serait en cause dans 95 % des contaminations. Le TCA et les autres contaminants peuvent aussi se retrouver dans les bois, surtout les bois de charpente traités. Ce qui fait qu'on peut à l'occasion détecter l'odeur de bouchon dans des vins obturés avec une capsule à vis. Mais c'est de plus en plus rare, les vignerons éliminent les charpentes traitées de leur cave de vinification. (fr) Wijn kan een afwijkende smaak hebben die wordt veroorzaakt door besmetting met een schimmel of bacterie die 2,4,6-trichlooranisol (TCA) vormt. Dit wordt onterecht 'Kurk' genoemd. De besmette wijn krijgt door de TCA bacterie namelijk de geur van een muffe of vochtige kelder en smaakt daardoor slecht. Deze TCA bacterie kan via een slechte kurk van buiten de fles doordringen tot de wijn terwijl deze opgeslagen ligt. De schattingen van het percentage wijnflessen met de muffe kelderlucht loopt uiteen van 1% tot 15%. Als er kurk in het glas drijft, betekent dat nog niet dat de wijn besmet is, zoals wel wordt gedacht. Dit is meestal het gevolg van een te droge kurk of een slecht geopende fles. Dit beïnvloedt de smaak niet. Een beetje schimmel aan de bovenkant van de kurk is ook niets om zich zorgen over te maken. De natuurkurk wordt veelal gezien als de boosdoener voor het probleem van de bedorven smaak in wijn, maar dit is onterecht. Dit heeft veel wijnmakers ertoe gebracht om meer stoppers te gebruiken gemaakt uit kunststof, geperste kurk of zelfs schroefdoppen. Wat vaak vergeten wordt, is dat de problemen met wijn andere oorzaken heeft dan de natuurkurk, namelijk Oxidatie, zwaveldioxide, een reducerende geur, vluchtige zuurheid, 2,4,6-TCA en microbiologisch bederf. Van al deze problemen kan de consument zeggen: deze wijn heeft TCA. Het is dus mogelijk dat flessen zonder natuurkurk, toch naar TCA smaken. Dit heeft onder andere te maken met een verkeerde methode van schoonmaken in de wijnbottelarij zelf. Het is gebleken dat de chlooroplossingen die gebruikt werden om kurken te steriliseren vaak de boosdoener waren. Sinds 1996 is het gebruik van chlooroplossingen echter verboden ingevolge de "Code of Practice". Als alternatief is het gebruik van waterstofperoxide toegestaan. Vanaf 1995 is de kurkindustrie bezig zowel preventieve als curatieve maatregelen te treffen om de nevenproductie van 2,4,6-TCA de kop in te drukken. Door het gebruik van plastic stoppers en schroefdoppen is echter vast komen te staan dat TCA of keldersmaak meerdere oorzaken kan hebben. Schoonmaakmiddelen op basis van chloorproducten, gewasbeschermingsmiddelen gebruikt bij de behandeling van kurkbomen en kartonnen verpakkingen gebleekt met chloorverbindingen zijn maar enkele voorbeelden van bronnen van chloor welke ontstaan kunnen geven aan 2,4,6-TCA. (nl) Choroba korkowa wina – wada wina powstająca wskutek obecności chloroanizoli powstałych w wyniku metylacji chlorofenoli przez mikroorganizmy bytujące na korku. Wino zaatakowane chorobą korkową ma nieprzyjemny smak i zapach. Jest on określany jako stęchły, ziemisty. Może maskować naturalny aromat wina i obniża jego jakość. Obecność prekursorów chloroanizoli – chlorofenoli – może wynikać z używania pestycydów w uprawie dębu korkowego, jak również ze stosowania chlorowych środków konserwujących w produkcji korka, czego się dziś już nie praktykuje. (TCA), powstający w wyniku metylacji 2,4,6-trichlorofenolu (TCP), a w mniejszym stopniu 2,3,4,6-tetrachloroanizol i (PCA) są przyczyną co najmniej 80% przypadków choroby korkowej wina. Związki te produkowane są przez różne rodzaje grzybów, m.in. Penicillium, Aspergillus, Trichoderma, Fusarium. Wadę tę może powodować także tzw. „szlachetna pleśń” (Botrytis cinerea), tymczasem zarażone nią winogrona uchodzą za pożądane w produkcji niektórych rodzajów win. Szacuje się, że 2–7% korkowanych win posiada tę wadę. Straty w winiarstwie przez nią wywołane szacuje się w skali światowej na 10 miliardów dolarów rocznie. (pl) Korkdefekt är en defekt hos vin som ger vinet en unken doft ibland beskriven som "fuktig källare" eller "blöta tidningar" och i allmänhet innebär att vinet är odrickbart och förstört. (sv) |
| dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/2,4,6-Trichloroanisole.svg?width=300 |
| dbo:wikiPageExternalLink | https://nymag.com/restaurants/articles/wine/essentials/badwine.htm |
| dbo:wikiPageID | 223130 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 12075 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 1104310934 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbr:California_wine dbr:Beaulieu_Vineyard dbr:Detection_limit dbc:Wine_terminology dbr:Antimicrobial dbr:Hypochlorous_acid dbr:Peracetic_acid dbr:Peroxide dbr:Decanter dbr:Mold dbr:Preservative dbr:1-Octen-3-ol dbc:Oenology dbr:Gasket dbr:Oak_(wine) dbr:Clay_mineral dbr:Fungus dbr:Geosmin dbr:Controversy dbr:Copolymer dbr:Cork_(material) dbr:Anisole dbr:Aroma_of_wine dbr:Bentonite dbr:Chlorophenol dbr:Streptomyces dbr:Closure_(container) dbr:Half_and_half dbr:Pallet dbr:Pitcher_(container) dbr:Sterilization_(microbiology) dbr:Wood_processing dbr:2,4,6-trichloroanisole dbr:2-methylisoborneol dbr:Bureau_of_Alcohol,_Tobacco,_Firearms_and_Explosives dbr:Butterfat dbr:Aging_of_wine dbr:Habituation dbr:2,4,6-tribromoanisole dbr:2,4,6-trichlorophenol dbr:E_&_J_Gallo_Winery dbr:Alternative_wine_closure dbc:Wine_packaging_and_storage dbr:Barrel dbr:Water_purification dbr:Measuring_cup dbr:Guaiacol dbr:Cream dbr:APCOR dbr:Chlorine dbr:Chlorine_dioxide dbr:Alcohol_and_Tobacco_Tax_and_Trade_Bureau dbr:Plastic_wrap dbr:Wine dbr:Polyethylene dbr:Filtration dbr:Milk dbr:Natural_rubber dbr:Oct-1-en-3-one dbr:Olfactory_system dbr:Wine_chemistry dbr:Flavor_scalping dbr:Pesticide dbr:Wine_fault dbr:Wine_Spectator dbr:University_of_California,_Davis_Department_of_Viticulture_and_Enology dbr:Storage_conditions_(wine) dbr:File:2,4,6-Trichloroanisole.svg dbr:Pillar_Rock_Vineyard |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Authority_control dbt:Cite_journal dbt:Cite_web dbt:Cleanup_bare_URLs dbt:Portal dbt:Refbegin dbt:Refend dbt:Reflist dbt:Short_description |
| dct:subject | dbc:Wine_terminology dbc:Oenology dbc:Wine_packaging_and_storage |
| gold:hypernym | dbr:Term |
| rdf:type | owl:Thing |
| rdfs:comment | Korkdefekt är en defekt hos vin som ger vinet en unken doft ibland beskriven som "fuktig källare" eller "blöta tidningar" och i allmänhet innebär att vinet är odrickbart och förstört. (sv) Cork taint is a broad term referring to a wine fault characterized by a set of undesirable smells or tastes found in a bottle of wine, especially spoilage that can only be detected after bottling, aging and opening. Though modern studies have shown that other factors can also be responsible for taint – including wooden barrels, storage conditions and the transport of corks and wine – the cork stopper is normally considered to be responsible, and a wine found to be tainted on opening is said to be corked or "corky". Cork taint can affect wines irrespective of price and quality level. (en) Korkton, Korkgeschmack, Korkschmecker, kurz Kork, auch Stoppler im Österreichischen oder Zapfen im Schweizerischen, bezeichnet in der Weinsprache einen Geruchs- und Geschmacksfehler von Wein, der meist auf den Verschluss der Weinflasche, den Korken, zurückgeht. Dieser extern eingetragene Weinfehler wird individuell unterschiedlich wahrgenommen und führt zu Geruchs- und Geschmacksnoten, die die Aromatik des Weins verändern und seinen Geschmack