Honorific nicknames in popular music (original) (raw)

dbo:abstract

Beinamen in der populären Musik sind Bezeichnungen, die Künstler meist von Fans und Medien erhalten oder auch seltener sich selbst geben. Sie können Bezug zu musikalischen Besonderheiten, zur Religion, zum Prestige oder auch zur Familie aufweisen. Meistens dienen sie zur besseren Identifikation des Künstlers gegenüber der Öffentlichkeit. Solche Beinamen wurden bereits in der klassischen Musik Europas im frühen 19. Jahrhundert vergeben und schon früher verwendet. Heute sind derartige Beinamen besonders im US-amerikanischen Raum gebräuchlich, daher werden diese meist im englischen Original verwendet und nicht ins Deutsche übersetzt (z. B. King of Pop anstatt König der Popmusik). (de)
Οι τιμητικοί τίτλοι καλλιτεχνών είναι αριστοκρατικά ονόματα που αποδίδονται στους καλλιτέχνες της μουσικής και παραπέμπουν σε θεούς, ηγέτες, βασιλιάδες και άλλους. Χρησιμοποιούνται πολύ συχνά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για την αναφορά μεγάλων προσωπικοτήτων της δημοφιλούς μουσικής σκηνής ή από τους θαυμαστές των ίδιων των καλλιτεχνών ως μορφή εκδήλωσης της λατρείας τους και τους θαυμασμού τους προς σ' αυτούς. Τιμητικοί τίτλοι χρησιμοποιήθηκαν στην κλασσική μουσική στην Ευρώπη ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, με μουσικούς όπως ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ να χαρακτηρίζονται ως "πατέρας της σύγχρονης μουσικής" και ως "πατέρας του πιάνου" αντίστοιχα. Οι τίτλοι ήταν ιδιαίτερα εμφανείς και στον αφροαμερικανικό πολιτισμό στην περίοδο μετά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, ιδίως ως μέσα απονομής κοινωνικής θέσης που είχε αναιρεθεί εξαιτίας της δουλείας και ως αποτέλεσμα της εμφάνισης και καθιέρωσης της jazz και blues μουσικής, συμπεριλαμβανομένου καλλιτέχνες όπως ο Ντιουκ Έλινγκτον και ο Κάουντ Μπέιζι. Στον αμερικανικό πολιτισμό, παρά την ρεπουμπλικανική ιδεολογία, τιμητικοί τίτλοι έχουν χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή ηγετικών προσώπων σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων όπως η βιομηχανία, το εμπόριο, τα αθλήματα και τα μέσα. Οι λέξεις "πατέρας" και "μητέρα" αποδίδονται συνήθως σε καινοτόμες προσωπικότητες ενώ βασιλικοί τίτλοι όπως "βασιλιάς" και "βασίλισσα" χρησιμοποιούνται για την περιγραφή κυρίαρχων προσωπικοτήτων σε ένα συγκεκριμένο χώρο. Τις δεκαετίες του '30 και του '40, όταν η jazz και η swing μουσική έλαβαν δημοτικότητα, πολλοί εμπορικοί λευκοί καλλιτέχνες όπως ο Πωλ Γουάιτμαν και ο Μπένι Γκουντμαν έγιναν γνωστοί ως "Βασιλιάς της Jazz" και "Βασιλιάς του Swing" αντίστοιχα, παρά το γεγονός ότι τέτοιου είδους μουσικά είδη έχουν καταγωγή από τον αφροαμερικανικό πολιτισμό. Αυτές οι προσπάθειες δημιουργίας τιμητικών τίτλων στους καλλιτέχνες επεκτάθηκαν στο χώρο της Rock and Roll μουσικής, όταν έκανε την εμφάνισή της τη δεκαετία του '50. Τελικά, αυτός που έμεινε γνωστός με τον τίτλο "Βασιλιάς της Rock and Roll" ήταν ο Αμερικανός καλλιτέχνης Έλβις Πρίσλεϊ. Παρόμοιοι τίτλοι έχουν χρησιμοποιηθεί και για άλλα μουσικά είδη, συμπεριλαμβανομένου της Αρίθα Φράνκλιν η οποία αποκαλέστηκε "Βασίλισσα της Soul" από τον Πέρβις Σπαν το 1968 και έτσι έμεινε γνωστή. Την δεκαετία του '80, καλλιτέχνες όπως ο Μάικλ Τζάκσον και η Μαντόνα αναφέρονταν από όλα τα μέσα και τον Τύπο ως "βασιλιάς" και "βασίλισσα" της Pop μουσικής, κάτι που εξακολουθεί να γίνεται μέχρι σήμερα. Πολλές φορές οι τίτλοι μπορεί να αποτελούν μέρος της διαφήμισης ενός καλλιτέχνη ή μουσικού, ή χαρακτηρισμούς που αποδόθηκαν από τους θαυμαστές του. Οι τίτλοι είναι συνήθως είναι γνωστοί σε μεγάλη ομάδα ανθρώπων, γιατί χαρακτηρίζουν τον εκάστοτε καλλιτέχνη και με τι συνδέεται το όνομά του και η μουσική του. Επιπλέον, έχει συμβεί τα μέλη συγκροτημάτων να έχουν ο καθένας το δικό του "ψευδώνυμο" από τον Τύπο όπως στις περιπτώσεις των θρυλικών βρετανικών συγκροτημάτων The Beatles και Spice Girls. (el)
