Isil Baysan Serim - Academia.edu (original) (raw)
Papers by Isil Baysan Serim
Architecture in Cinema, 2024
Tokyo is the Tower of Babel in modern times', says Mario Botto. In the context of the study of ci... more Tokyo is the Tower of Babel in modern times', says Mario Botto. In the context of the study of cinema and architecture, this account may be one of the most seminal approaches for our article, which aims at the analysis of Sofia Coppola's 2003 film 'Lost in Translation'. Akin to the Babel myth, the phrase 'Lost in Translation' (LiT, hereafter) underpins its discourse, which emphasizes one's dual situation, that is, that the two worlds (i.e., dream/real, virtual/actual) do not necessarily reconcile, but can/should coexist mutually. This reversible dilemma reveals the multilayered, complex, heterogeneous, and machinic status of the untranslatable, referring to one's existential predicament or/and quest in space and time. Hence, what the phrase implies for LiT is the fragmented, decentralized, and distracted experiences of the two Western characters, even the inhabitants, in the city of Tokyo, formed by both visible and invisible flows of digitization and globalization. Coppola's carefully staged urban scenes constitute a space for distracted gaze and even demand representational forms of distraction. In this context, the article explores how the architecture of the city, becoming liquid indistinguishable from images, turns into a [post-] media apparatus of the multidimensional network, that of the 'distraction machine' constructing new subjectivities.
DRARCH Vol 03 Special Issue Cinema and Architecture, 2022
SEKANS , 2024
Weimar Almanyası'nın [1919-1933] siyasi, ekonomik, toplumsal ve kültürel ikliminden 3 doğan bu se... more Weimar Almanyası'nın [1919-1933] siyasi, ekonomik, toplumsal ve kültürel ikliminden 3 doğan bu sekans, pekâlâ mimarlık ve film ittifakının potansiyel etkileşimlerinin 4 tescillendiği bir zamandan ve mekândan, modernitenin "simge ormanı"ndan 5 gelmektedir. Vizör, suyun içinde hareket eden bedenlerin yarattığı anlam ve eylem uzamını çerçevelerken, adeta tasarım okulunun kurucusu Walter Gropius'un Bauhaus fikri dediği durumu, sınırları aşmak deneylerini ve deneyimini ima etmektedir. 6 Birinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonra, 1919'da kurulan Bauhaus, modernite kültürünün, "daha eşitlikçi bir toplum umudunu yeşerten devrimci ruhun", "ütopyacı ideallerin" ve özgürlüklerin alametifarikası haline gelmiş, ilk Alman Cumhuriyeti olan Weimar'ın bir anlamda "görsel sembolü" olmuştur. 7 Tarihçi Detlev Peukert, Weimar modernitesine şu özellikleri atfeder: "endüstri, işlevsel estetik, politik demokrasi, sosyal reformlar, sivil haklar ve bireysel özgürlük." 8 Tüm dünyaya ilham veren sloganında ifade ettiği gibi "Dünyayı yeniden düşünmek" için kurulmuş, "geleceğin katedrali" olarak inşa edilmiştir. 9 1933'de, Berlin'de Nazi
Yonetmen panelimizde bu yil 2 yonetmenimiz var. Gecen yil 6 yonetmenimiz bulunmaktaydi. Biraz onc... more Yonetmen panelimizde bu yil 2 yonetmenimiz var. Gecen yil 6 yonetmenimiz bulunmaktaydi. Biraz once kafede Dervis Bey ile sohbet ederken 22 oturumumuzun oldugunu soyledim, 88 sunumumuzun oldugunu belirttim. Gecen sene de benzer sayilar oldugunu vurguladim. Kendisi de soyle dedi: “Ya Turkiye’de bu kadar dusunen insan var mi?” Ben de dedim ki varmis. Demek ki varmis. Biraz da maharet onlari bir araya getirmek. Gercekten bu sempozyum dusunen insanlari bir araya getiren bir ozellige sahip olmaya basladi. Oncelikle aksamin bu saatinde buraya geldiginiz icin hepinize tesekkur ederiz.
