Antonis Galanopoulos - Profile on Academia.edu (original) (raw)

Papers & chapters by Antonis Galanopoulos

The Palgrave Handbook of Psychosocial Studies, 2022

Although populism constitutes a multi-modal phenomenon involving institutional, socio-cultural an... more Although populism constitutes a multi-modal phenomenon involving institutional, socio-cultural and subjective dimensions, most accounts up to now have focused on the study of political institutions (parties, movements, etc.) and ideological orientations. Analyses that purport to take into account subjective dimensions usually remain trapped within the myth of the charismatic personality, the stereotype of the populist strongman, which, in most cases fails to register in a nuanced way the psychosocial dimensions involved. It also fails to acknowledge in a rigorous way the two-way movement constitutive of identification processes within democratic political systems. In this text, we employ a formal research strategy associated with the discursive approach initiated by Ernesto Laclau – and further developed by a host of other researchers – in order to highlight the psychosocial aspects of populist identifications and mobilizations. This particular approach is highly pertinent because it embraces many psychoanalytic ideas and has been used to stress the relevance of a variety of psychosocial dimensions: (1) the identification/interpellation loop underlying populist phenomena; (2) the centrality of affect and emotion in accounting for the discursive processes and mechanisms involved in the said loop; (3) demand and desire as the starting point of a populist socio-political choreography; (4) the negative ontology marking hegemony incl. populism; (5) charisma as a discursive, transferential mechanism facilitating populist identifications. Furthermore, the populism/anti-populism antithesis seems to inform the psychosocial dynamic underpinning the appeal of such identifications within a mirroring dialectic. The two rhetorics grip subjects through their clash, as identity formations are partly based οn difference. Both the idealization of ‘the people’ and the denunciation of populism involve valorization and demonization processes that call for further analysis.

by Yannis Stavrakakis, Giorgos Katsambekis, Benjamin De Cleen, Jana Goyvaerts, Thomás Zicman de Barros, Antonis Galanopoulos, luca manucci, Tjitske Akkerman, Nicole Curato, Emmy Eklundh, Liv Sunnercrantz, and Halil Gurhanli

POPULISMUS interventions No. 7 (special edition), 2020

With the COVID-19 pandemic dominating the public sphere in recent months and no aspect of social ... more With the COVID-19 pandemic dominating the public sphere in recent months and no aspect of social and political life left unaffected, it seems almost natural that this unprecedented public health crisis would soon be reflected on discussions around the other buzzword of our time: populism. This report aims at providing a concise yet rigorous global comparative mapping of populist politics in the context of the ongoing pandemic. This will not only shed further light on the specificities, the potentials and limitations of the phenomenon, but we also expect it to highlight its irreducible heterogeneity and diversity as a way of doing politics.The key questions that we posed to contributors in this report when looking at different countries across the world can be summarised as follows:

• How have populist actors reacted to the COVID-19 pandemic when in
government or opposition?

• Has their ideological position on the left or right, or indeed somewhere inbetween, played a role to that reaction?

• How have the rates of approval and vote intensions for populist actors
developed during that period?

• More generally, how have discussions around ‘populism’ and the role of ‘experts’ and ‘science’ developed in each country during this time? Have they reproduced standard anti-populist stereotypes?

In order to shed light on these crucial aspects of the discussion and set the agenda for future comparative research as well as conceptual enquiry, we approached a series of well established scholars, along with several dynamic younger researchers specialising on both populism and the study of politics in different countries and regions. This gave us a sum of sixteen (16) case studies of countries and political actors from across the world, making the scope of our report truly global, extending from Australia to Sweden and from the Philippines to Brazil and the United States.

POPULISMUS working papers, 2019

The debate around ‘post-truth’ dominated the public space following the Brexit referendum and Don... more The debate around ‘post-truth’ dominated the public space following the Brexit referendum and Donald Trump’s victory. Since then one continuously encounters references that connect ‘post-truth’ or ‘fake news’ with populism and present both phenomena as mutually reinforcing pathologies of a supposed political normality. Mainstream politicians and prominent members of the media and the academic establishment seem to claim an epistemic superiority based on the possession of a (single) truth and on incarnating a supreme rationality. The introduction of obsolete debates around truth in the confrontation between political discourses in the public sphere has led to a distinction between populism and post-truth politics, on the one hand, and politics based on facts, rationality, expert knowledge and technocracy, on the other.

In Greece the dominant anti-populist discourse proceeded quickly to employ this polemical notion of ‘post-truth’. This paper aims to examine how post-truth politics were conceptualized in Greece, how they became part of the political conflict and how the rubric of post-truth was incorporated into the dominant populism/anti-populism cleavage that marks Greek politics. The Greek case is certainly under-researched as far as the ‘post-truth’ dimension is concerned. Finally, the paper attempts to highlight, through this examination of Greek politics, the political claims related to the polemical use of the concept of ‘post-truth’ in political discourses more generally, i.e. the political implications that can be produced by the inter-connection between populism and post-truth. Last but not least, the paper deals with the status of truth itself in politics. What if every truth is a post-truth? What would this mean for the political conflicts marking our era?

Book Chapter by Antonis Galanopoulos

Discourse Analysis and Austerity Critical Studies from Economics and Linguistics, 2019

Stavrakakis, Y. & Galanopoulos, A. (2019). Discursive uses of “abnormality” in the Greek crisis. ... more Stavrakakis, Y. & Galanopoulos, A. (2019). Discursive uses of “abnormality” in the Greek crisis. In K. Power, A. Tanweer, & E. Lebdušková (Eds.), Discourse Analysis and Austerity
Critical Studies from Economics and Linguistics. New York, NY: Routledge (pp. 177-195).