When describing popular music artists, honorific nicknames are used, most often in the media or by fans, to indicate the significance of an artist, and are often religious, familial, or (most frequently) royal and aristocratic titles, used metaphorically. Honorific nicknames were used in classical music in Europe even in the early nineteenth century, with figures such as Mozart being called "The father of modern music" and Bach "The father of modern piano music". They were also particularly prominent in African-American culture in the post-Civil War era, perhaps as a means of conferring status that had been negated by slavery, and as a result entered early jazz and blues music, including figures such as Duke Ellington and Count Basie. In U.S. culture, despite its republican constitution and ideology, honorific nicknames have been used to describe leading figures in various areas of activity, such as industry, commerce, sports, and the media; father or mother have been used for innovators, and royal titles such as king and queen for dominant figures in a field. In the 1930s and 1940s, as jazz and swing music were gaining popularity, it was the more commercially successful white artists Paul Whiteman and Benny Goodman who became known as "the King of Jazz" and "the King of Swing" respectively, despite there being more highly regarded contemporary African-American artists. These patterns of naming were transferred to rock and roll when it emerged in the 1950s. There was a series of attempts to find (and a number of claimants to be) the "King of Rock 'n' Roll", a title that became most associated with Elvis Presley. This has been characterized as part of a process of the appropriation of credit for innovation of the then new music by a white establishment. Different honorifics have been taken or given for other leading figures in the genre, such as "the Architect of Rock and Roll", by Little Richard from the 1990s, but this term, like many, is also used for other important figures, in this case including pioneer electric guitarist Les Paul. Similar honorific nicknames have been given in other genres, including Aretha Franklin, who was literally crowned "Queen of Soul" by disk jockey Pervis Spann on stage in 1968. Michael Jackson and Madonna have been closely associated with the terms "King and Queen of Pop" since the 1980s. Some nicknames have been strongly promulgated and contested by various artists and occasionally disowned or played down by their subjects. Some notable honorific nicknames are in general usage and commonly identified with particular individuals. (en)
Julukan kehormatan dalam musik populer sering kali berunsur keagamaan, , atau (yang paling sering) dan digunakan sebagai bentuk ekspresi dalam media, atau pengidentifikasian seorang artis oleh para penggemarnya. Julukan kehormatan digunakan dalam musik klasik di Eropa pada awal abad kesembilan belas, dengan figur-figur seperti Mozart disebut "bapak musik modern" dan Bach "bapak musik piano modern". Julukan tersebut juga berpengaruh dalam budaya Afrika Amerika pada era pasca Perang Saudara, yang diyakini berasal dari status yang diberikan dalam perbudakan, dan akibatnya merasuk dalam musik jazz dan blues awal, seperti Duke Ellington dan Count Basie. (in)