Routledge eBooks, May 12, 2022
Antalya Uluslararası Mimarlık Bienali 26-27-28-29, Genç Mimarlar Buluşması 50. Sayı Özel I KESİŞMELER Ekim, 2011
LIVENARCH VII Livable Environments & Architecture : Other Architect/ure(s) Proceedings VIII 7th Internationai Congress, September 28-30 2021, TRABZON TURKEY Karadeniz Technical University, Faculty of Architecture, Department of Architecture, 2021
For about seventy years, Cybernetic technologies determine the actual conditions for [re-] produc... more For about seventy years, Cybernetic technologies determine the actual conditions for [re-] production / [re-] representation of architectural praxis, by forming a functional network where heterogenous events [verbal-visual elements, technological, discursive, cultural, social etc] interact, communicate, consume, circulate and exchange on a global scale. In this way, the physicality of Cartesian-Newtonian absolute space migrates to the millions of bits of algorithmic cells of cyberspace that can be produced by means of a computer-based media. The digital technology which arises in the liquid, mobile form of data and information, always enables to generate the new environments in cyberspace. However, this does not mean the end of physical space. Network space has become a social territory by simultaneously and continuously re-combining digital data and physical spaces within real spaces where people negotiate through information, time and space. The alterations of visual events, internal contents and social expressions in reality will also influence the creation of other -alien- architecture[s]. Architecture has been converging to cinema, with which it has been allied in a kind of ‘world-making’ practice for more than a century, and the two intertwine to form a contemporary dispositif of heterogeneous events that enable this convergence. This somewhat connotes the very idea of ‘Habitable Cinema’ is what architect Marcos Novak has identified it as the convergence of architecture, cinema and networked virtual environments. For him, Habitable Cinema might reflect, at first hand, one’s desire to reveal the morphology of liquid architectural experiments [or ”n-dimensional manifold of opportunity” for alien architectures] in cyberspace; second, reveal a ”matrix” in which all Cartesian dichotomies [subject-object, actual- virtual, image-reality, interior-exterior, verbal-visual, etc.] that are at the root of representation and reproduction, are constantly articulated. In that direction, this paper explores these two issues through the concept of dispositive analyzed by some philosophers [J.L Baudry, M. Foucault, G. Deleuze, G. Agamben]. In conclusion, it will profound that today's digital technologies and their capability of [re]producing/[re-]presenting other architecture[s] should be read by means of ”knowledge-power” relations of the Control Society [G.Deleuze].
Key Words: Dispositif; Power; Control; Network; Panopticon; Pantopicon.
Hardly known that Pier Paolo Pasolini has created a landscape trilogy through the location-huntin... more Hardly known that Pier Paolo Pasolini has created a landscape trilogy through the location-hunting documentaries in his oeuvre. The first of these works is also the one that comprises the spine of this essay, Sopralluoghi in Palestina (Locations in Palestine, 1963), the second one is Appunti per un film sull'India (Notes for a Film on India, 1968), and finally, Appunti per un'Orestiade Africana (Notes for an African Oresteia, 1969/70). The use of historically and culturally layered landscapes from varying perspectives makes his documentaries a "territorial assemblage" in which any number of things or pieces of things has gathered. Following the footprints of Pier Paolo Pasolini, this article aims to explore the film, namely Sopralluoghi in Palestina (Locations in Palestine, 1963) and to present different articulation of space, landscape, territory and place. Particularly, the narrative information, pure observation and his self-experience of landscape are spliced together in mythical as well as historical shots which have been incandescently defined by his poetic realism. Film, indeed, not only does enable to mediate some Deleuzoguattarian concepts penetrating from philosophy to cinema, but also does open new paths for "thinking differently" on the complexity of space. This article, by delving into the real-time shots of the film will problematize the spatial-temporal dimensions are involved in the cartography formed by heterogeneous forces or/and multiplicities defined by "zones of indiscernibility" in the landscape. In this way, I target to reveal its diagrammatic formation which provide the viewer thinking through words and images, nature and culture, faces and surfaces.
Ütopyanın musallat olmadığı bir mimarlık pratiğinden, kentten bahsedemeyeceğimiz gibi, sinemadan ... more Ütopyanın musallat olmadığı bir mimarlık pratiğinden, kentten bahsedemeyeceğimiz gibi, sinemadan da söz edemeyiz." "Sergei Eisenstein, montajın ütopik karakterini mimarlık ve inşa analojisiyle tanımlarken, nesnel gerçekliğin gücünü dile getirecekti; hem seyir eyleminin hem de 'yeni'nin 'pathos'unu yaratmak derdindeydi.
