Stavros Drakoularakos | Panteion University of Social and Political Sciences (original) (raw)
Books/Chapters by Stavros Drakoularakos
From Pluralism to Extinction? Perspectives and Challenges for Christians in the Middle East Edited by Sotiris Roussos, 2023
Christian communities in the Middle East have drawn a great deal of attention, given their precar... more Christian communities in the Middle East have drawn a great deal of attention, given their precarious status amidst the violent wind that came along with the Arab uprisings that swept the region in the post-2011 era. Even though there is no doubt that they were all affected, each Christian community has its own context within the nation-state it belongs to and, by extension, the angst of the post-2011 dynamics has different implications for each one. In order to better understand these implications, this paper will employ Ontological Security Theory (OST), which provides conceptual tools with which state identity and foundational narratives are cultivated vis-à-vis the Christian community in Egypt and Lebanon. The dialectic relation between state and religious communities allows us to explore in-depth how Christian communities are impacted by political and/or societal changes as well as the extent to which they may drive or inhibit particular state identity formation in times of crisis.
From Pluralism to Extinction? Perspectives and Challenges for Christians in the Middle East Edited by Sotiris Roussos, 2023
The slogan “property of the Islamic State” was found graffitied on walls of houses, buildings and... more The slogan “property of the Islamic State” was found graffitied on walls of houses, buildings and farms wherever and whenever Daesh forces successfully captured a city or village in Iraq and Syria. The exodus of Christians from those regions during the decade of the 2010s, and especially throughout the times of the rise and fall of the Islamic State, is estimated to amount to approximately at least one million people. The factors behind the mass exodus are chiefly located in the atrocities committed by Islamic State fighters, in addition to the wider ramifications of the various and ongoing infighting in the Syrian and Iraqi states, ever since the 2010 Arab uprisings and the 2003 Gulf war, respectively. Both Syria and Iraq host a large part of Middle Eastern Christianity followers and have been subject to numerous studies with regard to the co-optation policies between Church and state during the previous decades. However, the impact of the state-building and identity homogenisation processes of the Islamic State on the Christian communities themselves have been mainly confined within the larger examination of international and regional geopolitical antagonisms, the Sunni-Shia sectarian tensions, Kurdish state-building and irredentism, or the impact and aftermath of the Arab uprisings. Instead, this chapter opts for a focused lens on the Christian communities' life shifts and limited options, both during the rise and initial establishment of the Islamic State, as well as following its eventual collapse.
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ. ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ − ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ, Feb 1, 2020
Οι Κόπτες της Αιγύπτου αποτελούν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χριστιανική κοινότητα στην περιοχή της... more Οι Κόπτες της Αιγύπτου αποτελούν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χριστιανική κοινότητα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Μαγκρέμπ. Η εγκατάσταση του Προέδρου Αλ-Σίσι στην εξουσία συνοδεύτηκε από την άμεση στήριξη της θρησκευτικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως αυτή εκπροσωπείται από τον Πάπα της Κοπτικής Εκκλησίας της Αιγύπτου Θεόδωρο Β’. Τα αίτια που οδήγησαν στην στήριξη του Προέδρου Αλ-Σίσι εντοπίζονται στην προηγούμενη κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, κατά τη διάρκεια της οποίας ο βίος του κοπτικού πληθυσμού είχε υποβαθμιστεί σημαντικά, στα ζητήματα κοινωνικής συνύπαρξης με τον μουσουλμανικό πληθυσμό, καθώς και σε θέματα αναφορικά με την στοχοποίηση της χριστιανικής κοπτικής κοινότητας από τρομοκρατικούς παράγοντες. Τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο τα ληφθέντα μέτρα της αιγυπτιακής ηγεσίας έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν ουσιαστικά και σε βάθος χρόνου στην καταπολέμηση του κοινωνικού διχασμού μεταξύ των Κοπτών και των Σουνιτών, καθώς και στην προστασία της κοπτικής κοινότητας από εξωγενείς τρομοκρατικούς παράγοντες.
![Research paper thumbnail of Τουρκία και Ισραήλ στη Μέση Ανατολή: Από τον Ψυχρό Πόλεμο μέχρι την «Αραβική Ανοιξη» [εξώφυλλο και εισαγωγή]](https://attachments.academia-assets.com/82969171/thumbnails/1.jpg)
](Οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση... more Οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των δύο χωρών τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αρχικά με την προώθηση μιας στενότερης συνεργασίας στο οικονομικό, και στη συνέχεια στο στρατηγικό και στρατιωτικό πεδίο με τη σύναψη διαδοχικών συμφωνιών, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν – από τρίτα μέρη αλλά όχι από τους ίδιους – με τον όρο της συμμαχίας. Οι παράγοντες που επηρέασαν την ισραηλινο-τουρκική προσέγγιση της περιόδου του 1990 εμφανίζονται με τη διαμόρφωση ενός νέου διεθνούς πλαισίου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την ανάδειξη των ΗΠΑ ως μοναδικής παγκόσμιας υπερδύναμης. Η νέα κατάσταση πραγμάτων κατέστησε επιτακτική την επανεξέταση των ζωτικών συμφερόντων και προτεραιοτήτων του Ισραήλ και της Τουρκίας, ενόψει της υποβάθμισης της στρατηγικής τους σημασίας στον ευρύτερο γεωπολιτικό τους χώρο.
Papers by Stavros Drakoularakos
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2024
The phrase “murderer Israel; collaborator AKP” was part of Hasan Bitmez’s final speech at the Tur... more The phrase “murderer Israel; collaborator AKP” was part of Hasan Bitmez’s final speech at the Turkish parliament on December 14, 2023. The words of the late MP and one of the leaders of the 2023 opposition parties’ bloc soon became the rallying cry at demonstrations for Palestine and against Erdogan’s government. This article will focus on the Turkish President’s stance towards Israel with regard to Ankara’s shifting domestic and foreign policy priorities and in contrast to the political and popular sentiment towards the Palestinian cause and the Gaza war.