이 목록은 아직 미완성입니다. 여러분이 편집하여 채워 주세요. 대중음악의 별명 목록은 미디어에서 자주 쓰이는 표현이거나, 팬들이 자주 부르는 애칭 목록이다. 모차르트는 흔히 "음악 역사상 최고의 신동", 바흐 "음악의 아버지"와 같이 19세기 유럽의 클래식 음악에서도 사용되었다. (ko)
ポピュラー音楽における名誉な愛称（Honorific nicknames in popular music）は、メディアの表現の形として使用されるか、ファンによってアーティストの重要性を確認する際に用いられる愛称である。名誉な愛称はモーツァルトの「音楽の神童」、バッハの「音楽の父」のように19世紀前半という早い時期にヨーロッパのクラシック音楽の中で使われた。 (ja)
Dit is een lijst van bijnamen van bekende personen die geen politicus of sportfiguur zijn. Een verklaring voor de bijnamen is meestal in de desbetreffende artikelen zelf terug te vinden. (nl)
Apelidos honorários na música popular são usados ou como uma forma de expressão na mídia, ou para homenagear a contribuição musical, ou identificar a importância de um artista para seus fãs. Essas alcunhas são geralmente nomes religiosos, familiares ou (mais frequentemente) reais e aristocráticos em natureza. Foram usados na música erudita do início do século XIX, no período clássico europeu, com figuras como Mozart sendo chamado de "O pai da música moderna" e Bach "O pai da música moderna do piano". Também foram proeminentes na cultura afro-americana na era pós-Guerra Civil, talvez como um meio de conferir status que fora negado com a escravidão nos Estados Unidos, e em consequência incorporou a música do jazz e do blues, incluindo figuras como Duke Ellington e Count Basie. Na cultura americana, apesar de sua constituição e ideologia republicana, honoríficos têm sido usados para descrever figuras líderes em várias áreas de atividade, como indústria, comércio, esporte e mídia; "pai" ou "mãe" foram usados para inovadores, e títulos reais como "rei" e "rainha" para figuras dominantes em um campo. Nas décadas de 1930 e 1940, enquanto o jazz e a música swing ganhavam popularidade, eram os artistas brancos mais bem-sucedidos comercialmente, Paul Whiteman e Benny Goodman que se tornaram conhecidos como "O Rei do Jazz" e "O Rei do Swing", respectivamente, apesar de tais gêneros de música originária da cultura afro-americana. Estes padrões de nomeação foram transferidos para o rock and roll quando surgiu na década de 1950. Houve uma série de tentativas de encontrar (e um número de pretendentes a ser) o "Rei do Rock and Roll", um título que se tornou mais associado com Elvis Presley. Isso tem sido visto como parte de um processo de apropriação de crédito pela inovação da então nova música por um estabelecimento branco. Diferentes honoríficos foram tomados ou dados para outras figuras importantes do gênero, como "O Arquiteto do Rock and Roll", de Little Richard, da década de 1990, Mas este termo, como muitos, também é usado para outras figuras importantes, neste caso, incluindo o guitarrista pioneiro Les Paul. (pt)
下表列出各國藝人在媒體中獲得的頭銜。 (zh)

rdfs:comment

Julukan kehormatan dalam musik populer sering kali berunsur keagamaan, , atau (yang paling sering) dan digunakan sebagai bentuk ekspresi dalam media, atau pengidentifikasian seorang artis oleh para penggemarnya. Julukan kehormatan digunakan dalam musik klasik di Eropa pada awal abad kesembilan belas, dengan figur-figur seperti Mozart disebut "bapak musik modern" dan Bach "bapak musik piano modern". Julukan tersebut juga berpengaruh dalam budaya Afrika Amerika pada era pasca Perang Saudara, yang diyakini berasal dari status yang diberikan dalam perbudakan, dan akibatnya merasuk dalam musik jazz dan blues awal, seperti Duke Ellington dan Count Basie. (in)
