Scylla (daughter of Nisus) (original) (raw)
Skylla je v řeckých bájích dcera krále , jenž vládl v Níse, později známé jako Megara.
Property | Value |
---|---|
dbo:abstract | Escil·la (en grec Σκύλλα), segons la mitologia grega, va ser una filla de Nisos, rei de Mègara. Quan Minos declarà la guerra al seu pare, per venjar l'assassinat del seu fill Androgeu, Escil·la es va enamorar d'aquell estranger. Nisos era invencible mentre conservés un cabell porpra (altres diuen d'or) que el feia invencible. Ella, per donar la victòria a l'home del que s'havia enamorat, li va tallar el cabell màgic quan Minos li va prometre que es casaria amb ella. Minos s'apoderà de Mègara, però horroritzat pel crim d'Escil·la la va lligar a la proa de la seva nau i la noia es va ofegar (o, segons una variant, ella mateixa li va anar a darrere nedant). Els déus es van compadir d'ella i la van transformar en un ocell marí, el martinet blanc. (ca) Skylla je v řeckých bájích dcera krále , jenž vládl v Níse, později známé jako Megara. (cs) Η Σκύλλα των Μεγάρων ήταν κόρη του βασιλιά των Μεγάρων Νίσου. (el) Skylla (altgriechisch Σκύλλα Skýlla) ist in der griechischen Mythologie die Tochter des Königs Nisos von Megara. Nachdem Androgeos, der Sohn des Königs Minos von Kreta, gewaltsam ums Leben gekommen war belagerte Minos auf seinem Rachefeldzug gegen Athen zunächst Megara. Nisos, der König von Megara trug auf dem Kopf eine purpurne Haarsträhne, die ihm Unbesiegbarkeit verlieh. Nach sechs Tagen konnten noch immer keine der Kriegsparteien den Sieg für sich verbuchen. Skylla, die den Kampf von einem Turm der väterlichen Burg beobachtet hatte, verliebte sich in Minos und wollte, dass der Krieg schnell enden solle. Sie schlich sich nachts ins Schlafgemach ihres Vaters und schnitt ihm die purpurne Strähne ab. Je nach Überlieferung starb nun König Nisos oder wurde Megara von Minos erobert. Skylla überbrachte Minos die Haarsträhne und gestand ihm seine Liebe. Dieser verachtete sie jedoch wegen ihres Verrats an ihrem Vater und lehnte eine Heirat ab. Skyllas Ende wird verschieden beschrieben. Nach Ovid segelte Minos davon und Skylla sprang ins Meer um sich am Heck des Schiffes festzuklammern. Nisos, der in einen Fischadler verwandelt wurde, attackierte Skylla, die in den Vogel Kirris (lateinisch Ciris) verwandelt wurde. Nach einer anderen Version ließ Minos sie mit den Füßen ans Heck seines Schiff binden und durchs Meer schleifen, so dass sie mit dem Kopf untertauchte und ertrank. Nach Pausanias nahm Minos Skylla auf seinem Schiff mit und ließ sie von Bord seines Schiffes werfen, da er sie nicht heiraten wollte. Sie ertrank und wurde südlich von Kalaureia bei einem Kap, das fortan genannt wurde, an Land gespült. Da sie nicht begraben wurde, wurde ihr Leichnam von Seevögeln verschleppt. Strabon berichtet hingegen, dass Nisos seine Tochter für ihren Verrat ins Meer stürzte und ihr toter Körper am Vorgebirge Skylläum angespült wurde. In manchen Quellen wurde Skylla auch mit dem Meeresungeheuer Skylla in Verbindung gebracht. (de) Skila estas en grekaj mitoj filino de la reĝo Niso, kiu regis en Niso, urbo pli malfrue konata kiel Megara. (eo) Escila (en griego, Σκύλλα; en latín, Scylla), hija de Niso, rey de Megara, se convirtió en un ave sin identificar llamada ciris. Ovidio cuenta su historia en Metamorfosis, VIII, 1 - 151: Minos, rey cretense, asedia la ciudad de Megara, que defiende su rey Niso, cuyo éxito en la guerra estaría asegurado mientras conservara un mechón de cabello de color púrpura que destacaba en su cabeza canosa. La suerte de la guerra era incierta y la campaña se prolongaba. Desde las murallas, su hija Escila se había acostumbrado a observar los combates y era capaz de reconocer por sus armas a los caudillos cretenses. Llamó su atención muy especialmente el propio Minos, en cuyos gestos encontraba una belleza que la enamoró. Escila hubiera deseado incluso no tener padre para poder llevar adelante su pasión. Hasta tal extremo llegó que estaba dispuesta a traicionar a los suyos para conseguir a Minos. De noche se desliza hasta Niso dormido. Corta el mechón