Papers by Antonis Galanopoulos

In October 2018, Slavoj Žižek published a two-part contribution titled ‘Should the Left’s answer ... more In October 2018, Slavoj Žižek published a two-part contribution titled ‘Should the Left’s answer to rightist populism be really a “me too”?’. In this text, Žižek reproduced his diachronic skepticism on populism as a fruitful strategy for the Left. In a critical vein, we believe that Žižek’s latest interventions join – unconsciously or not – an avalanche of antipopulist discourses that usually emanate from elitist politicians and journalists, and reproduce a moralist, alarmist stance against populism. As a consequence, anti-populist elitism blurs the concept of populism even more thereby hampering our possibilities to capture the changing politico-historic reality in the age of collapsing neoliberalism.

Representation, 2021

This article investigates how 'populism' was used in public discussions during the COVID-19 outbr... more This article investigates how 'populism' was used in public discussions during the COVID-19 outbreak. It argues that the indiscriminate use of 'populism' and its association with the pandemic is rooted in the negative way it is talked about in public debates. Critically evaluating pundit claims framing populism as an 'anti-scientific', 'irresponsible' and 'authoritarian' response to the health crisis, this article shows that 'populism' does not suffice to explain actors' responses to COVID-19. Rather, populists' ideological positions played a crucial role in their pandemic politics.

International Journal of Žižek Studies, 2019

In October 2018, Slavoj Žižek published a two-part contribution titled 'Should the Left's answer ... more In October 2018, Slavoj Žižek published a two-part contribution titled 'Should the Left's answer to rightist populism be really a "me too"?'. In this text, Žižek reproduced his diachronic skepticism on populism as a fruitful strategy for the Left. In a critical vein, we believe that Žižek's latest interventions join-unconsciously or not-an avalanche of anti-populist discourses that usually emanate from elitist politicians and journalists, and reproduce a moralist, alarmist stance against populism. As a consequence, anti-populist elitism blurs the concept of populism even more thereby hampering our possibilities to capture the changing politico-historic reality in the age of collapsing neoliberalism.

Book Reviews by Antonis Galanopoulos

This is a draft version submitted for publication at the Political Studies Review. The definitive... more This is a draft version submitted for publication at the Political Studies Review. The definitive published in Volume 15 of the Journal, Issue 1, February 2017, and is available at Sage Journals http://journals.sagepub.com/toc/pswa/15/1

Book review: Marcelo Hoffman (2014) Foucault and Power: The Influence of Political Engagement on ... more Book review: Marcelo Hoffman (2014) Foucault and Power: The Influence of Political Engagement on Theories of Power. London: Bloomsbury. 221pp, £65.00 (h/b), ISBN 9781441180940
This is a draft version submitted for publication at the Political Studies Review. The definitive version will be published in Volume 13 of the Journal, Issue 4, November 2015, and will be available at Wiley Online Library.

Βιβλιοκριτική για το "Φουκώ και Μαρξ. Το παραγωγικό υποκείμενο" των εκδόσεων Εκτός Γραμμής. Δημοσ... more Βιβλιοκριτική για το "Φουκώ και Μαρξ. Το παραγωγικό υποκείμενο" των εκδόσεων Εκτός Γραμμής. Δημοσιεύθηκε στο Unfollow Δεκεμβρίου.

Βιβλιοκριτική για το βιβλίο "Φουκώ και Μαρξ. Το παραγωγικό υποκείμενο" του Πιερ Μασερέ που κυκλοφ... more Βιβλιοκριτική για το βιβλίο "Φουκώ και Μαρξ. Το παραγωγικό υποκείμενο" του Πιερ Μασερέ που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εκτός Γραμμής. Η βιβλιοκριτική δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό Ουτοπία, τεύχος 106.

Βιβλιοκριτική για το Εγκώμιο για τον Έρωτα του Αλαίν Μπαντιού. Δημοσιεύθηκε στις Αναγνώσεις της Α... more Βιβλιοκριτική για το Εγκώμιο για τον Έρωτα του Αλαίν Μπαντιού. Δημοσιεύθηκε στις Αναγνώσεις της Αυγής στις 24 Ιανουαρίου 2015.

Με έλαπζκα ην βηβιίν «Λαϊθηζκόο, αληηιαϊθηζκόο θαη θξίζε» εμεηάδνπκε ηε θύζε ηνπ ιαϊθηζκνύ, ην ξό... more Με έλαπζκα ην βηβιίν «Λαϊθηζκόο, αληηιαϊθηζκόο θαη θξίζε» εμεηάδνπκε ηε θύζε ηνπ ιαϊθηζκνύ, ην ξόιν ηνπ αληηιαϊθηζκνύ ωο ππνζηεξηθηή ηωλ θπβεξλεηηθώλ πνιηηηθώλ θαη πξνηείλνπκε έλαλ πξννδεπηηθό ιαϊθηζκό πνπ ζα κπνξνύζε λα γίλεη έλαο πξαγκαηηθόο θνξέαο δεκνθξαηηθώλ κεηαξξπζκίζεωλ.

Βιβλιοκριτική για το βιβλίο "Πρόσωπα της Απομάγευσης. 38 συνεντεύξεις για την κρίση και το μέλλον... more Βιβλιοκριτική για το βιβλίο "Πρόσωπα της Απομάγευσης. 38 συνεντεύξεις για την κρίση και το μέλλον"του Τάσου Τσακίρογλου

Conference Papers by Antonis Galanopoulos

Ο λαϊκισμός αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της πολιτικής σκηνής της Ελλάδας και της Αρ... more Ο λαϊκισμός αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της πολιτικής σκηνής της Ελλάδας και της Αργεντινής εδώ και πολλά χρόνια. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Χουάν Ντομίνγκο Περόν είναι δυο από τις πιο εμβληματικές λαϊκιστικές προσωπικότητες που ανέδειξαν αυτές οι χώρες. Τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αργεντινή, η οικονομική κρίση έδωσε την δυνατότητα στην λαϊκιστική αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ και Frente Para la Victoria αντίστοιχα, να ανέλθει στην εξουσία. Στην Αργεντινή η λαϊκιστική ηγεμονία των Κίρσνερ βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας για πολλά χρόνια (2003-2015), ενώ στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη νίκη του στις εκλογές (Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου) του 2015 σχημάτισε κυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες (ΑΝΕΛ), καταφέρνοντας να διατηρήσει την κυβερνητική του πλειοψηφία μέχρι σήμερα. Έτσι, η σύγκριση μεταξύ δύο χωρών της ημι-περιφέρειας με παρόμοιο λαϊκιστικό υπόβαθρο είναι αναγκαία.

