Özel Çocuğa Sahip Ebeveynlerin İyilik Hali ve Kendini Toparlama Gücü Düzeylerinin İncelenmesi-The Investigation of Resilience Appraisal and Flourishing Levels in Parents Have Children with Special Needs (original) (raw)
Related papers
Anneleri̇n Üstün Yetenekli̇ Çocuklarinin Özelli̇kleri̇ne Yöneli̇k Görüşleri̇ni̇n İncelenmesi
Journal of International Social Research, 2019
Öz Günümüzde üstün yetenekli çocukların önemi fark edilmiş ve onlara yönelik yapılan çalışmalar hız kazanmıştır. İlkokul döneminde bu çocuklar belirlenerek Bilim ve Sanat Merkezlerine devam etmeleri sağlanmaktadır. Ancak literatür incelendiğinde üstün yetenekli çocukların özelliklerine yönelik farklı bulgular olduğu görülmektedir. Üstün yetenekli bireylerin daha iyi anlaşılabilmesi için özelliklerine yönelik çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmada, annelerin üstün yetenekli çocuklarının özelliklerine yönelik görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, betimsel tarama modeli kullanılmıştır. 2017-2018 eğitim öğretim yılında Ankara Polatlı Atatürk İlkokulu'na devam eden 8 üstün yetenekli öğrencinin anneleri çalışma grubunu oluşturmaktadır. Velilerin görüşlerini almak için yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmada betimsel istatistiklerden yararlanılmıştır. Elde edilen veriler 10 başlıkta kategorileştirilmiştir. Bu başlıklar; üstün yetenekli öğrencilerin kişisel özellikleri, sosyal özellikleri, zihinsel özellikleri, bebeklik ve ilk çocukluk yılları, fiziksel özellikleri, kişilik özellikleri, ahlaki özellikleri, diğer özellikleri, eğitim ve okul ve velinin rehberlik servisinden beklediği çalışmalardır. Zihinsel özellikleri yönünden iyi ancak sosyal yönden bazı öğrencilerin zorlandığı sonucuna ulaşılmıştır. Okul rehberlik servisinden beklentiler ise öğrencilerin potansiyellerini daha iyi kullanmalarına, kendini ifade etme becerilerine, cesaretli ve özgüvenli olmalarına yönelik grup ve bireysel psikolojik danışma ve rehberlik çalışmalarıdır. Elde edilen tüm sonuçlar, alanyazın dikkate alınarak tartışılmıştır. Uygulamaya ve ileri araştırmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.
Journal of History Culture and Art Research
Being a parent and especially being a parent of a child with an intellectual disability could lead to reactions such as anxiety, stress, or depression in parents. Individuals in these emotional states could exhibit several psychological and somatic symptoms, which can make it difficult for them to adapt to life. In order to cope with difficulties in life, the stress tolerance of individuals should be high. The present study aims to determine the differences between the distress toleration of parents who have children with typical development (TD) and with intellectual disorders (ID) children and their depression, anxiety and stress levels. The study was designed as a quantitative study. The quantitative study data was collected from 90 mothers and 90 fathers (n=180) who have children with ID and 92 mothers and 92 fathers (n=184) who have children with TD (total:364). The study data were collected with Distress Toleration Scale and the Depression Anxiety Stress Scale. Since the quantitative study data did not exhibit normal distribution based on the Shapiro-Wilk test, Mann Whitney U-Test was used. Thus, it was determined that acceptance of distress and coping with problem capacities of parents who have children with ID were lower when compared to parents who have children with TD. It was determined that parents who have children with ID could tolerate the distress less and had higher depression-anxiety-stress levels when compared to other parents who have children with TD.