de pelo purpúreo garante del destino de su padre, sale con él de las murallas y llega hasta el rey enemigo, al que acaba de entregar la victoria. Queda Minos horrorizado por la traición, rechaza a la joven y, tras imponer un tratado justo a los vencidos, se hace a la mar con la flota. En vano invoca, suplica y se enfurece Escila. Desesperada se aferra a la popa de la nave de Minos. Su padre, que se había convertido en águila marina, se lanza contra ella con intención de herirla. Suelta ella su asidero y, cuando cree que va a caer al mar, nota que se sostiene en el aire, que se ha convertido en ave. Ovidio relaciona el nombre de ciris de este pájaro con la acción de cortar el cabello, es decir con el verbo griego keíro (κείρω). En memoria de la desdichada Escila, el naturalista Linneo dio el nombre científico de Passerina ciris al escribano de siete colores. (es) In Greek mythology, Scylla (/ˈsɪlə/ SIL-ə; Greek: Σκύλλα, pronounced [skýl̚la], Skylla) was a princess of Megara as daughter of King Nisus. (en) Dans la mythologie grecque, Scylla (en grec ancien Σκύλλα / Skúlla) est la fille de Nisos, roi de Mégare. Devenue parricide par amour pour Minos, elle est métamorphosée en aigrette. (fr) Scilla (in greco antico: Σκύλλα, Skýlla) è un personaggio della mitologia greca. Fu una principessa di Megara. (it) Scylla was in de Griekse mythologie de dochter van koning van Megara, een stad in Attica op het Griekse vasteland. Ze werd verliefd op de vijand, verloochende haar land en werd gestraft door een metamorfose in een vogel. Haar geschiedenis is het onderwerp van onder meer Hyginus' 198 en het gedicht ("De zeevogel"), dat wordt toegeschreven aan Vergilius. De bekendste versie is uit Ovidius' Metamorfosen VIII, vv. 6-151. Reeds de auteur van Ciris waarschuwt dat de prinses Scylla vaak wordt verward met de nimf Scylla, die in een zeemonster veranderde. (nl) Skylla (Σκύλλη) – w mitologii greckiej księżniczka Megary, córka króla . Zakochała się w Minosie. Nieszczęśliwie władca ten najechał kraj jej ojca, mając na celu zemstę za śmierć Androgeosa. Jednakże jej ojca nie można było pokonać, dopóki na jego plecach rósł włos, barwy złotej lub purpurowej. Skylla, kierowana miłością, a także obietnicą małżeństwa, wyrwała swemu ojcy złoty włos, co go zabiło. Wskutek tego Minos dokonał łatwego podboju. Nie okazał jednak księżniczce wdzięczności, wprost przeciwnie, ukarał zbrodniczą córkę śmiercią. Rozkazał utopienie kobiety przepełniającej go odrazą. Przywiązał w tym celu Skyllę do rufy swego statku, po czym ją zatopił. Królewna została przemieniona przez zdjętych litością bogów w białą czaplę ciris. Inna wersja mitu mówi, że na kobietę spadł przemieniony w orła ojciec, a ona również przeszła metamorfozę w ptaka. (pl) Cila (em grego clássico: Σκύλλα, transl. Skylla), na mitologia grega, foi uma [princesa, filha de Niso, rei de Mégara. Virgílio menciona a filha de Niso como sendo idêntica à mulher que tem monstros saindo dos quadris. Niso era filho de Marte ou de Deion ou filho do rei ateniense Pandião II com Pylia, filha de Pylas. Um oráculo havia dito que Niso não morreria enquanto conservasse tiras de cabelo púrpura (vermelho vivo), escondidas em seu cabelo. Niso era casado com Abrota, filha de Onchestus e irmã de Megareu, mas os textos antigos não dizem se Abrota era mãe de Cila. Uma irmã de Cila era , filha de Niso, que se casou com Megareu. Quando Minos, rei de Creta, atacou Mégara, durante sua guerra contra Atenas pelo assassinato de Androgeu, Cila apaixonou-se pelo rei estrangeiro, por instigação de Vênus. Para garantir a vitória de Minos, Cila cortou as madeixas púrpuras de Niso. Depois de derrotar Niso e tomar Mégara, Minos, pensando que uma pessoa que trai o próprio pai não teria piedade de mais ninguém e dizendo que Creta não poderia receber este tipo de criminoso, amarrou-a à proa de seu navio, matando a princesa por afogamento. Os deuses, apiedados dela, transformaram-na poupa, uma ave. Segundo Higino, Cila se jogou na água para evitar a perseguição, e Niso, a perseguindo, foi transformado em um peixe. (pt) Скилла (др.