Όπως είναι γνωστό, κάθε λαϊκιστική κινητοποίηση δημιουργεί μια αντι-λαϊκιστική αντίδραση. Εντούτοις, ενώ ο λαϊκισμός είναι ένα φαινόμενο που έχει μελετηθεί σε σημαντικό βαθμό μέχρι σήμερα, ο αντι-λαϊκισμός παραμένει ένα σχετικά παρθένο πεδίο έρευνας. Αυτό προξενεί ιδιαίτερη έκπληξη καθώς ο αντι-λαϊκισμός, τόσο στην Ελλάδα όσο και την Αργεντινή, αναπτύσσει σημαντική δυναμική στο πολιτικό και δημοσιογραφικό τοπίο.

Ο κυρίαρχος λόγος στις δύο χώρες μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια ιστορία για τους κινδύνους του λαϊκισμού. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί περιγράφουν τον λαϊκισμό ως ένα αποκλειστικά αρνητικό φαινόμενο, ενώ τον αναλύουν μέσα από στερεοτυπικές ιδέες. Ο λαϊκισμός παρουσιάζεται ως το «απόλυτο κακό». Ο κυρίαρχος λόγος κατανοεί τον λαϊκισμό ως ένα φαινόμενο που αποτελεί τον μέγιστο κίνδυνο για τις (φιλελεύθερες) δημοκρατικές αρχές και τον παρουσιάζει σχεδόν πάντα με αυταρχικές και ολοκληρωτικές τάσεις, εξισώνοντας τον με τον εθνικο-λαϊκισμό.

Αυτό το άρθρο θα προσπαθήσει να αναζητήσει τα κεντρικά χαρακτηριστικά του αντι-λαϊκιστικού λόγου σε Ελλάδα και Αργεντινή, στοχεύοντας στην αναγνώριση πιθανών ομοιοτήτων, αλλά και διαφορών, μεταξύ των δύο χωρών. Στη συνέχεια, θα επιχειρήσει να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο οι αντι-λαϊκιστικοί λόγοι παρουσιάζουν τον λαϊκισμό και τροπό με τον οποίο εννοιολογούν τη δημοκρατία. Τέλος, το άρθρο θα θέσει το ζήτημα της (αντι-) δημοκρατικότητας του αντι-λαϊκιστικού λόγου, υπογραμμίζοντας τους κινδύνους που ενέχει η αντι-λαϊκιστική λογική για την πολιτική και την κοινωνία.

Presentation in the colloquium ‘Discourse Theory: Ways Forward’ (Brussels, 7-8 February 2019, htt... more Presentation in the colloquium ‘Discourse Theory: Ways Forward’ (Brussels, 7-8 February 2019, https://www.researchcenterdesire.eu/discourse-theory.html)

Abstract
Populism reappeared in everyday public discourse in Greece with the first protests against the austerity policies and the structural reforms imposed by consecutive Greek governments. Many scholars of populism have demonstrated the emergence and consolidation during the crisis period in Greece of the populism/anti-populism cleavage. While most studies focus on the populist side of this dichotomy, attempting to define what is populism and who is populist, this paper will focus on the anti-populist side. The emphasis will be on discourses about populism that emerged in Greece and became dominant during the crisis and on the purely negative presentation of populism in the mainstream political discourse through its identification with something abnormal or pathological. The main purpose of this paper is, by studying the discourse about populism in the political, academic and journalistic sphere, to describe the main discursive patterns and the core elements of anti-populism. What exactly is anti-populism beyond a criticism or a rejection of populism? Is there a concrete anti-populism logic or is it simple a reflexive discourse developed after the emergence of a populist discourse? What political implications carry an anti-populist discourse? Finally, the paper will explore the socio-cultural dimension of anti-populism as the latter is usually related to culturalist approaches to politics, moralistic or disciplinary arguments and use of pejorative language. In Greece, for example, anti-populist discourse is connected with a normativist discourse.
Despite the fact that the limited focus of this paper on the Greek case cannot provide a universally applicable definition of anti-populism, the attempt to locate some core elements would be useful on the way to a working definition of anti-populism.

Conference presentation in the international conference “Media, Polis, Agora: Journalism & Commun... more Conference presentation in the international conference “Media, Polis, Agora: Journalism & Communication in the Digital Era”. (Thessaloniki, 27-29 September 2018

Abstract
Many researchers have demonstrated the emergence and consolidation during the crisis period in Greece of the populism/anti-populism cleavage. As elections and referenda are moments of polarization and acute political tensions, it is reasonable that the 2015 referendum in Greece constitutes a high point of the populism/anti-populism dichotomy. What is more interesting in this case is that the referendum itself was presented by the anti-populist camp as an irrational populist political choice.
Using qualitative methods and particularly the theoretical and methodological tools of Essex School of Discourse Analysis, this paper will highlight how this dichotomy was constructed and what forms it took in the political and the journalistic discourse during the referendum in Greece. Furthermore, it will focus on the ways in which the populist/anti-populist dichotomy intersects with the rational/irrational dichotomy, as mainstream political and media figures presented populism as an irrational, emotional and ultimately abnormal political phenomenon.

