Ignicoccus (original) (raw)
Ignicoccus és un gènere d'Archaea que viu en fumaroles hidrotermals marines. Va ser descobert a Kolbeinsey al nord d'Islàndia i a l'Oceà Pacífic el 2000 (Huber et al., 2000).
Property | Value |
---|---|
dbo:abstract | Ignicoccus és un gènere d'Archaea que viu en fumaroles hidrotermals marines. Va ser descobert a Kolbeinsey al nord d'Islàndia i a l'Oceà Pacífic el 2000 (Huber et al., 2000). (ca) Ignicoccus je rod jednobuněčných organismů, které obývají okolí černých kuřáků, hydrotermálních průduchů na mořském dně. Patří mezi extrémofily, přesněji řečeno jsou hypertermofilní, k růstu vyžadují vysoké teploty. Buňky ignikoků mají tvar nepravidelných koků a jsou jedinečné svou morfologií: na povrchu buněk chybí S-vrstva, buňku od vnějšího prostředí odděluje dvojce buněčných membrán, vnější a vnitřní. Mezi nimi je prostor, analogický periplasmatickému prostoru gramnegativních bakterií, který ale u ignikoků zaujímá objem 2x až 3x větší než je objem samotné cytoplasmy. Na vnější membráně se nachází enzym ATPáza, čímž se tato liší od "běžné" cytoplasmatické membrány. V periplasmatickém prostoru se nachází membránou ohraničené vezikuly, které slouží k transportu látek ven z buňky – tímto je Ignicoccus podobá eukaryotním buňkám. Je to striktní anaerob, energii získává anaerobní respirací, zdrojem elektronů je vodík H2 a donorem síra, produktem metabolismu je sirovodík. Teplotní optimum je 90 °C, optimální pH je 5. Druh je hostitelem jiné, parazitické archebakterie druhu Nanoarchaeum equitans. (cs) Ignicoccus ist eine Archaeengattung, die in marinen Hydrothermalschloten (sogenannten Black Smokers) vorkommt. Sie wurde im Jahr 2000 am Kolbeinseyrücken nördlich von Island und im Pazifischen Ozean (9° 0′ 0″ N, 104° 0′ 0″ W) entdeckt. (de) Ignicoccus is a genus of hyperthermophillic Archaea living in marine hydrothermal vents. They were discovered in samples taken at the Kolbeinsey Ridge north of Iceland, as well as at the East Pacific Rise (at 9 degrees N, 104 degrees W) in 2000. (en) Ignicoccus es un género de arqueas que vive en fuentes hidrotermales marinas. Fueron descubiertos en Kolbeinsey, una pequeña isla volcánica en el norte de Islandia, y en el Océano Pacífico (a 9º N, 104º W) en el año 2000 (Huber et al., 2000). Ignicoccus prospera a temperaturas entre 70-98 °C (con un óptimo alrededor del 90 °C). Obtiene energía por la reducción de azufre a sulfuro de hidrógeno usando hidrógeno molecular como donador de electrones. También se ha descrito una simbiosis única con Nanoarchaeum, que bien puede ser un parasitismo de este último. De acuerdo con comparaciones de genes ARNr 16S. Se conocen dos especies, I. islandicus e I. pacificus. Las células de Ignicoccus son minúsculas y tienen forma de coco, con un diámetro de cerca de 2 µm. Exhiben una superficie lisa, una membrana externa y ninguna capa S. Tienen una envoltura exterior previamente desconocida en una célula: una membrana citoplasmática, un espacio periplasmático (con un espesor variable de 20 a 400 nm, conteniendo unas vesículas delimitadas por