-греч. Σκύλλα) — персонаж древнегреческой мифологии. Дочь Ниса, царя Мегары. Влюбилась в Миноса и погубила своего отца, отрезав у него волос. По другому объяснению, Минос обещал ей золото. Минос, овладев Мегарой, привязал Скиллу к корме корабля за ноги и утопил, либо привязал её к рулю и заставил волочиться по морю, пока она не стала птицей. Её тело выбросило в Арголиде, на мысе, названном Скиллайон. Согласно латинским поэтам, превратилась в птицу кириду, а её отец — в желтокрылого орла. На самом деле кирида — это рыба. Скилла — героиня пьесы неизвестного автора «Скилла». (ru) Скі́лла, Скилла (дав.-гр. Σκύλλα) — персонаж давньогрецької міфології, дочка царя Мегар Ніс і Аброти, сестра Іфіної та Евріноми. Ніс мав єдине пурпурове (або ж фіолетове) пасмо волосся (за іншою версією — один єдиний волос), яке нібито робило його непереможним. Про цей дивовижний секрет знали лише його найближчі родичі. Коли Мінос, цар Криту, вдерся до царства Ніса, Скілла побачила його з стіни міста, закохалася в нього і вирішила допомогти. Вночі вона підкралася до поснулого батька, зрізала з його голови пурпуровий волос і тим самим позбавила магічного захисту. Збергігся і прозаїчніший варіант легенди, в якому йдеться не про безтямне кохання, а про банальний підкуп — критяни нібито пообіцяли доньці Ніса золото в обмін на зраду. У битві Мінос переміг, а Ніса було вбито і голову відтято. Натомість Скіллу чекала не винагорода, а покарання. Критський цар нібито прив'язав дівчину до свого корабля і тягав по морю доти, доки вона не збожеволіла. Зрештою тіло дівчини хвилі викинули на берег Арголіди біля мису, якій назвали Скіллайоном. Інша версія міфу стверджує, що боги розчулилися і перетворили зрадливу царівну на морське створіння, за Вергілієм — на чудовисько, що топило кораблі в протоці між Сицилією та Італією. За ще однією версією Скілла, засліплена коханням, плавала біля корабля Міноса. Вона майже досягла його, але морський орел, в якого перетворився її батько по смерті, потопив її. Скілла перетворилася на морського птаха (кіріду), якого невтомно вічно переслідує її батько у личині морського орла (haliaeetus). Скілла — героїня однойменної п'єси невідомого автора. Також є персонажем героїчно-комічної поеми «Викрадення локона» англійського поета Александра Поупа. (uk) |
dbo:thumbnail | wiki-commons:Special:FilePath/Minos_scylla.jpg?width=300 |
dbo:wikiPageExternalLink | https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0130%3Acard%3D1 https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus:text:1999.01.0129 https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus:text:1999.01.0160 http://www.theoi.com/Text/HesiodCatalogues.html http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus:text:2008.01.0213 http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus:text:2008.01.0215 https://topostext.org/work/206 https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus:text:1999.01.0159 https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus:text:1999.02.0028 https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text%3Fdoc=Perseus:text:1999.02.0029 |
dbo:wikiPageID | 5244270 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageInterLanguageLink | dbpedia-eo:Skilo |
dbo:wikiPageLength | 5908 (xsd:nonNegativeInteger) |
dbo:wikiPageRevisionID | 1122839398 (xsd:integer) |
dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Minos dbr:Pausanias_(geographer) dbr:Leucophrye dbr:Pterelaus dbr:Megara dbr:Nisos dbr:Greek_mythology dbr:Mithymna dbr:Comaetho dbr:Gaius_Julius_Hyginus dbr:Iphinoe_(mythology) dbr:Al-Tabari dbr:Alexander_Pope dbr:Al-Nadirah dbr:Ovid dbr:Hesiod dbc:Characters_in_Greek_mythology dbc:Women_in_Greek_mythology dbr:Abrota dbc:Megarian_characters_in_Greek_mythology dbc:Metamorphoses_into_birds_in_Greek_mythology dbc:Princesses_in_Greek_mythology dbr:Mock-heroic dbr:Plutarch dbr:Onchestos dbr:Eurynome_of_Megara dbr:Theodor_Nöldeke dbr:Pisidice dbr:Rape_of_the_Lock dbr:File:Minos_scylla.jpg |
dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:About dbt:IPAc-en dbt:ISBN dbt:Reflist dbt:Respell dbt:Short_description dbt:IPA-el dbt:Lang-grc-gre |
