Alev Cinar | Bilkent University (original) (raw)
Papers by Alev Cinar
Routledge eBooks, Feb 17, 2015
Ankara : The Department of Political Science and Public Administration, Bilkent University, 2008.
New Perspectives on Turkey, 2007
her own voice and positionality and remains disinterested but extremely „ engaged throughout. Her... more her own voice and positionality and remains disinterested but extremely „ engaged throughout. Her prose is elegant, yet free of jargon, and the „ arguments are multi-layered and nuanced without compromising clarity. j>> An extremely timely and welcome addition to political anthropology and m the ethnography of Turkey, Ozyiirek's study also has much to offer to those interested in the relationship between nostalgia and modernity, the public S and the private, and neo-liberalism and nationalism. °
Berghahn Books, Dec 31, 2022
Duke University Press eBooks, Oct 23, 2015
Middle East Studies Association Bulletin, 1999
Middle East Studies Association Bulletin, 2001
Theory, Culture & Society, 2012
Ross Abbinnett Kiyoshi Abe Raja Adal Peter Adey Niels Albertsen Lori Allen Anne Allison Ash Amin ... more Ross Abbinnett Kiyoshi Abe Raja Adal Peter Adey Niels Albertsen Lori Allen Anne Allison Ash Amin Louise Amoore Jens Andermann Ben Anderson Ien Ang Gil Anidjar Floya Anthias Antonio Arantes John Armitage Karel Arnaut Rowland Atkinson Jonathan Bach Dirk Baecker Peter Baehr Patrick Baert Jennifer Bajorek William Balee Anne Barron Andrew Barry Zohreh Bayatrizi David Beer Fernanda Beigel Peter Beilharz Vikki Bell Debra Benita Shaw David Bennett Shaun Best Gurminder Bhambra Gregory Bird Ole Bjerg Claire Blencowe Anders Blok Thomas Boland Dave Boothroyd Christian Borch Georgina Born Rosi Braidotti Benjamin Bratton Andrea Brighenti Julian Brigstocke Vanessa Brown Antony Bryant Robin Bunton Peter Burke James Burton Robert Button David Byrne Matthew Calarco Kirsten Campbell Michael Campbell Elizabeth Carnegie Michael Carolan Ellis Cashmore Antonio Casilli Stephen Casper Genaro Castro-Vazquez David Cecchetto Iain Chambers Sébastien Chauvin John Cheney-Lippold Daniel Chernilo
New Perspectives on Turkey, 2005
Etnográfica: Revista do Centro em Rede de Investigação em Antropologia, 2006
This paper focuses on the institutionalization of secularism in Turkey through the establishment ... more This paper focuses on the institutionalization of secularism in Turkey through the establishment of a Directorate of Religious Affairs as a state office, vested with full authority over Islamic thought and practice. It explores the ways in which the state promoted this Directorate as the only legitimate Islamic authority in Turkey and how, in the 1990s, alternative voices representing Islamic thought and practice gained salience and challenged the authority of official Islam. It is in such a context that the Islamic modernizers emerged as a new political movement around AK (Justice and Development) Party, which broke off from the former Islamist party Refah/Fazilet, and won a major victory at the 2002 general elections. The paper addresses the emergence of AK Party and its policy toward secularism, political Islam and nationalism.<br>Este texto aborda a institucionalização do secularismo na Turquia, promovida através da implantação de uma Secretaria de Estado dos Assuntos Reli...
Mesut Yılmaz is a member of the new and younger generation of Turkish political leaders. Unlike t... more Mesut Yılmaz is a member of the new and younger generation of Turkish political leaders. Unlike the older veterans of contemporary Turkish politics, such as Bülent Ecevit and Süleyman Demirel, who began their political careers in the late 1950s and early 1960s, respectively. Yılmaz entered politics in 1983 at the age of thirty-four. Despite his youth and lack of political experience, however, he attained national prominence very rapidly as a protégé of Turgut Özal. When the forty-three-year-old Yılmaz was elected as the head of the Motherland Party {Anavatan Partisi—^ANAP) in 1991, he became one of the youngest political party leaders in modem Turkish history. Unlike Ecevit or Demirel, Yılmaz was not involved in the breakdowns that Turkish democracy experienced in 1960, 1971, and 1980. However, he was an active participant in the redemocratization of the Turkish political system following the three-year military rule from 1980 to 1983. As the leader of a major political party, he ha...