K.T.Ü MAVERA Fikir Sanat Tasarım Atölyesi , 2018
Atölye Mavera'nın 21-24 Nisan tarihleri arasında gerçekleştirdiği çalıştayın güzergahını belirley... more Atölye Mavera'nın 21-24 Nisan tarihleri arasında gerçekleştirdiği çalıştayın güzergahını belirleyen "2001: A Space Odyssey" filmi, pek çok açıdan günümüzdeki tekno-bilimsel tasarımları önceleyen bir kült yapıt olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalıştayın kuramsal arkaplanı için elzem olduğunu düşündüğüm 'teknotasarım' olgusu, yönetmen Stanley Kubrick'in 1967 yılında gerçekleştirdiği bu filmin imgesel, simgesel ve kavramsal ufkunu oluşturmaktadır. Film, Türkiye'de '2001:Bir Uzay Macerası' olarak vizyona girer. Ancak bu çeviri, Kubrick'in vurgulamak istediği önemli bir nüansı, Odyssey sözcüğünü göz ardı ederek; filmi neredeyse popüler bir bilimkurguya indirgemiştir. Oysa, yönetmen, Odyssey ile Homeros'un mitik kahramanı İthaka kralı Odysseus'a, onun kendi varlığını ve/veya varoluşunu icat ve inşa ettiği yolculuklarına işaret etmiş, filmi seyirciyle buluşturan ilk tasarımdan yani afişinden başlayarak, bu yaklaşımı hakkında ipucunu vermiştir.
This presentation, by tracing Michel Foucault's and Gilles Deleuze's theories of " discipline " a... more This presentation, by tracing Michel Foucault's and Gilles Deleuze's theories of " discipline " and " control " , will examine spatio-temporal responses of digital visual-knowledge technologies in a film, Dante 01 [Marc Caro, 2008]. Inspired, no doubt, from Foucault's spatial metaphor for the exclusionary practice of sovereignty power by the early Renaissance, that of " ship of fools " , film spotlights a high-tech space-based psychiatric prison adrift in the planet Dante. Film reveals the spatio-temporality of " biopower " at the convergence of techno-scientific disciplines in which epistemological status of simulations appears as important form of body surveillance and control. Following Foucault's emphasis on the political technologies [dispositif] of modern disciplinary power, Deleuze discusses such informational spaces as dispositifs of control society seen in the replacement of spaces of confinement, like prison, hospital, asylum etc. Departing from these arguments, the paper aim to explore how film evokes the enabling contiguity of " control " and " discipline " by the mutation of the spatio-temporal dispositifs through material and virtual within the regimes of power/ knowledge.
Prof Dr. Kemal Sayar'ın ”terapi” olgusunu ”inşa” nosyonu ile tanımlaması üzerine yapılan bir 'ok... more Prof Dr. Kemal Sayar'ın ”terapi” olgusunu ”inşa” nosyonu ile tanımlaması üzerine yapılan bir 'okuma' denemesi. 'İnşa' nosyonu kaçınılmaz olarak Platon'un güzergahına, onun 'hakikat' ve 'özne' arasındaki karşılıklı 'inşa' ilişkine açılıyor. İnsasının inşasına eşlik ederek biçimlendireceği hakikat, onu salt bir biyolojik beden, hatta onun deyişiyle bir hayvan olmaktan uzaklaştırıyor. Ancak öte yandan da, ide'ler, yani ruhu yüselten tasarılar, tasarımlar, tahayyüller vb, hakikat ve özne arasındaki bu diyalektik ilişkiyi kusurlu hale getiriyor. Buradan kaçınılmaz olarak, Ingmar Bergman'ın ''Persona' (1965) filmine varıyoruz. İsveçli yönetmenin, filme Latince kökenli bu terimi vermesi, tıpkı filmin jeneriğinde akan deneysel imgeler ve sekanslar gibi tesadüfi değil.
In Pasolini’s oeuvre, filmmaking and traveling seem to be closely linked for him. In particular, ... more In Pasolini’s oeuvre, filmmaking and traveling seem to be closely linked for him. In particular, the odyssey of locations itself per se serves as a pretext and is a creative process of the film-work, as well. The films in which physical landscape crosses with sensory landscape emerge from the journeys into the margins of Europe, Anatolia, the Arabian Peninsula (Palestine) and Africa (Morocco).
PPP külliyatında, film çekmek ve seyahat etmek birbiriyle yakından ilişkili görünür. Özell... more PPP külliyatında, film çekmek ve seyahat etmek birbiriyle yakından ilişkili görünür. Özelllikle lokasyon arayışları için uzak coğrafyalara gerçekleştirdiği her sefer, bir Odesa’dır; kendi başına yaratıcı bir
süreçtir. Avrupa sınırlarından Anadolu’ya, Arap Yarımadası’na (Filistin, Yemen) ve Afrika’ya (Fas) yaptığı seyahatlerden,1 fiziksel ve duyusal peyzajların kesiştiği filmler doğar.