dcterms:subject | dbc:Characters_in_Greek_mythology dbc:Women_in_Greek_mythology dbc:Megarian_characters_in_Greek_mythology dbc:Metamorphoses_into_birds_in_Greek_mythology dbc:Princesses_in_Greek_mythology |
rdfs:comment | Skylla je v řeckých bájích dcera krále , jenž vládl v Níse, později známé jako Megara. (cs) Η Σκύλλα των Μεγάρων ήταν κόρη του βασιλιά των Μεγάρων Νίσου. (el) Skila estas en grekaj mitoj filino de la reĝo Niso, kiu regis en Niso, urbo pli malfrue konata kiel Megara. (eo) In Greek mythology, Scylla (/ˈsɪlə/ SIL-ə; Greek: Σκύλλα, pronounced [skýl̚la], Skylla) was a princess of Megara as daughter of King Nisus. (en) Dans la mythologie grecque, Scylla (en grec ancien Σκύλλα / Skúlla) est la fille de Nisos, roi de Mégare. Devenue parricide par amour pour Minos, elle est métamorphosée en aigrette. (fr) Scilla (in greco antico: Σκύλλα, Skýlla) è un personaggio della mitologia greca. Fu una principessa di Megara. (it) Scylla was in de Griekse mythologie de dochter van koning van Megara, een stad in Attica op het Griekse vasteland. Ze werd verliefd op de vijand, verloochende haar land en werd gestraft door een metamorfose in een vogel. Haar geschiedenis is het onderwerp van onder meer Hyginus' 198 en het gedicht ("De zeevogel"), dat wordt toegeschreven aan Vergilius. De bekendste versie is uit Ovidius' Metamorfosen VIII, vv. 6-151. Reeds de auteur van Ciris waarschuwt dat de prinses Scylla vaak wordt verward met de nimf Scylla, die in een zeemonster veranderde. (nl) Скилла (др.-греч. Σκύλλα) — персонаж древнегреческой мифологии. Дочь Ниса, царя Мегары. Влюбилась в Миноса и погубила своего отца, отрезав у него волос. По другому объяснению, Минос обещал ей золото. Минос, овладев Мегарой, привязал Скиллу к корме корабля за ноги и утопил, либо привязал её к рулю и заставил волочиться по морю, пока она не стала птицей. Её тело выбросило в Арголиде, на мысе, названном Скиллайон. Согласно латинским поэтам, превратилась в птицу кириду, а её отец — в желтокрылого орла. На самом деле кирида — это рыба. Скилла — героиня пьесы неизвестного автора «Скилла». (ru) Escil·la (en grec Σκύλλα), segons la mitologia grega, va ser una filla de Nisos, rei de Mègara. Quan Minos declarà la guerra al seu pare, per venjar l'assassinat del seu fill Androgeu, Escil·la es va enamorar d'aquell estranger. Nisos era invencible mentre conservés un cabell porpra (altres diuen d'or) que el feia invencible. Ella, per donar la victòria a l'home del que s'havia enamorat, li va tallar el cabell màgic quan Minos li va prometre que es casaria amb ella. Minos s'apoderà de Mègara, però horroritzat pel crim d'Escil·la la va lligar a la proa de la seva nau i la noia es va ofegar (o, segons una variant, ella mateixa li va anar a darrere nedant). (ca) Skylla (altgriechisch Σκύλλα Skýlla) ist in der griechischen Mythologie die Tochter des Königs Nisos von Megara. Nachdem Androgeos, der Sohn des Königs Minos von Kreta, gewaltsam ums Leben gekommen war belagerte Minos auf seinem Rachefeldzug gegen Athen zunächst Megara. Nisos, der König von Megara trug auf dem Kopf eine purpurne Haarsträhne, die ihm Unbesiegbarkeit verlieh. Nach sechs Tagen konnten noch immer keine der Kriegsparteien den Sieg für sich verbuchen. Skylla, die den Kampf von einem Turm der väterlichen Burg beobachtet hatte, verliebte sich in Minos und wollte, dass der Krieg schnell enden solle. Sie schlich sich nachts ins Schlafgemach ihres Vaters und schnitt ihm die purpurne Strähne ab. Je nach Überlieferung starb nun König Nisos oder wurde Megara von Minos erobert. (de) Escila (en griego, Σκύλλα; en latín, Scylla), hija de Niso, rey de Megara, se convirtió en un ave sin identificar llamada ciris. Ovidio cuenta su historia en Metamorfosis, VIII, 1 - 151: Minos, rey cretense, asedia la ciudad de Megara, que defiende su rey Niso, cuyo éxito en la guerra estaría asegurado mientras conservara un mechón de cabello de color púrpura que destacaba en su cabeza canosa. La suerte de la guerra era incierta y la campaña se prolongaba. Queda Minos horrorizado por la traición, rechaza a la