Polish Political Science Yearbook, Apr 28, 2024
This article analyses Turkey's foreign policy concerning the status quo of the post-Arab uprising... more This article analyses Turkey's foreign policy concerning the status quo of the post-Arab uprisings through the prism of regional hegemony theory. The aspiring regional hegemon is identified through criteria applied to Turkish foreign policy, recontextualizing soft power initiatives of the previous decades with current hard power policies. The article suggests that while the Arab uprisings played a vital part in the redefinition of Turkish foreign policy, Erdoğan's domestic priorities informed its recalibration to weather political difficulties and maintain power. The objective would be to challenge the status quo shepherded by the West during the twentieth century as articulated by the Mavi Vatan doctrine, the motivation to renegotiate the Lausanne treaty, the conversion of the Hagia Sophia into a mosque, and even the escalating Erdoğan-Macron verbal feud. Turkey's aspirations for regional hegemony are evidenced in policies including military intervention, diplomatic and economic support to state entities, escalation of tensions with other regional powers, and Erdoğan's consolidation of power over Turkish domestic affairs.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2023
The Iraq war of 2003 occurred at a period of time when the United States were at the height of it... more The Iraq war of 2003 occurred at a period of time when the United States were at the height of its power and clout in the international system. The fall of the Soviet Union and the end of the Cold War in 1990-1991 heralded the birth of a unipolar international order based on the strengths and values of the American hegemon. Nonetheless, world history is punctuated with instances of international power equilibria rising, shifting, and restructuring anew. It certainly seems that Washington’s Iraqi intervention will be considered as the force motrice, which eventually gave way to power reshuffling in the international order and the end of the unipolar system.
Studies in World Christianity, 2022
After the eruption of civil strife in Syria and Iraq, widespread violence and harassment, mainly ... more After the eruption of civil strife in Syria and Iraq, widespread violence and harassment, mainly by jihadist groups, came to substantiate fears for the extinction of the Christians. Various jihadist groups have perpetrated an ongoing ethnic cleansing of Christians. The paper will examine another alternative to co-optation, a survival strategy that has developed among the Christians in Iraq and Syria, that of armed resistance and the organisation of militias. This militarisation trend reveals serious inner-communal disagreements. Caught among regional antagonisms and suspicious of the ascendent Sunni, Shia and Kurdish political aspirations and nationalisms, the idea of self-determination and self-government in an autonomous zone around Nineveh seems the best alternative to state co-optation. The paper will also look into the evolving relationship of the Christian communities with the state, the Muslim majorities, the other non-Muslim communities and the international community in a system of overlapping authority and multiple loyalty in the region.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2022
The developments following the 2011 Arab uprisings prompted the Gulf countries to re-evaluate the... more The developments following the 2011 Arab uprisings prompted the Gulf countries to re-evaluate their relationships with countries in varying degrees of turmoil such as Syria, Libya, Iraq and Egypt. However, the Gulf does not always present a unified front in terms of foreign policy. The United Arab Emirates (UAE) and Saudi Arabia are sometimes independently spearheading initiatives, while regional priorities and economic engagements diverge according to their antagonism with Iran and the ever-fluctuating regional presence of the US.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2022
For the better part of 2021, Turkey has been striving to make waves by presenting itself as an ac... more For the better part of 2021, Turkey has been striving to make waves by presenting itself as an actor able to assert its interests in Afghanistan following the NATO forces hasty exodus. The aim of this article is to articulate the driving factors behind Turkish foreign policy with regards to a Taliban-led Afghanistan, as well as to analyse its shortcomings in light of the domestic Taliban priorities and in flux regional developments.
The Jean Monnet Papers on Political Economy, May 24, 2021
This paper aims to bridge the gap between the pausing of the Turkish European integration process... more This paper aims to bridge the gap between the pausing of the Turkish European integration process and the gradual inflection of Ankara’s foreign policy to the Middle Eastern region through the prism of ontological security theory. The objectives are threefold: first, to present and illustrate ontological security theory as applied to state entities; second, to examine the Turkish European integration process through the tenets of the Kemalist foundational identity narrative; and third, to focus on the build-up and identity redefinition in the 2000s and 2010s in order to better comprehend the emphasis shift from the European Union to the Middle East.
ENA Institute for Alternative Policies, Jan 14, 2021
Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας παρατηρήθηκε μια έμφαση στη ρητορική τόσο της εσωτερι... more Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας παρατηρήθηκε μια έμφαση στη ρητορική τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας ως προς το δικαίωμα απόκτησης πυρηνικού οπλοστασίου. Γεγονός είναι πως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η Τουρκία είχε υπογράψει σχετικές συμβάσεις-όπως τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων-, με τις οποίες συναινούσε τόσο στον περιορισμό της εξάπλωσης της πυρηνικής τεχνολογίας για πολεμικούς σκοπούς όσο και στην αποφυγή ανάπτυξης πυρηνικού προγράμματος. Τα ανωτέρω φυσικά δεν αφορούν στις προσπάθειες ανάπτυξης της ατομικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας για ειρηνικά ενεργειακά οφέλη. Παρά ταύτα, η παράνομη διάχυση της ατομικής τεχνογνωσίας και η δημιουργία υποδομών πυρηνικού οπλοστασίου σε άλλα κράτη τις προηγούμενες δεκαετίες συντέλεσαν στην υποβάθμιση των σκοπών αλλά και της συμβολικής σημασίας των προαναφερθεισών Συνθηκών. Η νέα τάξη πραγμάτων η οποία διαμορφώθηκε στην
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jan 13, 2021
On the eve of the ten-year anniversary of the Arab Uprisings of 2011, CEMMIS has opted to commemo... more On the eve of the ten-year anniversary of the Arab Uprisings of 2011, CEMMIS has opted to commemorate the event via a series of analyses focused on the repercussions and developments related to Middle Eastern countries during the previous decade. One should note that the CEMMIS Middle East Bulletin 39 is titled The Arab uprisings: Break on through to the other side for several reasons. The first is that it is a very catchy title and references to a song which – as the Arab uprisings – influenced an entire generation. The second is that the purpose of the Bulletin is to shine a light on the countries, as well as on the people directly affected by the Arab uprisings but were nonetheless subjected to their aftereffects. The third reason is that although the Arab Spring is commonly associated with the countries which saw their regimes toppled, its repercussions influenced and still drive policies and social movements throughout the Middle East and beyond. As a result, the current issue will abstain from examining Tunisia, Egypt, Libya or Syria, as these countries bore the immediate brunt of the Arab Spring developments, for better or for worse.
Digest of Middle East Studies, Feb 2, 2021
In this article, I analyze the rise of the “Lausanne Syndrome” in Turkish politics during the twe... more In this article, I analyze the rise of the “Lausanne Syndrome” in Turkish politics during the twenty‐first century through the prism of ontological security theory. The arguments are presented through the examination of the legacy of the “Sèvres Syndrome”, the impact of the Turkish‐Israeli diplomatic break‐up during the 2010s on the Turkish self‐narrative, and the declaration of the second war of independence following the failed coup attempt of 2016. The “Lausanne Syndrome” serves both as a domestic and foreign policy tool, as it relates to Erdoğan’s search for ontological security and geopolitical strategy.
Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών, 2020
Η στρατηγική της Τουρκίας μετά την άνοδο του AKP στην εξουσία το 2002 σε ό,τι αφορά την περιοχή τ... more Η στρατηγική της Τουρκίας μετά την άνοδο του AKP στην εξουσία το 2002 σε ό,τι αφορά την περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά και τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ δύναται να διακριθεί σε δύο φάσεις: πριν από και μετά την «Αραβική Άνοιξη». Η περίοδος έως το 2011 μπορεί να χαρακτηριστεί ως εποχή κατά τη διάρκεια της οποίας οι κυβερνήσεις του Ερντογάν, από τη μία πλευρά, προσέγγιζαν την Ευρωπαϊκή Ένωση με στόχο την εξασφάλιση της βιωσιμότητάς τους έναντι των κεμαλικών ιθυνόντων και προς αποφυγή επανάληψης των στρατιωτικών πραξικοπημάτων των προηγούμενων δεκαετιών. Από την άλλη πλευρά, προωθήθηκε μια προσπάθεια προσέγγισης με τη Μέση Ανατολή και την ανάδειξη της Τουρκίας ως κράτους-μοντέλου και παραδείγματος προς μίμηση. Ήταν η περίοδος της ρήσης των «μηδενικών προβλημάτων» με τα γειτονικά κράτη, του τότε Υπουργού Εξωτερικών Νταβούτογλου, η οποία χιουμοριστικά μετονομάστηκε από αναλυτές ως περίοδος «μόνο προβλημάτων». Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης, η τουρκική εξωτερική πολιτική αναγκάστηκε να ενσωματώσει τις συνέπειες των εξεγέρσεων των ετών μετά το 2011 και να προσαρμόσει τις κατευθυντήριες γραμμές της βάσει των συνεχώς νέων εξελισσόμενων δεδομένων. Η προσπάθεια των προηγούμενων ετών για ανάληψη της θέσης της
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jun 6, 2020
Although Iran is generally perceived as a uniformly Shi’a Persian country, the reality on the gro... more Although Iran is generally perceived as a uniformly Shi’a Persian country, the reality on the ground is quite different. Iran is home to a number of minorities of diverse ethnic and religious backgrounds, whose status is often forgotten. Hence, examining these minorities’ status in modern day Iran and contrasting it with recent socio-political developments will yield an updated assessment of current and pressing Iranian domestic affairs
Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών, 2020
Σε μια χρονική περίοδο όπου επιτάσσεται η μεταβολή της ισορροπίας μεταξύ τομέων όπως της εξωτερικ... more Σε μια χρονική περίοδο όπου επιτάσσεται η μεταβολή της ισορροπίας μεταξύ τομέων όπως της εξωτερικής πολιτικής και της διατήρησης της ομαλής λειτουργίας του εθνικού συστήματος υγείας, κρίνεται απαραίτητη μια νέα ανάγνωση και ενσωμάτωση των δεδομένων που προκύπτουν από τις τρέχουσες συνθήκες, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Mar 16, 2020
During the past few weeks, it seems that the killing of General Qasem Soleimani, the head of the ... more During the past few weeks, it seems that the killing of General Qasem Soleimani, the head of the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC), on January 3, 2020, should have sent Middle Eastern relations and the fragile regional equilibrium into a spiral. Nonetheless, the repercussions of the US administration's decision have not yet been observed on a larger international scale, but rather on the domestic one.
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jan 11, 2020
The failed military coup of 2016 has had a number of ramifications both on the domestic, as well ... more The failed military coup of 2016 has had a number of ramifications both on the domestic, as well as on the foreign affairs of Turkey. Although the most publicized ones are the aftereffect on the military, the crackdown on dissidents and the downfall of the relationship with the Gülen Movement, it is of note that the entire coup affair has led to the declaration of a second war of independence during 2019, akin to the one during 1919-1923 which eventually gave way to the creation of the modern Turkish State. This analysis focuses on the similarities between the two wars, as well as their differences, and, especially, in regard to their endgame.
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jun 19, 2019
Particularly since the military coup of 2013 by current President Abdel-Fattah al-Sisi and the ou... more Particularly since the military coup of 2013 by current President Abdel-Fattah al-Sisi and the ouster of the Muslim Brotherhood from power, the Egyptian state has made efforts to promote the values of peaceful
religious coexistence. Various state initiatives as well as the work of the al-Azhar University were heavily publicized abroad and strove to convey messages of unity and religious moderation, regarding both the living conditions of religions communities in the country and the rising influence of radical elements in the fringes of society, respectively. Nonetheless, it remains to be seen whether these initiatives originate from a place of genuine will for political and societal change, and if their implementation lacks the necessary political momentum to drive them forward.
From Pluralism to Extinction? Perspectives and Challenges for Christians in the Middle East Edited by Sotiris Roussos, 2023
Christian communities in the Middle East have drawn a great deal of attention, given their precar... more Christian communities in the Middle East have drawn a great deal of attention, given their precarious status amidst the violent wind that came along with the Arab uprisings that swept the region in the post-2011 era. Even though there is no doubt that they were all affected, each Christian community has its own context within the nation-state it belongs to and, by extension, the angst of the post-2011 dynamics has different implications for each one. In order to better understand these implications, this paper will employ Ontological Security Theory (OST), which provides conceptual tools with which state identity and foundational narratives are cultivated vis-à-vis the Christian community in Egypt and Lebanon. The dialectic relation between state and religious communities allows us to explore in-depth how Christian communities are impacted by political and/or societal changes as well as the extent to which they may drive or inhibit particular state identity formation in times of crisis.