membranas) y una membrana externa (aproximadamente de un espesor de 10 nm, asemejándose a la membrana externa de bacterias gram-negativas). Esta última contiene numerosas partículas (de cerca de 8 nm en diámetro) empaquetadas firmemente en conjuntos de forma irregular y poros con un diámetro de 24 nm rodeados por partículas minúsculas dispuestas en un anillo (este último con un diámetro de 130 nm) y racimos de hasta ocho partículas (cada partícula con un diámetro de 12 nm) (Rachel el al., 2002). (es) Ignicoccus adalah genus dari Archaea yang tinggal di ventilasi hidrotermal laut. Mereka ditemukan di Ridge utara dari Islandia dan di Samudra Pasifik (di 9 derajat LU, 104 derajat BB) pada tahun 2000 (Huber et al., 2000). (in) Ignicoccus est un genre d'archées de la famille des Desulfurococcaceae qu'on trouve dans les sources hydrothermales sous-marines. Ces microorganismes ont été découverts en 2000 près de Kolbeinsey, au nord de l'Islande. Ils se développent dans un intervalle de températures de 70 à 98 °C, avec un optimum autour de 90 °C. Ils produisent leur énergie métabolique par réduction du soufre élémentaire en sulfure d'hydrogène H2S en utilisant l'hydrogène H2 comme donneur d'électrons. Il s'agit de cellules cocciformes d'environ 2 μm à surface lisse avec une membrane externe mais pas de couche S. La structure de leur enveloppe cellulaire n'avait jamais été observée auparavant, avec une membrane plasmique, un périplasme large de 20 nm à 400 nm avec des vésicules liées à la membrane, et une membrane externe épaisse d'environ 10 nm superficiellement similaire à celle des bactéries à Gram négatif. Cette dernière contient de nombreuses particules individualisées d'environ 8 nm de diamètre, rassemblées de façon irrégulière sur la surface, ainsi que des pores d'environ 24 nm de diamètre entourés de petites particules d'environ 12 nm de diamètre arrangées en anneaux de 130 nm de diamètre formant des agrégats comprenant jusqu'à huit de ces particules. (fr) 이그니콕쿠스속은 데술푸로콕쿠스과의 한 속이다.열수구에서 살며, 2000년에, 아일랜드 북쪽과 태평양에서 발견되었다. (ko) イグニコックス(Ignicoccus、イグニコッカス、イグニカカス)は、偏性嫌気性グラム陰性不定形球菌の超好熱古細菌である。学名Ignicoccusは、ラテン語で「炎」を意味するイグニス(ignis)と、球菌を意味するコックス(Coccus)(ギリシャ語で「木の実」を意味するκόκκοςより派生)に由来する。 2000年にアイスランド北部のコルベインセイ海嶺(大西洋中央海嶺)からI. islandicusと、メキシコ沖のブラックスモーカー(東太平洋海嶺近傍)からI. pacificusが発見、記載された。コルベインセイ海嶺からは、2002年にもI. hospitalisが発見されている。 当初はI. hospitalisが表面に“Nanoarchaeum equitans”を共生させていることで知られていたが、後にATP合成酵素を持つ外細胞膜(以前は単なる外膜だと思われていた)や、ペリプラズム空間にエネルギー代謝系と小嚢(内膜から派生する)を持つことが分かり、真核生物との類似性が注目されている。極端な例だが、内膜を細胞核とみなして、I. hospitalisの祖先とN. equitansの祖先の共生系がα-プロテオバクテリアを取り込み、真核生物になったという仮説が出たこともある。 さらに、この属からは新規の炭酸同化経路が発見されている。 (ja) |
dbo:class | dbr:Thermoprotei |
dbo:domain | dbr:Archaea |
dbo:family | dbr:Desulfurococcaceae |
dbo:order | dbr:Desulfurococcales |
dbo:phylum | dbr:Thermoproteota |
dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/Urzwerg.jpg?width=300 |
dbo:wikiPageExternalLink | https://link.springer.com/article/10.1007/s10482-012-9748-5 http://bacdive.dsmz.de/index.php%3Fsearch=Ignicoccus&submit=Search |
