Internationale bevoegdheid inzake zeevervoer: het Hof van Cassatie als revisierechter? (original) (raw)

Frederik Kaiser en zijn pogingen tot hervorming van 'het sterrekundig deel van onze zeevaart

… -en Universiteitsgeschiedenis; Revue d'Histoire des …, 2012

Inleiding Op 25 januari 1838 schreef Frederik Kaiser, directeur van de sterrenwacht te Leiden, in een brief aan een van de curatoren van de Hoogeschool aldaar: "Het lidmaatschap der Commissie voor de verbetering der Lengte op Zee, door den vroegstondigen dood van Prof Moll opengevallen verpligt tot werkzaamheden geheel en al behoorende tot het studievak welks behartiging aan de Leidse Hoogeschool mij... is toevertrouwd. De zeevaartkunde heeft... sedert lang mijne aandacht tot zich getrokken en niet onnatuurlijk zoude het mij hoogst aangenaam wezen bij aldien die openstaande post mij mogt te beurt vallen."' Er zouden nog twintig jaren voorbijgaan voordat Kaiser de kans kreeg een rol van betekenis te spelen in de ontwikkeling van de navigatietechniek. Toen het tenslotte zover was, stelde hij zelf met gemengde gevoelens vast: "Intusschen sta ik nu in eenige betrekking tot de Marine en misschien zal ik daar lets goeds kunnen uitrigten. Zonderling genoeg dat men mij eerst nu, bij het uitgaan mijner lamp, is begonnen op te zoeken."^ Kaisers benoeming tot verificateur van 's Rijks zeeinstrumenten in 1858 vormt het begin van de standaardisering en professionalisering van met name de instrumentele aspecten van de navigatietechniek.^ Reeds veel eerder had Kaiser de noodzaak daartoe zonder succes bepleit. Waarom werden zijn ideeen eerst niet en in 1858 toch geaccepteerd? Waren het technische problemen die uiteindelijk zijn benoeming in 1858 hebben bewerkstelhgd? Of kan de erkenning van zijn opvattingen bijvoorbeeld worden toegeschreven aan het beginnend herstel van de wetenschap dat zich rond 1850 aan de Nederlandse universiteiten manifesteerde? Voor het in kaart brengen van Kaisers invloed op de ontwikkelingen van de navigatietechniek, worden in deze bijdrage Kaisers bemoeienissen met de zeevaartkunde tussen 1838 en 1858 onderzocht.

Raad van State in de etalage

2002

van State is ouder dan 'de weg naar Kralingen'. 1 Het hoogste adviescollege van de regering in Nederland kent een historie die terugvoert tot (l oktober) 1531 toen keizer Karel V in Brussel deze adviesraad voor de Lage landen instelde. Die Raad van State bleef in de Noordelijke Nederlanden ook in functie na 1581 toen de Noordelijke Nederlanden zich van Spanje afscheidden. Oud, zeer oud dus en een eerbiedwaardig en invloedrijk instituut waarvan de Koningin de voorzitter is, en H. Tjeenk Willink de vice-voorzitter. Van zo'n instituut kan je je nog wel voorstellen dat ze een website hebben, maar je verwacht niet direct een 'hippe' website met veel informatie en mogelijkheden. Die indruk is echter misleidend, want achter http://www.raadvanstate.nl/ gaat een goed uitgeruste en verantwoorde website schuil. De website is nog niet zo oud, maar duidelijk is dat er veel energie in is gestoken, en nog steeds in wordt gestoken. Die ijver om een goedgevulde website te onderhouden zal wel te maken hebben met de vele taken en functies die de Raad van State heeft (wetgevingsadviseur, bestuursrechter en bestuursrechtelijke

Raad van State, terug naar Brussel!

1993

heden. De vernictigingen bij de Raad van State zijn dan ook slechts ccn kwestic van tijd. Tweede voorbecld: m de genoemde VBA's is een verbod opgenomcn tot uitvoer van afval uit de provmcie, behoudens ontheffing. Dat dit laatste in strijd is mct EGrecht, hceft Jans ecn tijd geleden ook al opgemerkt. Conclusie: decentralisatic is een onmisbaar elemcnt in het Nedcrlandsc bestuur. Het is echter geen wondcrmiddel. Het lecnt zieh goed voor rechtsgebiedcn die cn omvangrijk zijn, cn al voor een belangrijk dccl zijn uitgekristalliseerd, waardoor er een duidelijkc basis voor de verdere uitwerkmg is, en waar regionale differentiatic vanuit die basis een noodzaak is. Op rechtsgebieden die de facto op relatief weinig pcrsonen van toepassing zijn, die relatief nicuw zijn en/of zijn aangcstuurd vanuit EG-regelgeving, waar ecn hoge mate van specifieke deskundigheid is vereist en die regionaal nauwelijks tot differentiatie nopen, moet niet worden gedecentraliseerd. Dat leidt tot een onnodige ve...