Conference presentation PSA 68th Annual International Conference (Cardiff, 26 - 28 March 2018) Pa... more Conference presentation
PSA 68th Annual International Conference (Cardiff, 26 - 28 March 2018)
Panel: Populism and Passions: 'mad masses' and 'strategic masterminds'

Abstract
Since 2009, when the crisis began, Greece is portrayed as an exception to the norm, as the dysfunctional party deviating from the European standard. Within this context populism, according to mainstream political discourse, is a pathology that plays a double negative role. On the one hand, it was responsible for the crisis and it obstructs the necessary reforms and the modernization of the country, prohibiting its return to normality.
In that sense, populism is a pure negativity contrasted to the pure positivity represented by “normality” and “modernization”. Two chains of equivalence emerge: on the one hand, that of normality which includes rationality, responsibility, reforms, and modernization, and, on the other hand, that of populism which includes populism and its many negative connotations: irresponsibility, irrationalism, demagogy and so on and so forth.
Using qualitative methods and particularly the theoretical and methodological tools that emanates from the Essex School of Discourse Analysis, this paper will highlight how the dichotomy populism-normality was constructed and what forms it took in the Greek mainstream political discourse during the crisis.

Paper presentation: "The Greek Abnormality: a Particular Understanding of the Greek Crisis". The... more Paper presentation: "The Greek Abnormality: a Particular Understanding of the Greek Crisis".
The 2018 Postgraduate Colloquium of the Society For Modern Greek Studies: Exploring Crises In The Modern Greek World: Cultural Narratives, Identity Politics, Social Life.
4 May 2018, University of Birmingham.
https://smgscolloquium2018.wordpress.com/

Paper presentation: "European normality: Analyzing the normative discourse during the Greek crisi... more Paper presentation: "European normality: Analyzing the normative discourse during the Greek crisis",
8th Biennial Hellenic Observatory PhD Symposium on Contemporary Greece and Cyprus,
1 July 2017, London

The Palgrave Handbook of Psychosocial Studies, 2022

POPULISMUS interventions No. 7 (special edition), 2020

• How have populist actors reacted to the COVID-19 pandemic when in
government or opposition?

• Has their ideological position on the left or right, or indeed somewhere inbetween, played a role to that reaction?

• How have the rates of approval and vote intensions for populist actors
developed during that period?

POPULISMUS working papers, 2019

Discourse Analysis and Austerity Critical Studies from Economics and Linguistics, 2019

Representation, 2021

International Journal of Žižek Studies, 2019

Εισήγηση στο συμπόσιο «Ανταγωνισμοί και καθεστώτα αλήθειας στον σύγχρονο πολιτικό λόγο: Μετα-αλήθ... more Εισήγηση στο συμπόσιο «Ανταγωνισμοί και καθεστώτα αλήθειας στον σύγχρονο πολιτικό λόγο: Μετα-αλήθεια, ψευδείς ειδήσεις και προπαγάνδα».

From the beginning of the financial crisis has been applied to Greece a strict austerity program ... more From the beginning of the financial crisis has been applied to Greece a strict austerity program under the supervision of the European Union, the European Central Bank and the International Monetary Fund in order to exit the country from the crisis. The economic program has marked the period from 2010 onwards to such a degree that we can speak about the memorandum era. Such periods of major economical and political projects aimed at changing the structures of society and the country, always associated with a particular narrative which largely legitimized them. So, after 1974 we meet in Greece the narratives of “Change”, “Modernization”, “Strong Greece” and more. In this presentation we will try to prove that the implementation of the memorandum in Greece is associated with the call to make Greece a "normal country". The transition to a normal country moves through the passage from desire of debt to biopolitical austerity. A passage that is mediated by a specific conceptualization of debt as shown, among others, by David Graeber, or the construction of the indebted man as analyzed by Maurizio Lazaratto. The discourse about debt is associated with a rhetoric of guilt and punishment which will bring the consolidation and normalization of the social body, in order to lead finally to the "normal country". These issues will be analyzed with two main processes, the discourse analysis of Ernesto Laclau and Chantal Mouffe and the theory of Michel Foucault on biopolitics and the concept of normality.

During the last four years of the crisis in Greece, there have been major changes at the politica... more During the last four years of the crisis in Greece, there have been major changes at the political level indicated by the near-collapse of the traditional parties of government. The imposition of the memorandum can be considered as a dislocation, a moment when the established social and political relations were dismantled. The political crisis has also led to the dismantling of established political identities and to the emergence of new political formations. In this presentation we will focus on the Democratic Left party, which was founded in 2010. Democratic Left, like every emergent political formation, was accompanied by a very specific and characteristic discourse, designed to justify its existence in the domestic political map. In this work we will try to analyze the political discourse that constructs the identity of the Democratic Left. This discourse is mainly developed around the concept of ‘responsibility’ and anti-populism. The identity of the party was designed to rely on the populism-antipopulism division, placing the party against populism, while the notion of responsibility, which operates as an empty signifier, was used as a point of differentiation from the rest of the Left. For the needs of this presentation, 30 texts, from 2010 to 2014, have been analyzed. All texts have been recovered from the official website of the party.

Διπλωματική εργασία για το μεταπτυχιακό πρόγραμα σπουδών Πολιτική Θεωρία και Φιλοσοφία του Τμήματ... more Διπλωματική εργασία για το μεταπτυχιακό πρόγραμα σπουδών Πολιτική Θεωρία και Φιλοσοφία του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.