Kastamonu Eğitim Dergisi
Bu araştırmada, özel gereksinimli çocuğa sahip anne babaların, yaşam doyumları-nın öz-anlayış ve merhamet düzeyleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın ana değişkenleri olan öz-anlayış, merhamet ve yaşam doyumları tek tek ele alınmıştır. Verilerin anali-zinde aritmetik ortalama, ağırlıklı ortalama, t testi, F testi, Pearson korelasyon katsayısı ve Stepwise Regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırmanın grubunu, 2016 yılında Konya'da bulunan kaynaştırma, alt sınıf, eğitim uygulama okulu ve rehabilitasyon merkezine devam eden özel gereksinimli çocuğa sahip 188 anne ve 113 baba olmak üzere toplam 301 ebeveyn oluşturmuştur. Araştırma bulgularına göre, özel gereksinimli çocuğa sahip anne babaların öz anlayışları, merhamet düzeyleri ve yaşam doyumları arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Anne-babaların merhamet düzeyi alt boyutlarında sevecenlik, umursamazlık, paylaşımların bilincinde olma, bağlantısızlık, ilişki kesme puanları, yaşam doyumuyla anlamlı düzeyde ilişkilidir. Merhamet ölçeğinin olumsuz boyutları olan umursamazlık, bağlantısızlık ve ilişki kesme boyutları yaşam doyumuyla ters yönlü bir ilişki göstermişken olumlu boyutları olan sevecenlik, paylaşımların bilincinde olmada fazla puanlar alan anne babaların ise yaşam doyumlarının daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öz-anlayış ve merhamet düzeylerinin yaşam doyumu anlamlı düzeyde yordadığı saptanmıştır. Araştırma bulgularına göre özel gereksinimli çocuğa sahip anne babaların yaşam doyumlarını artırıcı öz-anlayış ve merhametli tutumlarını artırıcı psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri verilebilir.
ÖZ. Araştırma, üstün zekalı ve normal gelişim gösteren çocukların, mükemmeliyetçilik ve öz-saygı düzeylerinin incelenmesini amaçlamaktadır. Çalışma İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi, Özel Eğitim Bölümü tarafından “Üstün Zekalı Çocukların Eğitimi Projesinin” yürütüldüğü bir devlet okulunda yürütülmüştür. Örnekleme ilköğretim 2. ve 3. sınıf öğrencilerinden 53 üstün zekalı ve 31 normal gelişim gösteren toplam 84 öğrenci dahil edilmiştir. Veriler ‘Wisc-R Zeka Testi’, “Olumlu- Olumsuz Mükemmeliyetçilik Ölçeği” ve “Kültürden Arındırılmış Çocuklar İçin Öz-saygı Envanteri” kullanılarak toplanmıştır. Sonuçlar öz-saygının, cinsiyete ve zekaya bağlı olarak değişirken mükemmeliyetçiliğin zekaya bağlı olarak değişmediğini buna karşın kızların olumlu mükemmeliyetçilik puanlarının erkeklerden yüksek olduğunu göstermiştir. Bulgular, sosyo-duygusal eğitim programının mükemmeliyetçilik ve öz-saygı düzeylerine olan etkisinin önemini ortaya koymuştur.
Üstün/özel Yetenekli Çocuklarda Mutluluk
2018
Ustun yetenekli cocuklar sosyoduygusal gelisim acisindan normallere gore farklilik gosteren bir gruptur. Bu grubun psikolojik ozellikleri yasadiklari problemler uzerine oldukca sinirli arastirma yapilmistir. Arastirmalarin cogu bu cocuklarin egitimleri uzerine yogunlasmistir. Ustun yetenekliler ile ilgili yapilan ilk arastirmalar bu kisilerin psikolojik iyi oluslari, is ve gundelik yasamlarindaki basarilari, evlilik hayatlari gibi merak edilen konular uzerine arastirmalardir. Gunumuzde de ailelerin cogu ustun zekali cocugunun oncelikle mutluluguna yonelmektedir. Bu cocuklarin mutluluk ile ilgili algilarinin ne oldugu, zihnilerinde biraktigi cagrisimin ortaya konmasi oldukca onemlidir. Normal bireyler ile ustun yetenekli cocuklarin mutluluk algilarinin farklilasma durumuna, farkli degiskenlere gore degisimine ve psikoloji arastirmalarina onemli katkilar sunacaktir. Bu calismada ustun yetenekli cocuklarda mutluluk kavrami tartisilmaktadir. Literaturdeki bulgular ile desteklenerek mutl...
