Territory band (original) (raw)

dbo:abstract

Territory-Bands (in der einschlägigen Literatur meist Territory Bands) nannte man in der Ära der Swingbands der 1930er Jahre jene Bands, die nicht in den Metropolen des Jazz wie New York City oder Chicago ansässig waren. Zudem waren sie in ihrem Aktionsradius auf ein bestimmtes Gebiet beschränkt, das sie in Wettkämpfen gegen andere Bands (Battle of Bands) verteidigten. Diese Bands deckten das gesamte Gebiet der USA ab, wobei sie maßgeblich zur Popularisierung des Swing, also moderner Tanzmusik, beitrugen. Die meisten dieser Bands bekamen jedoch keine Gelegenheit, ihre Musik auf Schallplatten festzuhalten. Es gab sie in unterschiedlichen stilistischen Abstufungen von Tanzmusik, und sie waren hauptsächlich aus Afroamerikanern zusammengesetzt. Anfänglich tourten sie mit der Eisenbahn und einem Instrumentenlastwagen, später mit Tourbussen. Der Niedergang dieser vorwiegend instrumentalen Musikkultur, die vor 1920 ihren Ursprung hatte, bis zum massiven Big-Band-Sterben in den späten 1940ern und frühen 1950ern hatte verschiedene Ursachen, darunter die Depression in den 1930er Jahren, die rigiden Gewerkschaften, das Radio, der verstärkte Gesang, verstärkte Instrumente und die Schließung der Dance Halls, die für bis zu 3000 Tänzer Platz boten und entsprechend akustisch beschallt werden mussten. Als bedeutendstes Zentrum dieses Territory Jazz gilt Kansas City (ein Verkehrsknotenpunkt, wo die Bands meist durchreisen mussten und wo regelmäßig Band-Wettkämpfe stattfanden), der Mittelwesten sowie der Süden der USA. Dieser Gegend entstammten nicht nur die bekanntesten Bands des Kansas-City-Jazz wie die von Count Basie, Andy Kirk oder Jay McShann, sondern auch heute weniger bekannte Bands wie die von Bill Carlsen und Bernie Young in Milwaukee, George E. Lee, Grant Moore and his New Orleans Black Devils, und die . Viele später berühmt gewordene Jazzmusiker wie Jimmy Crawford, Budd Johnson, Jimmy Rushing oder Walter Page spielten zu Beginn ihrer Karrieren in Territory-Bands. Zu den frühesten dieser Bands gehörte die von Alphonse Trent. Sie wirkte ungefähr ein Jahrzehnt bis 1934 in der Gegend um Dallas. Ebenfalls in Texas, in San Antonio spielten das Orchester von Troy Floyd, Boots Douglas und Sunny Clapp and His Band O'Sunshine, in Texas und Oklahoma Doc Ross and His Jazz Bandids; von Charlotte (North Carolina) aus agierte die Band von Jimmy Gunn. In Memphis spielten Slim Lamar and His Southerners und die Band von Mart Britt; Oklahoma war das Zentrum der Blue Devils, der Band des späteren Basie-Bassisten Walter Page. Außer Rushing kamen aus seiner Band Basie selbst, Lester Young, Buster Smith und Hot Lips Page. Von Chicago aus tourten Al Katz and his Kittens als Novelty Band. Die Scranton Sirens, angeführt von Billy Lustig, sind in der Geschichte des Jazz am bekanntesten dafür, dass Jimmy und Tommy Dorsey Anfang der 1920er-Jahre beide in der Band in Scranton waren, doch 1925, als die Band ihren einzigen Titel „Why Should I Believe In You?“ (Okeh 40297) in New Orleans aufnahm, waren die Dorseys bereits von Jean Goldkette abgeworben worden. (de)
Teritoriaj bandoj oni nomis en la erao de la svingbandojn de la 1930-aj jaroj tiujn bandojn, kiuj ne loĝis en la ĉefurboj de ĵazo kiel Novjorko aŭ Ĉikago kaj krome estis limigitaj je sia agadradio sur difinita teritorio, kiun ili defendis en bandobataloj - konkursoj kontraŭ aliaj bandoj. Ĉi tiuj bandoj kovris la tutan teritorion de Usono, je kio ili grave kontribuis al la popularigo de svingo, do de moderna dancmuziko, tamen la plej multaj bandoj ne ricevis la eblecon surdiskigi sian muzikon. Ekzistis ili laŭ diversaj stilaj nuancoj de dancmuziko kaj ili estis kunmetitaj ĉefe el nigruloj. Komence ili vojaĝis per trajno kaj instrument-ŝarĝaŭto, poste kun vojaĝbusoj. La malprosperiĝo de ĉi tiu instrumenta muzikkulturo, kiu originis antaŭ 1920, ĝis la masiva pereo de la bandegoj komencis en la malfruaj 1940-aj kaj fruaj 1950-aj jaroj, havus diversajn kaŭzojn, inter ili la Granda Depresio en la 1930-aj jaroj, la rigidaj sindikatoj, la radio, la amplifata kantado, amplifataj instrumentoj kaj la fermado de la danchalegoj, kiuj proponis lokon por ĝis 3000 dancantoj kaj kiuj akustike devis esti konforme prisonataj. Kiel plej grava centro de ĉi tiu „teritoria ĵazo“ validas retrorigarde Kansasurbo (nodo de trafikvojoj, kie la bandoj plejofte devis travojaĝi kaj kie regule okazis bandkonkursoj) kaj la meza okcidento kaj la sudo de Usono. El ĉi tiu regiono ne nur devenis la plej konataj bandoj de kansasurba ĵazo ekz. tiu de Count Basie, Andy Kirk aŭ Jay McShann, sed ankaŭ nuntempe malpli konataj bandoj kiel tiu de George E. Lee, kaj la . Multaj ĵazmuzikistoj poste famiĝontaj kiel , Budd Johnson, Jimmy Rushing aŭ Walter Page ludis komcence de siaj karieroj en teritoriaj bandoj. Al la plej fruaj el ĉi tiuj bandoj apartenis tiu de Alphonse Trent. Ĝi aktivis proksimume unu jardekon ĝis 1934 en la regiono ĉirkaŭ Dallas, Teksaso. Ankaŭ en Teksaso, en San Antonio ludis la orkestro de Troy Floyd. Oklahomo estis la centro de la , la bando de la posta basisto de Basie, Walter Page. Krom Rushing el lia bando venis Basie mem, Lester Young, kaj Hot Lips Page. Ekde Ĉikago vojaĝis kiel Novelty Band. (eo)
Las territory bands eran las bandas de jazz, sobre todo del swing, de las décadas de 1920, 1930 y 1940, que actuaban en giras por "su" territorio alejados de los núcleos urbanos de Nueva York o Chicago y que ofrecían al público la música en directo de importantes artistas discográficos de la época, como Duke Ellington y Louis Armstrong. Muchos de los artistas de jazz relevantes de las décadas siguientes, como Count Basie, Lester Young, Jimmy Rushing o Jay McShann tuvieron sus comienzos en estas bandas. Entre las más conocidas estaban las bandas rivales de Bennie Moten y los Oklahoma City Blue Devils, liderada por Walter Page, de la cual uno de sus miembros, Count Basie, formaría más tarde su reconocida orquesta. Otra territory band importante era la de Snookum Russell, y que incluía a J.J. Johnson, Will Davis y Ray Brown. Y fue en la territory band del propio McShann donde, a partir de 1940, se dio a conocer a Charlie Parker como una estrella, tanto en directo como en sus primeras grabaciones. (es)
Territory bands were dance bands that crisscrossed specific regions of the United States from the 1920s through the 1960s. Beginning in the 1920s, the bands typically had 8 to 12 musicians. These bands typically played one-nighters, six or seven nights a week at venues like VFW halls, Elks Lodges, Lions Clubs, hotel ballrooms, and the like. Francis Davis, jazz critic for The Village Voice, likened territory bands to "the Top 40 cover bands (of the 1970s and 1980s) of their day, typically relying on stock arrangements of other ensembles' hits." He said, "many historians give much credit to territory bands for popularizing modern ballroom dancing that began during the World War I era with the influence of Vernon and Irene Castle." Territory bands helped disseminate popular music—which included swing, jazz, sweet dance music, or any combination thereof—bringing it to remote gin mills and dance halls that were otherwise ignored by national booking agents representing genuine recording stars like Ellington and Armstrong. Many developed original repertoires and signature sounds, none more storied than Walter Page's Blue Devils, the Oklahoma City-based outfit that Count Basie joined in 1926. (en)