Arredamento Mimarlık , 2017
Yazar Yevgeni İvanoviç Zamyatin anılarında, Ekim Devrimi’ni “her şeyin bilinmeyen çok uzaklar... more Yazar Yevgeni İvanoviç Zamyatin anılarında, Ekim Devrimi’ni “her şeyin bilinmeyen çok uzaklara doğru hareket halinde ve kaymakta olduğu o korkunç ve neşeli 1917-1918 kışında” diye betimler ve şöyle devam eder: “Ve ansızın, bana o denli
hoş bir heyecan veren devrim, o anda, başını göğe diken büyük doğal olaylar gibi güçlü, kocaman, güvenli bir şeyin, hayatı yaşamaya değen kimi şeylerin varolduğunu duyuruyordu...1”
III. Uluslararası Mimarlık Bienali için yayınlanmıştır.
Film Screening Review Silent Running I Sessiz Kaçış, 1972, A.B.D. / U.S.A
Architecture in Cinema, 2024
Tokyo is the Tower of Babel in modern times', says Mario Botto. In the context of the study of ci... more Tokyo is the Tower of Babel in modern times', says Mario Botto. In the context of the study of cinema and architecture, this account may be one of the most seminal approaches for our article, which aims at the analysis of Sofia Coppola's 2003 film 'Lost in Translation'. Akin to the Babel myth, the phrase 'Lost in Translation' (LiT, hereafter) underpins its discourse, which emphasizes one's dual situation, that is, that the two worlds (i.e., dream/real, virtual/actual) do not necessarily reconcile, but can/should coexist mutually. This reversible dilemma reveals the multilayered, complex, heterogeneous, and machinic status of the untranslatable, referring to one's existential predicament or/and quest in space and time. Hence, what the phrase implies for LiT is the fragmented, decentralized, and distracted experiences of the two Western characters, even the inhabitants, in the city of Tokyo, formed by both visible and invisible flows of digitization and globalization. Coppola's carefully staged urban scenes constitute a space for distracted gaze and even demand representational forms of distraction. In this context, the article explores how the architecture of the city, becoming liquid indistinguishable from images, turns into a [post-] media apparatus of the multidimensional network, that of the 'distraction machine' constructing new subjectivities.
DRARCH Vol 03 Special Issue Cinema and Architecture, 2022
SEKANS , 2024
Weimar Almanyası'nın [1919-1933] siyasi, ekonomik, toplumsal ve kültürel ikliminden 3 doğan bu se... more Weimar Almanyası'nın [1919-1933] siyasi, ekonomik, toplumsal ve kültürel ikliminden 3 doğan bu sekans, pekâlâ mimarlık ve film ittifakının potansiyel etkileşimlerinin 4 tescillendiği bir zamandan ve mekândan, modernitenin "simge ormanı"ndan 5 gelmektedir. Vizör, suyun içinde hareket eden bedenlerin yarattığı anlam ve eylem uzamını çerçevelerken, adeta tasarım okulunun kurucusu Walter Gropius'un Bauhaus fikri dediği durumu, sınırları aşmak deneylerini ve deneyimini ima etmektedir. 6 Birinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonra, 1919'da kurulan Bauhaus, modernite kültürünün, "daha eşitlikçi bir toplum umudunu yeşerten devrimci ruhun", "ütopyacı ideallerin" ve özgürlüklerin alametifarikası haline gelmiş, ilk Alman Cumhuriyeti olan Weimar'ın bir anlamda "görsel sembolü" olmuştur. 7 Tarihçi Detlev Peukert, Weimar modernitesine şu özellikleri atfeder: "endüstri, işlevsel estetik, politik demokrasi, sosyal reformlar, sivil haklar ve bireysel özgürlük." 8 Tüm dünyaya ilham veren sloganında ifade ettiği gibi "Dünyayı yeniden düşünmek" için kurulmuş, "geleceğin katedrali" olarak inşa edilmiştir. 9 1933'de, Berlin'de Nazi
Yonetmen panelimizde bu yil 2 yonetmenimiz var. Gecen yil 6 yonetmenimiz bulunmaktaydi. Biraz onc... more Yonetmen panelimizde bu yil 2 yonetmenimiz var. Gecen yil 6 yonetmenimiz bulunmaktaydi. Biraz once kafede Dervis Bey ile sohbet ederken 22 oturumumuzun oldugunu soyledim, 88 sunumumuzun oldugunu belirttim. Gecen sene de benzer sayilar oldugunu vurguladim. Kendisi de soyle dedi: “Ya Turkiye’de bu kadar dusunen insan var mi?” Ben de dedim ki varmis. Demek ki varmis. Biraz da maharet onlari bir araya getirmek. Gercekten bu sempozyum dusunen insanlari bir araya getiren bir ozellige sahip olmaya basladi. Oncelikle aksamin bu saatinde buraya geldiginiz icin hepinize tesekkur ederiz.