beeinträchtigen oder zerstören können. (de) Olor a corcho es un término que referido a uno de los fallos del vino, caracterizada por un conjunto de olores y sabores indeseables encontrados en una botella de vino. Aunque los estudios modernos han mostrado que otros factores también pueden ser responsables de este olor (incluyendo barriles de madera, las condiciones de almacenamiento y el transporte de los corchos y del vino), el tapón de corcho es normalmente considerado el responsable. Esta falla puede afectar a los vinos independientemente del precio y el nivel de calidad. (es) Goût de bouchon est un terme assez large décrivant un groupe d'odeurs et de goûts indésirables trouvés dans le vin. On dit alors que le vin est bouchonné. C'est une odeur qui rappelle le liège, la poussière, le moisi. Elle est due à la présence de molécule de type haloanisole et halophénols dans l'environnement. Les haloanisoles sont les TCA, TeCA, PCA, et TBA; les halophénols sont les TCP, TeCP, PCP et TBP. (fr) Choroba korkowa wina – wada wina powstająca wskutek obecności chloroanizoli powstałych w wyniku metylacji chlorofenoli przez mikroorganizmy bytujące na korku. Wino zaatakowane chorobą korkową ma nieprzyjemny smak i zapach. Jest on określany jako stęchły, ziemisty. Może maskować naturalny aromat wina i obniża jego jakość. Szacuje się, że 2–7% korkowanych win posiada tę wadę. Straty w winiarstwie przez nią wywołane szacuje się w skali światowej na 10 miliardów dolarów rocznie. (pl) Wijn kan een afwijkende smaak hebben die wordt veroorzaakt door besmetting met een schimmel of bacterie die 2,4,6-trichlooranisol (TCA) vormt. Dit wordt onterecht 'Kurk' genoemd. De besmette wijn krijgt door de TCA bacterie namelijk de geur van een muffe of vochtige kelder en smaakt daardoor slecht. Deze TCA bacterie kan via een slechte kurk van buiten de fles doordringen tot de wijn terwijl deze opgeslagen ligt. De schattingen van het percentage wijnflessen met de muffe kelderlucht loopt uiteen van 1% tot 15%. (nl) |
| rdfs:label | Korkton (de) Olor a corcho (es) Cork taint (en) Goût de bouchon (fr) Kurk (smaak) (nl) Choroba korkowa wina (pl) Korkdefekt (sv) |
| owl:sameAs | freebase:Cork taint http://d-nb.info/gnd/4328973-3 wikidata:Cork taint dbpedia-de:Cork taint dbpedia-es:Cork taint dbpedia-fr:Cork taint http://li.dbpedia.org/resource/Körk_(in_wien) dbpedia-nl:Cork taint dbpedia-pl:Cork taint dbpedia-sv:Cork taint https://global.dbpedia.org/id/hsH2 |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Cork_taint?oldid=1104310934&ns=0 |
| foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/2,4,6-Trichloroanisole.svg |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Cork_taint |
| is dbo:wikiPageDisambiguates of | dbr:Cork |
| is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Cork_rot dbr:Corked_wine dbr:Corked |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Cork_rot dbr:Corked_wine dbr:De_Bortoli_Wines dbr:Cuisine_of_Basilicata dbr:David_Schildknecht dbr:Wine_tasting_descriptors dbr:1-Octen-3-ol dbr:Bottle_variation dbr:Box_wine dbr:Cork_(material) dbr:Aroma_compound dbr:Closure_(wine_bottle) dbr:Phenolic_content_in_wine dbr:2,4,6-Tribromoanisole dbr:2,4,6-Trichloroanisole dbr:2-Methylisoborneol dbr:Domaine_Laroche dbr:Cork dbr:Corked dbr:Corking dbr:James_Laube dbr:Nomacorc dbr:Screw_cap_(wine) dbr:Alternative_wine_closure dbr:FLSmidth dbr:Brettanomyces dbr:Glossary_of_winemaking_terms dbr:Wine_cork dbr:Bag-in-box dbr:Smoke_taint dbr:APCOR dbr:Chateau_Montelena dbr:Sulfur_dioxide dbr:Wine dbr:Silver_Oak_Cellars dbr:Twomey_Cellars dbr:Winemaking dbr:Flavor_scalping dbr:Wine_fault dbr:Schloss_Vollrads dbr:Wine_tasting |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Cork_taint |