Από την έναρξη της οικονομικής κρίσης και έπειτα εφαρμόζεται στην Ελλάδα ένα αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας υπό την επίβλεψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με στόχο την έξοδο της χώρας από την κρίση. Το οικονομικό αυτό πρόγραμμα έχει σημαδέψει την περίοδο από το 2010 και έπειτα σε βαθμό που να μιλάμε πια για την μνημονιακή εποχή. Τέτοιες περίοδοι μείζονων οικονομικών και πολιτικών εγχειρημάτων που στοχεύουν στην αλλαγή των δομών μιας κοινωνίας και μιας χώρας, συνδέονται πάντα με μια συγκεκριμένη αφήγηση και ένα πρόταγμα που σε μεγάλο βαθμό τα νομιμοποιεί. Έτσι, μεταπολιτευτικά συναντούμε τους λόγους της «Αλλαγής», του «εκσυγχρονισμού», της «ισχυρής Ελλάδας» κ.λπ. Υπόθεση της παρούσας εργασίας είναι πως η εφαρμογή του μνημονιακού προγράμματος συνδέεται αξονικά με την έκκληση να γίνει η Ελλάδα μια «κανονική χώρα». Τούτη η μετάβαση στην κανονικότητα πραγματοποιείται με δυο κινήσεις. Πρώτον, με το πέρασμα από την επιθυμία του χρέους στην βιοπολιτική λιτότητα. Ένα πέρασμα που μεσολαβείται από μια συγκεκριμένη εννοιολόγηση του χρέους και την κατασκευή του χρεωμένου ανθρώπου, όπως την ανέλυσε ο Maurizio Lazzarato. Και δεύτερον, με την υπερίσχυση της κανονικότητας και της υπευθυνότητας έναντι του λαϊκισμού, ο οποίος θεωρείται γεννήτορας των δεινών της χώρας. Τόσο ο περί χρέους λόγος όσο και ο κυρίαρχος αντιλαϊκιστικός λόγος συνδέονται με μια ρητορική της ενοχής και του κολασμού μέσω του οποίου θα επέλθει η εξυγίανση και η κανονικοποίηση του κοινωνικού σώματος για να οδηγηθούμε επιτέλους στην «κανονική χώρα». Η εργασία θα πραγματευθεί αυτά τα ζητήματα με δυο κύριες μεθόδους, την ανάλυση λόγου των Ernesto Laclau και Chantal Mouffe και την θεωρία του Michel Foucault περί βιοπολιτικής καθώς και τις αναλύσεις του γύρω από την έννοια της κανονικότητας και του «μη-κανονικού»

Τα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα, πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις, σημειώθηκαν μεγάλες αλλαγέ... more Τα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα, πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις, σημειώθηκαν μεγάλες αλλαγές και σε πολιτικό επίπεδο που εκφράστηκαν με την καθίζηση των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας. Η πολιτική κρίση οδήγησε σε εξάρθρωση των κατεστημένων πολιτικών και κομματικών ταυτοτήτων, οδηγώντας στην εμφάνιση νέων πολιτικών σχηματισμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε η λεγόμενη «Αριστερά της ευθύνης» με τη κομματική μορφή της ΔΗΜΑΡ. Αυτός ο σχηματισμός, όπως και όλοι οι άλλοι νεοπαγείς πολιτικοί σχηματισμοί, συνοδεύτηκε από ένα πολύ συγκεκριμένο και χαρακτηριστικό λόγο που αποσκοπούσε στην δικαιολόγηση της ύπαρξής του, στη νομιμοποίηση στον εγχώριο πολιτικό χάρτη. Η ανάγκη ύπαρξης του σχηματισμού επιχειρήθηκε να βασιστεί μεταξύ άλλων και στην διαιρετική τομή του λαϊκισμού-αντιλαϊκισμού, τοποθετώντας το κόμμα απέναντι στον λαϊκισμό που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ, το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς από διάσπαση του οποίου προήλθε και η ΔΗΜΑΡ. Η έννοια της ευθύνης χρησιμοποιήθηκε επίσης ιδιαίτερα για να δικαιολογήσει τις αναντίστοιχες οικονομικές επιλογές της ΔΗΜΑΡ.
Στο παρόν κείμενο θα επιχειρήσω να αναλύσω τον συγκεκριμένο πολιτικό λόγο που στήριξε την ύπαρξη της «Αριστεράς της ευθύνης». Ο λόγος αυτός αναπτύχθηκε συστηματικά γύρω από κομβικές έννοιες όπως η ευθύνη, ο αντιλαϊκισμός και ο εκσυγχρονισμός. Η ανάλυση βασίστηκε κυρίως σε άρθρα από τον ημερήσιο τύπο και το διαδίκτυο καθώς και σε ομιλίες στελεχών της ΔΗΜΑΡ, ενώ χρησιμοποιήθηκαν τα μεθοδολογικά εργαλεία της θεωρίας ανάλυσης λόγου των Ερνέστο Λακλάου και Σαντάλ Μουφ.

*Το κείμενο πρόκειται για επεξεργασμένη μορφή εισήγησης που πραγματοποιήθηκε στην Διημερίδα του Δικτύου Ανάλυσης Πολιτικού Λόγου της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης (ΕΕΠΕ) με θέμα "Λόγοι της κρίσης", η οποία έλαβε χώρα στην Αθήνα στις 13-14 Ιουνίου 2014

Two articles on populism and the pandemic. The first brief commentary was originally published a... more Two articles on populism and the pandemic.
The first brief commentary was originally published at ‘Populism’, the newsletter of the Populism Specialist Group, PSA
Issue 2, July 2020.
https://issuu.com/populism/docs/populism_newsletter_2.
The second one, focused on the case of Greece, was included in the report "Populism and the Pandemic" edited by Giorgos Katsambekis and Yannis Stavrakakis.