Routledge eBooks, May 12, 2022
Antalya Uluslararası Mimarlık Bienali 26-27-28-29, Genç Mimarlar Buluşması 50. Sayı Özel I KESİŞMELER Ekim, 2011
LIVENARCH VII Livable Environments & Architecture : Other Architect/ure(s) Proceedings VIII 7th Internationai Congress, September 28-30 2021, TRABZON TURKEY Karadeniz Technical University, Faculty of Architecture, Department of Architecture, 2021
For about seventy years, Cybernetic technologies determine the actual conditions for [re-] produc... more For about seventy years, Cybernetic technologies determine the actual conditions for [re-] production / [re-] representation of architectural praxis, by forming a functional network where heterogenous events [verbal-visual elements, technological, discursive, cultural, social etc] interact, communicate, consume, circulate and exchange on a global scale. In this way, the physicality of Cartesian-Newtonian absolute space migrates to the millions of bits of algorithmic cells of cyberspace that can be produced by means of a computer-based media. The digital technology which arises in the liquid, mobile form of data and information, always enables to generate the new environments in cyberspace. However, this does not mean the end of physical space. Network space has become a social territory by simultaneously and continuously re-combining digital data and physical spaces within real spaces where people negotiate through information, time and space. The alterations of visual events, internal contents and social expressions in reality will also influence the creation of other -alien- architecture[s]. Architecture has been converging to cinema, with which it has been allied in a kind of ‘world-making’ practice for more than a century, and the two intertwine to form a contemporary dispositif of heterogeneous events that enable this convergence. This somewhat connotes the very idea of ‘Habitable Cinema’ is what architect Marcos Novak has identified it as the convergence of architecture, cinema and networked virtual environments. For him, Habitable Cinema might reflect, at first hand, one’s desire to reveal the morphology of liquid architectural experiments [or ”n-dimensional manifold of opportunity” for alien architectures] in cyberspace; second, reveal a ”matrix” in which all Cartesian dichotomies [subject-object, actual- virtual, image-reality, interior-exterior, verbal-visual, etc.] that are at the root of representation and reproduction, are constantly articulated. In that direction, this paper explores these two issues through the concept of dispositive analyzed by some philosophers [J.L Baudry, M. Foucault, G. Deleuze, G. Agamben]. In conclusion, it will profound that today's digital technologies and their capability of [re]producing/[re-]presenting other architecture[s] should be read by means of ”knowledge-power” relations of the Control Society [G.Deleuze].
Key Words: Dispositif; Power; Control; Network; Panopticon; Pantopicon.
Hardly known that Pier Paolo Pasolini has created a landscape trilogy through the location-huntin... more Hardly known that Pier Paolo Pasolini has created a landscape trilogy through the location-hunting documentaries in his oeuvre. The first of these works is also the one that comprises the spine of this essay, Sopralluoghi in Palestina (Locations in Palestine, 1963), the second one is Appunti per un film sull'India (Notes for a Film on India, 1968), and finally, Appunti per un'Orestiade Africana (Notes for an African Oresteia, 1969/70). The use of historically and culturally layered landscapes from varying perspectives makes his documentaries a "territorial assemblage" in which any number of things or pieces of things has gathered. Following the footprints of Pier Paolo Pasolini, this article aims to explore the film, namely Sopralluoghi in Palestina (Locations in Palestine, 1963) and to present different articulation of space, landscape, territory and place. Particularly, the narrative information, pure observation and his self-experience of landscape are spliced together in mythical as well as historical shots which have been incandescently defined by his poetic realism. Film, indeed, not only does enable to mediate some Deleuzoguattarian concepts penetrating from philosophy to cinema, but also does open new paths for "thinking differently" on the complexity of space. This article, by delving into the real-time shots of the film will problematize the spatial-temporal dimensions are involved in the cartography formed by heterogeneous forces or/and multiplicities defined by "zones of indiscernibility" in the landscape. In this way, I target to reveal its diagrammatic formation which provide the viewer thinking through words and images, nature and culture, faces and surfaces.
Ütopyanın musallat olmadığı bir mimarlık pratiğinden, kentten bahsedemeyeceğimiz gibi, sinemadan ... more Ütopyanın musallat olmadığı bir mimarlık pratiğinden, kentten bahsedemeyeceğimiz gibi, sinemadan da söz edemeyiz." "Sergei Eisenstein, montajın ütopik karakterini mimarlık ve inşa analojisiyle tanımlarken, nesnel gerçekliğin gücünü dile getirecekti; hem seyir eyleminin hem de 'yeni'nin 'pathos'unu yaratmak derdindeydi.