International Journal of Middle East Studies, 2011
It would probably be quite curious, if not confusing, for uninformed readers of Turkish politics ... more It would probably be quite curious, if not confusing, for uninformed readers of Turkish politics who are interested in learning more about Turkey's ruling party, the AKP (Adalet ve Kalkınma Partisi/Justice and Development Party), to pick up these five books, all written by scholars of Turkish politics, all dealing with the ideology of the AKP and the social and political conditions that gave rise to it, all published by prestigious publishers, and realize that they make almost completely opposite claims. For example, while Banu Eligür in The Mobilization of Political Islam in Turkey claims that the AKP is an Islamist party that is “opposed to democracy” (p. 11), William Hale and Ergun Özbudun in Islamism, Democracy and Liberalism in Turkey: The Case of the AKP see the AKP as a secular, conservative-democratic party that clearly rejects Islamism as a political ideology and is perhaps making the most significant contribution to the expansion of democracy in Turkey.
Comparative Studies in Society and History
This study examines the conception of nationhood developed by a political movement referred to as... more This study examines the conception of nationhood developed by a political movement referred to as Ulusalcılık (nationalism), which emerged at the turn of the century. We focus on ways in which the Ulusalcı movement makes use of nation-building techniques to establish and propagate its own version of Turkish nationhood as one that is primordially secular and patriotic. This is expressed in its opposition to Islamism, Ottomanism, and what it sees as imperialist Western powers. We argue that the most significant technique Ulusalcı nationalists use to rebuild Turkish nationhood is a relocation of the nation's founding moment, from the official Kemalist one marked by the founding of the Republic in 1923 to the War of Independence fought against the European powers between 1919 and 1922. Our premise is that nationhood is ultimately the product of storytelling, and that the politics of nationhood involves the contentious production, dissemination, and negotiation of different stories a...
Feminist Tahayyül, 2021
Bu makalede yazarın 1960’larda Ankara’da geçen çocukluk yıllarındaki gözlemlerinden hareketle Tür... more Bu makalede yazarın 1960’larda Ankara’da geçen çocukluk yıllarındaki gözlemlerinden hareketle Türkiye modernleşmesinin o yıllardaki siyasi, kültürel ve toplumsal cinsiyet boyutları incelenerek, bu dönüşümün ürünü olan yaşam biçimlerinin daha sonra AKP tarafından köksüzlükle, taklitçilikle, yabancılıkla suçlanarak “Beyaz Türk” olarak ötekileştirilmesine eleştirel bir yaklaşım geliştirilmekte ve Beyaz-Zenci Türk kategorilerinin gerçekliğe tekabül etmeyen kurgu ve sahte kimlikler olduğu iddia edilmektedir. Yazar, AKP iktidarının kendi siyasetini ve otoritesini meşrulaştırmak amacıyla siyasi kimliğini ve vizyonunu Kemalist modernleşme projesinin topluma yabancı, yerli olmayan, “reklam arası” niteliği taşıyan, yapay ve tüm bu nedenlerle geçici ve durdurulması, hatta yok edilmesi gereken bir proje olduğu iddiası üzerine kurduğunu ifade etmektedir. Yazara göre AKP bu amaçla toplumda laik-Müslüman şeklinde suni bir fay hattı yaratarak, bu hat etrafında Beyaz-Zenci Türk gibi kimlikler ortaya sürüp bunları kendi söylemini ve iktidarını pekiştirecek ve meşrulaştıracak şekilde tanımlamıştır. Makalede AKP’nin iktidarını kurma ve meşrulaştırma çabalarının bir ürünü olan “Beyaz Türk” kategorisinin içi gerçek kişilerle doldurulması mümkün olmayan, boş ve bu anlamda kâğıttan-bebek olarak nitelenebilecek sahte bir kimlik olduğu ileri sürülmektedir. Bu kimlikle hedef alınan yaşam biçimlerinin, Türkiye modernleşmesinin geçirdiği değişik evrelerden farklı biçimlerde etkilenerek değişik nitelikler kazanmasıyla geniş bir yelpazeye yayılmış olan ve tek bir tanım altında toplanması mümkün olmayan zengin bir çeşitlilik içerdiği iddia edilmektedir. Makalenin ana argümanı, Türkiye modernleşmesinin sadece kentli üst ve orta sınıflarla sınırlı kalmış olan bir proje değil, istenen ve istenmeyen bütün sonuçlarıyla birlikte bir bütün olarak yurt dışından gelen etkilerin de zamanla yerli biçimler aldığı, heterojen, zaman zaman birbiriyle çelişen farklı unsurlar üretmiş, zengin bir çeşitlilik içeren ve eninde sonunda kalıcılaşan her şeyin yerlileştiği büyük bir dönüşüm olarak ele alınması gerektiğidir.