dbo:wikiPageID | 6965272 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageLength | 7459 (xsd:nonNegativeInteger) |
dbo:wikiPageRevisionID | 1108093814 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Electron_donor dbr:List_of_bacteria_genera dbr:Desulfurococcaceae dbr:Desulfurococcales dbr:Hydrogen_sulfide dbr:List_of_bacterial_orders dbr:East_Pacific_Rise dbr:Periplasmic_space dbr:104th_meridian_west dbr:Genome_Taxonomy_Database dbr:S-layer dbr:Thermoprotei dbr:Archaea dbr:9th_parallel_north dbr:Gram-negative dbr:Cell_envelope dbr:Kolbeinsey_Ridge dbr:Hydrothermal_vent dbr:Hyperthermophile dbc:Archaea_genera dbc:Extremophiles dbc:Thermophiles dbc:Thermoproteota dbr:Sulfur dbr:Coccus dbr:Endomembrane dbr:Iceland dbr:Nanoarchaeum_equitans dbr:Μm dbr:Thermoproteota dbr:The_All-Species_Living_Tree_Project dbr:RRNA |
dbp:classis | dbr:Thermoprotei |
dbp:domain | dbr:Archaea |
dbp:familia | dbr:Desulfurococcaceae |
dbp:genus | Ignicoccus (en) |
dbp:genusAuthority | Huber, Burggraf, Mayer, Wyschkony, Rachel & Stetter 2000 (en) |
dbp:imageCaption | Ignicoccus hospitalis (en) |
dbp:imageWidth | 220 (xsd:integer) |
dbp:ordo | dbr:Desulfurococcales |
dbp:phylum | dbr:Thermoproteota |
dbp:subdivision | *I. islandicus *I. pacificus *I. hospitalis (en) |
dbp:subdivisionRanks | Species (en) |
dbp:typeSpecies | Ignicoccus islandicus (en) |
dbp:typeSpeciesAuthority | Huber & Stetter 2000 (en) |
dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:Cite_journal dbt:Clade dbt:Reflist dbt:Short_description dbt:Taxobox dbt:Taxonbar |
dcterms:subject | dbc:Archaea_genera dbc:Extremophiles dbc:Thermophiles dbc:Thermoproteota |
gold:hypernym | dbr:Archaea |
rdf:type | owl:Thing yago:WikicatArchaeaGenera dbo:Archaea dbo:Species yago:Abstraction100002137 yago:Category105838765 yago:Cognition100023271 yago:Concept105835747 yago:Content105809192 yago:Genus105845013 yago:Idea105833840 yago:Kind105839024 yago:PsychologicalFeature100023100 umbel-rc:BiologicalLivingObject |
rdfs:comment | Ignicoccus és un gènere d'Archaea que viu en fumaroles hidrotermals marines. Va ser descobert a Kolbeinsey al nord d'Islàndia i a l'Oceà Pacífic el 2000 (Huber et al., 2000). (ca) Ignicoccus ist eine Archaeengattung, die in marinen Hydrothermalschloten (sogenannten Black Smokers) vorkommt. Sie wurde im Jahr 2000 am Kolbeinseyrücken nördlich von Island und im Pazifischen Ozean (9° 0′ 0″ N, 104° 0′ 0″ W) entdeckt. (de) Ignicoccus is a genus of hyperthermophillic Archaea living in marine hydrothermal vents. They were discovered in samples taken at the Kolbeinsey Ridge north of Iceland, as well as at the East Pacific Rise (at 9 degrees N, 104 degrees W) in 2000. (en) Ignicoccus adalah genus dari Archaea yang tinggal di ventilasi hidrotermal laut. Mereka ditemukan di Ridge utara dari Islandia dan di Samudra Pasifik (di 9 derajat LU, 104 derajat BB) pada tahun 2000 (Huber et al., 2000). (in) 이그니콕쿠스속은 데술푸로콕쿠스과의 한 속이다.열수구에서 살며, 2000년에, 아일랜드 북쪽과 태평양에서 발견되었다. (ko) イグニコックス(Ignicoccus、イグニコッカス、イグニカカス)は、偏性嫌気性グラム陰性不定形球菌の超好熱古細菌である。学名Ignicoccusは、ラテン語で「炎」を意味するイグニス(ignis)と、球菌を意味するコックス(Coccus)(ギリシャ語で「木の実」を意味するκόκκοςより派生)に由来する。 