K.T.Ü MAVERA Fikir Sanat Tasarım Atölyesi , 2018
Atölye Mavera'nın 21-24 Nisan tarihleri arasında gerçekleştirdiği çalıştayın güzergahını belirley... more Atölye Mavera'nın 21-24 Nisan tarihleri arasında gerçekleştirdiği çalıştayın güzergahını belirleyen "2001: A Space Odyssey" filmi, pek çok açıdan günümüzdeki tekno-bilimsel tasarımları önceleyen bir kült yapıt olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalıştayın kuramsal arkaplanı için elzem olduğunu düşündüğüm 'teknotasarım' olgusu, yönetmen Stanley Kubrick'in 1967 yılında gerçekleştirdiği bu filmin imgesel, simgesel ve kavramsal ufkunu oluşturmaktadır. Film, Türkiye'de '2001:Bir Uzay Macerası' olarak vizyona girer. Ancak bu çeviri, Kubrick'in vurgulamak istediği önemli bir nüansı, Odyssey sözcüğünü göz ardı ederek; filmi neredeyse popüler bir bilimkurguya indirgemiştir. Oysa, yönetmen, Odyssey ile Homeros'un mitik kahramanı İthaka kralı Odysseus'a, onun kendi varlığını ve/veya varoluşunu icat ve inşa ettiği yolculuklarına işaret etmiş, filmi seyirciyle buluşturan ilk tasarımdan yani afişinden başlayarak, bu yaklaşımı hakkında ipucunu vermiştir.
This presentation, by tracing Michel Foucault's and Gilles Deleuze's theories of " discipline " a... more This presentation, by tracing Michel Foucault's and Gilles Deleuze's theories of " discipline " and " control " , will examine spatio-temporal responses of digital visual-knowledge technologies in a film, Dante 01 [Marc Caro, 2008]. Inspired, no doubt, from Foucault's spatial metaphor for the exclusionary practice of sovereignty power by the early Renaissance, that of " ship of fools " , film spotlights a high-tech space-based psychiatric prison adrift in the planet Dante. Film reveals the spatio-temporality of " biopower " at the convergence of techno-scientific disciplines in which epistemological status of simulations appears as important form of body surveillance and control. Following Foucault's emphasis on the political technologies [dispositif] of modern disciplinary power, Deleuze discusses such informational spaces as dispositifs of control society seen in the replacement of spaces of confinement, like prison, hospital, asylum etc. Departing from these arguments, the paper aim to explore how film evokes the enabling contiguity of " control " and " discipline " by the mutation of the spatio-temporal dispositifs through material and virtual within the regimes of power/ knowledge.
Prof Dr. Kemal Sayar'ın ”terapi” olgusunu ”inşa” nosyonu ile tanımlaması üzerine yapılan bir 'ok... more Prof Dr. Kemal Sayar'ın ”terapi” olgusunu ”inşa” nosyonu ile tanımlaması üzerine yapılan bir 'okuma' denemesi. 'İnşa' nosyonu kaçınılmaz olarak Platon'un güzergahına, onun 'hakikat' ve 'özne' arasındaki karşılıklı 'inşa' ilişkine açılıyor. İnsasının inşasına eşlik ederek biçimlendireceği hakikat, onu salt bir biyolojik beden, hatta onun deyişiyle bir hayvan olmaktan uzaklaştırıyor. Ancak öte yandan da, ide'ler, yani ruhu yüselten tasarılar, tasarımlar, tahayyüller vb, hakikat ve özne arasındaki bu diyalektik ilişkiyi kusurlu hale getiriyor. Buradan kaçınılmaz olarak, Ingmar Bergman'ın ''Persona' (1965) filmine varıyoruz. İsveçli yönetmenin, filme Latince kökenli bu terimi vermesi, tıpkı filmin jeneriğinde akan deneysel imgeler ve sekanslar gibi tesadüfi değil.
In Pasolini’s oeuvre, filmmaking and traveling seem to be closely linked for him. In particular, ... more In Pasolini’s oeuvre, filmmaking and traveling seem to be closely linked for him. In particular, the odyssey of locations itself per se serves as a pretext and is a creative process of the film-work, as well. The films in which physical landscape crosses with sensory landscape emerge from the journeys into the margins of Europe, Anatolia, the Arabian Peninsula (Palestine) and Africa (Morocco).
PPP külliyatında, film çekmek ve seyahat etmek birbiriyle yakından ilişkili görünür. Özell... more PPP külliyatında, film çekmek ve seyahat etmek birbiriyle yakından ilişkili görünür. Özelllikle lokasyon arayışları için uzak coğrafyalara gerçekleştirdiği her sefer, bir Odesa’dır; kendi başına yaratıcı bir
süreçtir. Avrupa sınırlarından Anadolu’ya, Arap Yarımadası’na (Filistin, Yemen) ve Afrika’ya (Fas) yaptığı seyahatlerden,1 fiziksel ve duyusal peyzajların kesiştiği filmler doğar.