From Pluralism to Extinction? Perspectives and Challenges for Christians in the Middle East Edited by Sotiris Roussos, 2023
The slogan “property of the Islamic State” was found graffitied on walls of houses, buildings and... more The slogan “property of the Islamic State” was found graffitied on walls of houses, buildings and farms wherever and whenever Daesh forces successfully captured a city or village in Iraq and Syria. The exodus of Christians from those regions during the decade of the 2010s, and especially throughout the times of the rise and fall of the Islamic State, is estimated to amount to approximately at least one million people. The factors behind the mass exodus are chiefly located in the atrocities committed by Islamic State fighters, in addition to the wider ramifications of the various and ongoing infighting in the Syrian and Iraqi states, ever since the 2010 Arab uprisings and the 2003 Gulf war, respectively. Both Syria and Iraq host a large part of Middle Eastern Christianity followers and have been subject to numerous studies with regard to the co-optation policies between Church and state during the previous decades. However, the impact of the state-building and identity homogenisation processes of the Islamic State on the Christian communities themselves have been mainly confined within the larger examination of international and regional geopolitical antagonisms, the Sunni-Shia sectarian tensions, Kurdish state-building and irredentism, or the impact and aftermath of the Arab uprisings. Instead, this chapter opts for a focused lens on the Christian communities' life shifts and limited options, both during the rise and initial establishment of the Islamic State, as well as following its eventual collapse.
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ. ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ − ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ, Feb 1, 2020
Οι Κόπτες της Αιγύπτου αποτελούν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χριστιανική κοινότητα στην περιοχή της... more Οι Κόπτες της Αιγύπτου αποτελούν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χριστιανική κοινότητα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Μαγκρέμπ. Η εγκατάσταση του Προέδρου Αλ-Σίσι στην εξουσία συνοδεύτηκε από την άμεση στήριξη της θρησκευτικής και πολιτικής τους ηγεσίας, όπως αυτή εκπροσωπείται από τον Πάπα της Κοπτικής Εκκλησίας της Αιγύπτου Θεόδωρο Β’. Τα αίτια που οδήγησαν στην στήριξη του Προέδρου Αλ-Σίσι εντοπίζονται στην προηγούμενη κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, κατά τη διάρκεια της οποίας ο βίος του κοπτικού πληθυσμού είχε υποβαθμιστεί σημαντικά, στα ζητήματα κοινωνικής συνύπαρξης με τον μουσουλμανικό πληθυσμό, καθώς και σε θέματα αναφορικά με την στοχοποίηση της χριστιανικής κοπτικής κοινότητας από τρομοκρατικούς παράγοντες. Τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο τα ληφθέντα μέτρα της αιγυπτιακής ηγεσίας έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν ουσιαστικά και σε βάθος χρόνου στην καταπολέμηση του κοινωνικού διχασμού μεταξύ των Κοπτών και των Σουνιτών, καθώς και στην προστασία της κοπτικής κοινότητας από εξωγενείς τρομοκρατικούς παράγοντες.
Οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση... more Οι σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των δύο χωρών τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αρχικά με την προώθηση μιας στενότερης συνεργασίας στο οικονομικό, και στη συνέχεια στο στρατηγικό και στρατιωτικό πεδίο με τη σύναψη διαδοχικών συμφωνιών, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν – από τρίτα μέρη αλλά όχι από τους ίδιους – με τον όρο της συμμαχίας. Οι παράγοντες που επηρέασαν την ισραηλινο-τουρκική προσέγγιση της περιόδου του 1990 εμφανίζονται με τη διαμόρφωση ενός νέου διεθνούς πλαισίου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την ανάδειξη των ΗΠΑ ως μοναδικής παγκόσμιας υπερδύναμης. Η νέα κατάσταση πραγμάτων κατέστησε επιτακτική την επανεξέταση των ζωτικών συμφερόντων και προτεραιοτήτων του Ισραήλ και της Τουρκίας, ενόψει της υποβάθμισης της στρατηγικής τους σημασίας στον ευρύτερο γεωπολιτικό τους χώρο.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2024
The phrase “murderer Israel; collaborator AKP” was part of Hasan Bitmez’s final speech at the Tur... more The phrase “murderer Israel; collaborator AKP” was part of Hasan Bitmez’s final speech at the Turkish parliament on December 14, 2023. The words of the late MP and one of the leaders of the 2023 opposition parties’ bloc soon became the rallying cry at demonstrations for Palestine and against Erdogan’s government. This article will focus on the Turkish President’s stance towards Israel with regard to Ankara’s shifting domestic and foreign policy priorities and in contrast to the political and popular sentiment towards the Palestinian cause and the Gaza war.
Polish Political Science Yearbook, Apr 28, 2024
This article analyses Turkey's foreign policy concerning the status quo of the post-Arab uprising... more This article analyses Turkey's foreign policy concerning the status quo of the post-Arab uprisings through the prism of regional hegemony theory. The aspiring regional hegemon is identified through criteria applied to Turkish foreign policy, recontextualizing soft power initiatives of the previous decades with current hard power policies. The article suggests that while the Arab uprisings played a vital part in the redefinition of Turkish foreign policy, Erdoğan's domestic priorities informed its recalibration to weather political difficulties and maintain power. The objective would be to challenge the status quo shepherded by the West during the twentieth century as articulated by the Mavi Vatan doctrine, the motivation to renegotiate the Lausanne treaty, the conversion of the Hagia Sophia into a mosque, and even the escalating Erdoğan-Macron verbal feud. Turkey's aspirations for regional hegemony are evidenced in policies including military intervention, diplomatic and economic support to state entities, escalation of tensions with other regional powers, and Erdoğan's consolidation of power over Turkish domestic affairs.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2023
The Iraq war of 2003 occurred at a period of time when the United States were at the height of it... more The Iraq war of 2003 occurred at a period of time when the United States were at the height of its power and clout in the international system. The fall of the Soviet Union and the end of the Cold War in 1990-1991 heralded the birth of a unipolar international order based on the strengths and values of the American hegemon. Nonetheless, world history is punctuated with instances of international power equilibria rising, shifting, and restructuring anew. It certainly seems that Washington’s Iraqi intervention will be considered as the force motrice, which eventually gave way to power reshuffling in the international order and the end of the unipolar system.