2000年にアイスランド北部のコルベインセイ海嶺(大西洋中央海嶺)からI. islandicusと、メキシコ沖のブラックスモーカー(東太平洋海嶺近傍)からI. pacificusが発見、記載された。コルベインセイ海嶺からは、2002年にもI. hospitalisが発見されている。 当初はI. hospitalisが表面に“Nanoarchaeum equitans”を共生させていることで知られていたが、後にATP合成酵素を持つ外細胞膜(以前は単なる外膜だと思われていた)や、ペリプラズム空間にエネルギー代謝系と小嚢(内膜から派生する)を持つことが分かり、真核生物との類似性が注目されている。極端な例だが、内膜を細胞核とみなして、I. hospitalisの祖先とN. equitansの祖先の共生系がα-プロテオバクテリアを取り込み、真核生物になったという仮説が出たこともある。 さらに、この属からは新規の炭酸同化経路が発見されている。 (ja) Ignicoccus je rod jednobuněčných organismů, které obývají okolí černých kuřáků, hydrotermálních průduchů na mořském dně. Patří mezi extrémofily, přesněji řečeno jsou hypertermofilní, k růstu vyžadují vysoké teploty. Je to striktní anaerob, energii získává anaerobní respirací, zdrojem elektronů je vodík H2 a donorem síra, produktem metabolismu je sirovodík. Teplotní optimum je 90 °C, optimální pH je 5. Druh je hostitelem jiné, parazitické archebakterie druhu Nanoarchaeum equitans. (cs) Ignicoccus es un género de arqueas que vive en fuentes hidrotermales marinas. Fueron descubiertos en Kolbeinsey, una pequeña isla volcánica en el norte de Islandia, y en el Océano Pacífico (a 9º N, 104º W) en el año 2000 (Huber et al., 2000). (es) Ignicoccus est un genre d'archées de la famille des Desulfurococcaceae qu'on trouve dans les sources hydrothermales sous-marines. Ces microorganismes ont été découverts en 2000 près de Kolbeinsey, au nord de l'Islande. Ils se développent dans un intervalle de températures de 70 à 98 °C, avec un optimum autour de 90 °C. Ils produisent leur énergie métabolique par réduction du soufre élémentaire en sulfure d'hydrogène H2S en utilisant l'hydrogène H2 comme donneur d'électrons. (fr) |
rdfs:label | Ignicocs (ca) Ignicoccus (cs) Ignicoccus (de) Ignicoccus (es) Ignicoccus (in) Ignicoccus (en) Ignicoccus (fr) 이그니콕쿠스속 (ko) イグニコックス属 (ja) |
owl:sameAs | freebase:Ignicoccus wikidata:Ignicoccus http://arz.dbpedia.org/resource/اجنيكوس dbpedia-ca:Ignicoccus dbpedia-cs:Ignicoccus dbpedia-de:Ignicoccus dbpedia-es:Ignicoccus dbpedia-fr:Ignicoccus dbpedia-gl:Ignicoccus dbpedia-hu:Ignicoccus dbpedia-id:Ignicoccus dbpedia-ja:Ignicoccus dbpedia-ko:Ignicoccus dbpedia-tr:Ignicoccus https://global.dbpedia.org/id/2hAYz yago-res:Ignicoccus |
prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Ignicoccus?oldid=1108093814&ns=0 |
foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/Urzwerg.jpg |
foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Ignicoccus |
is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Ignicoccus_hospitalis dbr:Ignicoccus_islandicus dbr:Ignicoccus_pacificus |
is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Caldisphaeraceae dbr:Desulfurococcaceae dbr:Desulfurococcales dbr:List_of_sequenced_archaeal_genomes dbr:Thermoprotei dbr:Archaea dbr:List_of_Archaea_genera dbr:Acidilobales dbr:Biological_carbon_fixation dbr:Sulfolobales dbr:Ignicoccus_hospitalis dbr:Ignicoccus_islandicus dbr:Ignicoccus_pacificus dbr:Marine_prokaryotes dbr:Nanoarchaeum_equitans dbr:Smallest_organisms |
is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Ignicoccus |