Maciej Cesarz, Od „Większej Brytanii” do zjednoczonej Europy. Faszystowska doktryna Oswalda Mosleya, Wrocław 2006 (original) (raw)
Related papers
Białostockie Teki Historyczne
Badania nad historią wojskowości w ostatnich dziesięcioleciach przeszły sporą zmianę. Zamiast opisu jedynie przebiegu kampanii, organizacji armii, umundurowania żołnierzy, strategi i taktyki, badaczy interesuje także armia pod względem logistycznym 1 , a także to jak zdobywano i przekazywano informację oraz kontrolowano sytuację podczas bitew 2. Obecnie częściej bada się powiązania kwestii społeczno-ekonomicznych z historią wojskowości 3 , a także bardziej koncentruje się na żołnierzach, a nie anonimowej armii traktowanej jako zbiorowość. Znacznie ciekawsze jest wyjaśnienie, kim byli żołnierze oraz jak postrzegali wojnę, a nie jedynie zaznaczenie, o której godzinie i gdzie wódz wydał rozkaz 4. Dziś coraz popularniejsze jest śledzenie "mechaniki pola bitwy" (face of battle), czyli łączenie opisu wojen z próbą zrozumienia psychologii wojny 5. W końcu, począwszy od starożytności, to jak skuteczny był szyk sarissoforoi czy pikinierów decydowało nie tylko ich wyszkolenie, ale też warunki, w jakich walczyli, stosunek do konfliktu, doświadczenie, strach i morale.
Faszyzm jako symptom, funkcja i schemat ideologiczny
Teksty Drugie, 2021
Najprostsza odpowiedź brzmi: opór jest karmiony poprzez odreagowanie nagromadzonych sum afektów. Wydaje się, że praca analityka zmierza do zatrzymania wszystkich impulsów, które neurotyk chciałby przemieścić w pole motoryczne, odwołując się do motywu drapaka, tj. ucieczki. Interwencja w faszyzm polegałaby więc na tym, aby faszysta nie dał drapaka, nie uciekał od demokracji.
Czasopismo Prawno-Historyczne, 2012
Wedle znanego okreoelenia-u¿ywanego miêdzy innymi przez Raymonda Arona i Maurice'a Duvergera-V Republika ukszta³towa³a siê jako monarchia republikañska i mia³a po³¹czyae zwaoenione tradycje ideowe 1. W niniejszym artykule poddajê ten pogl¹d krytyce, albowiem uwa¿am, ¿e nie zbli¿a nas do rozpoznania Ÿróde³ i to¿samooeci V Republiki. Punktem wyjoecia do ich wyjaoenienia jest oewiadomooeae zasadniczej roli, jak¹ odegra³ de Gaulle w odbudowie ³adu republikañskiego w czasie II wojny oewiatowej i po wyzwoleniu Francji. Dziêki niemu powojenna Francja dokona³a jednoznacznego wyboru na rzecz Republiki i wartooeci republikañskich-w takim znaczeniu, w jakim pojêcie to wystêpuje we francuskiej myoeli politycznej i rozwi¹zaniach ustrojowych. I. Republika à la francaise. 1. Uniwersalne interpretacje Republiki nie wyjaoeniaj¹ sensu, w jakim pojêcie to wystêpuje we francuskiej myoeli i tradycji pañstwowej. Teorie uniwersalne uznaj¹ republikê za ustrój alternatywny wobec dziedzicznego przekazywania w³adzy (w tym znaczeniu monarchie elekcyjne by³y republikami) b¹dŸ, w wersji pog³êbionej, widz¹ istotê republiki w istnieniu wspólnoty obywateli wokó³ prawa i wartooeci 2. Natomiast w przypadku Francji Republika jest przede wszystkim dzie³em Rewolucji Francuskiej, która ustanowi³a now¹ legitymacjê w³adzy opart¹ na specyficznie rozumianej idei suwerennooeci narodu i ukszta³-towa³a swe wartooeci w zasadniczej konfrontacji z tradycj¹ monarchistyczn¹ 3. Maurice Agulhon pisze, ¿e byae republikaninem to przede wszystkim okazaae siê zwolennikiem w³adzy nie personalnej, nie dziedzicznej, nie do¿ywotniej
Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia
The authors of this sketch are drawing a panorama of the potential interpretational aspects of understanding the category of freedom in the societies of the post-communist part of Europe. At the same time, they attempt to define the horizon for finding the answer to the identity-forming question that is key for this georegion, i.e. about the essence and the specificity of processes, phenomena and mechanisms of emancipation of culture and societies of post-totalitarian European countries from the legacy of World War II, and particularly its post-Yalta consequences which embedded the countries and nations of Central, East and South-East Europe in the sphere of imperial subordination of Soviet dominance for nearly another half a century.
Tematy i Konteksty, 2023
Franciszek Salezy Gawroński (1787-1871) was a soldier in Napoleon's army, a November insurgent, a politician and a social activist in the Republic of Cracow. He was an important figure in the social life of Cracow. He was also the author of memoirs covering almost seventy years of the nineteenth century, most of which remain in manuscript. The article presents Gawroński's attitude to the issue of freedom, primarily political. This issue changed with the author's subsequent experiences, with his participation in successive political events, and with his imprisonment.