rdfs:comment

Teritoriaj bandoj oni nomis en la erao de la svingbandojn de la 1930-aj jaroj tiujn bandojn, kiuj ne loĝis en la ĉefurboj de ĵazo kiel Novjorko aŭ Ĉikago kaj krome estis limigitaj je sia agadradio sur difinita teritorio, kiun ili defendis en bandobataloj - konkursoj kontraŭ aliaj bandoj. (eo)
Territory-Bands (in der einschlägigen Literatur meist Territory Bands) nannte man in der Ära der Swingbands der 1930er Jahre jene Bands, die nicht in den Metropolen des Jazz wie New York City oder Chicago ansässig waren. Zudem waren sie in ihrem Aktionsradius auf ein bestimmtes Gebiet beschränkt, das sie in Wettkämpfen gegen andere Bands (Battle of Bands) verteidigten. (de)
Las territory bands eran las bandas de jazz, sobre todo del swing, de las décadas de 1920, 1930 y 1940, que actuaban en giras por "su" territorio alejados de los núcleos urbanos de Nueva York o Chicago y que ofrecían al público la música en directo de importantes artistas discográficos de la época, como Duke Ellington y Louis Armstrong. Muchos de los artistas de jazz relevantes de las décadas siguientes, como Count Basie, Lester Young, Jimmy Rushing o Jay McShann tuvieron sus comienzos en estas bandas. (es)
Territory bands were dance bands that crisscrossed specific regions of the United States from the 1920s through the 1960s. Beginning in the 1920s, the bands typically had 8 to 12 musicians. These bands typically played one-nighters, six or seven nights a week at venues like VFW halls, Elks Lodges, Lions Clubs, hotel ballrooms, and the like. Francis Davis, jazz critic for The Village Voice, likened territory bands to "the Top 40 cover bands (of the 1970s and 1980s) of their day, typically relying on stock arrangements of other ensembles' hits." He said, "many historians give much credit to territory bands for popularizing modern ballroom dancing that began during the World War I era with the influence of Vernon and Irene Castle." (en)

owl:sameAs

is dbo:wikiPageWikiLink of