Ergenlerin Kimlik Gelişimiyle Babalarının Öz Yeterlilik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
2023
Ergenlik dönemi, kimlik karmaşasının en yoğun yaşandığı dönemdir. Ergenler kendi kişiliklerini oluşturabilmek için hem doğuştan geliştirdikleri mizaç özelliklerinden hem de çevresindeki kişilerin kişiliklerinden etkilenirler. Ebeveynlerinin kişisel özellikleri ve tutumları ergenlerin kimlik oluşturmadaki en önemli unsurlardan biridir. Olumlu bir benlik algısı ve tutumu olan ebeveynler, çocuklarının olumlu kimlik oluşturma davranışlarını geliştirirken, olumsuz bir benlik algısına sahip ebeveynler, ergenlerin ipotekli veya dağınık kimlik statülerine sahip olmalarına sebep olabilmektedir. Bu çalışmaya Anadolu ve meslek lisesinde eğitimine devam eden 203 ergen ve babası katılmıştır. Verileri toplamak için, Kimlik Gelişiminin Boyutları Ölçeği (Morsümbül,2008) ve Öz etkililik-yeterlik ölçeği (Gözüm, Aksayan, 1999) kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde, basit korelasyon analizi, t-testi ve varyans analizi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, ; babaların öz yeterlik seviyeleri ile ergenlerin kimlik gelişimi toplam puanları arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunmaktadır. Çalışmaya katılan babaların öz yeterlik seviyeleri toplam puanına bakıldığında çalışmaya katılan babaların öz yeterlik seviyelerinin yüksek olduğu görülmüştür. Ergenlerin kimlik gelişimleri incelendiğinde, çalışmaya katılan ergenlerin en fazla sırasıyla Seçeneklerin genişlemesine araştırılması, seçeneklerin derinlemesine araştırılması boyutunda, içsel yatırımla özdeşleşme, içsel yatırımda bulunma, içsel yatırımda bulunma boyutlarında bulundukları belirlenmiştir. Kimlik gelişimi boyutları genel toplamında kızların erkeklerden daha yüksek puan aldıkları belirlenmiştir. Ergenlerin kimlik gelişimi boyutları ile babaların öz yeterlik seviyeleri arasındaki ilişkide cinsiyet ve yaş faktöründen etkilenmediği belirlenmiştir.
İZÜ Eğitim Dergisi, 2020
Araştırmanın amacı, normal gelişen çocuklu anne-babalar ile gelişimsel yetersizliğe sahip çocuklu anne-babaların aile yaşam kalitelerini incelemektir. Veri setini, İstanbul ilinde yaşayan gelişimsel yetersizliğe sahip çocuklu 223 anne-baba ve çocuğu normal gelişen 68 anne-baba olmak üzere toplamda 291 anne-baba doldurmuştur. Bulgular, gelişimsel yetersizliğe sahip çocuklu anne-babaların aile yaşam kalitesi algılarının normal gelişen çocuklu anne-babalardan daha düşük olduğunu göstermektedir. Örneklem grupları ölçeğin alt boyutlarında karşılaştırıldığında; gelişimsel yetersizlik gösteren çocukların anneleri ebeveynlik ve duygusal yeterlik boyutlarında normal gelişen çocuk annelerinden daha düşük, aile etkileşimi boyutunda ise daha yüksek puanlar almışlardır. Gelişimsel yetersizlik gösteren çocukların babaları ise yalnızca ebeveynlik boyutunda normal gelişen çocuk babalarından daha düşük, aile etkileşimi boyutunda ise daha yüksek puanlar almışlardır. Farklı tanı grupları karşılaştırıl...
Kastamonu eğitim dergisi, 2019
Bu araştırmada, özel gereksinimli çocuğa sahip anne babaların, yaşam doyumları-nın öz-anlayış ve merhamet düzeyleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın ana değişkenleri olan öz-anlayış, merhamet ve yaşam doyumları tek tek ele alınmıştır. Verilerin anali-zinde aritmetik ortalama, ağırlıklı ortalama, t testi, F testi, Pearson korelasyon katsayısı ve Stepwise Regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırmanın grubunu, 2016 yılında Konya'da bulunan kaynaştırma, alt sınıf, eğitim uygulama okulu ve rehabilitasyon merkezine devam eden özel gereksinimli çocuğa sahip 188 anne ve 113 baba olmak üzere toplam 301 ebeveyn oluşturmuştur. Araştırma bulgularına göre, özel gereksinimli çocuğa sahip anne babaların öz anlayışları, merhamet düzeyleri ve yaşam doyumları arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Anne-babaların merhamet düzeyi alt boyutlarında sevecenlik, umursamazlık, paylaşımların bilincinde olma, bağlantısızlık, ilişki kesme puanları, yaşam doyumuyla anlamlı düzeyde ilişkilidir. Merhamet ölçeğinin olumsuz boyutları olan umursamazlık, bağlantısızlık ve ilişki kesme boyutları yaşam doyumuyla ters yönlü bir ilişki göstermişken olumlu boyutları olan sevecenlik, paylaşımların bilincinde olmada fazla puanlar alan anne babaların ise yaşam doyumlarının daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öz-anlayış ve merhamet düzeylerinin yaşam doyumu anlamlı düzeyde yordadığı saptanmıştır. Araştırma bulgularına göre özel gereksinimli çocuğa sahip anne babaların yaşam doyumlarını artırıcı öz-anlayış ve merhametli tutumlarını artırıcı psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri verilebilir.