Arredamento Mimarlık , 2017
Yazar Yevgeni İvanoviç Zamyatin anılarında, Ekim Devrimi’ni “her şeyin bilinmeyen çok uzaklar... more Yazar Yevgeni İvanoviç Zamyatin anılarında, Ekim Devrimi’ni “her şeyin bilinmeyen çok uzaklara doğru hareket halinde ve kaymakta olduğu o korkunç ve neşeli 1917-1918 kışında” diye betimler ve şöyle devam eder: “Ve ansızın, bana o denli
hoş bir heyecan veren devrim, o anda, başını göğe diken büyük doğal olaylar gibi güçlü, kocaman, güvenli bir şeyin, hayatı yaşamaya değen kimi şeylerin varolduğunu duyuruyordu...1”
III. Uluslararası Mimarlık Bienali için yayınlanmıştır.
Film Screening Review Silent Running I Sessiz Kaçış, 1972, A.B.D. / U.S.A
Sinefilozofi , 2020
Yönetmenler: Derviş ZAİM, Pelin ESMER Moderatörler: Serdar ÖZTÜRK, Işıl BAYSAN SERİM Serdar Öztür... more Yönetmenler: Derviş ZAİM, Pelin ESMER Moderatörler: Serdar ÖZTÜRK, Işıl BAYSAN SERİM Serdar Öztürk: Hoş geldiniz değerli konuklar. Yönetmen panelimizde bu yıl 2 yönetmenimiz var. Geçen yıl 6 yönetmenimiz bulunmaktaydı. Biraz önce kafede Derviş Bey ile sohbet ederken 22 oturumumuzun olduğunu söyledim, 88 sunumumuzun olduğunu belirttim. Geçen sene de benzer sayılar olduğunu vurguladım. Kendisi de şöyle dedi: "Ya Türkiye'de bu kadar düşünen insan var mı?" Ben de dedim ki varmış. Demek ki varmış. Biraz da maharet onları bir araya getirmek. Gerçekten bu sempozyum düşünen insanları bir araya getiren bir özelliğe sahip olmaya başladı. Öncelikle akşamın bu saatinde buraya geldiğiniz için hepinize teşekkür ederiz. Şimdi tabii ilginç bir sempozyum oluyor yani sinema ve felsefe. Felsefe madem sorgulamak üzerine kuruluysa biraz-tırnak içerisinde-sıkıştırma üzerine kuruluysa bizim de bu panelde yönetmenleri sıkıştırma hakkımız var diye düşünmekteyim. Dolayısıyla baştan yönetmenlerimizi uyarıyorum. Yani burada hem biz hem de dinleyiciler tarafından sıkıştırılabilirsiniz. Çünkü sorgulama hakkımız var ve felsefe demek zaten sonuna kadar sorgulama demek. Işıl Hocam, yöntem olarak şöyle bir yöntem takip edelim mi? Geçen yılki yöntem. Biz genel sorularımızı soralım moderatörler olarak, daha sonra sözü dinleyicilere verelim-çünkü onlarında da sormak istedikleri sorular var-ve kendi aramızda bir söyleşi yapalım. Sorgulayıcı, sıkıştırıcı bir söyleşi. Işıl Baysan Serim: Soruları teker teker mi soralım yoksa hepsini birden mi soralım? Serdar Öztürk: Teker teker soralım. Pelin Esmer: Yavaş yavaş gelin. Sıkıştırma filan, şimdi böyle daha başlangıçta. Serdar Öztürk: Mizah ustası, mizahi konuşan Derviş Bey zannediyor millet ama gördüğünüz gibi bizde de bir şeyler var, değil mi? Işıl Baysan Serim: Tabii canım. Bir temayül oluştu zaman içerisinde. Sinemacı dostlarımız sayesinde o dili biz de öğrenmeye başladık. Serdar Öztürk: İzninizle, o zaman ben genel bir soruyla başlayayım. Şimdi, felsefede iki yaklaşım var. Kabaca toplarsak birincisi, kavram ve mantık temelli bir sunum. Kavram ve mantık üzerinden giden bir yaklaşım, hakikati bulma kaygısı ve bunun içinde olağanüstü kavramsal çerçeveler yaratmak. Diğer tarafta ise, nasıl yaşamalıyız sorusu üzerine bu bir gün önce bahsettiğim mesele, nasıl yaşamalıyız sorusu üzerine biraz kafa yoran bir düşünce. Dolayısıyla bu iki yaklaşım birbiriyle çokta uyumlu değil aslında. Şimdi sizin-Söyleşiler.Interviews
Zürih ETH Mimarlık Okulu’nda çalışmalarını sürdüren Alfredo Brillembourg ile Hubert Klumpner’in 1... more Zürih ETH Mimarlık Okulu’nda çalışmalarını sürdüren Alfredo Brillembourg ile Hubert Klumpner’in 1998’de oluşturdukları Urban-Think Tank (U-TT), kolektifinin, Münih Mimarlık Müzesi'nde (Pinakothek der Moderne) sergilenen çalışmaları üzerine, serginin küratörlerinden Ayça Beygo ile ile söyleşi.