Identities. Journal for Politics, Gender and Culture, 2020

Galanopoulos, A. . (2020). Return to a New Normality? Challenges of the Post-Pandemic Era. Iden... more Galanopoulos, A. . (2020). Return to a New Normality? Challenges of the Post-Pandemic Era. Identities: Journal for Politics, Gender and Culture, 17(1), 136-137. Retrieved from http://www.identitiesjournal.edu.mk/index.php/IJPGC/article/view/438

Identities: Journal for Politics, Gender and Culture
Publisher: Institute of Social Sciences and Humanities - Skopje

Ο όρος «γκέτο» αναφέρεται σε περιοχές στις οποίες οι μειονότητες είναι πλειονότητες, αλλά χρησιμο... more Ο όρος «γκέτο» αναφέρεται σε περιοχές στις οποίες οι μειονότητες είναι πλειονότητες, αλλά χρησιμοποιείται
και γενικότερα για κάθε αστική περιοχή στην οποία επικρατούν συνθήκες έντονης φτώχιας. Η δημιουργία
μειονοτικών γκέτο σε πόλεις έχει ιστορία αιώνων και ο όρος προέρχεται από την Βενετία του 14ου-15ου αιώνα.
Τα σύγχρονα, μεταπολεμικά, γκέτο, αναφέρονται κυρίως σε περιοχές πόλεων όπου συσσωρεύονται ακούσια
και εκούσια οι μειονότητες, ζώντας σε συνθήκες «αποκεντρωμένου ρατσισμού». Στην Ελλάδα, το φαινόμενο
έχει λάβει ιδιαίτερη έκταση τις τελευταίες δύο δεκαετίες, με περιοχές του ιστορικού κέντρου της Αθήνας να
έχουν μετατραπεί ουσιαστικά σε γκέτο, όπου επικρατεί μία «κάθετη διαστρωμάτωση». Οι μετανάστες που
στοιβάζονται σε αυτές τις περιοχές βρίσκονται στο επίκεντρο ενός φαύλου κύκλου παραβατικότητας, κοινω-
νικού αποκλεισμού και περαιτέρω υποβάθμισης, και κατηγορούνται για την δυσάρεστη κοινωνική κατάσταση
στο κέντρο της Αθήνας. Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται η περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, όπου τηλεοπτικές
εκπομπές και δημοσιογραφικά ρεπορτάζ καταδεικνύουν τα προβλήματα και τις αντιπαραθέσεις. Η μετανά-
στευση εξισώνεται με την εγκληματικότητα και τα ΜΜΕ ενισχύουν αυτή την ταύτιση. Ωστόσο, η μετανάστευση
φαίνεται περισσότερο να αναδεικνύει υφιστάμενα προβλήματα παρά να δημιουργεί καινούργια. Η πολυπο-
λιτισμικότητα, που αντιπαρατίθεται στο ρατσισμό και την γκετοποίηση, είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο ζήτημα
και το κυρίως ερώτημα είναι τι μορφή θα λάβει αυτή στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση το θέμα της μετανά-
στευσης και των γκέτο πρέπει να συνδέεται με τη θεμελιώδη και αυτονόητη ανθρώπινη αρχή για τα ίσα δι-
καιώματα και την προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής,
γλώσσας.
Ψυχολογικά Θέματα, Τόμος 17-18 © 2013, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων

"In an attempt to provide some answers concerning the emergence and evolution of fascism in Greec... more "In an attempt to provide some answers concerning the emergence and evolution of fascism in Greece, we will describe the course of Golden Dawn’s rise and stabilization in the political scene throughout the important events of the last five years.

Afterwards, we will try to highlight the relationship of the state to this fascist movement, and the example of the police in particular, approaching this phenomenon as one that reflects the interests of the dominant political and financial forces, which, as it will become evident, have definitely tolerated Nazi activity, if not promoted it.

This interaction between the political establishment and Nazism has been intensified throughout the crisis years, among other reasons, due to the state of exception that has been imposed by successive Greek governments in order to carry on implementing the directives of the memoranda despite popular reaction."

Populism as a term reappeared in everyday public discourse in Greece with the first protests agai... more Populism as a term reappeared in everyday public discourse in Greece with the first protests against the memorandum with IMF, EU and ECB and its concomitant austerity policies. The polarisation at the base of the populism/anti-populism dichotomy has been exacerbated on both a social and a political/ideological level. Every articulation of popular demands was denounced by the predominant power block as a populist one. All collective practices were stigmatised as populist and stripped of their political meaning. Everyone who distances himself even a minimum from the dominant neoliberal crisis management discourse was and is dismissed as a "populist".

Contribution in the GPSG Pamphlet No 4: First thoughts on the 25 January 2015 election in Greece.... more Contribution in the GPSG Pamphlet No 4: First thoughts on the 25 January 2015 election in Greece.
http://www.gpsg.org.uk/publications/pamphlets/

Είκοσι πέντε χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατο του Michel Foucault και θα λέγαμε πως τα ... more Είκοσι πέντε χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατο του Michel Foucault και θα λέγαμε πως τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρούμε μια έντονη επανεμφάνιση των ιδεών και της επιρροής του μεγάλου Γάλλου φιλοσόφου στις εκδόσεις και την αρθρογραφία στη χώρα μας. Η επιστροφή αυτή συνδέεται στενά με την τρέχουσα κρίση χρέους και τις πολιτικοοικονομικές συνέπειές της στο κοινωνικό σώμα. Το 2012 κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο Η γέννηση της βιοπολιτικής που απαρτίζεται από μια σειρά μαθημάτων που παρέδωσε ο Michel Foucault στο Κολέγιο της Γαλλίας το 1979, στα οποία ασχολείται με την ανάλυση των μορφών της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικότητας. Η επικαιρότητα του βιβλίου αυτού καταγράφηκε και στην εφημερίδα «Το Βήμα»: «Πώς η φιλελεύθερη αγορά μπήκε στη σκηνή της Ιστορίας και πώς η Γερμανία αναδείχθηκε σε πρότυπο του νεοφιλελευθερισμού. Οι διορατικές και τολμηρές παραδόσεις του Μισέλ Φουκό στο Κολέγιο της Γαλλίας μας βοηθούν να καταλάβουμε το σήμερα».