© Bu eser ancak referans verilerek kullanılabilir ve izin almaksızın çoğaltılamaz.
Routledge eBooks, Feb 17, 2015
Ankara : The Department of Political Science and Public Administration, Bilkent University, 2008.
New Perspectives on Turkey, 2007
her own voice and positionality and remains disinterested but extremely „ engaged throughout. Her... more her own voice and positionality and remains disinterested but extremely „ engaged throughout. Her prose is elegant, yet free of jargon, and the „ arguments are multi-layered and nuanced without compromising clarity. j>> An extremely timely and welcome addition to political anthropology and m the ethnography of Turkey, Ozyiirek's study also has much to offer to those interested in the relationship between nostalgia and modernity, the public S and the private, and neo-liberalism and nationalism. °
Berghahn Books, Dec 31, 2022
Duke University Press eBooks, Oct 23, 2015
Middle East Studies Association Bulletin, 1999
Middle East Studies Association Bulletin, 2001
Theory, Culture & Society, 2012
Ross Abbinnett Kiyoshi Abe Raja Adal Peter Adey Niels Albertsen Lori Allen Anne Allison Ash Amin ... more Ross Abbinnett Kiyoshi Abe Raja Adal Peter Adey Niels Albertsen Lori Allen Anne Allison Ash Amin Louise Amoore Jens Andermann Ben Anderson Ien Ang Gil Anidjar Floya Anthias Antonio Arantes John Armitage Karel Arnaut Rowland Atkinson Jonathan Bach Dirk Baecker Peter Baehr Patrick Baert Jennifer Bajorek William Balee Anne Barron Andrew Barry Zohreh Bayatrizi David Beer Fernanda Beigel Peter Beilharz Vikki Bell Debra Benita Shaw David Bennett Shaun Best Gurminder Bhambra Gregory Bird Ole Bjerg Claire Blencowe Anders Blok Thomas Boland Dave Boothroyd Christian Borch Georgina Born Rosi Braidotti Benjamin Bratton Andrea Brighenti Julian Brigstocke Vanessa Brown Antony Bryant Robin Bunton Peter Burke James Burton Robert Button David Byrne Matthew Calarco Kirsten Campbell Michael Campbell Elizabeth Carnegie Michael Carolan Ellis Cashmore Antonio Casilli Stephen Casper Genaro Castro-Vazquez David Cecchetto Iain Chambers Sébastien Chauvin John Cheney-Lippold Daniel Chernilo
New Perspectives on Turkey, 2005
Etnográfica: Revista do Centro em Rede de Investigação em Antropologia, 2006
This paper focuses on the institutionalization of secularism in Turkey through the establishment ... more This paper focuses on the institutionalization of secularism in Turkey through the establishment of a Directorate of Religious Affairs as a state office, vested with full authority over Islamic thought and practice. It explores the ways in which the state promoted this Directorate as the only legitimate Islamic authority in Turkey and how, in the 1990s, alternative voices representing Islamic thought and practice gained salience and challenged the authority of official Islam. It is in such a context that the Islamic modernizers emerged as a new political movement around AK (Justice and Development) Party, which broke off from the former Islamist party Refah/Fazilet, and won a major victory at the 2002 general elections. The paper addresses the emergence of AK Party and its policy toward secularism, political Islam and nationalism.<br>Este texto aborda a institucionalização do secularismo na Turquia, promovida através da implantação de uma Secretaria de Estado dos Assuntos Reli...
Mesut Yılmaz is a member of the new and younger generation of Turkish political leaders. Unlike t... more Mesut Yılmaz is a member of the new and younger generation of Turkish political leaders. Unlike the older veterans of contemporary Turkish politics, such as Bülent Ecevit and Süleyman Demirel, who began their political careers in the late 1950s and early 1960s, respectively. Yılmaz entered politics in 1983 at the age of thirty-four. Despite his youth and lack of political experience, however, he attained national prominence very rapidly as a protégé of Turgut Özal. When the forty-three-year-old Yılmaz was elected as the head of the Motherland Party {Anavatan Partisi—^ANAP) in 1991, he became one of the youngest political party leaders in modem Turkish history. Unlike Ecevit or Demirel, Yılmaz was not involved in the breakdowns that Turkish democracy experienced in 1960, 1971, and 1980. However, he was an active participant in the redemocratization of the Turkish political system following the three-year military rule from 1980 to 1983. As the leader of a major political party, he ha...