joven y, tras imponer un tratado justo a los vencidos, se hace a la mar con la flota. (es) Skylla (Σκύλλη) – w mitologii greckiej księżniczka Megary, córka króla . Zakochała się w Minosie. Nieszczęśliwie władca ten najechał kraj jej ojca, mając na celu zemstę za śmierć Androgeosa. Jednakże jej ojca nie można było pokonać, dopóki na jego plecach rósł włos, barwy złotej lub purpurowej. Skylla, kierowana miłością, a także obietnicą małżeństwa, wyrwała swemu ojcy złoty włos, co go zabiło. Wskutek tego Minos dokonał łatwego podboju. Nie okazał jednak księżniczce wdzięczności, wprost przeciwnie, ukarał zbrodniczą córkę śmiercią. Rozkazał utopienie kobiety przepełniającej go odrazą. Przywiązał w tym celu Skyllę do rufy swego statku, po czym ją zatopił. Królewna została przemieniona przez zdjętych litością bogów w białą czaplę ciris. Inna wersja mitu mówi, że na kobietę spadł przemienio (pl) Cila (em grego clássico: Σκύλλα, transl. Skylla), na mitologia grega, foi uma [princesa, filha de Niso, rei de Mégara. Virgílio menciona a filha de Niso como sendo idêntica à mulher que tem monstros saindo dos quadris. Niso era filho de Marte ou de Deion ou filho do rei ateniense Pandião II com Pylia, filha de Pylas. Um oráculo havia dito que Niso não morreria enquanto conservasse tiras de cabelo púrpura (vermelho vivo), escondidas em seu cabelo. Segundo Higino, Cila se jogou na água para evitar a perseguição, e Niso, a perseguindo, foi transformado em um peixe. (pt) Скі́лла, Скилла (дав.-гр. Σκύλλα) — персонаж давньогрецької міфології, дочка царя Мегар Ніс і Аброти, сестра Іфіної та Евріноми. Ніс мав єдине пурпурове (або ж фіолетове) пасмо волосся (за іншою версією — один єдиний волос), яке нібито робило його непереможним. Про цей дивовижний секрет знали лише його найближчі родичі. Скілла — героїня однойменної п'єси невідомого автора. Також є персонажем героїчно-комічної поеми «Викрадення локона» англійського поета Александра Поупа. (uk) |
rdfs:label | Escil·la (filla de Nisos) (ca) Skylla (princezna) (cs) Skylla (Königstochter) (de) Σκύλλα των Μεγάρων (el) Skilo (princino) (eo) Escila de Megara (es) Scylla fille de Nisos (fr) Scilla (figlia di Niso) (it) Scylla (prinses) (nl) Skylla (córka Nisosa) (pl) Scylla (daughter of Nisus) (en) Cila (filha de Niso) (pt) Скилла (дочь Ниса) (ru) Скілла (дочка Ніса) (uk) |
owl:sameAs | wikidata:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-br:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-ca:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-cs:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-de:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-el:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-eo:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-es:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-fi:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-fr:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-it:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-la:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-nl:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-pl:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-pt:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-ru:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-sk:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-sl:Scylla (daughter of Nisus) dbpedia-uk:Scylla (daughter of Nisus) http://uz.dbpedia.org/resource/Skilla_Nisning_qizi https://global.dbpedia.org/id/RMhB |
prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Scylla_(daughter_of_Nisus)?oldid=1122839398&ns=0 |
foaf:depiction | wiki-commons:Special:FilePath/Minos_scylla.jpg |
foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Scylla_(daughter_of_Nisus) |
is dbo:wikiPageDisambiguates of | dbr:Scylla_(disambiguation) |
is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Scylla_(princess) dbr:Scylla_of_Megara |
is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Scylla_(princess) dbr:Scylla_of_Megara dbr:Scylla_(disambiguation) |
is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Scylla_(daughter_of_Nisus) |