Studies in World Christianity, 2022
After the eruption of civil strife in Syria and Iraq, widespread violence and harassment, mainly ... more After the eruption of civil strife in Syria and Iraq, widespread violence and harassment, mainly by jihadist groups, came to substantiate fears for the extinction of the Christians. Various jihadist groups have perpetrated an ongoing ethnic cleansing of Christians. The paper will examine another alternative to co-optation, a survival strategy that has developed among the Christians in Iraq and Syria, that of armed resistance and the organisation of militias. This militarisation trend reveals serious inner-communal disagreements. Caught among regional antagonisms and suspicious of the ascendent Sunni, Shia and Kurdish political aspirations and nationalisms, the idea of self-determination and self-government in an autonomous zone around Nineveh seems the best alternative to state co-optation. The paper will also look into the evolving relationship of the Christian communities with the state, the Muslim majorities, the other non-Muslim communities and the international community in a system of overlapping authority and multiple loyalty in the region.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2022
The developments following the 2011 Arab uprisings prompted the Gulf countries to re-evaluate the... more The developments following the 2011 Arab uprisings prompted the Gulf countries to re-evaluate their relationships with countries in varying degrees of turmoil such as Syria, Libya, Iraq and Egypt. However, the Gulf does not always present a unified front in terms of foreign policy. The United Arab Emirates (UAE) and Saudi Arabia are sometimes independently spearheading initiatives, while regional priorities and economic engagements diverge according to their antagonism with Iran and the ever-fluctuating regional presence of the US.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, 2022
For the better part of 2021, Turkey has been striving to make waves by presenting itself as an ac... more For the better part of 2021, Turkey has been striving to make waves by presenting itself as an actor able to assert its interests in Afghanistan following the NATO forces hasty exodus. The aim of this article is to articulate the driving factors behind Turkish foreign policy with regards to a Taliban-led Afghanistan, as well as to analyse its shortcomings in light of the domestic Taliban priorities and in flux regional developments.
The Jean Monnet Papers on Political Economy, May 24, 2021
This paper aims to bridge the gap between the pausing of the Turkish European integration process... more This paper aims to bridge the gap between the pausing of the Turkish European integration process and the gradual inflection of Ankara’s foreign policy to the Middle Eastern region through the prism of ontological security theory. The objectives are threefold: first, to present and illustrate ontological security theory as applied to state entities; second, to examine the Turkish European integration process through the tenets of the Kemalist foundational identity narrative; and third, to focus on the build-up and identity redefinition in the 2000s and 2010s in order to better comprehend the emphasis shift from the European Union to the Middle East.
ENA Institute for Alternative Policies, Jan 14, 2021
Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας παρατηρήθηκε μια έμφαση στη ρητορική τόσο της εσωτερι... more Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας παρατηρήθηκε μια έμφαση στη ρητορική τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας ως προς το δικαίωμα απόκτησης πυρηνικού οπλοστασίου. Γεγονός είναι πως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η Τουρκία είχε υπογράψει σχετικές συμβάσεις-όπως τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων-, με τις οποίες συναινούσε τόσο στον περιορισμό της εξάπλωσης της πυρηνικής τεχνολογίας για πολεμικούς σκοπούς όσο και στην αποφυγή ανάπτυξης πυρηνικού προγράμματος. Τα ανωτέρω φυσικά δεν αφορούν στις προσπάθειες ανάπτυξης της ατομικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας για ειρηνικά ενεργειακά οφέλη. Παρά ταύτα, η παράνομη διάχυση της ατομικής τεχνογνωσίας και η δημιουργία υποδομών πυρηνικού οπλοστασίου σε άλλα κράτη τις προηγούμενες δεκαετίες συντέλεσαν στην υποβάθμιση των σκοπών αλλά και της συμβολικής σημασίας των προαναφερθεισών Συνθηκών. Η νέα τάξη πραγμάτων η οποία διαμορφώθηκε στην
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jan 13, 2021
On the eve of the ten-year anniversary of the Arab Uprisings of 2011, CEMMIS has opted to commemo... more On the eve of the ten-year anniversary of the Arab Uprisings of 2011, CEMMIS has opted to commemorate the event via a series of analyses focused on the repercussions and developments related to Middle Eastern countries during the previous decade. One should note that the CEMMIS Middle East Bulletin 39 is titled The Arab uprisings: Break on through to the other side for several reasons. The first is that it is a very catchy title and references to a song which – as the Arab uprisings – influenced an entire generation. The second is that the purpose of the Bulletin is to shine a light on the countries, as well as on the people directly affected by the Arab uprisings but were nonetheless subjected to their aftereffects. The third reason is that although the Arab Spring is commonly associated with the countries which saw their regimes toppled, its repercussions influenced and still drive policies and social movements throughout the Middle East and beyond. As a result, the current issue will abstain from examining Tunisia, Egypt, Libya or Syria, as these countries bore the immediate brunt of the Arab Spring developments, for better or for worse.
Digest of Middle East Studies, Feb 2, 2021
In this article, I analyze the rise of the “Lausanne Syndrome” in Turkish politics during the twe... more In this article, I analyze the rise of the “Lausanne Syndrome” in Turkish politics during the twenty‐first century through the prism of ontological security theory. The arguments are presented through the examination of the legacy of the “Sèvres Syndrome”, the impact of the Turkish‐Israeli diplomatic break‐up during the 2010s on the Turkish self‐narrative, and the declaration of the second war of independence following the failed coup attempt of 2016. The “Lausanne Syndrome” serves both as a domestic and foreign policy tool, as it relates to Erdoğan’s search for ontological security and geopolitical strategy.
Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών, 2020
Η στρατηγική της Τουρκίας μετά την άνοδο του AKP στην εξουσία το 2002 σε ό,τι αφορά την περιοχή τ... more Η στρατηγική της Τουρκίας μετά την άνοδο του AKP στην εξουσία το 2002 σε ό,τι αφορά την περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά και τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ δύναται να διακριθεί σε δύο φάσεις: πριν από και μετά την «Αραβική Άνοιξη». Η περίοδος έως το 2011 μπορεί να χαρακτηριστεί ως εποχή κατά τη διάρκεια της οποίας οι κυβερνήσεις του Ερντογάν, από τη μία πλευρά, προσέγγιζαν την Ευρωπαϊκή Ένωση με στόχο την εξασφάλιση της βιωσιμότητάς τους έναντι των κεμαλικών ιθυνόντων και προς αποφυγή επανάληψης των στρατιωτικών πραξικοπημάτων των προηγούμενων δεκαετιών. Από την άλλη πλευρά, προωθήθηκε μια προσπάθεια προσέγγισης με τη Μέση Ανατολή και την ανάδειξη της Τουρκίας ως κράτους-μοντέλου και παραδείγματος προς μίμηση. Ήταν η περίοδος της ρήσης των «μηδενικών προβλημάτων» με τα γειτονικά κράτη, του τότε Υπουργού Εξωτερικών Νταβούτογλου, η οποία χιουμοριστικά μετονομάστηκε από αναλυτές ως περίοδος «μόνο προβλημάτων». Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης, η τουρκική εξωτερική πολιτική αναγκάστηκε να ενσωματώσει τις συνέπειες των εξεγέρσεων των ετών μετά το 2011 και να προσαρμόσει τις κατευθυντήριες γραμμές της βάσει των συνεχώς νέων εξελισσόμενων δεδομένων. Η προσπάθεια των προηγούμενων ετών για ανάληψη της θέσης της
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jun 6, 2020
Although Iran is generally perceived as a uniformly Shi’a Persian country, the reality on the gro... more Although Iran is generally perceived as a uniformly Shi’a Persian country, the reality on the ground is quite different. Iran is home to a number of minorities of diverse ethnic and religious backgrounds, whose status is often forgotten. Hence, examining these minorities’ status in modern day Iran and contrasting it with recent socio-political developments will yield an updated assessment of current and pressing Iranian domestic affairs
Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών, 2020
Σε μια χρονική περίοδο όπου επιτάσσεται η μεταβολή της ισορροπίας μεταξύ τομέων όπως της εξωτερικ... more Σε μια χρονική περίοδο όπου επιτάσσεται η μεταβολή της ισορροπίας μεταξύ τομέων όπως της εξωτερικής πολιτικής και της διατήρησης της ομαλής λειτουργίας του εθνικού συστήματος υγείας, κρίνεται απαραίτητη μια νέα ανάγνωση και ενσωμάτωση των δεδομένων που προκύπτουν από τις τρέχουσες συνθήκες, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Mar 16, 2020
During the past few weeks, it seems that the killing of General Qasem Soleimani, the head of the ... more During the past few weeks, it seems that the killing of General Qasem Soleimani, the head of the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC), on January 3, 2020, should have sent Middle Eastern relations and the fragile regional equilibrium into a spiral. Nonetheless, the repercussions of the US administration's decision have not yet been observed on a larger international scale, but rather on the domestic one.