이 목록은 아직 미완성입니다. 여러분이 편집하여 채워 주세요. 대중음악의 별명 목록은 미디어에서 자주 쓰이는 표현이거나, 팬들이 자주 부르는 애칭 목록이다. 모차르트는 흔히 "음악 역사상 최고의 신동", 바흐 "음악의 아버지"와 같이 19세기 유럽의 클래식 음악에서도 사용되었다. (ko)
ポピュラー音楽における名誉な愛称（Honorific nicknames in popular music）は、メディアの表現の形として使用されるか、ファンによってアーティストの重要性を確認する際に用いられる愛称である。名誉な愛称はモーツァルトの「音楽の神童」、バッハの「音楽の父」のように19世紀前半という早い時期にヨーロッパのクラシック音楽の中で使われた。 (ja)
Dit is een lijst van bijnamen van bekende personen die geen politicus of sportfiguur zijn. Een verklaring voor de bijnamen is meestal in de desbetreffende artikelen zelf terug te vinden. (nl)
下表列出各國藝人在媒體中獲得的頭銜。 (zh)
Οι τιμητικοί τίτλοι καλλιτεχνών είναι αριστοκρατικά ονόματα που αποδίδονται στους καλλιτέχνες της μουσικής και παραπέμπουν σε θεούς, ηγέτες, βασιλιάδες και άλλους. Χρησιμοποιούνται πολύ συχνά από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για την αναφορά μεγάλων προσωπικοτήτων της δημοφιλούς μουσικής σκηνής ή από τους θαυμαστές των ίδιων των καλλιτεχνών ως μορφή εκδήλωσης της λατρείας τους και τους θαυμασμού τους προς σ' αυτούς. Τιμητικοί τίτλοι χρησιμοποιήθηκαν στην κλασσική μουσική στην Ευρώπη ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, με μουσικούς όπως ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ να χαρακτηρίζονται ως "πατέρας της σύγχρονης μουσικής" και ως "πατέρας του πιάνου" αντίστοιχα. Οι τίτλοι ήταν ιδιαίτερα εμφανείς και στον αφροαμερικανικό πολιτισμό στην περίοδο μετά τον αμερικανικό εμφύλ (el)
Beinamen in der populären Musik sind Bezeichnungen, die Künstler meist von Fans und Medien erhalten oder auch seltener sich selbst geben. Sie können Bezug zu musikalischen Besonderheiten, zur Religion, zum Prestige oder auch zur Familie aufweisen. Meistens dienen sie zur besseren Identifikation des Künstlers gegenüber der Öffentlichkeit. (de)
When describing popular music artists, honorific nicknames are used, most often in the media or by fans, to indicate the significance of an artist, and are often religious, familial, or (most frequently) royal and aristocratic titles, used metaphorically. Honorific nicknames were used in classical music in Europe even in the early nineteenth century, with figures such as Mozart being called "The father of modern music" and Bach "The father of modern piano music". They were also particularly prominent in African-American culture in the post-Civil War era, perhaps as a means of conferring status that had been negated by slavery, and as a result entered early jazz and blues music, including figures such as Duke Ellington and Count Basie. (en)
Apelidos honorários na música popular são usados ou como uma forma de expressão na mídia, ou para homenagear a contribuição musical, ou identificar a importância de um artista para seus fãs. Essas alcunhas são geralmente nomes religiosos, familiares ou (mais frequentemente) reais e aristocráticos em natureza. Foram usados na música erudita do início do século XIX, no período clássico europeu, com figuras como Mozart sendo chamado de "O pai da música moderna" e Bach "O pai da música moderna do piano". Também foram proeminentes na cultura afro-americana na era pós-Guerra Civil, talvez como um meio de conferir status que fora negado com a escravidão nos Estados Unidos, e em consequência incorporou a música do jazz e do blues, incluindo figuras como Duke Ellington e Count Basie. (pt)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:wikiPageRedirects of