սնապարծ — Վիքիբառարան (original) (raw)

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [snɑˈpɑɾt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սնապարծ

վանկեր՝ ս(ը)•նա•պարծ

Արմատ՝ սին, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ պարծ:

Ածական

1. անհիմն գոռոզություն ունեցող, պարծենկոտ, գոռոզամիտ ◆ Ավելին, գրականության որոշ սնապարծ «օրենսդիրներ» սվիններով գրոհում էին սիրո, բնության, կարոտի, տխրության, անձնվիրումի, բարեկամության բանաստեղծական արծարծումները, համարելով դրանք ոչ ավել, ոչ պակաս«քաղքենիական հոգեբանության դրսևորումներ»։ (Գեղամ Սարյան)
2. սնապարծություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Մեզ չի փրկի ոչ մի պատնեշ և ոչ մի ազգային սնապարծ ու գոհունակ ինքնախաբեություն։ (Վահան Տերյան)
3. սնապարծիկ, սնափառ, սնամոլ, պարծենկոտ, գոռոզ, գոռոզամիտ, ամբարտավան, հոխորտ, անձնակարծ, ինքնակարծ, ինքնահավան, բարձրամիտ, բարձրահոն, անձնագով, ինքնագով, ֆանֆարոն, զրափառ, զրապարծ, զրարապանծ, գոռոզասիրտ, (հնց․)՝ կոկոզ, կոկոզավիզ, պարծուկ, բարձրավիզ, բարձրախոհ, բարձրադեմ, բարձրաքիթ, բարձրասիրտ, բարձրապարանոց, հպարտամիտ, անբարահավաճ, ունայնապարծ, ունայնափառ, նանրափառ, սնոտեփառ, ընդունայնապարծ, ընդվայրահոն, գերախաչ, նորափառ, ճոխասեր, անձնամեծար, եսամեծար, ամպագոռգոռ, բարձրահավան (ժղ․), (գվռ․)՝ պշպշուկ, պշպըշ, ճըռթ, մեծխոսիկ, աքլոր, մեծ սիրտ, մեծ սրտանի, ձողի ծայրով վարդը քթին չի հասնի
4. տե՛ս փառասեր

| Բաղադրյալ բառեր | | | --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- | | | սնապարծաբար սնապարծական սնապարծել սնապարծիկ սնապարծորեն սնապարծություն | |

| Թարգմանություններ | | | ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- | | | անգլերեն՝ swaggering, assuming գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тщеславный (ru) ‎(tščeslavnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ | |

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։