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jan 11, 2020
The failed military coup of 2016 has had a number of ramifications both on the domestic, as well ... more The failed military coup of 2016 has had a number of ramifications both on the domestic, as well as on the foreign affairs of Turkey. Although the most publicized ones are the aftereffect on the military, the crackdown on dissidents and the downfall of the relationship with the Gülen Movement, it is of note that the entire coup affair has led to the declaration of a second war of independence during 2019, akin to the one during 1919-1923 which eventually gave way to the creation of the modern Turkish State. This analysis focuses on the similarities between the two wars, as well as their differences, and, especially, in regard to their endgame.
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, Jun 19, 2019
Particularly since the military coup of 2013 by current President Abdel-Fattah al-Sisi and the ou... more Particularly since the military coup of 2013 by current President Abdel-Fattah al-Sisi and the ouster of the Muslim Brotherhood from power, the Egyptian state has made efforts to promote the values of peaceful
religious coexistence. Various state initiatives as well as the work of the al-Azhar University were heavily publicized abroad and strove to convey messages of unity and religious moderation, regarding both the living conditions of religions communities in the country and the rising influence of radical elements in the fringes of society, respectively. Nonetheless, it remains to be seen whether these initiatives originate from a place of genuine will for political and societal change, and if their implementation lacks the necessary political momentum to drive them forward.
Centre For Mediterranean Middle East and Islamic Studies, Jan 15, 2019
Throughout the previous century, both Russia and Turkey were politically and diplomatically align... more Throughout the previous century, both Russia and Turkey were politically and diplomatically aligned with opposing camps. The New World Order established after the end of the Cold War brought forward the economic and especially energy features of a potential fruitful relationship. It seems that the developments of the “Arab Spring”, and particularly the Syrian civil war, coinciding with Russia’s increasing interest in the Middle Eastern region and with Turkey’s ongoing bout for leadership in the region, have created a new platform on which the two countries can reassess their common ground, albeit not without disagreements, trial and error, and shifting sine quibus non.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, Jun 2018
The US policy for the Middle East is dictated by a number of factors, one of which is the energy ... more The US policy for the Middle East is dictated by a number of factors, one of which is the energy dimension. Energy seems to be the driving force in developments recently, a statement made even more relevant by the many natural gas discoveries that have occurred in just the span of a few years in the Eastern Mediterranean basin.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, Jun 2017
Throughout the years 2011-2012, the waves of the Arab Spring uprisings hit Egypt, paving the way ... more Throughout the years 2011-2012, the waves of the Arab Spring uprisings hit Egypt, paving the way for the party of the Muslim Brotherhood to win the first elections following the removal of former President Hosni Mubarak from power. The focus of the newly-elected government to implement Sunni Muslim values and the rule of Sharia law eventually led to its downfall, via a coup orchestrated by the military, in 2013. A new military government led by Abdel Fattah al-Sisi was soon placed into power and won the elections that followed. This situation sparked an already present discussion on the degree of implementation of secular values within the Egyptian society, as well as within the Egyptian institutions.
Centre for Mediterranean Middle East and Islamic Studies, Feb 20, 2017
The relationship between the current Egyptian administration and the Egyptian religious authority... more The relationship between the current Egyptian administration and the Egyptian religious authority of al-Azhar has been going through some changes in the past few months. Abdel Fattah al-Sisi’s ascension to the Presidency in 2014 was welcomed by the Coptic Christian community of Egypt and was supported by the al-Azhar University. Nonetheless, efforts to renew the Egyptian national identity and to push for a “religious revolution” in Egypt was met with discomfort, discontent, and, in some circles, distrust. The role of the al-Azhar university and its Grand Imam Sheikh Ahmed al-Tayeb, as a leading authority on Sunni Muslim affairs within Egypt was believed to being sidelined. Consequently, a light should be shone on the intricacies of the different points of contention which dominate the political and religious fora in Egyptian society.
Christianity in the Middle East , Jan 14, 2021
The aim of the CME report is to present and address the main features related to Christians livin... more The aim of the CME report is to present and address the main features related to Christians living in the Middle East in regard to religious plularism and peaceful coexistence. The region of focus includes Egypt, Syria, Lebanon, Israel and Palestine, Iran, Iraq and Turkey. Moreover, emphasis is attributed to the relationship between the state and its institutions with the Christian communities, as well as in pinpoiting the factors and effects related to the Christian exodus from the Middle East. The documentation of the report reflects the research openly available on the CME website and serves as a database for the living conditions of the Christians in the Middle East. The CME reports are an ongoing endeavour, aiming at providing continuous updates on the state of religious pluralism for the Christians of the Middle East. The findings presented, therefore, are not exhaustive, but highlight main trends and continuities.