Bilim ve İktidar , 2008
Giriş Genetik alanında meydana gelen devrimsel değişimler, biyopolitik teknolojilerin faz değişti... more Giriş Genetik alanında meydana gelen devrimsel değişimler, biyopolitik teknolojilerin faz değiştirerek "gen-politik" içinde konumlanmasına neden olmuştur. Bu çalışmada, bütün canlıların temel "bilgi" bileşenlerine ait mesajları taşıyan DNA'nın yeniden-üretilebilirliğine işaret eden rekombinat teknolojilerin, teknobilimsel mimarlık praksisleri içinde nasıl konumlandırıldığı ve "rekombinant mimarlık" içinde kavramsallaştırılan bu praksislerin nasıl gen-politik uygulamalarının bir parçası haline geldiği tartışılacaktır. Gen-politik, davranışa, zihinsel faaliyetlere, mekâna, zamana, tarihe ve hatta geleceğe egemen olma gibi çok genel denetim mekanizmalarından, psikolojik cerrahi, tasarım bebek, insan/gen klonlama, gen terapisi, kalıtım haritasının üretilmesi gibi "özne teknolojileri" 1 kapsamında kavrayabileceğimiz araştırmalara ve beden-zaman-mekân kontrolünün genetik yazılımla yapılabildiği sibernetik bina teknolojilerine kadar pek çok tekno-bilimsel göstergeye işaret etmektedir. Bunlar, 2001 yılında tamamlanan "İnsan Genom Projesi"nin şekillendirdiği biyoendüstrinin vaatlerinden yalnızca birkaçıdır. İnsan organizmasına ait kimyasal moleküllerin performansları konusunda yürütülen bu proje, salt her birey için özgül ve yegâne olan biyolojik yaşamın sınırlarına değil, bu sınırlarla inşa edilecek bir sürecin zamansal-mekânsal praksislerine de açılmaktadır. Bu teknobilimsel praksisler, Foucault'nun deyişiyle, biyoiktidarın "yalnızca yaşamı düzenleme değil, yaşamı çoğaltma, canlı üretme, canavar üretme,-hatta-denetlenemez ve evrensel yıkıcılığı olan virüsler üretme olanağı"nı kurguladığı hayata müdahele zeminlerini meydana getirmektedir. 2 Virilio'nun deyişiyle, 21. yüzyıla varmadan bilişim-iletişim teknolojileri aracılığıyla küresel kapitalizmin üç silahını, "atom, enformasyon ve demografi bombalarını" tekilleştiren "genetik" bilimi, biyopolitiğin mekânsal tahayyüllerinin bağlacı haline gelerek, gezegende yürütülen sibernetik ve panoptik fetih hareketlerinin lideri haline gelmiştir. 3 Bir anlamda, Nietzsche'nin "üstinsan"ının [übermensch] 4 inşası yolunda 1 Foucault, Michel. Özne ve İktidar Çev. I.Ergüden ve O. Akınhay, 2000b 2 Foucault, M. Toplumu Savunmak Gerekir, Çev. : Ş. Aktaş. İstanbul :YKY, 2003a. s.259 Ayrıca, gen-politiğin göstergeleri kapsamında sıralanan bu uygulamalarla ilgili kronolojik ayrıntılar için bkz Euchner, Walter. "Baba Ben Niye Faşist Oldum?"-Biyo-politikanın Temelleri ve Sınırları Üzerine. Çev.
by Emine Gorgul, Pelin Efilti, Didem Kılıçkıran, Sebnem Timur Ogut, Isil Baysan Serim, Fezarenç Varan, Tuğba Görgülü, Semra Gür Üstüner, Ferdağ Göçek Karabey, Pınar Sezginalp, Çağda Türkmen, Evrim Kurtar, Zeynep Şahbaz, Dr. Esen Kunt, and Yağmur Yıldırım
The proceeding book of Woman, Design and Space Symposium. A novel volume with extended papers wil... more The proceeding book of Woman, Design and Space Symposium. A novel volume with extended papers will be published soon on 2020.