International Journal of Middle East Studies, 2011
It would probably be quite curious, if not confusing, for uninformed readers of Turkish politics ... more It would probably be quite curious, if not confusing, for uninformed readers of Turkish politics who are interested in learning more about Turkey's ruling party, the AKP (Adalet ve Kalkınma Partisi/Justice and Development Party), to pick up these five books, all written by scholars of Turkish politics, all dealing with the ideology of the AKP and the social and political conditions that gave rise to it, all published by prestigious publishers, and realize that they make almost completely opposite claims. For example, while Banu Eligür in The Mobilization of Political Islam in Turkey claims that the AKP is an Islamist party that is “opposed to democracy” (p. 11), William Hale and Ergun Özbudun in Islamism, Democracy and Liberalism in Turkey: The Case of the AKP see the AKP as a secular, conservative-democratic party that clearly rejects Islamism as a political ideology and is perhaps making the most significant contribution to the expansion of democracy in Turkey.
Comparative Studies in Society and History
This study examines the conception of nationhood developed by a political movement referred to as... more This study examines the conception of nationhood developed by a political movement referred to as Ulusalcılık (nationalism), which emerged at the turn of the century. We focus on ways in which the Ulusalcı movement makes use of nation-building techniques to establish and propagate its own version of Turkish nationhood as one that is primordially secular and patriotic. This is expressed in its opposition to Islamism, Ottomanism, and what it sees as imperialist Western powers. We argue that the most significant technique Ulusalcı nationalists use to rebuild Turkish nationhood is a relocation of the nation's founding moment, from the official Kemalist one marked by the founding of the Republic in 1923 to the War of Independence fought against the European powers between 1919 and 1922. Our premise is that nationhood is ultimately the product of storytelling, and that the politics of nationhood involves the contentious production, dissemination, and negotiation of different stories a...
Feminist Tahayyül, 2021
Bu makalede yazarın 1960’larda Ankara’da geçen çocukluk yıllarındaki gözlemlerinden hareketle Tür... more Bu makalede yazarın 1960’larda Ankara’da geçen çocukluk yıllarındaki gözlemlerinden hareketle Türkiye modernleşmesinin o yıllardaki siyasi, kültürel ve toplumsal cinsiyet boyutları incelenerek, bu dönüşümün ürünü olan yaşam biçimlerinin daha sonra AKP tarafından köksüzlükle, taklitçilikle, yabancılıkla suçlanarak “Beyaz Türk” olarak ötekileştirilmesine eleştirel bir yaklaşım geliştirilmekte ve Beyaz-Zenci Türk kategorilerinin gerçekliğe tekabül etmeyen kurgu ve sahte kimlikler olduğu iddia edilmektedir. Yazar, AKP iktidarının kendi siyasetini ve otoritesini meşrulaştırmak amacıyla siyasi kimliğini ve vizyonunu Kemalist modernleşme projesinin topluma yabancı, yerli olmayan, “reklam arası” niteliği taşıyan, yapay ve tüm bu nedenlerle geçici ve durdurulması, hatta yok edilmesi gereken bir proje olduğu iddiası üzerine kurduğunu ifade etmektedir. Yazara göre AKP bu amaçla toplumda laik-Müslüman şeklinde suni bir fay hattı yaratarak, bu hat etrafında Beyaz-Zenci Türk gibi kimlikler ortaya sürüp bunları kendi söylemini ve iktidarını pekiştirecek ve meşrulaştıracak şekilde tanımlamıştır. Makalede AKP’nin iktidarını kurma ve meşrulaştırma çabalarının bir ürünü olan “Beyaz Türk” kategorisinin içi gerçek kişilerle doldurulması mümkün olmayan, boş ve bu anlamda kâğıttan-bebek olarak nitelenebilecek sahte bir kimlik olduğu ileri sürülmektedir. Bu kimlikle hedef alınan yaşam biçimlerinin, Türkiye modernleşmesinin geçirdiği değişik evrelerden farklı biçimlerde etkilenerek değişik nitelikler kazanmasıyla geniş bir yelpazeye yayılmış olan ve tek bir tanım altında toplanması mümkün olmayan zengin bir çeşitlilik içerdiği iddia edilmektedir. Makalenin ana argümanı, Türkiye modernleşmesinin sadece kentli üst ve orta sınıflarla sınırlı kalmış olan bir proje değil, istenen ve istenmeyen bütün sonuçlarıyla birlikte bir bütün olarak yurt dışından gelen etkilerin de zamanla yerli biçimler aldığı, heterojen, zaman zaman birbiriyle çelişen farklı unsurlar üretmiş, zengin bir çeşitlilik içeren ve eninde sonunda kalıcılaşan her şeyin yerlileştiği büyük bir dönüşüm olarak ele alınması gerektiğidir.