Centre for Religious Pluralism in the Middle East, Jul 10, 2018
The CRPME report is addressing main features and challenges regarding religious pluralism in the ... more The CRPME report is addressing main features and challenges regarding religious pluralism in the Middle East during the first half of 2018. The region of focus includes the countries of Syria, Iraq, Jordan, Turkey, Egypt, Israel, Saudi Arabia, Iran, Lebanon and the Maghreb region with an added emphasis on each country’s institutional framework. The aim of the report is, on the one hand, to pinpoint the challenges related to religious pluralism in the region. On the other hand, it strives to highlight positive state and community initiatives that promote religious co-existence and pluralism. The documentation work leading to the report reflects the research already published on the CRPME site, which is being constantly updated with the developments regarding the religious communities in the region. It is, thus, neither exhaustive nor discursive in covering all the relevant events but it focuses on the events that could reveal certain issues, trends, continuities and discontinuities.
Centre for Religious Pluralism in the Middle East, Nov 14, 2017
The objective of this report is to highlight the main themes featured in the speeches of the part... more The objective of this report is to highlight the main themes featured in the speeches of the participants of the 2nd Athens International Conference on “Religious and Cultural Pluralism and Peaceful Coexistence in the Middle East”, which took place from 30 to 31 October 2017. The conference aimed at overviewing main features and developments of religious pluralism in the Middle East in the past two years and proposed positive initiatives to promote religious coexistence and pluralism in the region.
Centre for Religious Pluralism in the Middle East, Oct 10, 2017
The objective of the report is addressing the main developments concerning religious pluralism in... more The objective of the report is addressing the main developments concerning religious pluralism in the Middle East and highlighting the challenges that religious coexistence faces in the region. Building on the findings of the previous three CRPME reports, the analysis at hand focuses on featuring events and phenomena that have occurred in the past six months. The region covered includes Iraq and Syria, Egypt, Turkey and the Gulf Arab states. Additionally, the analysis of foreign actors’ humanitarian and diplomatic efforts vis-à-vis religious minorities in the Middle East is also part of this study. The documentation work carried out by the CRPME and published on the centre’s website serves as the basis for the report and is an ongoing endeavour, aiming at providing continuous updates on the state of religious pluralism in the Middle East. The findings presented, therefore, are not exhaustive, but highlight main trends and continuities.
Centre for Religious Pluralism in the Middle East, Jan 23, 2017
The CRPME report is addressing main features and challenges regarding religious pluralism in the ... more The CRPME report is addressing main features and challenges regarding religious pluralism in the Middle East during the second half of 2016. The region of focus includes the countries of Syria, Jordan, Turkey, Egypt and Morocco. The aim of the report is, on the one hand, to pinpoint the challenges related to religious pluralism faces in the region. On the other hand, it strives to highlight positive state and community initiatives that promote religious co-existence and pluralism. The documentation work leading to the report reflects the research already published on the CRPME site, which is being constantly updated with the developments regarding the religious communities in the region. It is, thus, neither exhaustive nor discursive in covering all the relevant events but it focuses on the events that could reveal certain issues, trends, continuities and discontinuities.
Centre for Religious Pluralism in the Middle East, Jun 6, 2016
The report is addressing main features and challenges of religious pluralism in the Middle East i... more The report is addressing main features and challenges of religious pluralism in the Middle East in the last six months. The region covered is mostly the Middle East including the Arabian Peninsula. Sometimes it may also include countries of the Maghreb, when there are developments of particular interest. The report is focusing on the great challenges religious pluralism faces in the region but, at the same time, it is highlighting positive state and community initiatives that promote religious co-existence and pluralism. The documentation work leading to the report reflects the research already posted in the Centre’s website, which is being constantly updated with the developments regarding the religious communities in the region. It is, thus, neither exhaustive nor discursive in covering all the relevant events but it focuses on the events that could reveal certain issues, trends, continuities and discontinuities.
Επίκαιρα, Jun 2022
Η πολιτική επιστήμη διακρίνει τον πόλεμο σε διακρατικό, εμφύλιο και διεθνικό. Παρά το γεγονός ότι... more Η πολιτική επιστήμη διακρίνει τον πόλεμο σε διακρατικό, εμφύλιο και διεθνικό. Παρά το γεγονός ότι μαίνονται ακόμα οι εμφύλιοι της Συρίας, της Λιβύης και της Υεμένης και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, με μικρότερη ή μεγαλύτερη εμπλοκή γειτονικών και μη κρατών, ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος αποτελεί τον πρώτο διακρατικό και ευρωπαϊκό πόλεμο του 21ου αιώνα. Με άλλα λόγια, είναι η πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών όπου συγκρούονται οι συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις δύο διεθνώς αναγνωρισμένων κρατικών οντοτήτων. Θα σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι το διεθνές δίκαιο απαγορεύει ρητά τον επιθετικό πόλεμο και επιτρέπει μόνο την αμυντική του εκδοχή υπό το πλαίσιο της κρατικής και συλλογικής άμυνας ή της παροχής αρωγής σε κράτος το οποίο την έχει επικαλεστεί. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι εντάσεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο ήταν περιορισμένες μεταξύ των δύο στρατοπέδων, με τις περιοχές επιρροής τους να είναι σαφώς οριοθετημένες. Το τέλος του διπολισμού και η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης δημιούργησε συνθήκες οι οποίες εσπευσμένα ονομάστηκαν «Νέα Τάξη Πραγμάτων». Ωστόσο, οι συνθήκες αυτές δεν ήταν παγιωμένες, εφόσον σύντομα ακολούθησαν σειρά κρίσεων τόσο στην ευρωπαϊκή ήπειρο, όσο και παγκοσμίως: ο γιουγκοσλαβικός εμφύλιος, οι εξεγέρσεις της «Αραβικής Άνοιξης», καθώς και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας στο Ιράκ, στην Συρία και στο Αφγανιστάν.