Πτώση της Σοσιαλδημοκρατίας, ανταγωνιστικοί λαϊκισμοί και οι προκλήσεις της Αριστεράς σήμερα. Ph... more Πτώση της Σοσιαλδημοκρατίας, ανταγωνιστικοί λαϊκισμοί και οι προκλήσεις της Αριστεράς σήμερα.
Philippe Marlière (Συνέντευξη στον Αντώνη Γαλανόπουλο)
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς εργαστηρίου «Η Νέα Ριζοσπαστική Αριστερά στην Ευρώπη της Κρίσης» που διοργανώθηκε από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ (Παράρτημα Ελλάδας) στις 26 και 27 Νοεμβρίου 2016 και δημοσιεύθηκε στα Σύγχρονα Θέματα (τεύχος 136, Ιανουάριος-Μάρτιος 2017, σ. 77-81).

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς εργαστηρίου «Η Νέα Ριζοσπαστική Αριστερά σ... more Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς εργαστηρίου «Η Νέα Ριζοσπαστική Αριστερά στην Ευρώπη της Κρίσης» που διοργανώθηκε από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ (Παράρτημα Ελλάδας) στις 26 και 27 Νοεμβρίου 2016 και δημοσιεύθηκε στα Σύγχρονα Θέματα (τεύχος 136, Ιανουάριος-Μάρτιος 2017, σ. 73-76).

Συνέντευξη Cas Mudde Λαϊκισμός και φιλελεύθερη δημοκρατία: Η Ελλάδα ως εξαίρεση ή μέλλον της Ευρώ... more Συνέντευξη Cas Mudde
Λαϊκισμός και φιλελεύθερη δημοκρατία: Η Ελλάδα ως εξαίρεση ή μέλλον της Ευρώπης;
Ο Ολλανδός μελετητής της Ακροδεξιάς και του λαϊκισμού
Κας Μούντε συζητά με τον Αντώνη Γαλανόπουλο.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο διαδικτυακό περιοδικό «Χρόνος» τον Απρίλιο του 2015. http://www.chronosmag.eu/index.php/c-mudde-ls-fllth-e-lle-xs-p-ll-p.html

Interview with Anna Triandafyllidou. The interview was published in the 12th edition of the Green... more Interview with Anna Triandafyllidou. The interview was published in the 12th edition of the Green European Journal (March 2016).
http://www.greeneuropeanjournal.eu/7939-2/

Open Democracy, Apr 29, 2015

Cas Mudde - one of the most distinguished scholars in the fields of the extreme right and populis... more Cas Mudde - one of the most distinguished scholars in the fields of the extreme right and populism - discusses far right and new left parties, with a special focus on Europe and Greece.

Aurelien Mondon is a lecturer in French politics at the University of Bath specialising in populi... more Aurelien Mondon is a lecturer in French politics at the University of Bath specialising in populism, the extreme right, abstention and the crisis of democracy. This interview was conduced by Antonis Galanopoulos, a post-graduate student at the Aristotle University of Thessaloniki.

One of the most debated books of recent years is the "Why it's kicking off everywhere" of Paul Ma... more One of the most debated books of recent years is the "Why it's kicking off everywhere" of Paul Mason. The book is a penetrating recording of uprisings across the world since 2009. On the occasion of the Greek edition of the book, we discussed with the author focusing on neoliberalism, similarities and differences of the uprisings and the role of social media. The Greek version of this interview was published in the webpage of the Greek monthly magazine Unfollow (January 2014). The interview was conducted by Antonis Galanopoulos and Chris Avramidis.

ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: «Η ΝΕΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ» Σύγχρονα Θέματα, τεύχος ... more ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ:
«Η ΝΕΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ»
Σύγχρονα Θέματα, τεύχος 136, Ιανουάριος-Μάρτιος 2017, σ. 70-72

Ομιλία στην εκδήλωση με θέμα "Λαϊκισμός: κίνδυνος ή λύση;" στο πλαίσιο του Greenwave festival (18... more Ομιλία στην εκδήλωση με θέμα "Λαϊκισμός: κίνδυνος ή λύση;" στο πλαίσιο του Greenwave festival (18/09/2014)

Στις 8 Ιουλίου η Σαντάλ Μουφ βρισκόταν στη Μπογκοτά για να δώσει μια ομιλία με θέμα την δημοκρατ... more Στις 8 Ιουλίου η Σαντάλ Μουφ βρισκόταν στη Μπογκοτά για να δώσει μια ομιλία με θέμα την δημοκρατία και το πάθος. Πριν την εκδήλωση μίλησε στο περιοδικό Palabras al Margen για το σύγχρονο νόημα του λαϊκισμού και της δημοκρατίας.

Σήμερα οι ψηφοφόροι μπορούν να επιλέξουν μόνο μεταξύ της Coca-Cola και της Pepsi Cola. Αυτό οδηγε... more Σήμερα οι ψηφοφόροι μπορούν να επιλέξουν μόνο μεταξύ της Coca-Cola και της Pepsi Cola. Αυτό οδηγεί, με τη σειρά του, στην αποπολιτικοποίηση των ανθρώπων και την έλλειψη ενδιαφέροντος για το τι συμβαίνει στις κοινωνίες μας. Εάν το κόμμα των Πρασίνων δεν μπορεί να παρουσιάσει μια εναλλακτική πρόταση στο σημερινό νεοφιλελεύθερο σύστημα δεν θα είναι σε θέση να συνδέσει τους αγώνες, υποστηρίζει η φιλόσοφος Chantal Mouffe σε μια συνέντευξη με το Green European Journal.