© Bu eser ancak referans verilerek kullanılabilir ve izin almaksızın çoğaltılamaz.
International Journal of Middle East Studies
Journal of Humanity and Society (İnsan & Toplum Dergisi), 2019
İslam Siyaset Düşüncesinin aslında tarihselliği, kapsamlı konusu ve zengin içeriği itibarıyla ulu... more İslam Siyaset Düşüncesinin aslında tarihselliği, kapsamlı konusu ve zengin içeriği itibarıyla uluslararası siyasi kuram ve siyaset felsefesi alanlarının önemli bir alt dalı olması beklenir. Fakat günümüzde bu alanlarda böyle bir alt dalın tanımlanmamış olmasının ötesinde ana akım yazın tarafından varlığı bile modern zamanlarda hâlâ geçerliliği olan bir çalışma alanı olarak kabul edilmemektedir. Bunun tek istisnası, 1990'ların sonunda Roxanne Euben, Fred Dallmayr, Michael Freeden, Andrew March gibi yazarların çalışmalarıyla ortaya çıkmış olan Karşılaştırmalı Siyaset Kuramı alanıdır. Ama bu alan da şimdilik İslam Siyaset Düşüncesini kendine özgü bir yazın üretmiş bir alan olarak tanımlamaktan çok Batı dışı düşünce geleneklerinin özellikle de İslami düşüncenin belli başlı temsilcilerinin Batı akademik dünyasına tanıtılmasıyla sınırlı kalmıştır. Ayrıca bu alanın başını çeken yazarlar, İslami düşünceyi tamamen Batı siyasi kuramı çerçevesinde ve İslam Siyaset Düşüncesinin ana sorunsallarını, kendi iç dinamiklerini, geleneklerini ve tarihini dikkate almadan ele almaktadırlar. Bu nedenlerle İslam Siyaset Düşüncesini kapsamlı bir yaklaşımla ele alan bu derleme sadece bu alanın zengin çeşitliliğini, kendine özgü dinamiklerini ve tarihselliğini ortaya koyması açısından değil aynı zamanda kendi içinde bir bütünlüğü olan, bağımsız bir siyasi kuram alanı olarak yer edinmesine yönelik bir ön çalışma niteliğinde olması açısından da son derece değerli bir girişimdir. Bu derlemeyi, yazarlardan Ömer Türker'in de vurguladığı gibi şimdiye kadar bağımsız ve kendine özgü bir çalışma alanı olarak inşa edilememiş olan İslam Siyaset Düşüncesinin
Ethnic and Racial Studies, 2013
Barry A. Vann, PURITAN ISLAM: THE GEOEXPANSION OF THE MUSLIM WORLD, New York: Prometheus Books, 2... more Barry A. Vann, PURITAN ISLAM: THE GEOEXPANSION OF THE MUSLIM WORLD, New York: Prometheus Books, 2011, 228 pp., $55.00 (hardback) About 20 years ago I had come upon an article by Daniel Pipes titled...
International Journal of Middle East Studies, 2006
... PARKE TROUTMAN Clarkson University ptroutma@clarkson.edu ... moting healing after a civil war... more ... PARKE TROUTMAN Clarkson University ptroutma@clarkson.edu ... moting healing after a civil war (Beirut, by Maha Yahya), as colonialism (Jaffa-Tel Aviv, by Mark LeVine), as downplaying and co-opting rival ideologies that might compete for citizens' hearts (Ankara, by Thomas ...
University of Michigan Press
University of Minnesota Press