Επίκαιρα, Apr 2022
Το 2023 ενδέχεται να αποτελέσει έτος-σταθμό για την ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας του 21ου αιώνα... more Το 2023 ενδέχεται να αποτελέσει έτος-σταθμό για την ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας του 21ου αιώνα. Από τη μία πλευρά, συμπληρώνονται αισίως είκοσι έτη από την ανάληψη της τουρκικής ηγεσίας από τον τότε Πρωθυπουργό και σήμερα Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Θα σημειώσουμε βέβαια πως ενώ το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είχε κερδίσει τις εκλογές του 2002, ο ίδιος ο Ερντογάν είχε αποκλειστεί από τη συμμετοχή στα τουρκικά πολιτικά πράγματα λόγω καταδίκης του το 1999 με κατηγορία την υποκίνηση θρησκευτικής βίας. Από την άλλη πλευρά, το 2023 θα σημάνει την εκατονταετή επέτειο της υπογραφής της συνθήκης της Λωζάννης της 24ης Ιουλίου του 1923. Ως γνωστόν, η τελευταία είχε αντικαταστήσει τη συνθήκη των Σεβρών της 10ης Αυγούστου του 1920 και αποτελεί τη διεθνή πράξη αναγνώρισης της σύγχρονης Τουρκίας ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, των συνόρων της, αλλά και το σύμβολο της επιτυχίας και της πρωτοκαθεδρίας του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ στα τουρκικά πράγματα καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα.
Τα Νέα, Nov 12, 2020
Οι εξελίξεις των προηγούμενων ημερών στην Τουρκία αναφορικά με τις αλλαγές στις ηγεσίες της Κεντρ... more Οι εξελίξεις των προηγούμενων ημερών στην Τουρκία αναφορικά με τις αλλαγές στις ηγεσίες της Κεντρικής Τράπεζας και του Υπουργείου Οικονομικών έχουν επαναφέρει στο προσκήνιο το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Άγκυρα την τελευταία δεκαετία, το οποίο αναδεικνύεται από τα παρακάτω στοιχεία.
Νέα Σελίδα, May 24, 2018
Η επόμενη μέρα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης και της εγκατάστασης της «Νέας Τάξης Πραγμά... more Η επόμενη μέρα της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης και της εγκατάστασης της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» στις αρχές του 1990 οδήγησε στην εντονότερη προσέγγιση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ. Με ορίζοντα δεκαετίας, οι σχέσεις τους καλλιεργήθηκαν, δίνοντας νέα πνοή τόσο στη διμερή τους συνεργασία σε οικονομικό, στρατηγικό και αμυντικό επίπεδο όσο και στις προσπάθειες ομαλοποίησης των διακρατικών δεσμών με τα γειτονικά τους κράτη.
Εποχή, Jan 28, 2018
Ανατρέχοντας στις τεταμένες τουρκο-συριακές σχέσεις της δεκαετίας του 1990, αναδεικνύεται η μείζο... more Ανατρέχοντας στις τεταμένες τουρκο-συριακές σχέσεις της δεκαετίας του 1990, αναδεικνύεται η μείζονα σημασία του κουρδικού στοιχείου τόσο στα εσωτερικά όσο και στα εξωτερικά πράγματα της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, η δράση των ανταρτών του PKK (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν) στο εσωτερικό της Τουρκίας αποτελούσε το βασικό ζήτημα εθνικής ασφάλειας των τουρκικών κυβερνήσεων.
Εποχή, Dec 3, 2017
Η κατάσταση στην Υεμένη διαιωνίζεται από το 2014 και την εξέγερση των Χούθι κατά της κυβέρνησης τ... more Η κατάσταση στην Υεμένη διαιωνίζεται από το 2014 και την εξέγερση των Χούθι κατά της κυβέρνησης του προέδρου Μανσούρ Χάντι. Ωστόσο, οφείλουμε να ανατρέξουμε στα γεγονότα των προηγουμένων ετών, ώστε να εντοπιστούν τα αίτια της σημερινής πραγματικότητας, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στις σχέσεις με την Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Άμυνα και Διπλωματία, Apr 2015
Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ ξεκινούν σύντομα μετά την ανακήρυξη του Ισραηλινού κράτους ... more Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ ξεκινούν σύντομα μετά την ανακήρυξη του Ισραηλινού κράτους και το τέλος του πρώτου αραβο-ισραηλινού πολέμου της περιόδου 1948-1949. Η Τουρκία ήταν το πρώτο κράτος με πλειοψηφία μουσουλμανικού πληθυσμού που αναγνώρισε de jure την ύπαρξή του στις 28 Μαρτίου του 1949. Τον Ιανουάριο του 1950, Τούρκος επιτετραμμένος απεστάλη στο Τελ Αβίβ, ενώ το 1952, τα δύο κράτη αντάλλαξαν συμβούλους πρεσβείας. Σκοπός των κινήσεων αυτών ήταν η διευκόλυνση της προσχώρησης της Τουρκίας στον Οργανισμό Βορειοανατολικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) και στη συνέχεια η συμμετοχή της ως ιδρυτικό μέλος στο ακόμη υπό κατασκευή Σύμφωνο της Βαγδάτης. Ενώ η Τουρκία ανέλαβε το ρόλο του « honnête couturier » μεταξύ των αραβικών κρατών και του Ισραήλ ιδιαίτερα σε περιόδους όξυνσης πνευμάτων, οι άραβες, υπό την ιδεολογική ηγεσία του Προέδρου Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσσερ της Αιγύπτου, κατήγγειλαν τη στάση της.
Centre for Mediterranean, Middle East and Islamic Studies, 2021
The edited volume aptly titled Erdoğan’s ‘New’ Turkey endeavours and succeeds in examining thorou... more The edited volume aptly titled Erdoğan’s ‘New’ Turkey endeavours and succeeds in examining thoroughly the multiple dimensions and ramifications of the July 2016 failed coup attempt in Turkey. Edited by Nikos Christofis, this volume boasts eleven chapters from twelve contributors ranging from Europe to Turkey, with the many aspects related to the coordination process acting as testament to its importance and symbolism in cross-country and cross-academia collaboration. Hence, it comes as no surprise that the volume’s genesis originates from the 2017 international conference co-organized by the Netherlands Institute in Athens and the editor under the title Turkey in Transition (?): Before and After the Attempted Coup.
Εφημερίδα των Συντακτών, Dec 17, 2020
Το συλλογικό έργο «Ενας αιώνας Διεθνών Σχέσεων 1919-2019» αποτελεί ορόσημο στην ελληνική επιστημο... more Το συλλογικό έργο «Ενας αιώνας Διεθνών Σχέσεων 1919-2019» αποτελεί ορόσημο στην ελληνική επιστημονική βιβλιογραφία καθώς επιτυγχάνει ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα. Από τη μία πλευρά, ο τόμος επιχειρεί να αποτελέσει μια εκτενέστατη αποτίμηση της συνεισφοράς του κλάδου των Διεθνών Σχέσεων από τη συμβολική ίδρυσή του το 1919 –όταν και συστάθηκε η πρώτη έδρα διεθνούς πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αμπερίστγουιθ της Ουαλίας– μέχρι σήμερα.