Ο Φουκώ έγινε διάσημος στη δεκαετία του 1960 και του 1970 ως ένας ανατρεπτικός και εικονοκλαστικό... more Ο Φουκώ έγινε διάσημος στη δεκαετία του 1960 και του 1970 ως ένας ανατρεπτικός και εικονοκλαστικός στοχαστής. Είχε ως στόχο να αποδείξει μέσα από προσεκτική έρευνα ότι όλα έχουν μια ιστορία, ακόμα και η ηθική, όπως είχε κάποτε υποστηρίξει ο Νίτσε. Αν όλα έχουν ιστορία, τα πάντα είναι ενδεχόμενα και ως εκ τούτου, τουλάχιστον κατ 'αρχήν, είναι ανοικτά στην αλλαγή. Ο Φουκώ πίστευε ότι η αλλαγή είναι δυνατή σε επίπεδα και σε χώρους που εμείς θεωρούμε δεδομένα. Ο Φουκώ είναι δύσκολο να ταξινομηθεί, τόσο όσον αφορά τη πνευματική εργασία του όσο και τις πολιτικές δεσμεύσεις του. Είναι συζητήσιμο το κατά πόσον ή όχι θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως φιλόσοφος, ιστορικός, θεωρητικός ή κριτικός. Ο Φουκώ τείνει να βρεθεί ανάμεσα σε δύο ή ακόμη και εκτός από τις συμβατικές κατηγορίες, κι αυτός είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο έχει συνδεθεί με μια σειρά από αντικρουόμενες θέσεις: έχει χαρακτηριστεί ως στρουκτουραλιστής, μεταδομιστής, μεταμοντέρνος, αντι-ανθρωπιστικής ακόμα και, μάλλον συγκεχυμένα, ως στοχαστής της παράδοσης του Διαφωτισμού. Σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει διαφωνία για το αν ήταν ένας αριστερός αγωνιστής, ένας ακτιβιστής ή ένα κρυφός συντηρητικός. Ωστόσο, ο βαθμός στον οποίο ο Φουκώ αποφεύγει την ταξινόμηση αυτή μπορεί κάλλιστα να είναι ένα μέτρο της συνεχιζόμενης επιτυχίας του σε δύσκολες συνθήκες και σε όλο και πιο εύκολες ερμηνείες του παρελθόντος ή του παρόντος.

O Frédéric Gros είναι καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Paris XII και επιμελητής των διαλέξεω... more O Frédéric Gros είναι καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Paris XII και επιμελητής των διαλέξεων του Φουκώ στο Κολέγιο της Γαλλίας. Πρόσφατα έδωσε συνέντευξη με θέμα την κληρονομιά του Φουκώ στον Nicolas Truong και την εφημερίδα Le Monde.

O Josep Ramoneda, ένας από τους πιο σεβαστούς πολιτικούς σχολιαστές της Ισπανίας, έκλεινε το άρθρ... more O Josep Ramoneda, ένας από τους πιο σεβαστούς πολιτικούς σχολιαστές της Ισπανίας, έκλεινε το άρθρο του στις 18 Νοεμβρίου στην εφημερίδα El País, επισημαίνοντας πως τα δύο μεγάλα κόμματα της Ισπανίας, το κυβερνών δεξιό Λαϊκό Κόμμα (Ρ.Ρ.) και το αντιπολιτευόμενο ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (P.S.O.E.), ασχολούνται περισσότερο με την υπονόμευση της αξιοπιστίας του νέου ανερχόμενου αριστερού κόμματος Podemos παρά με την επίλυση των πιεστικών κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων.

Η συνέντευξη αυτή μας βοηθά να εκτιμήσουμε τις αλλαγές που επέφεραν στο παγκόσμιο πολιτικό τοπίο ... more Η συνέντευξη αυτή μας βοηθά να εκτιμήσουμε τις αλλαγές που επέφεραν στο παγκόσμιο πολιτικό τοπίο τα κινήματα διαμαρτυρίας που ξεπήδησαν σε διάφορα μέρη του πλανήτη τα τελευταία χρόνια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ευρώπη, ενόψει μάλιστα και των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχουν οι παρατηρήσεις της Σαντάλ Μουφ για τη μεταπολιτική συνθήκη, τη συναίνεση στο κέντρο, τη δημοκρατία και φυσικά η ξεχωριστή πραγμάτευση του λαϊκισμού που επιχειρεί.

Η Σαντάλ Μουφ είναι καθηγήτρια πολιτικής θεωρίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεω... more Η Σαντάλ Μουφ είναι καθηγήτρια πολιτικής θεωρίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Westminster (Λονδίνο) όπου διευθύνει το Κέντρο για τη Μελέτη της Δημοκρατίας. Στην παρούσα συνέντευξη εξηγεί γιατί ο λαϊκισμός θα μπορούσε στην πραγματικότητα να προωθήσει τη δημοκρατία, αντί να την απειλεί.

Chantal Mouffe: «Εκδημοκρατίστε τη δημοκρατία!» Η άνοδος του δεξιού λαϊκισμού στην Ευρώπη έχει αν... more Chantal Mouffe: «Εκδημοκρατίστε τη δημοκρατία!» Η άνοδος του δεξιού λαϊκισμού στην Ευρώπη έχει αναγνωριστεί εδώ και πολύ καιρό, και πολλοί έχουν σταματήσει πια να αναζητούν τα αίτιά της. Όχι όμως και η Σαντάλ Μουφ, η βελγίδα θεωρητικός, τα γραπτά της οποίας συχνά παρεμβαίνουν σε έναν κόσμο απλοϊκών και βολικών απαντήσεων για τα μεγάλα ερωτήματα της εποχής μας. Η Μουφ εξηγεί όχι μόνο γιατί ο δεξιός λαϊκισμός συνεχίζει να εξαπλώνεται, αλλά και ποια θα μπορούσε να είναι η κατάλληλη απάντηση από την Αριστερά. Ισχυρίζεται λοιπόν ότι, προκειμένου να «εκδημοκρατιστεί η δημοκρατία», τα κοινωνικά κινήματα και τα αριστερά κόμματα πρέπει να συνεργαστούν καλύτερα. Τέλος, επικρίνει τα αριστερά κόμματα για το φόβο τους απέναντι στην παθιασμένη και λαϊκιστική πολιτική, καλώντας για τη συγκρότηση ενός «αριστερού λαϊκισμού».